Οσα εξήγγειλε ο πρωθυπουργός προχτές, σχετικά με το μέλλον και το νέο χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης, ούτε «κεραυνό εν αιθρία» αποτελούν ούτε βέβαια μια νέα εξαγγελία, που αλλάζει την πορεία του θεσμού. Μια προδιαγεγραμμένη πολιτική απόφαση ήταν, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μια φυσική συνέχεια και παραπέρα κλιμάκωση όσων έχουν γίνει μέχρι τώρα στο χώρο της Αυτοδιοίκησης.

Ταυτόχρονα, με το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, προωθούνται οι Συμπολιτείες Δήμων και η ενίσχυση με υπερεξουσίες των Περιφερειών. Οι προωθούμενες από την κυβέρνηση ρυθμίσεις δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η προσαρμογή του θεσμού στα μέτρα και τις σύγχρονες ανάγκες του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα και αποτελούν την εφαρμογή των αντίστοιχων κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σαφής είναι, επίσης, η επιχείρηση εμβάπτισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη λογική των νόμων της αγοράς, των λεγόμενων ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, η μετατροπή των ΟΤΑ σε ανώνυμες εταιρείες, που έχουν μονίμως το μάτι τους στην τσέπη των δημοτών. Ο βασικός τους στόχος είναι προφανής: Η μετατροπή της Αυτοδιοίκησης σε μοχλό εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο της σημερινής, όσο και της όποιας μελλοντικής κυβέρνησης, είτε αυτή έχει γαλάζιο, είτε πράσινο είτε ροζ χρώμα.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων το μόνο που είχε να ...αποφασίσει ήταν το έκτακτο συνέδριο στα τέλη Αυγούστου. Τι περισσότερο θα μπορούσε, όταν τόσα χρόνια δήμαρχοι που πρόσκεινται σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ΣΥΝ υποτάσσονται στις κυβερνητικές επιταγές; Οταν το διεκδικητικό τους πλαίσιο περιορίζεται σε έναν πρωινό καφέ στο Μαξίμου και κάποια πορεία που διοργανώνεται περισσότερο για τα τηλεοπτικά πλάνα;.. Κανένας λόγος δεν έγινε για αγωνιστική διεκδίκηση, για ενημέρωση και κινητοποίηση των δημοτών, για συμπαράταξη με τους άλλους μαζικούς φορείς και τις κοινωνικές οργανώσεις.

Αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί χρέος για τους αιρετούς, ώστε να διαφυλάξουν στοιχειωδώς το θεσμό, η αγωνιστική διεκδίκηση, ούτε καν αναφέρθηκε ως μέσο πίεσης προς την κυβέρνηση. Είναι αυτό ακριβώς που αναφέρει στην Ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με αφορμή τις εξελίξεις. «Η πάλη για την απόδοση των παρακρατημένων πόρων είναι χρέος κάθε δημάρχου, νομάρχη και συμβούλου, που δε σκοπεύει να παραδώσει τα πάντα υπέρ της αντιλαϊκής πολιτικής». Αυτό το χρέος, που μένει απλήρωτο από την ηγεσία των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, πρέπει να το καταλάβουν πρώτα και κύρια οι δημότες, οι εργαζόμενοι. Γιατί πλέον η τσέπη τους θα πληρώνει τα σπασμένα της κυβέρνησης και της «συναίνεσης» των δημάρχων...