Το αποτέλεσμα των ερχόμενων εκλογών θα είναι θετικό για το λαό, στο βαθμό που θα αποτυπώσει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την τάση χειραφέτησης από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, από την πολιτική που υπηρετούν με τις παραφυάδες τους. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η καταψήφιση των υποψηφίων τους, με όποια μάσκα κι αν εμφανίζονται. Οι εκλογές του Νοέμβρη είναι μια εφ' όλης της ύλης πολιτική μάχη. Βάζουν το λαό απέναντι στη μεγάλη ευθύνη να εκφράσει και με την ψήφο του τη δεδομένη δυσαρέσκεια για την πολιτική που χαντακώνει τη ζωή του. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν το καθήκον που έχει, με την πάλη και την ψήφο του να πλατύνει το δρόμο που κάτω από προϋποθέσεις οδηγεί στη ριζική αντιστροφή της κατάστασης προς όφελός του.

Στις εκλογές, ο λαός πρέπει να κρίνει με βάση την πολιτική που του μειώνει το εισόδημα, του καταργεί τη σύνταξη, τον φορολογεί εξοντωτικά, ξεκληρίζει τη φτωχή αγροτιά, τους μικρομαγαζάτορες, κλπ. Οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων δεν κρίνονται από το κατά πόσον καταφέρνουν να κοροϊδέψουν το λαό με την προβιά του δήθεν «ανεξάρτητου» και «υπερκομματικού», με τις ανέξοδες περικοκλάδες για πόλεις «πιο ανθρώπινες» και «περισσότερο πράσινο». Ο κάθε υποψήφιος κρίνεται από το αν υπερασπίστηκε τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, ή συνέδραμε το αντιλαϊκό έργο της εκάστοτε κυβέρνησης, είτε σαν συνδικαλιστής, είτε σαν αιρετός, είτε συμμετέχοντας γενικά και αόριστα «στα κοινά».

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Είναι προκλητικό ο υποψήφιος δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ στον Πειραιά να διεκδικεί την ψήφο των εργαζομένων της πόλης, όταν είναι αυτός που υπηρέτησε σαν συνδικαλιστής του Σκαραμαγκά την παράδοση των ναυπηγείων στους ιδιώτες και άνοιξε - στο πλευρό της κυβέρνησης - το δρόμο για την πλήρη καταστροφή ενός στρατηγικού τομέα της παραγωγής, αφήνοντας σήμερα ξεκρέμαστους τους 1.300 μεροκαματιάρηδες των ναυπηγείων. Ούτε πρέπει να μείνει αναπάντητη από το λαό η υποψηφιότητα του νυν δημάρχου της Αθήνας, το κόμμα του οποίου χαιρέτισε το πάγωμα των μισθών, ο ίδιος συνέδραμε σαν υπουργός την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και Πρόνοιας και σήμερα έχει το θράσος να παρουσιάζει σαν «προνοιακή πολιτική» τα συσσίτια για τα πιο εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα.

Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των άλλων κομμάτων που γεύτηκαν το μέλι της τοπικής διοίκησης, πρέπει να βρεθούν σε θέση απολογούμενου. Ετοιμάζονται να παραδώσουν σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ. στα δόντια των ιδιωτών και να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους το κόστος των υποδομών και των υπηρεσιών, μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη. Το ίδιο και ακτές και δάση που παραδίδονται για κερδοφορία στο κεφάλαιο και όχι στο λαό που ανήκουν. Εργα ζωτικής σημασίας, όπως είναι αυτά για την αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία, μεγάλα αρδευτικά έργα και υποδομές ύδρευσης, δεν είναι ανταποδοτικά για το κεφάλαιο και απορρίπτονται από τον προϋπολογισμό και τα κονδύλια της ΕΕ.

Κανένας από τους υποψηφίους των άλλων κομμάτων δε θα βρεθεί στο πλευρό των χιλιάδων απολυμένων που φέρνει μαζί της η κρίση, στον αγώνα για την ουσιαστική προστασία τους. Στο πραγματικό δίλημμα «με τα μονοπώλια ή με το λαό» έχουν απαντήσει προ πολλού με τη στάση και τις πράξεις τους. Τώρα είναι η ώρα να τους πληρώσει ο λαός με το ίδιο νόμισμα, υπερψηφίζοντας παντού τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ.