Στο Ιράκ άνοιξε η καταπακτή της κόλασης: «Υποπτοι», τυφλοί βομβαρδισμοί, σφαγές αμάχων, καταστροφές, ερήμωση συνθέτουν το ματωμένο σκηνικό. Η «αισθητική» των αμερικανικών ιδεών (1776), κατά της Αγγλικής Αποικιοκρατίας, ευρίσκεται σε παράνοια. Η ιμπεριαλιστική τάξη στις ΗΠΑ ποδοπάτησε το «όνειρο», το μύθο του. Μεταμφιέζονται οι «θρησκόληπτοι» σε «σατανάδες» πολέμου. Διαβάζουν την «Αγία Γραφή». Επαληθεύουν, μέσα απ' τα κομπιούτερ, αυτά που έγραφε ο Ντοστογιέφσκι, στους «Δαιμονισμένους»: «Το ανθρώπινο νόημα ποδοπατήθηκε τόσο πολύ! Ακόμη και οι ίδιοι οι νόμοι του πλανήτη (ΟΗΕ) μοιάζουν με ψέμα, με θίασο από διαβόλους». (Θρησκευτικές - παραθρησκευτικές οργανώσεις στις ΗΠΑ). Οι πολυεθνικές απλώνουν τον πόλεμο, διευρύνουν τη φρίκη, δολοφονώντας, εξωθώντας σε θάνατο από πείνα το λαό του Ιράκ.

Γι' αυτήν τη «μυρωδιά» του αίματος ο Λένιν έγραφε: «Ο πόλεμος αποτελεί τη συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Οι πόλεμοι προκαλούνται απ' τις πολιτικές σχέσεις ανάμεσα στις κυβερνήσεις - και ανάμεσα στους λαούς. Ο κόσμος νομίζει ότι με την έναρξη του πολέμου οι σχέσεις αυτές τάχα παύουν να υπάρχουν... Οτι δημιουργείται μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Υποτάσσεται μόνο στους δικούς της ιδιαίτερους νόμους. Εμείς, αντίθετα, υποστηρίζουμε ότι ο πόλεμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνέχιση των πολιτικών σχέσεων με τη χρησιμοποίηση άλλων μέσων». Τα «άλλα μέσα», τα «βίαια μέσα», είναι ο πόλεμος. Το ιμπεριαλιστικό - καπιταλιστικό σύστημα των πολυεθνικών συνθέτει τις «εταιρείες δολοφόνων»! Αποτελεί την «αναγκαία» προϋπόθεση για να υπάρχει, να επιβιώνει το ίδιο το κεφάλαιο. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί γεννάνε τον πόλεμο. Τρέφονται οι βρικόλακες, καθιστώντας πιο φονικότερα τα νέα οπλικά συστήματα. Μεγαλώνει η βουλιμία τους για καταλήστευση των λαών, με συμβόλαια μακροχρόνιας εκμετάλλευσης.

Επεκτείνεται στις τοπικές και διεθνείς αγορές, μέσα σ' έναν άγριο ανταγωνισμό. Οδηγούνται οι εκμεταλλευτές στο ξαναμοίρασμα των αγορών, της οικονομίας, διπλωματίας, πολιτικής, ισοτιμίας των νομισμάτων, του «πολιτισμού», που συλλαβίζει τη δυναστεία τους. (USA, EE). Σ' αυτόν τον δεκαετή ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με την εφαρμογή του σχεδίου «Σοκ και δέος», των σιδερικών της τελευταίας τεχνολογίας, πάνω σε μυριάδες ζωντανούς στόχους, το κεφάλαιο είναι ιστορικά αδύνατον να «κατανοήσει» την απελευθέρωση του ανθρώπου. Σε θέλει αιχμάλωτο της εργασίας. Καταστρέφει τον πολιτισμό, τις σχέσεις των ανθρώπων, τις ιστορικές μνήμες. Μεταβάλλει τους ανθρώπους σε αυτόματες μηχανές υπερκερδών. Κοιτάζω τις εφημερίδες: Κανένα δημοσίευμα, όσο τέλειο κι αν είναι, δεν μπορεί να με πείσει για τις ανείπωτες αγωνίες - τραγωδίες. Διαπερνούν τα νεύρα των ανθρώπων, βλέποντας τα αναρίθμητα πτώματα των μικρών παιδιών, τα τεράστια μάτια στα μικροσκοπικά πρόσωπα, την τρομακτική σιωπή της σταύρωσης. Μικρά, μεγάλα, εύθραυστα, κάτισχνα χέρια ζητούν νερό, ελευθερία: «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν» (Μ. Κατσαρός). Η «ειρήνη» των ιμπεριαλιστών βρωμάει όπως κι ο πόλεμος... Κανένας δε φοβάται περισσότερο τον πόλεμο όσο ο κεκοιμημένος «άγνωστος στρατιώτης»... Συμμαχία ιμπεριαλιστών: Βρέχει αίμα στο Ιράκ.