Ολοι τους αγύρτες. Συνένοχοι στο έγκλημα της χρηματιστηριακής αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος. Ο καθείς με την κατηγορία του. Οι πρώτοι για πολιτική απάτη, οι δεύτεροι για κλοπή, οι τρίτοι για προσηλυτισμό και οι τέταρτοι για διασπορά ψευδών ειδήσεων και προσβολή του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.

Λες και δεν ξέρουμε πως όλοι μαζί φταίνε. Οτι η μεγάλη οικονομική αφαίμαξη χρειάζεται την πολιτική κάλυψη και τη δημοσιογραφική παραπληροφόρηση για να στηθεί. Οτι άπαντες συνεργάστηκαν αρμονικά για να συγκεντρωθεί το χρήμα των πολλών και φτωχών, στους λίγους και πλούσιους. Οτι από κοινού και σε συνεννόηση διαμόρφωσαν το κλίμα εξαγοράς συνειδήσεων και «τζογοποίησης» της κοινωνίας. Οτι κάνουν, τώρα, τις μοιρολογίστρες, αλλά θ' αρχίσουν, σε λίγο, να ξαναπουλούν αισιοδοξία για ανάκαμψη, βάζοντας πάλι τα «παπαγαλάκια» να κελαηδούν, προσκαλώντας «σπουργιτάκια» στην παγίδα.

«Την πατήσαμε», λένε οι πιο πολλοί. Επαθαν σαν τους ανυποψίαστους που πάνε στο καρναβάλι της αποκριάς του Τυρνάβου και, σκύβοντας στο καζάνι ν' ανακατέψουν τη χορτόσουπα, νιώθουν πίσω τους το «μπουρανί». Κι όσοι την «πάθαν» μια φορά και λένε «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα», συγχωρούνται. Υπάρχουν, όμως και οι «ανεπίδεκτοι μαθήσεως», που επιμένουν. Περιμένουν, λέει, «καλύτερες μέρες» με την ΟΝΕ και γι' αυτό δε φεύγουν απ' το «καρναβάλι». Και δε βλέπουν πίσω τους το Σημίτη και τον Καραμανλή, να κρατούν μαζί το μετεκλογικό «μπουρανί» των Βρυξελλών. Να τους αφήσουμε στην ξενοιασιά τους;