Δηλητηριάζουν τη σκέψη, το πνεύμα, την ψυχή και τα όνειρά μας. Μαστιγώνουν τις αντοχές και τις πεποιθήσεις μας φορτώνοντάς μας ενοχές κι ευθύνες.
Φαρμακερά φίδια στο προσκεφάλι μας εκπέμπουν τα ΜΜΕ με την πλύση εγκεφάλου με στόχο να μας τρομάξουν. Εκβιασμοί, συμπεριφορές και καμώματα με τη θηλιά πάνω στην κρεμάλα που μας ετοιμάζουν, αδρανοποιώντας με σύριγγες νερωμένης αδρεναλίνης τις αντιδράσεις και τη δύναμή μας για αντίσταση κι αντεπίθεση. Καμιά έκπτωση, όσο πικρό κι αν είναι το φαρμάκι. Στη χαμένη μίζερη και δουλική ζωή που σκαρφίζονται για μας, ο οργανωμένος αγώνας και οι όποιες θυσίες του είναι το μοναδικό, αποτελεσματικό κι ελπιδοφόρο αντίδοτο.
Το αυτοκίνητο σήμερα δεν είναι μέσον πολυτελείας κι αναψυχής, είναι εργαλείο δουλειάς και κυνήγι μεροκάματου (μια και τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι σε άθλια κατάσταση - πάνω από δυο χρόνια τώρα δε λειτουργεί κανονικά ένας βασικός πνεύμονας μεταφοράς, ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος. Γεφύρι της Αρτας κατάντησε, όλο φτιάχνεται κι όλο τελειωμό δεν έχει). Και συ, ο δόλιος, πρέπει να αισθάνεσαι μπρούκλης με το σαραβαλάκι σου, να το πληρώνεις πανάκριβα και να απολογείσαι κι από πάνω.
Η οικογένειά σου έχει κάποιες άμεσες ανάγκες και εσύ πρέπει να ντρέπεσαι γι' αυτό. Να θέλεις να έχεις πάντοτε το μεροκάματο σε μόνιμη και σταθερή βάση και με ωράριο που να σου επιτρέπει να 'χεις και κάποιο χρόνο ελεύθερο και μια στέγη να βάλεις το κεφάλι σου. Να έχεις εξασφαλισμένη πρόσβαση στην Υγεία, δημόσια και δωρεάν Παιδεία για τα παιδιά σου, κάποιες μέρες να χαίρεσαι τις διακοπές σου, ν' ασχοληθείς αν θέλεις με κάποια πνευματική ή καλλιτεχνική δημιουργία και όταν έρθει η ώρα να γίνεις απόμαχος της δουλειάς, να 'χεις μια δεκάρα στην μπάντα και μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή σύνταξη.
Ζητάς πολλά; Οχι! Ζητάς σοσιαλισμό και γι' αυτό είσαι υπόλογος και φταίχτης στις ορέξεις τους.