«Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η γενικευμένη υποκρισία (...) οι περισσότεροι (...) και όχι μόνο οι σημερινοί δακτυλοδεικτούμενοι, είναι συνεχώς μαζί στις ίδιες επιχειρηματικές και μη δεξιώσεις, στα ίδια πανάκριβα θέρετρα εσωτερικού και εξωτερικού, στα ίδια πανάκριβα κέντρα με τις ίδιες πανομοιότυπες "ξανθές", τωρινές ή ανακυκλωμένες, να ανταγωνίζονται μεταξύ τους επιδείχνοντας τα ακριβότερα μοντελάκια. Κανένας από αυτούς δεν έχει δουλειές με το Δημόσιο, κανένας δεν είναι παράδοξης διαγωγής δικηγόρος ή επιχειρηματίας της νύχτας;» (η απορία του Ρ. Σωμερίτη στο ΒΗΜΑ).

«"ο Ρόκο και τα αδέλφια του" ήταν μια ταινία του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη Λουτσίνο Βισκόντι, όπου η αλησμόνητη Κατίνα Παξινού ερμήνευσε τον ρόλο της μάνας, της χήρας Ροζάριο και ο Σπύρος Φωκάς του ενός αδελφού δίπλα στον Αλαίν Ντελόν και τον Ρενάτο Σαλβατόρε. Ο "ROCOS" με τα δέκα εκατομμύρια μάρκα της Siemens μπορεί να είναι ανάδελφος, αλλά έχει..."αδέλφια" και "ξαδέλφια" στις μίζες στο σάπιο σανίδι της συναλλαγής και της διαπλοκής» (ο Γιώργος Τράγκας στη ΧΩΡΑ).

«Αν ο Καραμανλής ευθύνεται επειδή μετέτρεψε την πολιτική σε διαγωνισμό ηθικής και επειδή αντιπολιτευόταν ως εισαγγελέας για να κυβερνήσει ως κατηγορούμενος, το ΠαΣοΚ εμφανίζεται να τον ακολουθεί στον ίδιο δρόμο της ηθικής πλειοδοσίας. Αυτό κι αν είναι "δεξιά πολιτική"» (ο Γ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).