«Ανείπωτη αποδεικνύεται πως είναι τελικά η τραγωδία στο Θρακικό Πέλαγος με την ανεύρεση από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και μέχρι χθες το μεσημέρι 21 πτωμάτων λαθρομεταναστών, 14 ανδρών, 6 γυναικών και ενός αγοριού ηλικίας μόλις δύο χρόνων» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

«Στους δύο πυλώνες του συστήματος, οι ομοιότητες είναι τραγικές: 15,3 εκατομμύρια άνεργοι στην Αμερική (διπλάσιοι σε σχέση με πρόπερσι), 15,7 εκατομμύρια άνεργοι στην ευρωζώνη. Στις δύο μεγαλύτερες και πλουσιότερες περιοχές της Δύσης, η ίδια εικόνα του συστήματος. Οι στρατιές των ανέργων διαψεύδουν τους αισιόδοξους οικονομολόγους (...) Εκτός από τους αριθμούς των ανέργων, υπάρχουν κι άλλοι (...) Το πρακτορείο Μπλούμπεργκ έλεγε πως το 2007 τα κουπόνια τροφίμων στο Μιζούρι, στο Μέιν και το Μίσιγκαν είχαν απορροφηθεί σε ποσοστό 89-100% από τους δικαιούχους. Τα πράγματα χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο από τότε. Οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" γράφουν πως "ένας στους οκτώ ενηλίκους και ένα στα τέσσερα παιδιά στην Αμερική" σιτίζονται με κουπόνια. Οπως γράφει το ιστολόγιο "Ουάσιγκτον", τα κουπόνια είναι σήμερα ό,τι ήταν τα συσσίτια με τις σούπες στη μεγάλη κρίση του 1929. Ομως, ο πιο τραγικός είναι ένας άλλος αριθμός. Σε έρευνά του, ο οικονομολόγος Τζέιμς Γκαλμπρέιθ διαπίστωσε πως από όλα τα μέτρα που παίρνει η αμερικανική κυβέρνηση το πιο αποδοτικό για την οικονομία είναι τα κουπόνια: κάθε δολάριο που δαπανά σε κουπόνια τροφίμων αποδίδει στην οικονομία 1,73 δολάρια, πολύ περισσότερα δηλαδή από όσα αποδίδουν οι επενδύσεις σε υποδομές (1,59) ή οι επιστροφές φόρων (1,26). Αυτή είναι για την ώρα η καλύτερη πρόταση που έχει να κάνει το σύστημα: το πέρασμα από τον πολιτισμό της εργασίας στον πολιτισμό των κουπονιών» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).