«Εδώ και πολλά χρόνια το Συμβούλιο της Ευρώπης ανησυχεί για τα ενδημικά φαινόμενα "αστικής βίας". Σε μια έκθεσή του με τίτλο "οι εξεγέρσεις στις ευρωπαϊκές πόλεις" που υιοθετήθηκε τον περασμένο Ιούλιο αναλύει πολλά από όσα βλέπουμε σήμερα στην Ελλάδα: α) οι εμιγκρέδες δε συνιστούν "απομονωμένα και εξειδικευμένα επιφαινόμενα" αλλά ένα γενικευμένο ευρωπαϊκό φαινόμενο, αφού τα τρία τελευταία χρόνια έχουν ξεσπάσει ταραχές στη Γαλλία, στη Μ. Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία, στη Δανία, στο Βέλγιο και την Ελλάδα (...) η έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης συνιστά μια βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και στρατηγικές καταπολέμησης όλων των μορφών καταπίεσης και αδικίας. Με απλά λόγια έναν κατάλογο εξειδικευμένων προληπτικών μέτρων» (ο Γ. Δαράτος στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Απευθυνόμαστε σε όλους τους νέους και τις νέες που νιώθουν να συνθλίβονται από την ασπόνδυλη πολιτικολογία των κομμάτων (...) η προβληματική μας κωδικοποιείται στο κρίσιμο ζήτημα της διαγενεακής ανισότητας που πλήττει διαχρονικά την Ελλάδα. Στόχος της G700 είναι η αποκατάσταση της διαγενεακής δικαιοσύνης και η προστασία των δικαιωμάτων των μελλοντικών γενεών» ( το «νέο κίνημα» στο ΕΘΝΟΣ).

«Αναπτύσσεται ένα μαζικό και ριζοσπαστικό κίνημα νεολαίας στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει και το οποίο το ΚΚΕ δεν μπορεί να ελέγξει και γι' αυτό το συκοφαντεί» (ο Δ. Στρατούλης, της ΠΓ του ΣΥΝ, στην ΑΥΓΗ).

«Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται πλέον είναι εάν οι διαδηλώσεις αυτές που ξεκίνησαν αυθόρμητα μπορούν να μετατραπούν σε ένα πιο οργανωμένο κίνημα κοινωνικής αναταραχής» (η Helena Smith στον «Observer»/ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Ορισμένοι πάλι θα επιχειρήσουν να αξιοποιήσουν την αυθεντική οργή της νεοελληνικής νεολαίας για να δημιουργήσουν άλλου τύπου εξελίξεις (...) απαιτούνται συναίνεση και δημοκρατία. Συναίνεση για να ληφθούν οι αποφάσεις εκείνες που θα βγάλουν τη χώρα από το κάδρο των διεθνών ΜΜΕ (...) δημοκρατία για να λάβουν οι μαθητές ακηδεμόνευτοι τις αποφάσεις τους (...) όχι μέσα από κομματικά καθοδηγούμενα "συντονιστικά"» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).