Τρίτη 16 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ποιο κίνημα;

Ανάμεσα στα πολλά που οι οπορτουνιστές (αλλά και διάφοροι «αναλυτές» των αστικών ΜΜΕ) καταλογίζουν στο ΚΚΕ τις τελευταίες μέρες είναι η κατηγορία πως όποιο κίνημα δεν ελέγχει, το καταγγέλλει και πως επιδιώκει την «αποστείρωση» από κάθε κίνηση που αναπτύσσεται αυτόβουλα και αυθόρμητα. Ισχυρισμοί που προβάλλονται από εκείνους που σπεύδουν να οικειοποιηθούν οτιδήποτε κινείται, ακόμα και κινήματα που ουδόλως συνέβαλαν στην ανάπτυξή τους, όπως το φοιτητικό (ας θυμηθούμε το περίφημο περί «γενιάς άρθρου 16» ή «γενιάς των 700 ευρώ» που εκφράσανε, όπως έλεγαν, οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), από εκείνους που με τη στάση τους ενισχύουν τα αδιέξοδα για το λαό και το κίνημά του. Από εκείνους για τους οποίους έννοιες, όπως οργάνωση, περιφρούρηση, πλαίσιο πάλης και προσανατολισμός, φτάνουν μέχρι τα όρια του συστήματος.

Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Μακάρι να ήταν δυνατόν αύριο το πρωί αυθορμήτως να κατέβουν στους δρόμους μάζες εργατών, σύσσωμα τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία. Το ζητούμενο είναι αυτές οι μάζες να μην εκτονώσουν την οργή τους από την εφαρμοζόμενη φιλομονοπωλιακή πολιτική στο σπάσιμο μερικών βιτρινών και στο κάψιμο μερικών κάδων. Για το ΚΚΕ δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ένα κίνημα ισχυρό, ταξικά προσανατολισμένο και αποφασισμένο να φτάσει την πάλη του μέχρι τέλους. Μέχρι την εξάλειψη των αιτιών που το έβγαλαν στους δρόμους της πάλης.

Ενα κίνημα που θα περιφρουρεί τον εαυτό του, τις δυνάμεις του, από τα χτυπήματα και τις προβοκάτσιες του ταξικού αντιπάλου. Ο οποίος ενίοτε δρα με μηχανισμούς του, εκεί, στους δρόμους, με κουκούλες και μολότοφ. Θα τις περιφρουρεί και θα τις προστατεύει, γνωρίζοντας ότι ο αγώνας του έχει δρόμο μπροστά του, χρειάζεται όλους, χρειάζεται να συστρατεύσει όλη την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Απέναντι σε μιαν ευρωενωσιακού επιπέδου, σκληρή, ταξική υπέρ του κεφαλαίου, πολιτική, εφαρμοζόμενη με πυγμή σε βάρος του λαού, χρειάζεται να αναπτυχθεί και να αντιπαρατεθεί η δύναμη της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων και των παιδιών τους. Με καθαρό και αδιαπραγμάτευτο το πλαίσιο πάλης, όπως αυτό εγγράφεται από τις σύγχρονες ανάγκες τους, με επεξεργασία και προσαρμογή, αναλόγως των συνθηκών, των μορφών πάλης. Ενα τέτοιο κίνημα μπορεί να αποσπάσει άμεσες κατακτήσεις, προσωρινές, όμως, και υπό αίρεση, αν δεν αποκτά συλλογική συνείδηση πως οριστική δική του νίκη σημαίνει ήττα του ταξικού του αντιπάλου, σημαίνει βάθεμα της πάλης, στην κατεύθυνση της ρήξης και της ανατροπής της εξουσίας της άρχουσας τάξης.

Για ένα τέτοιο κίνημα μάχονται οι κομμουνιστές, μέσα στις εργατικές λαϊκές μάζες, στη νεολαία, μαζί τους, συμβάλλοντας το όποιο αυθόρμητο ξέσπασμα, αν προκύπτει, να γίνεται συνειδητή στράτευση για το συλλογικό συμφέρον. Για την επίτευξη μιας ισχυρής λαϊκής συμμαχίας, που θα πορευτεί συγκροτημένα κι αποφασισμένα προς την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας. Κι αυτό τούς διαφοροποιεί ριζικά από εκείνους, που κατά περίπτωση άγονται και φέρονται. Συκοφαντούν και υπονομεύουν το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα. `Η κανακεύουν, για να χειραγωγήσουν στη συνέχεια, άλλα κινήματα - εντός ή εκτός εισαγωγικών - και να τα μετατρέψουν σε όχημα για την εκπλήρωση δικών τους σκοπιμοτήτων. Αυτό κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αιτούμενος, στο όνομα του κινήματος, εκλογές για να φύγει η κυβέρνηση, χωρίς καν να ομολογεί τι θέλει να έρθει...


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ