Οταν είδα την προεκλογική αφίσα με τον Καρατζαφέρη να επιδεικνύει τη γροθιά του με γάντι του μποξ, η πρώτη μου αντίδραση, όπως και πολλών άλλων, ήταν να γελάσω. Συνήλθα όμως απότομα. Ποιον απειλεί αυτό το ανθρωπάκι που θυμίζει έντονα κότα; Μέχρι χτες γονάτιζε μέσα στις εκκλησίες που έχτιζε ο ίδιος, πάνω στην αρχή της αγάπης για τον πλησίον. Από πού λοιπόν ξεφύτρωσε αυτός ο πυγμάχος με την έπαρση, που έφτασε να ποζάρει μ' ένα γέλιο - παγίδα γεμάτος περιφρόνηση;

Οποιος φωτογραφίζεται κοστουμαρισμένος με γάντια του μποξ απειλώντας σαν να βρίσκεται στο κανναβάτσο, αυτό που δηλώνει είναι ότι δε δέχεται κανέναν, ότι έχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται αυθαίρετα, να πουλάει τσαμπουκά όποτε θέλει, κυρίως όμως ότι μπορεί να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια όσα λέει και όσα θα πει.

Ολο αυτόν τον καιρό, ο χώρος του θεάματος -για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους - φρόντισε να έχει τον Καρατζαφέρη στο κέντρο του. Ετσι, η φούσκα του ΛΑ.Ο.Σ. άρχισε να μπαίνει στα σπίτια μας σέρνοντας πίσω της έναν εσμό νευρωτικών που δεν έβρισκαν άλλον τρόπο για να εκτονωθούν. Το ρεπερτόριό τους αξιοθρήνητο, γι' αυτό και κατάφεραν να κρύψουν καλά, τον πρώτο καιρό, την απωθημένη επιθετικότητά τους. Τώρα στον προθάλαμο του κοινοβουλίου, μην έχοντας να χάσουν τίποτα, άφησαν τον αρχηγό να φορέσει το γάντι του μποξ.

Δε μ' ενδιαφέρει η επιδειξιμανία του Καρατζαφέρη. Αυτό που καίει και θα το βρούμε μπροστά μας είναι η στιγμή που οι λούμπεν οπαδοί του θα φορέσουν τα γάντια και με την κοινοβουλευτική κάλυψη του ΛΑ.Ο.Σ. θ' αρχίσουν να τα χρησιμοποιούν.