-- Στις Θέσεις αναφέρεται ότι «στη νέα φάση που έχουμε μπει, που δεν είναι απλώς κάποια "νέα, επιμέρους γεγονότα", αλλά συντελούνται και ποιοτικές αλλαγές, οι απαιτήσεις ανεβαίνουν συνολικά για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ». Τι είδους ποιοτικές αλλαγές συντελούνται;

-- Αυτές οι ποιοτικές αλλαγές έχουν να κάνουν με τις αντιθέσεις του ίδιου του συστήματος, που οξύνονται, δεν μπορούν να λυθούν αντικειμενικά και οδηγούν σε μια σειρά εξελίξεις που διαμορφώνουν το έδαφος στο οποίο δρούμε. Τους κομμουνιστές μάς ενδιαφέρουν αυτές οι εξελίξεις προκειμένου να γινόμαστε ικανότεροι στην προετοιμασία και την ικανότητά μας να παρεμβαίνουμε αποτελεσματικά, να δρούμε μέσα σε αυτές, να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες στη δράση μας. Κωδικοποιημένα θα μπορούσαμε να θέσουμε τα εξής βασικά νέα ποιοτικά στοιχεία που ξεχωρίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επιδρούν πολλοί άλλοι παράγοντες:

Η ακόμα μεγαλύτερη όξυνση των ανταγωνισμών μεταξύ διαφορετικών ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, αστικών κρατών, μονοπωλιακών ομίλων σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, με κύριο παράγοντα την αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα από την Κίνα. Αυτή εκφράζεται μεταξύ άλλων και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, με την άμεση ελληνική εμπλοκή, μεταξύ του μπλοκ ΝΑΤΟ - ΕΕ και του υπό διαμόρφωση «ευρασιατικού στρατοπέδου». Επεισόδια αυτής της αντιπαράθεσης βλέπουμε σε διάφορους τομείς. Στην οικονομία, για παράδειγμα, βλέπουμε κυρώσεις εκατέρωθεν που αφορούν δασμούς σε κινεζικά εμπορεύματα που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών 5G, στην Ενέργεια κ.α. Τέτοια «επεισόδια» στο μεγάλο έργο της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είδαμε μέσα στο καλοκαίρι, με τη στάση των ΗΠΑ στην Ταϊβάν ή ακόμα και την αντιπαράθεση για τον έλεγχο λιμανιών των κρατών της ΕΕ από το κινεζικό μονοπώλιο της COSCO, όπως του Πειραιά ή, πιο πρόσφατα, του Αμβούργου. Αντιπαράθεση η οποία συνοδεύεται και με τα αντίστοιχα ιδεολογήματα που «δουλεύουν» και τα ελληνικά αστικά κόμματα το τελευταίο διάστημα, όπως η κάλπικη αντιπαράθεση μεταξύ της δήθεν «δημοκρατίας» της Δύσης και των «αυταρχικών καθεστώτων» της Ανατολής.

Ξεχωρίζει, στο πλαίσιο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η τάση να κλονίζονται υπάρχουσες συμμαχίες, όπως οι αντιπαραθέσεις που βλέπουμε στο εσωτερικό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και αντίστοιχα η δημιουργία νέων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως «Quad», AUKUS και άλλες.

Τμήμα αυτών των εξελίξεων αποτελεί και ο ανταγωνισμός μεταξύ ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης, καθώς κύριος παράγοντας που επιδρά είναι η προσπάθεια να κρατηθεί η Τουρκία στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, σε αντιπαράθεση με τις στενές σχέσεις που διατηρεί με τη Ρωσία και άλλες χώρες. Σε αυτό συνηγορεί το μόνιμο πλέον «άδειασμα» από ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΗΠΑ, με το γνωστό «βρείτε τα» που συνοδεύει τις τελευταίες εξελίξεις, την ένταση της τουρκικής προκλητικότητας και τον κίνδυνο μιας ένοπλης σύγκρουσης, που παραμένει υπαρκτός.

Στα παραπάνω επιδρά η διαφαινόμενη νέα βαθιά διεθνής καπιταλιστική κρίση, με έντονες επιπτώσεις στη ζωή όλων των λαών, που θα προστεθεί στον πληθωρισμό, στην ακρίβεια κ.λπ. Υπάρχει δηλαδή δυσκολία ήδη, η οποία θα ενταθεί, ώστε τα κέρδη που βγάζουν τα μονοπώλια να ρίχνονται απρόσκοπτα πάλι στην παραγωγή, επειδή δεν βρίσκεται διέξοδος γι' αυτά τα κεφάλαια με ικανοποιητική κερδοφορία. Αυτή η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με νέα, μεγάλη καταστροφή κεφαλαίου, όπως κι αν αυτή έρθει, μέσα από τον ανταγωνισμό τους. Αυτή η καταστροφή θα ανοίξει - και ήδη ανοίγει, μέσω της «πράσινης» ανάπτυξης για παράδειγμα - νέο χώρο για κερδοφόρες επενδύσεις. Είναι χαρακτηριστικό πώς τα ίδια τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν το πρόβλημα. Για παράδειγμα, καθηγητής επιφανούς οικονομικού πανεπιστημίου στις ΗΠΑ δήλωσε πρόσφατα: «Πρώτη φορά υπάρχουν τόσα πολλά κεφάλαια που δεν έχουν πού να επενδυθούν».

Πάνω σε αυτό το έδαφος γίνεται ακόμα πιο ορατή η πιθανότητα μεγαλύτερων δυσκολιών στο αστικό πολιτικό σύστημα για τη διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας, σε όλα τα κράτη της ΕΕ αλλά και στη χώρα μας. Αρκεί να σκεφτούμε την πολύτιμη πείρα από μια σειρά αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, τους αγώνες που για πρώτη φορά μετά από χρόνια ξεσπάνε σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, τις μεγάλες ανακατατάξεις και τριγμούς στις κυβερνήσεις της ΕΕ. Ταυτόχρονα, σε σχέση με το παρελθόν είναι πιο δύσκολη η διαμόρφωση μιας πολιτικής διαχείρισης που να μπορεί πιο μακροπρόθεσμα να «αμβλύνει» τις επιπτώσεις από τις αντιλαϊκές εξελίξεις. Γι' αυτό τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μιλούν για την ανάγκη «διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής», ενώ παράλληλα ομονοούν στον στόχο της «σταθερότητας» για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Ολα αυτά συνηγορούν στη σημαντική εκτίμηση, που καταγράφεται και στο Κάλεσμα της ΚΕ, ότι δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι τόσο ισχυροί όσο φαίνονται. Δηλαδή ότι διαμορφώνονται δυνατότητες για ρήγματα στην πολιτική που ασκείται υπέρ της αστικής τάξης, τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει η εργατική - λαϊκή πάλη τόσο για να βάλει εμπόδια στην επίθεση που δεχόμαστε, όσο και για να συγκεντρώνονται δυνάμεις στον δρόμο της ανατροπής του συστήματος, στη ριζοσπαστικοποίηση νέων συνειδήσεων.

• Ερώτηση - Απάντηση για τις Θέσεις του ΚΣ για το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ: Για τη νέα φάση στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς
• Με τα μάτια μιας δασκάλας: Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους μαθητές μας στην αθέατη πλευρά της ιστορίας
• Εκδήλωση του ΕΣΥΝ στην Πάτρα: Αναγκαιότητα η διαρκής πρόληψη της τοξικοεξάρτησης στα σχολεία

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με μουσικοθεατρική παράσταση

Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο Στρατής Δουνιάς, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη στο βιβλίο «Το μαντήλι με τα τριαντάφυλλα» της Αλεξάνδρας Μητσιάλη.

Οι δεκάδες μαθητές που συμμετείχαν είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν και τα μικρασιατικά εδέσματα που προσφέρθηκαν.

Ο Στρατής Δουνιάς ανέδειξε τον σημαντικό ρόλο που έχει η γνώση της Ιστορίας, λέγοντας ότι «μας βοηθάει να μαθαίνουμε από πού ερχόμαστε και πώς φτάσαμε ως εδώ, να καταλαβαίνουμε καλύτερα ποιοι είμαστε και πώς λειτουργεί ο κόσμος σήμερα, να έχουμε έναν καλύτερο "οδηγό" για το πού θέλουμε να πάμε, δηλαδή το μέλλον».

Παρουσίασε το βιβλίο και ολοκληρώνοντας την παρουσίαση ανέφερε: «Ο πόλεμος και η προσφυγιά δεν είναι κάτι το τυχαίο ή το μοιραίο. Συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Και ο λόγος είναι ένας, είτε 100 χρόνια πριν είτε τώρα. Είναι το ίδιο σάπιο και απάνθρωπο σύστημα του καπιταλισμού, που μπροστά στα κέρδη των λίγων δεν λογαριάζει τίποτα, ούτε χώρες, ούτε ανθρώπους...

Μαθαίνουμε λοιπόν την αλήθεια, αλλάζουμε τον κόσμο! Ονειρευόμαστε και αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο πραγματικά ελεύθερο και ανθρώπινο, χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, χωρίς πολέμους και προσφυγιά!».

Στη συνέχεια, μαθητές μέλη της ΚΝΕ παρουσίασαν μια όμορφη μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη στο βιβλίο «Το μαντήλι με τα τριαντάφυλλα», που περιγράφει τη Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από τη σχέση δύο κοριτσιών, της Αϊσέ και της Αριστούλας. Και το φέρνει στο σήμερα, αναδεικνύοντας πως τα παιδιά, οι άνθρωποι σε κάθε τόπο, οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Θυσιάζονται για τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων και καταδικάζονται στη φτώχεια, στη δυστυχία, στην προσφυγιά.

Ο Βασίλης Κυριάκου επιστρέφει με τον ίδιο δυνατό μονόλογο, εμπνευσμένος από τη σπουδαία δράση και ζωή του μεγάλου επαναστάτη της Κούβας Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ήταν και παραμένει ένα ιστορικό πρόσωπο, σύμβολο της επανάστασης, καθώς η εικόνα του αποτελεί έμβλημα αντίστασης, αγώνα και αυτοθυσίας για τουλάχιστον τρεις γενιές ανθρώπων. «Εάν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφός μου», έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος. Μπορεί να έχουν περάσει 55 χρόνια από τον θάνατό του, αλλά η φιγούρα του Τσε συνεχίζει να «μεγαλώνει» και να εμπνέει τους λαούς στους αγώνες τους.

«Η παράσταση αφορά τη ζωή του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα», μας λέει ο Β. Κυριάκου. «Ηθελα να συμβάλω και εγώ από τη μεριά μου να γίνουν πλατύτερα γνωστές οι ιδέες και ο τρόπος ζωής του μεγάλου επαναστάτη. Σκοπός μου, γράφοντας το έργο, ήταν να καταγραφούν οι άγνωστες πτυχές της ζωής του επικεντρώνοντας κύρια στο πώς ένας άνθρωπος γίνεται επαναστάτης. Γιατί επαναστάτης δεν γεννιέσαι, γίνεσαι. Αυτό το κατάλαβα ακόμα καλύτερα διαβάζοντας για τη ζωή του μέσα από μια έρευνα δυο ετών. Πώς πολιτικοποιήθηκε, πώς ζυμώθηκε και έγινε ο επαναστάτης Τσε.

Ο Τσε βρίσκεται παντού... ακόμα και στις μέρες μας. Το σύστημα προσπαθούσε και προσπαθεί ακόμα να εγκολπώσει αυτήν τη φυσιογνωμία, καθώς δεν κατάφερε ποτέ να ενσωματώσει τον ίδιο. Επομένως, αυτήν τη ζωή, αυτές τις πράξεις, αυτή τη συμπεριφορά ήθελα να επικοινωνήσω με τον κόσμο και κύρια τους νέους. Υπάρχει ακόμα, όμως, ένας λόγος. Είναι συναισθηματικός και προέρχεται από τον τόπο καταγωγής μου, την Κύπρο, η οποία έχει πληγεί ιδιαίτερα από τον ιμπεριαλισμό. Ο ίδιος ο Τσε από το βήμα του ΟΗΕ είχε υπερασπιστεί και την Κύπρο. Και εμείς τον νιώθαμε δικό μας, σαν έναν από εμάς.

Σε ποιους πρώτα και κύρια θέλω να απευθυνθώ μέσα από αυτήν την παράσταση; Πρώτα και κύρια στη νέα γενιά. Αυτή θέλω να το παρακολουθήσει. Θέλω ακόμα ο "El Che" να προκαλέσει συγκίνηση, να δώσει έναυσμα για παραπέρα ψάξιμο και μελέτη, να εμπνεύσει ανθρώπους, οι οποίοι δηλώνουν απολιτίκ. Είναι ένα στοίχημα και για εμένα αλλά και για τον σκηνοθέτη. Οπως είπε και ένας φίλος που ήρθε και παρακολούθησε την παράσταση, "η παράσταση διδάσκει Ιστορία σε αυτούς που πρόκειται να γράψουν τη δική μας Ιστορία στο μέλλον". Αυτή η φράση μού έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό.

Σας περιμένουμε όλες τις Παρασκευές του Νοέμβρη στο θέατρο Εκστάν!».

Βιβλιοπαρουσιάσεις και άλλες εκδηλώσεις προγραμματίζουν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ το επόμενο διάστημα. Συγκεκριμένα:

• Σάββατο 12 Νοέμβρη: Εκδήλωση γνωριμίας με την ΚΝΕ για μαθητές Γυμνασίου πραγματοποιεί η Τομεακή Οργάνωση Α' Αθήνας, στις 7 μ.μ. στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα (Τροίας 36, Βικτώρια).
• Κυριακή 13 Νοέμβρη:

-- Η ΤΟ Νότιων Συνοικιών Αττικής πραγματοποιεί εκδήλωση με θέμα «Με το ΚΚΕ γράφουμε τον επίλογο του κόσμου των πολέμων! Δυναμώνουμε τον αγώνα μας κόντρα σε ΝΑΤΟ, ΕΕ, ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς!», που βασίζεται στη νέα έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, «Αλήθειες και Ψέματα για τον καπιταλισμό. 1. Ιμπεριαλιστικός πόλεμος». Η εκδήλωση θα γίνει στις 7 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Αγίου Δημητρίου «Μελίνα Μερκούρη». Θα μιλήσει ο Φρίξος Μπρούζγος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Η ΤΟ Βορειοδυτικής Αττικής πραγματοποιεί εκδήλωση για την 49η επέτειο από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, στις 7 μ.μ. στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στο Μενίδι, με θέμα «Τα συμπεράσματα από το Πολυτεχνείο επίκαιρα όσο ποτέ». Θα μιλήσει ο Νίκος Καίσαρης, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής, και θα ακολουθήσει αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι από τη μουσική ομάδα του Στεκιού. Στον χώρο θα υπάρχει έκθεση με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».

-- Η ΤΟ Εύβοιας πραγματοποιεί εκδήλωση παρουσίασης της μπροσούρας της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Αλήθειες και ψέματα για τον καπιταλισμό: Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», στις 6 μ.μ. στη Χαλκίδα, στα γραφεία του Κόμματος (Σαμαρτζή 24 και Γκορτζή). Θα μιλήσει ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στη Λαμία παρουσιάζουν τη νέα έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, «Αλήθειες και ψέματα για τον καπιταλισμό», στις 7 μ.μ. στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Λαμίας (οδός Λεωνίδου). Η παρουσίαση θα γίνει από τον Βασίλη Γεωργίου, μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας της ΚΝΕ.

• Τρίτη 15 Νοέμβρη: Η ΤΟ Εύβοιας πραγματοποιεί εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 49 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 4 μ.μ. στο Πανεπιστήμιο Ψαχνών, στο μικρό αμφιθέατρο. Θα μιλήσει ο Νικόλας Φάσσας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Την ανάγκη άμεσα να ενισχυθεί και να στελεχωθεί η Δευτερεύουσα Επιτροπή Διεπιστημονικής Αξιολόγησης (ΔΕΔΑ) Αττικής επισημαίνει η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Αττικής σε υπόμνημά της προς την υπουργό Παιδείας και τις κοινοβουλευτικές ομάδες.

Η ΔΕΔΑ είναι επιτροπή στην οποία προσφεύγουν γονείς και κηδεμόνες που διαφωνούν με το αποτέλεσμα της έκθεσης αξιολόγησης - γνωμάτευσης των Κέντρων Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ), με την απόφασή της να είναι οριστική.

Οπως σημειώνει η Ομοσπονδία, «αυτήν τη στιγμή στη ΔΕΔΑ Αττικής, μοναδικό φορέα επαναξιολόγησης των αιτήσεων και των ενστάσεων για τις γνωματεύσεις των μαθητών από τα 12 ΚΕΔΑΣΥ της Αττικής, παραμένουν σε εκκρεμότητα 485 αιτήσεις επανεξέτασης μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με σοβαρά ή μη προβλήματα μαθησιακά ή υγείας.

Η ολιγωρία αυτή έχει ως αποτέλεσμα μαθητές που χρήζουν σύνθετης και απαιτητικής επιστημονικής, και όχι μόνο, στήριξης, να αναμένουν, εδώ και μήνες, την οριστική γνωμοδότηση της ΔΕΔΑ ώστε να ενταχθούν στο κατάλληλο πλαίσιο και να λάβουν την ανάλογη αναγκαία ολόπλευρη βοήθεια». Η Ομοσπονδία Γονέων απαιτεί άμεσα την ανασύσταση της Επιτροπής και την πλήρη στελέχωσή της ώστε να εξεταστούν όλα τα αιτήματα που είναι σε εκκρεμότητα.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν δεκάδες εκπρόσωποι Ενώσεων και Συλλόγων Γονέων που μετέφεραν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στα σχολεία και εξέφρασαν την απόφαση μαχητικά και αγωνιστικά να δώσουν συνέχεια στην πάλη τους, για την επίλυσή τους. Η Ομοσπονδία Γονέων απηύθυνε κάλεσμα για μαζική συντονισμένη συνέχεια με συμμετοχή στις σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις και πολύμορφες δράσεις και παρεμβάσεις το επόμενο διάστημα.

Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν προβλήματα που αφορούν τα 343 παιδιά Γυμνασίου στο Κορδελιό που μένουν εκτός ενισχυτικής διδασκαλίας, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στο ΕΝΕΕΓΥΛ των Πεύκων που δεν πηγαίνουν από την αρχή της χρονιάς στο σχολείο επειδή δεν έχει λυθεί το ζήτημα της μεταφοράς, τα σχολικά γεύματα που δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει στους δήμους Νεάπολης - Συκεών και Ωραιοκάστρου, τα απαρχαιωμένα κτίρια - με σοβάδες να πέφτουν - χωρίς αντισεισμική προστασία, οι υπόγειες αίθουσες, τα κοντέινερ, τα υπερπλήρη τμήματα, τα εκατοντάδες παιδιά που ακόμα δεν έχουν παράλληλη στήριξη, τα δεκάδες περιστατικά βίας που καταγράφονται πλέον τόσο συχνά στο σχολικό περιβάλλον και η απουσία μόνιμου ψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού και σχολίατρου στα σχολεία, η έλλειψη σχολικών φυλάκων, η μειωμένη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών που έχει ως αποτέλεσμα να καλούνται οι γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για αναλώσιμα και άλλα υλικά.

Επίσης αναδείχθηκε ότι οι γενικόλογες απαντήσεις των αρμοδίων στους δήμους για το αν είναι εξασφαλισμένη η θέρμανση στα σχολεία, δεν καθησυχάζει αλλά εντείνει την αγωνία των γονιών που στην πλειοψηφία τους βλέπουν να εξανεμίζεται ο μισθός τους πριν προλάβει να βγει ο μήνας και να αδυνατούν να καλύψουν το κόστος για τα φροντιστήρια και τις άλλες δραστηριότητες των παιδιών.

Eurokinissi

Δεν θα σταθούμε στο παρόν άρθρο στο γεγονός ότι ως εργαζόμενοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ακρίβεια, καθώς με τον μισθό που παίρνουμε, δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε ούτε καν στις βασικές μας υποχρεώσεις. Ούτε στο ζήτημα της υποχρηματοδότησης των σχολείων, αφού πλέον αποτελεί κάτι το βέβαιο πως οι μαθητές και οι δάσκαλοι θα αγοράζουμε από την τσέπη μας το χαρτί για τα φωτοτυπικά, θα αναλαμβάνουμε εργασίες ακόμη και βαψίματος, καθαρισμού των σχολείων, καθώς και διάφορα μερεμέτια, όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες σχολεία ανά τη χώρα.

Δεν θα σταθούμε ούτε καν στο τεράστιο κοινωνικό και εκπαιδευτικό ζήτημα των εκπαιδευτικών αναγκών που διαμορφώνονται σε πολλές περιοχές, ειδικά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών όπως π.χ. στα σχολεία του κέντρου της Αθήνας, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών είναι παιδιά μεταναστών και προσφύγων. Παιδιά που στο επίκεντρο τίθεται καταρχάς η επιβίωσή τους. Παιδιά που έχουν ανάγκη τα σχολικά γεύματα, τα οποία για ακόμη μια σχολική χρονιά καθυστέρησαν να έρθουν και βέβαια δεν αφορούν σε όλα τα σχολεία της χώρας. Παιδιά που έχουν θέληση για μάθηση, αλλά η αδιαφορία και η αναλγησία του κράτους αποτελούν τροχοπέδη. Παιδιά και οικογένειες που ήδη βιώνουν το φάσμα της φτώχειας, της εξαθλίωσης και δεν πρέπει κανείς μας να επιτρέψει να παγώσουν και να πεινάσουν τον χειμώνα που έρχεται.

Αν μπούμε ακόμα πιο βαθιά, στα προβλήματα που εμφανίζονται μέσα στις σχολικές τάξεις, που δυσκολεύουν και κρατάνε πίσω πολλούς μαθητές μας, η εικόνα του σημερινού σχολείου των ταξικών φραγμών είναι ακόμα πιο θολή και καταθλιπτική.

Οι εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα πολλά και σύνθετα μαθησιακά και ψυχοκοινωνικά προβλήματα των μαθητών μας, που γιγαντώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εξαιτίας των πολιτικών επιλογών που έκανε η κυβέρνηση στη χώρα μας, ακολουθώντας βέβαια τα χνάρια των κυβερνήσεων δεκάδων ευρωπαϊκών χωρών. Ηδη, οι επιπτώσεις στο ψυχοκοινωνικό και γνωστικό επίπεδο των μαθητών είναι αρκετές, γεγονός που το αναγνωρίζουν και το αποδεικνύουν πλέον πολλές διεθνείς, αλλά και εγχώριες έρευνες. Συγκεκριμένα, οι εκπαιδευτικοί διακρίνουν πλέον πως τα παιδιά βρίσκονται πίσω τόσο στην αφομοίωση όσο και στην κάλυψη της ύλης. Φαίνεται πως ακόμη και τα παιδιά που διέθεταν κάποιο μέσο (υπολογιστή, τάμπλετ, κινητό), προκειμένου να συμμετέχουν στην τηλεκπαίδευση, δυσκολεύονται αρκετά πλέον να αφομοιώσουν τη νέα ύλη και επιπρόσθετα έχουν εμφανιστεί υψηλά ποσοστά διάσπασης προσοχής, καθώς η γρήγορη εναλλαγή εικόνων και ήχου συνέβαλαν στο παραπάνω. Επιπλέον, έχουν εμφανιστεί συναισθήματα, όπως φόβος, άγχος, θλίψη και αγωνία, λόγω του παρατεταμένου εγκλεισμού τους και της αναγκαστικής κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Ακόμα και από την έρευνα που παρουσιάζεται από το δίκτυο «Ευρυδίκη» με τίτλο: «Διδασκαλία και μάθηση στα σχολεία της Ευρώπης κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19», αναφέρεται ξεκάθαρα πως κατά τη διάρκεια της πανδημίας οξύνθηκαν οι ταξικές ανισότητες και διογκώθηκαν τα μαθησιακά και ψυχοκοινωνικά προβλήματα (European Commission, 2022a).

Η εν λόγω έρευνα αναγκάζεται να παραδεχτεί έστω και έμμεσα πως όλα αυτά που εντοπίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι ψυχολόγοι, είναι μια πραγματικότητα, ακόμα και μέσα στην κανονικότητά τους...

Είναι μια πραγματικότητα πως τα μαθησιακά κενά έχουν οξυνθεί. Είναι πραγματικότητα πως ο ψυχισμός των παιδιών έχει διαταραχτεί. Είναι μια πραγματικότητα πως τα παραπάνω γιγαντώνονται στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Ο καθημερινός αγώνας των χιλιάδων εκπαιδευτικών είναι πραγματική όαση μέσα στο άνυδρο τοπίο της κυβερνητικής αδιαφορίας, όλο αυτό το διάστημα. Είναι φανερό ότι αυτή η προσπάθεια από μόνη της δεν αρκεί.

Αλήθεια η κυβέρνηση λαμβάνει υπόψη της πως οι εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά μας; Λαμβάνει υπόψη πως καθημερινά μας απασχολούν ζητήματα που αφορούν την κοινωνική και ψυχική ανάπτυξη των παιδιών; Πως παρόλο που οι υποδομές σε αρκετά σχολεία είναι τριτοκοσμικές, το υλικό μάθησης, το εποπτικό και τεχνολογικό υλικό είναι ανύπαρκτα, παρ' όλα αυτά οι δάσκαλοι δίνουν καθημερινά μόνοι τους τη μάχη και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους; Το υπουργείο μιλάει για διεπιστημονικές ομάδες, για συνεργασία τους, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις. Αλήθεια, σε ποια σχολεία υπάρχουν σταθεροί ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, προκειμένου σχεδιασμένα να αντιμετωπιστούν τέτοιες σύνθετες καταστάσεις; Η αλήθεια είναι διαφορετική. Δεν υπάρχουν σταθεροί ψυχολόγοι στα σχολεία. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι αναπληρωτές και πηγαίνουν σε 5 σχολεία κάθε βδομάδα. Δηλαδή μία μέρα για κάθε σχολείο με μέσο όρο 120 μαθητές! Πώς λοιπόν θα μπορέσει να σχεδιαστεί πρόγραμμα παρέμβασης, αφού στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς οι ειδικοί θα έχουν επισκεφτεί τα σχολεία το πολύ 5 φορές; Πώς θα μπορεί να γίνεται ουσιαστική επιστημονική παρέμβαση και επανένταξη στο σχολικό περιβάλλον, των κακοποιημένων παιδιών, όπως το παράδειγμα του Κολωνού, όταν όλες αυτές οι ειδικότητες είναι απούσες με ευθύνη του κράτους; Μεμονωμένα ο κάθε εκπαιδευτικός καλείται να κάνει ό,τι μπορεί. Το υπουργείο αποποιείται τις ευθύνες του.

Δεν μπορούμε λοιπόν να κλείσουμε τα μάτια στο εκπαιδευτικό έγκλημα που διεξάγεται και να αφήσουμε τους μαθητές μας στην αθέατη πλευρά της Ιστορίας. Ο αγώνας που δίνουμε είναι καταρχάς αγώνας υπεράσπισης του ρόλου μας ως εκπαιδευτικών, υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών μας. Δεν μπορούμε να μείνουμε έξω από τη διεκδίκηση ασφαλών υποδομών, πλήρους προσωπικού, επαρκούς χρηματοδότησης των σχολείων, αλλά και ύπαρξης ενός οργανωμένου κρατικού πλαισίου υποστήριξης παιδιών και εκπαιδευτικών, έτσι ώστε περιστατικά βίας και κακοποίησης να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και μέσα από τα σχολεία, με όλο το απαραίτητο και αναγκαίο προσωπικό, με κύρια ευθύνη του κράτους. Δεν μπορούμε όμως και να παραγνωρίσουμε το γεγονός και να μην προσανατολίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στις αιτίες των παραπάνω, που είναι συνυφασμένες με την ύπαρξη ενός βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, που βλέπει τους ανθρώπους ως κόστος και γεννά από τη φύση του βία και παραβατικότητα.

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσε αντιπροσωπεία της δημοτικής αρχής Πάτρας, με επικεφαλής τον δήμαρχο Κώστα Πελετίδη, ενώ με μεγάλο ενδιαφέρον την παρακολούθησαν μέλη Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, δάσκαλοι και καθηγητές.

«Μια κοινωνία που έχει να προσφέρει μόνο φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά, αμάθεια, υποκουλτούρα, σεξουαλική κακοποίηση και εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος - αυτός είναι ο κόσμος που πλασάρει και τα ναρκωτικά ως τρόπο ζωής, ως μέσο κοινωνικής χειραγώγησης, αλλά και ως εμπόρευμα που αποφέρει τεράστια κέρδη», ανέφερε εισηγητικά ο Π. Κατηφές, για να προσθέσει: «Θέτουμε αυτό το ζήτημα εξαρχής, γιατί εκεί βρίσκεται και η μήτρα του ζητήματος, δηλαδή σε ποια κοινωνία, μέσα σε ποιες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες βρίσκει έδαφος να αναπτυχθεί ένα κοινωνικό φαινόμενο, σε ποια κοινωνική και οικονομική στιγμή το μελετάμε».

Στάθηκε στον ρόλο των εκπαιδευτικών, φέρνοντας και το παράδειγμα του δασκάλου στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, που «είναι καταλυτικός, γιατί αντικειμενικά λειτουργεί ως πρότυπο για τον μικρό μαθητή, είναι μια αυθεντία στα μάτια του μαθητή, άρα το μήνυμα του δασκάλου μπορεί πολλές φορές να διαμορφώνει στάση ζωής σε έναν μικρό μαθητή. Το σημειώνουμε το στοιχείο αυτό γιατί είναι σημαντική η μετάβαση από το Δημοτικό προς το Γυμνάσιο, από την παιδικότητα στην προεφηβεία, άρα και τα εφόδια αλλά και οι κοινωνικές δεξιότητες με τις οποίες γίνεται αυτή η μετάβαση για έναν μαθητή». «Φαίνεται ότι ο πειραματισμός με τα ναρκωτικά ξεκινά κυρίως στο Γυμνάσιο», υπογράμμισε, συνεπώς «είναι σημαντικό η πρόληψη να έχει κέντρο άξονα τη μετάβαση από την Πρωτοβάθμια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Πιο αναλυτικά σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εξήγησε ότι «μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στον χειρισμό και στην κινητοποίηση μαθητών και των οικογενειών τους, όταν ένας έφηβος αρχίζει και πειραματίζεται με τις ουσίες, ώστε να μη βαθύνει η σχέση αυτή. Αρα είναι σημαντικές η εκπαίδευση και η στήριξη των εκπαιδευτικών, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν αυτό το έργο ως παιδαγωγοί».

Συνεχίζοντας ο Π. Κατηφές τόνισε τη σημασία των προγραμμάτων μέσα στη σχολική τάξη στο «να ενισχύουν την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, τη συνύπαρξη μεταξύ των μαθητών, ειδικά στην εφηβεία». Οσο σημαντικός κι αν είναι ο ρόλος των ομότιμων, επεσήμανε, δηλαδή της παρέας, των φίλων, των συμμαθητών «ως επιρροή για αρνητικές συμπεριφορές, όπως και η επαφή με τις ουσίες, τόσο σημαντικός είναι και ο ρόλος τους για να στηρίξουν έναν μαθητή όταν έχει ένα πρόβλημα». «Οι περισσότερες έρευνες συγκλίνουν στο ότι ένας έφηβος, όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα ή μια σοβαρή δυσκολία, συνήθως πρώτα το εκμυστηρεύεται στους φίλους του. Αυτοί είναι το πρώτο δίχτυ ασφαλείας για τα προβλήματά του, και μετά η οικογένεια. Είναι σημαντικό για την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων πρόληψης στο πλαίσιο της σχολικής ζωής να λαμβάνεται υπόψη, όπως είπαμε, η αναπτυξιακή πορεία των μαθητών», συμπλήρωσε.

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στον ρόλο κάθε βαθμίδας της Εκπαίδευσης, σημείωσε: «Για παράδειγμα στο Νηπιαγωγείο πρέπει να δίνεται έμφαση στην αντιμετώπιση της επιθετικής συμπεριφοράς, στις χαμηλές κοινωνικές δεξιότητες, στο μοίρασμα συναισθημάτων σε μια περίοδο που τα παιδιά ακόμα δυσκολεύονται να απογαλακτιστούν από το στενό οικογενειακό περιβάλλον. Στο Δημοτικό τα προγράμματα θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση της ακαδημαϊκής και κοινωνικο-συναισθηματικής μάθησης και να αντιμετωπίζουν την επιθετικότητα, τη σχολική αποτυχία και τη σχολική διαρροή. Στους έφηβους μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου η πρόληψη θα πρέπει να στοχεύει στην επικοινωνία, στις σχέσεις με τους συνομήλικους, στην αυτοεκτίμηση, στην αντίσταση στη χρήση ουσιών. Για τους γονείς είναι σημαντική η λειτουργία Σχολών Γονέων, όπου θα μπορούν να εμβαθύνουν στις σχέσεις τους με τα παιδιά τους, στους χειρισμούς ζητημάτων χωρίς συγκρούσεις, στην κατανόηση της παιδικής και εφηβικής ψυχοσύνθεσης, στη διατήρηση των ορίων κ.ά.».

Απέναντι στη σημερινή κατάσταση, όπου πλασάρεται ως «προοδευτικό» ό,τι πιο συντηρητικό και αναχρονιστικό υπάρχει, όπως η «ελευθερία» ως φυγή από την πραγματικότητα, ο Π. Κατηφές επεσήμανε: «Το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε στους νέους ανθρώπους είναι ότι πραγματικά προοδευτικό είναι να μπορείς να σηκώνεις κεφάλι, να καθορίζεις εσύ τη ζωή σου, με γνώση των απαιτήσεων της ζωής, με τη δράση σου να ανοίγεις νέους δρόμους για σένα και τους γύρω σου, με το μυαλό σου καθαρό να σχεδιάζει και να ονειρεύεται το μέλλον, να μπορείς να ξεκλειδώνεις την πραγματική ουσία στη ζωή, που σου φέρνει τη χαρά, τη διάθεση, στιγμές πραγματικής χαλάρωσης αλλά και τη δύναμη να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες!». Κάλεσε σε πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις, και ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα τους νέους ανθρώπους, δεν θα εξοντώνει.

Στοιχεία για την τοξικοεξάρτηση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα παρουσίασε η Γ. Ροδοπούλου, επισημαίνοντας την ανάγκη να στηριχθούν η πρωτογενής πρόληψη, τα δωρεάν «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα και η κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.

Στη συνέχεια έγιναν χαιρετισμοί από τον πρόεδρο του Παραρτήματος Πάτρας του ΕΣΥΝ, Χρήστο Γρεκιώτη, και τον δήμαρχο Κ. Πελετίδη, και ακολούθησε πλούσια συζήτηση.

Η αναστάτωση της σχολικής κοινότητας ξεκίνησε το καλοκαίρι, όταν το υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην ανάκληση της άδειας λειτουργίας του Λυκείου και λίγες μέρες αργότερα και του Δημοτικού, επικαλούμενη την αρνητική έκθεση του ΕΟΠΠΕΠ (Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων & Επαγγελματικού Προσανατολισμού) σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των κτιριακών εγκαταστάσεων των εκπαιδευτηρίων.

Ακολούθησε αίτηση ακύρωσης και αναστολής των αποφάσεων στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών από το σχολείο, στο οποίο και χορηγήθηκε προσωρινή διαταγή που του επέτρεπε να εγγράψει μαθητές για το τρέχον σχολικό έτος 2022 - '23, με το σχολείο να καταθέτει φάκελο, στα τέλη Σεπτέμβρη, που περιλάμβανε τη μελέτη στατικής επάρκειας. Ο ΕΟΠΠΕΠ, όμως, αρνήθηκε να εξετάσει τον νέο φάκελο, ζητώντας ωστόσο χρόνο για να το κάνει.

Βάσει των παραπάνω, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάσισε πριν από 10 μέρες να μην κάνει δεκτή την αίτηση αναστολής της Υπουργικής Απόφασης και όρισε ότι τα σχολεία πρέπει να σταματήσουν να λειτουργούν.

Μετά τις αντιδράσεις και τις μαζικές κινητοποιήσεις των μαθητών, των γονιών και των εκπαιδευτικών, χτες, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών χορήγησε αναστολή εκτέλεσης των Υπουργικών Αποφάσεων που στην ουσία έβαζαν «λουκέτο» στο Δημοτικό και το Λύκειο, ωστόσο η αναστάτωση παραμένει.

Επί της ουσίας, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι γίνονται τα θύματα σε μια αρένα όπου συγκρούονται επιχειρηματικά συμφέροντα στον χώρο της ιδιωτικής Εκπαίδευσης, για αποκόμιση μεγαλύτερων μεριδίων από την Παιδεία - εμπόρευμα.

Το σχολείο επισκέφτηκε τη Δευτέρα ο βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ, Γιώργος Λαμπρούλης, πραγματοποιώντας συνάντηση με εκπροσώπους των εκπαιδευτικών. Μετά τη συνάντηση δήλωσε ότι «βρισκόμαστε στο πλευρό εκπαιδευτικών, λοιπών εργαζομένων, μαθητών και γονέων» και πρόσθεσε: «Δεν μπορεί ένα σχολείο να κλείνει έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν παραγνωρίζουμε ότι η κατάσταση αυτή είναι απόρροια μιας όξυνσης του ανταγωνισμού συμφερόντων που ασφαλώς υπάρχουν σε ένα καθεστώς ελεύθερης αγοράς, που η Παιδεία είναι εμπόρευμα και που εν προκειμένω εκφράζονται μέσα από την επιθετική πλέον στάση τμήματος επιχειρηματιών και άλλων παραγόντων της πόλης με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερου μεριδίου στην αγορά της ιδιωτικής Εκπαίδευσης. Και σε αυτόν τον βωμό συνθλίβονται και δεν υπολογίζονται εργαζόμενοι, το έργο δεκάδων εκπαιδευτικών, οι αγωνίες και οι υπολογισμοί εκατοντάδων γονέων και πολύ περισσότερο τα ίδια τα παιδιά εκ των οποίων, σημειωτέον, ένα μέρος προετοιμάζεται και για τη "μάχη" των πανελλαδικών. Αυτήν ακριβώς την τάση υπηρετούν και προωθούν προκλητικά και χυδαία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το υπουργείο Παιδείας. Εδώ και τώρα η υπουργός Παιδείας και κατ' επέκταση η κυβέρνησή της να λάβουν τις απαραίτητες πολιτικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις ώστε να εξασφαλιστούν η εκπαιδευτική διαδικασία και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την όποια αρνητική εξέλιξη για την οποία και θα λογοδοτήσουν».

Τη Δευτέρα επίσης έγινε συνάντηση στη Βουλή του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή με εκπροσώπους των γονέων και των μαθητών από τα Εκπαιδευτήρια Ράπτου, που έθεσαν το θέμα του απαράδεκτου κλεισίματος του σχολείου εν μέσω της σχολικής χρονιάς. Ο Γιάννης Δελής εξέφρασε τη συμπαράσταση του ΚΚΕ στον αγώνα γονέων, μαθητών και εργαζομένων στο σχολείο, που θα εκφραστεί εμπράκτως με κάθε τρόπο.

Το σχολείο επισκέφτηκαν και αντιπροσωπείες της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου και του Σωματείου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, που σημείωσαν ότι «είναι ευθύνη της κυβέρνησης πραγματικά να δώσει λύση εδώ και τώρα έτσι ώστε να προστατευτούν τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Να εξασφαλιστούν χωρίς καθυστέρηση όλες οι προϋποθέσεις για την ομαλή συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας για τους μαθητές, καθώς και τα δικαιώματα εργαζομένων που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους και να βρεθούν χωρίς εισόδημα».