Κινητοποίηση μετεγγραφέντων του ΤΕΙ Αθήνας στο υπουργείο Παιδείας
Ο λόγος για τους 270 σπουδαστές του ΤΕΙ Αθήνας που, παρόλο που έχουν εγκριθεί κατόπιν ένστασης οι αιτήσεις μετεγγραφής τους από διάφορες περιοχές της χώρας, εξακολουθούν να μη γίνονται δεκτοί στα Τμήματα στα οποία έχουν μετεγγραφεί. Οπως επισήμαναν και χτες, πρόκειται για παιδιά λαϊκών οικογενειών, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν σε πόλη μακριά από το σπίτι τους και που σήμερα έχουν χάσει ήδη τα εξάμηνα και δεν ξέρουν καν αν θα ολοκληρωθεί η μετεγγραφή τους.
Με σύνθημα: «Δεν είναι μπαλάκι οι φοιτητές, να γίνουν τώρα οι μετεγγραφές», σπουδαστές βρέθηκαν χτες στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο φέρει ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και που πατά και στην υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, στην απουσία φοιτητικής μέριμνας, στις ελλείψεις σε προσωπικό. Αντιπροσωπεία της Επιτροπής Μετεγγραφέντων Σπουδαστών του ΤΕΙ Αθήνας που έχει συσταθεί, συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας, Γ. Παντή, ο οποίος τούς είπε πως, ανεξαρτήτως από την απόφαση τεσσάρων Τμημάτων του ΤΕΙ που έχουν δηλώσει πως θα προσφύγουν στο ΣτΕ, οφείλουν να εγγράψουν τους φοιτητές και ότι από το υπουργείο Παιδείας στάλθηκε χτες εγκύκλιος προς τα ιδρύματα, στην οποία ορίζεται ότι οι υπουργικές αποφάσεις κύρωσης των ονομαστικών πινάκων των μετεγγραφομένων και η κανονιστική υπουργική απόφαση παραμένουν «σε ισχύ και εφαρμόζονται παρά την ενδεχόμενη προσφυγή στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια».
Οι εκπρόσωποι των σπουδαστών δήλωναν χτες μετά τη συνάντηση πως η τελευταία αυτή εξέλιξη ήταν αποτέλεσμα των κινητοποιήσεών τους και πως δεν σταματούν αν δεν εξασφαλιστεί πως θα μπουν στις σχολές τους. Εκ μέρους του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, που, από την πρώτη στιγμή, απαίτησε να ολοκληρωθούν άμεσα οι μετεγγραφές και να δοθούν βιβλία, πάσο και σίτιση στους μετεγγραφέντες σπουδαστές, τονίστηκε η ανάγκη οι φοιτητές να συνεχίσουν να διεκδικούν συλλογικά το δικαίωμά τους σε δωρεάν σπουδές, ολοκληρωμένη μόρφωση, να διεκδικούν επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων.
Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:
Κάλεσμα των Συντονιστικών Επιτροπών Μαθητών Αθήνας και Πειραιά και της Συντονιστικής των ΕΠΑΛ
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται την ίδια μέρα και σε άλλες πόλεις, με αιχμή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους, ενάντια στις αλλαγές στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τα μέτρα της κυβέρνησης. Οι Συντονιστικές Επιτροπές καλούν τους μαθητές σε κάθε σχολείο και τάξη να συζητήσουν και να οργανώσουν τον αγώνα γιατί:
Οι Συντονιστικές Επιτροπές καλούν παράλληλα σε συνέχιση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης προς τα προσφυγόπουλα, συλλογή σχολικών ειδικών και ειδών πρώτης ανάγκης, προετοιμασία θερμής υποδοχής τους στα σχολεία και τις γειτονιές που τα φιλοξενούν. Να πάρουν ακόμα περισσότερα σχολεία, 15μελή, 5μελή, αποφάσεις καταδίκης των φασιστών της Χρυσής Αυγής που στοχοποιεί τα προσφυγόπουλα, παιδιά που είναι θύματα του πολέμου.
Οι μαθητές ζητούν:
Η σημερινή κατάσταση, εμπόδιο στις πραγματικές ανάγκες
Το γεγονός, όμως, ότι το σχολείο αποτελεί όργανο της κυριαρχίας της αστικής τάξης, είναι ένα το κρατούμενο. Το ζητούμενο για τους κομμουνιστές, τους προοδευτικούς ανθρώπους που «πονάνε» για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, για την αντιμετώπιση ανορθολογικών απόψεων, για τους όρους διαμόρφωσης συνείδησης της αυριανής βάρδιας της εργατικής τάξης, είναι να αξιοποιήσουν, με επεξεργασμένο, πολύμορφο και πολυθεματικό σχέδιο, αυτή την υπόθεση.
Στο πλαίσιο αυτό, ο «Ριζοσπάστης» έχει ήδη ξεκινήσει - και θα συνεχίσει - σειρά δημοσιευμάτων γύρω από τις ενότητες της «θεματικής βδομάδας» και σήμερα επικεντρώνει στο θέμα της Φυσικής Αγωγής.
Η σωματική κίνηση είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής του ανθρώπου. H Φυσική Αγωγή είναι ο οργανωμένος τρόπος ενασχόλησης με τη σωματική κίνηση μέσα από τη συστηματική άσκηση, τα αθλήματα. Η Φυσική Αγωγή βάζει τις βάσεις για τη θωράκιση της υγείας, είναι παράγοντας πρόληψης ασθενειών. Ο νέος και η νέα που μαθαίνει να γυμνάζεται σωστά, έχει περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσει να γυμνάζεται και μετά το σχολείο. Τα οφέλη δεν είναι μόνο σωματικά. Βοηθά τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου. Ο άνθρωπος μαθαίνει να αγωνίζεται, δηλαδή να βάζει στόχους και να τους κατακτά. Γίνεται ενεργητικός και δραστήριος. Ο αθλητισμός ακονίζει τη σκέψη, ευνοεί τη διάθεση και τη βούληση. Ο νέος άνθρωπος μπορεί να δει, από πρώτο χέρι, τα αποτελέσματα της συλλογικής και οργανωμένης δουλειάς, την ανάπτυξη των ατομικών του ικανοτήτων και την προσφορά τους στη συλλογική προσπάθεια.
Ο τρόπος ζωής, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα (έλλειψη ελεύθερου χρόνου, εξαντλητικά ωράρια, ελαστικές σχέσεις εργασίας, εξαφάνιση της σταθερής δουλειάς και ωραρίου, ακρίβεια), δημιουργεί σοβαρές ασθένειες του σύγχρονου κόσμου (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης τύπου 2, εγκεφαλικά, μορφές καρκίνου, μυοσκελετικές διαταραχές, ψυχικές παθήσεις), που σε συνδυασμό με την κακή διατροφή εμφανίζονται πολύ νωρίς και χτυπάνε κυρίως τις παραγωγικές ηλικίες. Κυβέρνηση και ΕΕ φαίνεται να ανησυχούν από τις εξελίξεις, καθώς η πρόωρη ασθένεια σημαίνει αύξηση του κόστους για περίθαλψη και αποκατάσταση.
Δεν μπορούν, όμως, να δώσουν λύση στο πρόβλημα, γιατί αντιμετωπίζουν τη Φυσική Αγωγή σαν εμπόρευμα. Δηλαδή πρέπει να πληρώσεις για να έχεις πρόσβαση. Μάλιστα, οι αλλαγές που προωθούν τα τελευταία χρόνια χειροτερεύουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Μειώνουν τη χρηματοδότηση κάθε χρόνο για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, αφήνουν τους λίγους χώρους άθλησης που υπάρχουν να ρημάζουν. Επιβαρύνουν οικονομικά τα αθλητικά σωματεία, που σήμερα παρέχουν σε μεγάλο βαθμό τη Φυσική Αγωγή και καλύπτουν το κενό του σχολείου. Το κόστος αυτό πηγαίνει στο λαό μέσω της αύξησης της συνδρομής. Εχουν μειώσει τις ώρες διδασκαλίας της Φυσικής Αγωγής στο ωρολόγιο πρόγραμμα όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, καθώς και τους καθηγητές Φυσικής Αγωγής. Στην ουσία, το μάθημα της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία παίζει το ρόλο της ανάπαυλας του μαθητή από το φόρτο εργασίας.
Σίγουρα η ατομική στάση απέναντι στην άθληση είναι ζήτημα. Ομως το βασικό είναι πώς αντιμετωπίζει το σύστημα που ζούμε τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό. Σήμερα η Φυσική Αγωγή είναι εμπόρευμα. Οσο και αν θέλεις, αν δεν μπορείς να πληρώσεις για να το αποκτήσεις δεν μπορείς να αθληθείς. Δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση σε χώρους άθλησης, σε οργανωμένη καθοδήγηση από γυμναστή. Η πραγματικότητα που ζούμε το επιβεβαιώνει.
Αρα, το πρώτο και πιο βασικό είναι το κράτος να αντιμετωπίζει τη Φυσική Αγωγή ως καθολικό δικαίωμα που το απολαμβάνουν όλοι, ανεξάρτητα από το αν είναι φτωχοί ή πλούσιοι. Για να γίνει αυτό, πρέπει να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα:
Πρέπει να αλλάξει συνολικά το πώς διδάσκεται η Φυσική Αγωγή, να είναι προσανατολισμένη στα εξής:
Αριστουργήματα ιδιαίτερα χρήσιμα για τους νέους
Πρόκειται για το θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, όπως σκηνοθετήθηκε τo 1979 από τον Peter Kupke στο θέατρο που ίδρυσε ο Μπρεχτ, το Berliner Ensemble, και κινηματογραφήθηκε άψογα από την κρατική τηλεόραση της ΓΛΔ. Πρωταγωνιστούν οι εκλεκτοί του Μπρεχτ, οι ηθοποιοί που επέλεξε και δίδαξε ο ίδιος και που έμειναν πιστοί στο έργο του πολλά χρόνια μετά το θάνατό του.
Οι προβολές είναι η συνέχεια του αφιερώματος «Ο Μπρεχτ στο Θέατρο» που ξεκίνησε η New Star από το Δεκέμβρη με την προβολή των έργων «Οι μέρες της Κομμούνας» και «Ο Καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία», για τις οποίες υπήρξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από το κοινό.
Με τον Πούντιλα, ο Μπρεχτ στα πρότυπα των επεισοδίων και των παλιών λαϊκών επών στήνει μέσα σε μια ατμόσφαιρα ποιητικού πανηγυριού, μία κωμωδία γεμάτη μουσική και χρώματα, προβάλλοντας τις ταξικές σχέσεις και διαφορές της κοινωνίας. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα και ωριμότερα έργα του μεγάλου δραματουργού, όπου συναντάμε το χιούμορ από τη μία και τον κοφτερό του λόγο από την άλλη.
Υπόθεση:
Η Φιλανδή ποιήτρια Ελλα Βουολιγιόκι αφηγείται στον Μπέρτολτ Μπρεχτ όταν αυτοεξόριστος φιλοξενείται στο κτήμα της. Ο μεγάλος διαλεκτικός του θεάτρου, ο ποιητής και φιλόσοφος εμπνέεται και μας ταξιδεύει στα δάση του Βορρά.
Ο σοφέρ Μάττι, ο ιδανικός υπηρέτης, βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο έλεγχό του, πιστός και ειλικρινής, έως τη στιγμή που αποφασίζει να απελευθερωθεί και να επαναστατήσει με τη φυγή του.
Στο πλευρό του ακόμα και η κόρη του αφέντη Πούντιλα, μια νέα αστή που κυριεύεται από νεανικό ενθουσιασμό, όπως και η εργατική τάξη που τον περιβάλλει, εργάτες, υπηρέτριες και όλοι οι άνθρωποι που αγωνίζονται στην καθημερινότητα με μόχθο απέναντι στη φτώχεια.
Ολοι τους προσπαθούν, άλλοτε πολεμώντας τον εξαντλητικό πόνο και άλλοτε με χιούμορ απέναντι στο «θηρίο» της εκμετάλλευσης που τους φτάνει στα όρια της αντοχής τους.
Το ταξικό χάσμα αποκαλύπτεται στην κόρη του αφέντη Πούντιλα, που δεν θα καταφέρει να συνεχίσει, παρά την προσπάθειά της να αντιμετωπίσει με ανθρωπιά τον συνάνθρωπο.
Εγχρωμη, 1979, Διάρκεια 156'. Σενάριο: Bertolt Brecht. Σκηνοθεσία: Peter Kupke. Μουσική: Paul Dessau. Πρωταγωνιστούν: Ekkehard Schall, Carmen-Maja Antoni, Hans-Peter Reinecke. Φωτογραφία: Harry Munzhardt.
Παράλληλα η New Star, συνεχίζοντας το ετήσιο αφιέρωμα που διοργανώνει για τα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση, με πλήθος προβολών αλλά και άλλων δράσεων, προβάλλει από αύριο Πέμπτη την εμβληματική σοβιετική ταινία των Γκεόργκι και Σεργκέι Βασίλιεφ «Τσαπάγιεφ» (1934).
Η ταινία απέσπασε το πρώτο βραβείο στο 1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας το 1935, με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής τον Σεργκέι Αϊζενστάιν. Βασίζεται σε μια σειρά πηγών, όπως στη σεναριακή εκδοχή της Αννας Φουρμάνοβα, πάνω στο ημιβιογραφικό μυθιστόρημα και τα ημερολόγια του συζύγου της, Ντμίτρι Φουρμάνοφ, πολιτικού κομισάριου στην 25η Μεραρχία Πεζικού που διοικούσε ο Τσαπάγιεφ, καθώς επίσης σε μαρτυρίες, αναμνήσεις συγχρόνων του Τσαπάγιεφ κ.λπ.
Με τον «Τσαπάγιεφ», οι Βασίλιεφ ανέβασαν σε νέο επίπεδο την τέχνη της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, εμπλουτίζοντάς την με πολλά καινοτόμα επιτεύγματα στη δουλειά με τους ηθοποιούς, τη σύνθεση, το μοντάζ, τη χρήση του ήχου και τις λύσεις πάνω στη μουσική. Ολα τα εκφραστικά μέσα της ταινίας υπηρετούν την αποκάλυψη των ανθρώπινων χαρακτήρων, τη δημιουργία βαθιών, αυτόνομων εικόνων.
Η ιδεολογική και καλλιτεχνική κορυφή της ταινίας είναι η μορφή του Τσαπάγιεφ, στην οποία συγκεντρώνονται όλες οι βασικές δραματικές συγκρούσεις, σε αυτήν βρίσκει τη μεγαλύτερη έκφρασή της η κεντρική ιδέα του έργου. Η ταινία δείχνει την εσωτερική ανάπτυξη του ήρωα σαν επαναστάτη, κομμουνιστή και στρατιωτικού ηγέτη. Η μορφή του Τσαπάγιεφ στην ταινία των Βασίλιεφ αναδείχθηκε σε επιτομή του ηρωικού, ρωσικού λαϊκού χαρακτήρα, αποκαλυπτόμενου σε όλο το μεγαλείο και την ομορφιά του, στη φωτιά των επαναστατικών μαχών.
Γιατί, κατά γενική ομολογία, η πλέον εμβληματική, διάσημη και θρυλική μορφή του ρωσικού εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε της Επανάστασης του Οχτώβρη, μορφή που συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του λαϊκού ηγέτη, του ανιδιοτελούς αγωνιστή για την ταξική απελευθέρωση, του εμπνευσμένου στρατιωτικού καθοδηγητή, είναι αυτή του Βασίλι Ιβάνοβιτς Τσαπάγιεφ (1887 - 1919). «Σαρξ εκ της σαρκός» του λαού, αμείλικτος με τον εχθρό, στοργικός με τους μαχητές του, δημιουργικά «ξεροκέφαλος», με έμφυτη στρατιωτική ευφυΐα, τολμηρός και γενναίος στον πόλεμο, απόλυτος υπερασπιστής των επαναστατικών προταγμάτων, ο Τσαπάγιεφ έχαιρε της απόλυτης αγάπης και υπακοής στις διαταγές του από τους μαχητές του, αγάπη και υπακοή που είχε κερδίσει όχι με τα «γαλόνια» του, αλλά στο πεδίο της μάχης, εκεί που ο θάνατος μπορεί να περιμένει στην επόμενη ανάσα.
Στην ταινία αναδεικνύονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια η γνήσια κομματικότητα και η λαϊκότητα της δημιουργίας των Βασίλιεφ, η ικανότητά τους να εκφράζουν τις υψηλές ιδέες και το ουσιαστικό περιεχόμενο σε ολοκληρωμένες καλλιτεχνικές φόρμες, με αρμονία και σαφήνεια. Οι δημιουργοί έδειξαν πειστικά και εμπνευσμένα τον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στην οργάνωση του Κόκκινου Στρατού, τη διαπαιδαγώγηση και τη συσπείρωση των λαϊκών μαζών την περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Κατάφεραν να «αναστήσουν» την ατμόσφαιρα της επαναστατικής εποχής, να μεταδώσουν το ηρωικό της πάθος, να σμιλεύσουν ζωντανά, αληθοφανή, συναισθηματικά χαρακτηριστικά των μαχητών της επανάστασης.
Για την πρώτη προβολή της ταινίας στον κινηματογράφο «Τιτάν» του Λένινγκραντ, αυτόπτες μάρτυρες κατέγραψαν πως όταν τέλειωσε η προβολή, το κοινό δε σηκώθηκε από τις θέσεις του. Η σιωπηλή αίθουσα έμοιαζε σαν να περίμενε κάτι. Χρειάστηκε να βγει ο διευθυντής του κινηματογράφου και να ανακοινώσει: «Σύντροφοι, αυτό ήταν, τέλειωσε η ταινία...». Οι άνθρωποι ήταν σοκαρισμένοι. Η ταινία έγινε δεκτή σαν ένα φρέσκο κομμάτι ζωής. Τέτοιο σινεμά δεν είχαν δει ποτέ πριν.
Βιογραφικό Δράμα, 1934, Διάρκεια 93'. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Γκεόργκι Βασίλιεφ, Σεργκέι Βασίλιεφ. Φωτογραφία: Αλεξάντρ Ξενοφόντοφ, Αλεξάντρ Σιγκάγιεφ. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ισαάκ Μάχλις. Ηχος: Αλεξάντρ Μπέκερ. Μουσική: Γαβριήλ Ποπόφ.
Στον ρόλο του Τσαπάγιεφ ο Μπορίς Μπάμποτσκιν. Στον ρόλο του Πέτια ο Λεονίντ Κμιτ. Αννα η Βαρβάρα Μιασνίκοβα. Φουρμάνοφ ο Μπόρις Μπλινόφ.
Οπως όλες οι ξεναγήσεις, είναι δωρεάν. Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλέφωνο του περιοδικού: 210-8213430
Πρόκειται για μια ενέργεια που βάζει σε κίνδυνο τη θεραπεία απεξάρτησης αυτού του νέου ανθρώπου, δημιουργεί κινδύνους υποτροπής και μ' αυτόν τον τρόπο θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Τέτοιες ενέργειες υπονομεύουν το έργο των θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης, συντηρώντας και αναπαράγοντας την ίδια την εξάρτηση. Ενώ αξίζει να θυμίσουμε ότι από το 2013 έχει ψηφιστεί νόμος που αποποινικοποιεί τη χρήση κάνναβης, όχι όμως - απ' ότι φαίνεται για πολλοστή φορά - και τον άνθρωπο που δίνει τη μάχη της απεξάρτησης...
Παθογένειες» από τη σκοπιά των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου εντοπίζει ο ΣΕΒ στο δημόσιο σχολείο, σε έκθεση που δημοσιοποίησε για την Παιδεία, ζητώντας να προωθηθούν μια σειρά μεταρρυθμίσεις. Η έκθεση έχει τίτλο «Η έξοδος από την κρίση ξεκινάει στα θρανία» και καταλήγει σε 12 προτάσεις πολιτικής, που δεν ακούγονται βέβαια πρώτη φορά, αλλά τις συναντά κανείς στα κείμενα στρατηγικής του ΟΟΣΑ και της ΕΕ που αφορούν την Εκπαίδευση.
Η έκθεση καταπιάνεται με το πώς θα συμβάλλει η Εκπαίδευση στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και ποιες είναι οι επιλογές που πρέπει να γίνουν από τις αστικές κυβερνήσεις. Ο ΣΕΒ αποτελεί και επίσημο συνομιλητή τόσο των προηγούμενων όσο και της τωρινής κυβέρνησης στη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής, αφού συμπεριλαμβάνεται και στη σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού που συστήνεται με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που συζητιέται αυτό το διάστημα στη Βουλή. Μεταξύ άλλων, στην έκθεση του ΣΕΒ διαπιστώνεται «υπερβολικός συγκεντρωτισμός», εκτίμηση που ευθέως παραπέμπει στις οδηγίες του ΟΟΣΑ για «αποκέντρωση» της διοίκησης της Εκπαίδευσης και «αυτονομία» σχολικών μονάδων. Σε αυτή τη λογική, ο ΣΕΒ θεωρεί ως «στοίχημα να ανεβάσουμε τα δημόσια σχολεία στο επίπεδο των καλών ιδιωτικών και πρότυπων δημόσιων σχολείων και όχι το αντίστροφο».
Αναφορικά με τους εκπαιδευτικούς, διαπιστώνει «υπερεπάρκεια ανθρώπινων πόρων» και κακή διαχείρισή τους, λίγες ώρες διδασκαλίας ανά εκπαιδευτικό, ευνοϊκή αναλογία δασκάλων προς μαθητές, ενώ συγκρίνει το κόστος μισθοδοσίας σημειώνοντας πως στην Ελλάδα η μισθοδοσία αποτελεί το 80% των δημόσιων δαπανών για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αντί του 60% στην ΕΕ και 50% στη Φινλανδία...
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις, ο ΣΕΒ διατυπώνει μια σειρά προτάσεις πολιτικής για την Εκπαίδευση, που αφορούν τους πόρους, τη δομή, το περιεχόμενο, τους εκπαιδευτικούς. Στις πρώτες θέσεις των προτάσεων αυτών, που βρίσκονται στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών και διεκδικήσεων, συναντά κανείς την «ενίσχυση της αυτονομίας των διοικήσεων των σχολείων στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος και τη διαχείριση του προϋπολογισμού του σχολείου». Κάτι που σημαίνει - όπως έχει αποδείξει η εμπειρία από όσες χώρες ακολουθούν αυτή την πολιτική - ενίσχυση των ταξικών φραγμών, των ανισοτήτων στην παροχή μόρφωσης τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τους όρους ανάλογα με την τσέπη των γονιών. Σε αντίστοιχη κατεύθυνση κινούνται οι προτάσεις για αξιολόγηση των σχολείων και δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της.
Ο ΣΕΒ, μεταξύ άλλων, προτείνει μεν «ενίσχυση πόρων», αλλά σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και ειδικότερα για να ενισχυθούν οι δεξιότητες που αξιώνει το μεγάλο κεφάλαιο, όπως η πληροφορική και η «επιχειρηματικότητα» στα σχολεία, και προτείνει «αύξηση της εμπλοκής των τοπικών αρχών» στα της Εκπαίδευσης. Για τη στελέχωση των σχολείων προτείνει «καλύτερη διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, ώστε να αυξηθούν οι μέσες ώρες διδασκαλίας και να μειωθούν οι ανάγκες για έκτακτους εκπαιδευτικούς» και «προγράμματα ανάπτυξης διδακτικών δεξιοτήτων των πτυχιούχων που σκοπεύουν να εργαστούν ως εκπαιδευτικοί», σε μία κατεύθυνση ενίσχυσης των εμποδίων ανάμεσα στο πτυχίο από την άσκηση του επαγγέλματος. Επίσης, ζητά «αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το άρθρο 14 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή».
«Καθώς τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν στην περιοχή μας και καθημερινά χιλιάδες παιδιά του πολέμου εγκλωβίζονται στη χώρα μας, λόγω των αποφάσεων της ΕΕ και της κυβέρνησης, ως εκπαιδευτικοί έχουμε χρέος να "μιλήσουμε" στους μαθητές μας! Καλούμε τα ΔΣ των Συλλόγων και των ΕΛΜΕ, τους Συλλόγους Διδασκόντων και όλους τους εκπαιδευτικούς να λάβουν μέρος στη δράση της ΕΕΔΥΕ (...) Μέσα από τη δράση αυτή, να καλέσουμε τους μαθητές μας "να σκεφτούν τους άλλους" με την τέχνη τους, με τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια τους!», αναφέρει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στο κάλεσμά του.
Τα έργα μπορούν να είναι ατομικά ή ομαδικά σε όλες τις μορφές της καλλιτεχνικής - πνευματικής δημιουργίας: μουσική, βίντεο, ζωγραφική, κολάζ, αφισέτες ή μεγάλα ταμπλό, κείμενα, φωτογραφίες κ.λπ. Οι ατομικές προσπάθειες, όσον αφορά τη γραφική ύλη, προτείνεται να έχουν διάσταση σε μέγεθος χαρτιού Α3 ή Α4 και οι ομαδικές μπορούν να είναι και σε μεγάλα ταμπλό, χωρίς να αποκλείεται κάθε άλλη πρωτοβουλία.
Οπως επισημαίνεται, τα έργα των μαθητών μπορούν να παρουσιαστούν σε εκδηλώσεις των Συλλόγων και ΕΛΜΕ σε συνεργασία με τις τοπικές Επιτροπές Ειρήνης. Το ΠΑΜΕ καλεί γονείς και εκπαιδευτικούς για περισσότερες διευκρινίσεις να επικοινωνούν κεντρικά με την ΕΕΔΥΕ (www.eedye.gr) και τις Επιτροπές Ειρήνης της περιοχής τους ή με τις τοπικές Επιτροπές του ΠΑΜΕ.