1947: Οι «Επιτροπές Ασφαλείας» στέλνουν στα ξερονήσια εκατοντάδες δημοκρατικούς πολίτες.

1965: Δέκα κατώτεροι αξιωματικοί παραπέμπονται ενώπιον ανακριτικού συμβουλίου ως αναμεμειγμένοι στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ και στο σχέδιο «Περικλής». Δε γίνονται γνωστοί οι αρχηγοί και τα ιδρυτικά μέλη. Ομως, μόνο στην Κύπρο οι μυημένοι αξιωματικοί ανέρχονται σε 33, αναφέρει ο σχετικός με τις επαφές των λοχαγών Μπουλούκου, Πανούτσου και Παπαγιαννόπουλου ανακριτής αντιστράτηγος Ι. Σίμος.

1971: Κατασκευάζεται ο πρώτος στον κόσμο τροχιακός επανδρωμένος επιστημονικός σταθμός «Σαλιούτ», ο οποίος συνδέθηκε με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΙΙ». Η πτήση του με τους κοσμοναύτες Γ. Τ. Ντομπροβόλσκι, Β. Ν. Βολκόφ και Β. Ι. Πατσάεφ διήρκεσε 24 μέρες.

1975: Εγκρίνεται από τη Βουλή των Ελλήνων με τις ψήφους 208 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, το νέο Σύνταγμα της χώρας.

Τις «εξυπνάδες» κατά του ΚΚΕ που συνεχίζει να αναμασάει η κυρία Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ, περιφερόμενη από κανάλι σε κανάλι, πού της έχει κάνει «φροντιστήριο»; Στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ;...

«Ιδρωσε» πάλι χτες ο κ. Πάγκαλος να αποδείξει ότι πάσχει από ανίατη αντιΚΚΕδίλα. Περιττό. Είμαστε πεπεισμένοι περί της δημοκρατικότητας του ανδρός. Η δήλωσή του είναι γνωστή και απολύτως σαφής:

«Γιατί εκλεπτυσμένος; Είμαι κανονικός αντικομμουνιστής...»

(Θεόδωρος Πάγκαλος, «Αυριανή», 1/1/89).

«Ο δικομματισμός είναι ένα μηδενιστικό εύρημα της ηγεσίας του ΚΚΕ»!

Πρόκειται για δήλωση την οποία είχε κάνει προ μηνών ο κ. Γιώργος Παπανδρέου (στον «Ελεύθερο Τύπο»).

Προχτές το ΠΑΣΟΚ επανήλθε. Ο γραμματέας του, ο κ. Αθανασάκης, αν και αναγνώρισε ότι το ΚΚΕ ασκεί κριτική στη ΝΔ (πάλι καλά...) δήλωσε εντούτοις ότι το ΚΚΕ ασκεί κριτική και προς το ΠΑΣΟΚ (πράγμα που τους ενοχλεί, φυσικά...), η οποία «λειτουργεί υπέρ της Νέας Δημοκρατίας». Για να αποδείξει, δε, ότι το ΚΚΕ θα έπρεπε να κάνει πλάτες (!) στο ΠΑΣΟΚ, πρόσθεσε όλο σοβαρότητα:

«Δεν κυβερνά σήμερα ο δικομματισμός τη χώρα, την κυβερνά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας»...

*

Μας φαίνεται δύσκολο να πιστέψουμε ότι στο ΠΑΣΟΚ τούς είναι όντως δύσκολο να αντιληφθούν τι είναι δικομματισμός. Εξίσου δύσκολο, όμως, πρέπει να είναι και το να υποδύονται ότι δεν καταλαβαίνουν. Ως δείγμα καλής θέλησης - πάντως - θα τους κάνουμε τη χάρη και θα αποδεχτούμε αυτό που μας ζητούν. Μας ζητούν να τους αντιμετωπίσουμε ως... πολιτικά αφελείς. Σύμφωνοι! Θα τους φερθούμε, λοιπόν, όπως τους... αρέσει και - με τις περιορισμένες δυνάμεις μας - θα κάνουμε μια ακόμα φιλότιμη προσπάθεια να... εξηγήσουμε στον κ. Παπανδρέου (και τους συν αυτώ) «τι είναι δικομματισμός»...

*

Δικομματισμός είναι:

• Το ένα κόμμα να ξεπουλάει την ΑΓΕΤ και να θέλει να ξεπουλήσει και τον ΟΤΕ και το άλλο κόμμα να λέει πως όταν θα γίνει εκείνο κυβέρνηση θα ακυρώσει το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ και θα αποτρέψει το ξεπούλημα του ΟΤΕ. Οταν όμως γίνεται κυβέρνηση αυτό το άλλο κόμμα, τότε βάζει την υπόθεση της ΑΓΕΤ στο αρχείο και είναι εκείνο πια που ξεπουλάει τον ΟΤΕ, στο ξεπούλημα του οποίου υποτίθεται ότι εναντιωνόταν όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση...
• Το ένα κόμμα να αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων με το νόμο Σιούφα - Σουφλιά και το άλλο κόμμα να λέει ότι όταν θα γίνει εκείνο κυβέρνηση θα τους καταργήσει εκείνους τους νόμους. Αλλά όταν τελικά γίνεται κυβέρνηση όχι μόνο τους εφαρμόζει τους νόμους (που υποτίθεται ότι θα καταργούσε), αλλά φτιάχνει και άλλους πανομοιότυπους, όπως τον περίφημο νόμο Ρέππα, που τον νόμο Ρέππα υποτίθεται ότι επίσης θα καταργούσε η ΝΔ, αλλά όταν τελικά ξανάρχεται η ΝΔ, συνεχίζει να εφαρμόζεται ο νόμος του Ρέππα, αλλά τώρα πια όχι με τον Ρέππα αλλά με υπουργούς τον Παναγιωτόπουλο, τον Τσιτουρίδη και τον Μαγγίνα...
• Το ένα κόμμα να δίνει τη Σούδα για να βομβαρδίζουν οι Αμερικάνοι τον Περσικό το '91, το άλλο κόμμα να δίνει τη Σούδα για να βομβαρδίζουν οι Αμερικάνοι τη Γιουγκοσλαβία το '99, το ίδιο κόμμα να δίνει τη Σούδα για να βομβαρδίζουν οι Αμερικάνοι τον Περσικό το 2003 και το προηγούμενο κόμμα να ξαναδίνει τη Σούδα για να βομβαρδίζουν οι Αμερικάνοι τη Βαγδάτη το 2007.
• Να παίρνει ο εργάτης «αύξηση» στο μεροκάματό του 77 λεπτά του ευρώ (!) και η επαίσχυντη συμφωνία με τους βιομήχανους να έχει από κάτω τις υπογραφές και του ενός κόμματος και του άλλου κόμματος.
• Το ένα κόμμα να δίνει στον Μπόμπολα την Αττική οδό και το άλλο κόμμα που έλεγε ότι θα σταματήσει τους εθνικούς εργολάβους, να δίνει στον Μπόμπολα αυξήσεις στα διόδια της Αττικής οδού πάνω από 25%...
• Το ένα κόμμα να δίνει το 12% των πετρελαίων της χώρας στον Λάτση και το άλλο κόμμα να έρχεται και να δίνει ένα επιπλέον 8% των πετρελαίων της χώρας στο Λάτση...
• Και το ένα κόμμα και το άλλο κόμμα να διαλύουν τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία ψηφίζοντας μαζί υπέρ των ιδιωτικών «Πανεπιστημίων», υπέρ της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων Πανεπιστημίων και υπέρ της κατάλυσης του Πανεπιστημιακού Ασυλου.
• Το ένα κόμμα που κυβερνάει να ψηφίζει το Μάαστριχτ μαζί με το άλλο κόμμα που ήταν στην αντιπολίτευση, και μετά το κόμμα που ήταν αντιπολίτευση και τώρα είναι κυβέρνηση, να ψηφίζει μαζί και κείνο που πριν ήταν κυβέρνηση και τώρα αντιπολίτευση το «Μάαστριχτ 2», όπως συνέβη με τη συνθήκη του Αμστερνταμ το '98.
• Το ένα κόμμα να ψηφίζει και να εφαρμόζει τους «τρομονόμους» του άλλου κόμματος.
• Και το ένα και το άλλο κόμμα να επιστρατεύουν τους ναυτεργάτες, να λεηλατούν τα ασφαλιστικά ταμεία το ένα με τις «φούσκες» της Σοφοκλέους και το άλλο με τα δομημένα ομόλογα, να χαρίζουν χρέη του ΙΚΑ στους μεγαλοοφειλέτες, να στέκονται «σούζα» στον ΟΟΣΑ, στους τραπεζίτες και στους εφοπλιστές και να «τσακώνονται» αν η μπόχα του ενός από τις υποκλοπές, τα σκάνδαλα και τα «κότερα», είναι πιο δυσώδης από την μπόχα των υποκλοπών, των σκανδάλων και των «κουμπάρων» των άλλων.

Δικομματισμός, συνεπώς, είναι να έχεις δυο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία για να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική και με ουσιαστική μεταξύ τους διαφορά το να διαγκωνίζονται για το ποιο από τα δυο θα κρατάει την «κουτάλα» και ποιο θα έχει πρόσβαση στη νομή της εξουσίας.

Αυτό είναι σε γενικές γραμμές ο δικομματισμός.

Αν και πάλι δεν μπορέσαμε να βοηθήσουμε τον κ. Παπανδρέου και την ηγεσία του κόμματός του, να αντιληφθούν τι είναι δικομματισμός, τότε ας αναλάβει να τους εξηγήσει κάποιος περισσότερο υπομονετικός, με κείνους που «δεν τα παίρνουν τα γράμματα»...

Ο ΛΑ.Ο.Σ. ξέρει

το ΠΑΣΟΚ μπορεί!

Η Αλέκα Παπαρήγα τοποθετήθηκε ευθέως για την τακτική του ΠΑΣΟΚ και για τα «παιχνίδια» των καναλαρχών με το ΛΑ.Ο.Σ. Το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να απαντήσει, αλλά πώς; Με μια ανακοίνωση, στην οποία το Γραφείο Τύπου της Χαριλάου Τρικούπη ασκεί κριτική στο ΚΚΕ για το ...«τι Πλαστήρας - τι Παπάγος»! Σα να λέμε, δηλαδή, «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν»!

Πάντως, στον επόμενο γλωσσοδέτη που θα πάθει το ΠΑΣΟΚ, οι «ιστορικοί» της Χαρ. Τρικούπη ας μας διευκρινίσουν: Ο παππούς (και συνονόματος) του αρχηγού τους, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ποιανού βουλευτής ήταν; Του Πλαστήρα ή του Παπάγου;...