Προχτές στη Βουλή, ο υπουργός Εργασίας, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει τα νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό, που, για άλλη μια φορά, προβλέπουν αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, επιδόθηκε σε στατιστικές αλχημείες για την ηλικία εξόδου των ασφαλισμένων στη σύνταξη. Ισχυρίστηκε ότι το 75% των συνταξιούχων στο Δημόσιο και το ΙΚΑ λαμβάνουν σύνταξη κάτω από τα γενικά όρια ηλικίας. Το πρώτο, που πρέπει να σημειώσουμε, είναι ότι τα σημερινά «εθνικά όρια ηλικίας», τα οποία επικαλείται ο υπουργός, είναι διαφορετικά απ' αυτά που ίσχυαν πριν από μερικά χρόνια και είναι σαφώς αυξημένα. Ετσι φτάσαμε στο 67ο έτος από το 65ο που ίσχυε πριν από μερικά χρόνια, που μάλιστα στις γυναίκες ήταν 5 χρόνια νωρίτερα, δηλαδή το 60ό έτος. Το δεύτερο, ότι έχει επιλεκτική μνήμη. Σκόπιμα αναφέρεται στο Δημόσιο και το ΙΚΑ, αλλά δεν αναφέρεται στα πολυπληθή Ταμεία του ΟΑΕΕ και τον ΟΓΑ, όπου στο μεν πρώτο η συντριπτική πλειοψηφία συνταξιοδοτείται μετά το 65ο έτος της ηλικίας τους και στο δεύτερο προϋπόθεση συνταξιοδότησης είναι η συμπλήρωση του 65ου έτους.

Η αλήθεια είναι ότι η μέση ηλικία συνταξιοδότησης στη χώρα μας, για όλα τα Ταμεία και όχι επιλεκτικά, είναι ανάλογη της μέσης ευρωπαϊκής ηλικίας συνταξιοδότησης και κινείται γύρω από το 62ο έτος. Εξάλλου, θα ήταν απάνθρωπο, όλοι οι εργαζόμενοι να έβγαιναν στη σύνταξη στα ανώτερα γενικά όρια, αφού υπάρχουν και οι περιπτώσεις συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας (ατύχημα, ασθένεια), αλλά και το ειδικό καθεστώς των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ), όπως και η περίπτωση των ενστόλων. Εκτός κι αν στην κυβέρνηση θεωρούν φυσιολογικό ένας εργαζόμενος στα ορυχεία ή στην οικοδομή, να δουλεύει μέχρι τα 65 και τα 67, αλλά και ένας πιλότος στρατιωτικού αεροσκάφους να βρίσκεται στο πηδάλιο μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

Επιπλέον, ακόμα και στις περιπτώσεις εξόδου από την εργασία πριν από τα γενικά όρια, πρέπει να συνυπολογιστούν και μια σειρά άλλοι παράγοντες που αναπτύσσονται στο έδαφος της «ελεύθερης» καπιταλιστικής οικονομίας. Τι θα 'πρεπε να κάνει, δηλαδή, κάποιος που χάνει τη δουλειά του και μένει για χρόνια άνεργος πριν από τα 65 χρόνια του; Να μένει χωρίς εισόδημα και να πεινά; Ετσι, αρκετοί εργαζόμενοι κάνουν χρήση του καθεστώτος των «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, ακόμα και με επώδυνο κόστος, αφού για τα 5 χρόνια «πρόωρης» συνταξιοδότησης η σύνταξή τους μειώνεται κατά 30%! Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες εργαζόμενες με ανήλικα παιδιά.

Χρειάζεται, μάλιστα, να θυμίσουμε στον υπουργό ότι, προκειμένου να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση των πρώην ΔΕΚΟ και τραπεζών, πολλές φορές εφαρμόστηκαν προγράμματα «πρόωρης» εξόδου από την εργασία, σε βάρος και των ασφαλιστικών ταμείων. Οι ίδιες, δηλαδή, οι κυβερνήσεις έδιωχναν τον κόσμο νωρίτερα στη σύνταξη. Το ίδιο αποτέλεσμα είχε και η ψήφιση των αντιασφαλιστικών νόμων, που εξωθούσαν τους ασφαλισμένους να εγκαταλείψουν την εργασία τους, μπροστά στον κίνδυνο να «εγκλωβιστούν» και να φορτωθούν στις πλάτες τους πρόσθετα χρόνια εργασίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ, το 75% των σημερινών συνταξιούχων είναι άνω των 66 ετών ενώ το 84,5% άνω των 61 ετών. Γι' αυτά η κυβέρνηση, βέβαια, δε μιλά.

Η κυβέρνηση, κατ' απαίτηση του κεφαλαίου, καταφεύγει σε φτηνές εντυπώσεις και αλχημείες, που αναπαράγουν διάφορα αστικά ΜΜΕ, με στόχο να αποδυναμωθεί η προσπάθεια λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στα νέα αντιασφαλισιτκά μέτρα.

Αλήθεια ποιο το συμφέρον του λαού απ' την αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, που τόσο επιθυμεί η αστική τάξη και ο ΣΥΡΙΖΑ ως εκφραστής των επιδιώξεών της; Επιδίωξη που έκανε τη Ν. Βαλαβάνη να διαμαρτύρεται ότι «η αποδοχή της βίαιης υποβάθμισης της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, ιδιαίτερα μέσω της πρόβλεψης των μνημονίων για μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα μ' επίκεντρο το δημόσιο χρέος απέναντι στους δανειστές, έχει αδυνατίσει ακόμα και τον παραδοσιακό ρόλο της χώρας και τις δυνατότητες διαμεσολάβησης σε μια κατεύθυνση δίκαιης και ειρηνικής επίλυσης, με βάση το διεθνές δίκαιο, των διαφορών στη στενή και ευρύτερη περιοχή μας». Δε γνωρίζει ότι το Διεθνές Δίκαιο είναι καθρέφτης των μονοπωλιακών συμφερόντων και τα αστικά κράτη που διαμεσολαβούν το πράττουν με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τους τάξης; Που είναι σε γραμμή εναντίωσης με τα συμφέροντα του λαού της συγκεκριμένης χώρας και όλων των άλλων της ευρύτερης περιοχής, όπως τόσες «διαμεσολαβήσεις» βάση του «Διεθνούς Δικαίου» έχουν αποδείξει; Στο όνομα του Διεθνούς Δικαίου δε γίνονται τόσες και τόσες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ή με το μανδύα της «ανθρωπιστικής βοήθειας» ή της «σωτηρίας λαών από δικτάτορες»; Στο όνομα του «Διεθνούς Δικαίου» δεν εγκαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ τη «διεθνή κοινότητα» να επέμβει στη Συρία ενάντια στον Ασαντ όταν ήδη, με ιμπεριαλιστική επέμβαση (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία αλλά και Σαουδική Αραβία, Κατάρ κλπ.), είχε οργανωθεί ο στρατός για την ανατροπή του;

Ολα τα παραπάνω μπορεί να δίνουν πνοή στο «όραμα» της κ. Βαλαβάνη «η κάθε χώρα να μπορεί να υπαγορεύει η ίδια τη δική της τύχη». Απέχουν όμως έτη φωτός απ' το όραμα οι λαοί να ορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους. Αυτό προϋποθέτει άλλου είδους συμμαχίες και αγώνα για να απαλλαγούν απ' τα παράσιτα που τους πίνουν το αίμα και που, καθώς «πίνοντας» τους «ανοίγει η όρεξη», καραδοκούν για το αίμα και των άλλων λαών της περιοχής.

Ο εμβολισμός εγκεφαλικών αρτηριών, που όταν γίνει έγκαιρα σώζει ζωές, είναι απαραίτητος σε αιμορραγίες εγκεφαλικών ανευρυσμάτων, σε δυσπλασίες αγγείων και σε όγκους. Για να είναι δυνατή αυτή η επεμβατική θεραπεία πρέπει το νοσοκομείο να διαθέτει σύγχρονο αγγειογράφο και ΜΕΘ και τις ιατρικές ειδικότητες νευροχειρουργού, αναισθησιολόγου, επεμβατικού ακτινολόγου και επεμβατικού νευροακτινολόγου (εξειδίκευση διετής, που πρέπει να πάρει νευροχειρουργός ή ακτινολόγος, αφού αποκτήσει την ανάλογη εμπειρία σε κέντρο όπου γίνονται εμβολισμοί).

Στη χώρα μας γίνονται περίπου 1.200 εμβολισμοί το χρόνο. Στην Αττική τέτοια δυνατότητα έχουν μόνο τρία δημόσια νοσοκομεία (Ερυθρός, 401 και 251 Αεροπορίας) και επτά (7) ιδιωτικά. Στην υπόλοιπη Ελλάδα έχουν μόνο δύο ιδιωτικά (Θεσσαλονίκη και Πάτρα). Το κρατικό τιμολόγιο είναι 9.000 ευρώ, όμως η εμπειρία δείχνει ότι το ελάχιστο κόστος για τον ασθενή που καταφεύγει στον ιδιωτικό τομέα είναι 20.000 ή και παραπάνω σε περιπτώσεις επιπλοκών, που είναι πολύ συχνές. Μπορεί ο ίδιος ασθενής να χρειαστεί δύο και τρεις εμβολισμούς με μέσο κόστος περίπου 30.000 ευρώ. Δηλαδή, στις 1.000 επεμβάσεις περίπου στον ιδιωτικό τομέα x 30.000 = 30.000.000 ευρώ το κόστος για τους ασθενείς και τα ταμεία. Δηλαδή για τους επιχειρηματίες υγείας λεφτά υπάρχουν.

Ιδού και η συνέχεια, όπως καταγγέλλει ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» και μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ: «Στις αρχές του 2014, με απόφαση του ΚΕΣΥ, δόθηκε η δυνατότητα και η άδεια διενέργειας εμβολισμών σε δύο νοσοκομεία. Η υπ' αριθμόν 12 έγκριση του ΚΕΣΥ αναφερόταν στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, που έχει το στελεχικό δυναμικό και εξοπλισμό εδώ και πολύ καιρό και απλά περιμένει την απόφαση του ΚΕΣΥ να αναρτηθεί στη "ΔΙΑΥΓΕΙΑ" για να ξεκινήσουν οι εμβολισμοί. Η υπ' αριθμόν 13 απόφαση, που πάρθηκε σε μεταγενέστερη συνεδρίαση, έχει αναρτηθεί στη "ΔΙΑΥΓΕΙΑ" από το Μάιο του 2014. Ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται, που λέει ο λαός. Η κυβέρνηση και το ΚΕΣΥ έδειξαν την προτίμησή τους στην ιδιωτική επιχειρηματική δράση. Αλλά κι όσοι μιλούν για "υγιείς" επιχειρήσεις στο χώρο της υγείας απλά υπόσχονται τη συντήρηση της σημερινής επιχειρηματικής δράσης. Είναι ευθύνη των λαϊκών στρωμάτων να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση».

Από πού και ως πού, λοιπόν, η ψήφος στις «Παρεμβάσεις» αποτελεί καταδίκη του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, όταν σε 68 υπηρεσιακά συμβούλια έχουν κοινό ψηφοδέλτιο με το ΣΥΡΙΖΑ; Και όχι μόνο αυτό. Κοινά ψηφοδέλτια με το ΣΥΡΙΖΑ καταρτίζουν σε πάνω από 250 σωματεία στο Δημόσιο. Εχουν την ίδια γραμμή με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα... μόνο που λένε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια. Να τι είπε η εκπρόσωπος των «Παρεμβάσεων» στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ: «Ανατροπή δε γίνεται χωρίς αλλαγή κυβέρνησης (...) το κίνημα πρέπει να κρατάει όμηρο την επόμενη κυβέρνηση». Δηλαδή, το κίνημα να υποταχθεί στο στόχο για κυβερνητική εναλλαγή στα πλαίσια του συστήματος και ταυτόχρονα να σπέρνει αυταπάτες ότι μπορεί αυτή η κυβέρνηση να διορθωθεί, να έρθει στον ίσιο δρόμο, να κινηθεί σε σωστή, φιλολαϊκή κατεύθυνση. Τι διαφορετικό λένε αλήθεια οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ;

Ετσι είναι ο οπορτουνισμός! Καιροσκόπος και τυχοδιώκτης. Και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα! Ας βγάλει ο κόσμος τα συμπεράσματά του.