Τρίτη 31 Ιούλη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επιτακτική όσο ποτέ η γραμμή της ρήξης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέρα από τις «λεπτομέρειες» για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν σκόπιμα οι κυβερνητικοί εταίροι και τα αστικά ΜΜΕ για το «κλείδωμα» του πακέτου των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων, μεγαλύτερη σημασία έχει ο λαός να βγάλει γενικότερα πολιτικά συμπεράσματα για να κανονίσει την πορεία του. Το πρώτο που προκύπτει αβίαστα από τις εξελίξεις είναι ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή συνταγή για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Το πακέτο των 14,5 δισ. ευρώ, για παράδειγμα, θα το πληρώσουν εξ ολοκλήρου οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα και καμία ανακούφιση δεν πρόκειται να υπάρξει αν το πληρώσουν σε δύο ή τέσσερα χρόνια, αφού στο τέλος η συντριπτική πλειοψηφία του λαού θα βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας, εξαθλίωσης και πείνας. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι χωρίς ενιαίο ταξικό αγώνα της εργατικής τάξης, χωρίς την κοινή δράση, συμμαχία με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα ενάντια στα μονοπώλια και την πολιτική που τα ενισχύει δεν μπορούν να μπουν εμπόδια σ' αυτή την πολιτική, να δημιουργούνται προϋποθέσεις για κάποιες κατακτήσεις, να δοθούν δηλαδή λύσεις σε κάποια αιτήματα των εργαζομένων. Και επίσης οριστική λύση, φιλολαϊκή διέξοδος μπορεί να υπάρξει μόνο αν υπάρξει συνολική λύση στο πολιτικό πρόβλημα, δηλαδή στο πρόβλημα εξουσίας. Δεν πρόκειται βέβαια για καινούρια συμπεράσματα, αλλά ενισχύονται από τις τελευταίες εξελίξεις και πρέπει να συνειδητοποιηθούν από ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Η πάλη των εργαζομένων, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων για την αποτροπή των νέων μέτρων και των άλλων αιτημάτων για την προστασία του βιοτικού επιπέδου του λαού, πρέπει πιο αποφασιστικά να πολιτικοποιηθεί, δηλαδή να στοχεύει ξεκάθαρα τον αντίπαλο στην καρδιά, να συνδέεται με την προοπτική ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου. Μόνο έτσι θα έχουν αποτελέσματα οι λαϊκοί - ταξικοί αγώνες.

Αγώνας για τους Παιδικούς Σταθμούς

Τεράστιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν χιλιάδες νέα ζευγάρια με παιδί. Αν γίνει δεκτό το παιδί τους, σε τι περιβάλλον θα είναι και με πόσα «τροφεία», στους ολοένα λιγότερους δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς (ΠΣ), αφού είναι με ελλείψεις προσωπικού και υποχρηματοδοτούμενοι, ενώ κάποιοι ήδη έχουν κλείσει. Οι «οριστικοί πίνακες» αναρτήθηκαν ή δημοσιοποιούνται αυτές τις μέρες. Υπολογίζεται ότι σε δήμους της Αττικής μένουν εκτός ΠΣ 2.320 παιδιά από νέες αιτήσεις που κατατέθηκαν. Στην πραγματικότητα είναι πολλαπλάσια, αφού πολλοί γονείς δεν κάνουν καν αίτηση γνωρίζοντας ότι θα «κοπούν» εξαιτίας των περιλάλητων κριτηρίων.

Ετσι χιλιάδες παιδιά στερούνται το δικαίωμα σε δημόσιες υπηρεσίες προσχολικής αγωγής, η οποία πρέπει να παρέχεται δωρεάν με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, χωρίς αποκλεισμούς. Ενώ ίσως αυξηθούν παραπέρα, καθώς εξαιτίας της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης στους δήμους, είναι ορατός ο κίνδυνος να κλείσει στο επόμενο διάστημα μεγάλος αριθμός ΠΣ, να μειωθεί το προσωπικό με τη λήξη συμβάσεων συμβασιούχων, τις συνταξιοδοτήσεις και την απαγόρευση προσλήψεων, να μειωθούν κι άλλο οι θέσεις των βρεφών και νηπίων. Ενδεικτικά οι δημοτικές αρχές Αθήνας έκλεισαν τα τελευταία χρόνια δώδεκα σταθμούς, μεθοδεύεται κλείσιμο κι άλλων, μόλις την Πέμπτη απολύθηκαν 272 συμβασιούχοι από το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθήνας που λειτουργεί τους ΠΣ του δήμου.

Αναφορικά με τα τροφεία που καλούνται να πληρώσουν από το άγρια περικομμένο εισόδημά τους χιλιάδες οικογένειες σε καιρούς γενικευμένης στέρησης και ανασφάλειας, ουσιαστικά και με ευθύνη των διοικήσεων των δήμων, μια προνοιακή παροχή (όπως είναι η προσχολική αγωγή) παρέχεται όλο και σε λιγότερους, με πληρωμή και σε ανταποδοτική βάση. Επιπρόσθετα, όλο και περισσότερο η κρατική χρηματοδότηση υποκαθίσταται από ευρωπαϊκά προγράμματα, και αυτά ανεπαρκή και ληξιπρόθεσμα.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη εκτός ΠΣ αλλά και του προγράμματος των δήμων φροντίδας ατόμων με αναπηρία (ΑμΕΑ) κινδυνεύει να βρεθεί η πλειοψηφία των δικαιούχων. Για τη σχολική χρονιά 2012 - 2013 στο πρόγραμμα (χρηματοδοτείται από ΕΣΠΑ, υλοποιείται μέσω Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης - ΕΕΤΑΑ), προβλέπονται τυπικά 84.049 θέσεις φροντίδας παιδιών και ΑμΕΑ. Υποβλήθηκαν 96.000 αιτήσεις, όμως ο προϋπολογισμός φτάνει για εξυπηρέτηση μόνο 43.000 παιδιών. Αν δεν δοθούν άλλα 125 εκατ. ευρώ, απορροφάται μόνο το 55% των υποβληθεισών αιτήσεων, η πλειοψηφία των παιδιών μένει εκτός ΠΣ, με παρόμοιες επιπτώσεις για τα ΑμεΑ. Κατά πληροφορίες ήδη η ΕΕΤΑΑ απέρριψε περίπου τις μισές από τις αιτήσεις που κατέθεσαν μητέρες για ένταξη των παιδιών τους σε ΠΣ μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος.

Μπροστά στη ζοφερή, για γονείς και παιδιά, πραγματικότητα χρειάζεται αγώνας, να πιεστεί η κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει μέτρα ώστε: Να εξασφαλιστεί η ένταξη στους δημόσιους ΠΣ όλων των παιδιών που θα κάνουν αίτηση οι γονείς τους, χωρίς διακρίσεις και προϋποθέσεις. Να καταργήσει τα τροφεία, να εξασφαλιστεί πλήρης και ποιοτική σίτιση για όλα τα παιδιά. Να ανανεωθούν οι συμβάσεις, να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι και να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό για την πλήρη κάλυψη των αναγκών. Να μην κλείσει κανένας ΠΣ. Να αναπτυχθεί πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για την κατασκευή νέων, σύγχρονων δημόσιων ΠΣ. Αμεσα να αξιοποιηθούν κατάλληλα δημόσια και δημοτικά κτίρια για να λειτουργήσουν νέοι ΠΣ, να αξιοποιηθούν και προκάτ κατασκευές.


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Το «καμάρι» στην τελετή έναρξης...

Ενα από τα στοιχεία που θέλησαν οι Βρετανοί διοργανωτές της Ολυμπιάδας, μέσα στο πανηγύρι των πολυεθνικών, να προβάλλουν ως το μεγάλο τους «καμάρι» στην τελετή έναρξης, ήταν η λεγόμενη Εθνική Υπηρεσία Υγείας (National Health Service).

Αυτή η υπηρεσία, δημιουργήθηκε την εποχή που ο καπιταλισμός στη Βρετανία μετά το 1946, κάτω από την πίεση του εργατικού κινήματος και την επίδραση της ύπαρξης της ΕΣΣΔ και του υπό διαμόρφωση σοσιαλιστικού στρατοπέδου με την προτεραιότητα της δημόσιας και δωρεάν Υγείας και Παιδείας, έκανε παραχωρήσεις προς τους εργαζομένους. Οντως για τους διαμένοντες στη χώρα παρείχε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, οι περισσότερες εκ των οποίων δωρεάν, ωστόσο εδώ και αρκετά χρόνια και με «εργατικές» και συντηρητικές κυβερνήσεις η εικόνα αυτή έχει αλλοιωθεί.

Φυσικά, η αστική τάξη σήμερα της Βρετανίας -και αυτό έγινε και στην τελετή που αναφερθήκαμε- έκρυψε αυτή την πραγματικότητα. Το μοντέλο που εφαρμόζεται για να περάσει η Υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο είναι το γνωστό και στη χώρα μας των Συμπράξεων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ) που οδήγησε, από τη μία, στη μείωση κλινών για να μειωθεί το κόστος του ιδιώτη και, από την άλλη, στο να πληρώνουν οι εργαζόμενοι όλο και περισσότερες υπηρεσίες.

... και η πραγματικότητα της Υγείας στη Βρετανία

Τελευταίο παράδειγμα η λεγόμενη μεταρρύθμιση του συστήματος Υγείας στη Βρετανία, από την κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον. Στις αρχές Φλεβάρη φέτος ανακοινώθηκε και επίσημα η πρώτη περίπτωση νοσοκομείου που προσφέρεται βορά προς εκμετάλλευση στο κεφάλαιο, με το γνωστό ιδεολόγημα «της διάσωσής του από τη χρεοκοπία».

Η βρετανική ιδιωτική εταιρεία νοσοκομειακών ιδρυμάτων «Circle» «αναλαμβάνει τη διαχείριση» του νοσοκομείου του Χίντσινγκμπρουκ στο Χάντινγκτον, στην ανατολική Αγγλία.

Η μορφή της εκμετάλλευσης που επιλέχτηκε για το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα για το κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου θα εξακολουθήσουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, που σημαίνει ότι μπορούν να απολυθούν στο πλαίσιο των περικοπών, ενώ όσοι μείνουν θα εξακολουθούν να πληρώνονται από το Δημόσιο. Ο ιδιώτης έτσι θα έχει καθαρό κέρδος χωρίς «μισθολογικά έξοδα».

Το συμβόλαιο ανάμεσα στη NHS και τη «Circle» υπογράφηκε για μια περίοδο δέκα ετών, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τη διαδικασία της μεταβίβασης της διαχείρισης είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση των Εργατικών. Παράλληλα, πληροφορίες φέρνουν τη γερμανική εταιρεία «Helios» να βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το υπουργείο Υγείας για να αναλάβει τη διαχείριση και άλλων 10 - 20 νοσοκομείων.

Ταυτόχρονα, το πρόγραμμα περικοπών στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» προβλέπει ακόμα και το κλείσιμο 20 νοσοκομείων. Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης που φέρνει επιδείνωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων έχει οδηγήσει στην απόλυτη φτώχεια 13 εκατομμύρια Βρετανούς και αυξάνει τους ανθρώπους που προστρέχουν στις λεγόμενες φιλανθρωπικές οργανώσεις για να επιβιώσουν με συσσίτια και να αντιμετωπίσουν στοιχειώδη ιατρικά προβλήματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και η οποία κρύφτηκε πίσω από τη χαρούμενη εικόνα που παρουσίασαν οι διοργανωτές της τελετής στο Λονδίνο, με παιδιά σε νοσοκομειακά κρεβάτια και τη συμμετοχή, όπως ειπώθηκε, «εργαζομένων στις υπηρεσίες Υγείας».

Βιάζονται για το κεφάλαιο

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ που φέρνει η κυβέρνηση είναι με τη διαδικασία ...του κατεπείγοντος! Βιάζονται να νομοθετήσουν για την Παιδεία προκειμένου να εφαρμόσουν τις κατευθύνσεις που θέλουν.

Που δεν είναι άλλες παρά το πώς θα μπουν και θα «στήσουν» τα παραρτήματά τους οι πολυεθνικές και οι επιχειρηματίες μέσα στην εκπαίδευση και ιδίως στην τριτοβάθμια.

Κάτι μας λέει πάντως, ότι το να συζητηθεί ...κανονικά ένα νομοσχέδιο σε αυτή την Βουλή (και όχι ως «κατεπείγον», «υπερεπείγον», «σουπερεπείγον») θα αποτελεί εξαίρεση.

Βλέπετε, τα επιχειρηματικά συμφέροντα δε βιάζονται μόνο για την Παιδεία, αλλά και για την ενέργεια, τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, τις τράπεζες, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία και πολλά άλλα.

Εφόσον λοιπόν αυτοί βιάζονται, κάποιων τα χέρια θα ...πιαστούν από το πολύ σήκωμα.

ΠΑΝΤΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ομολογήσουμε ότι οι πιο ...εντυπωσιακές δηλώσεις από τους «τρεις» της συγκυβέρνησης ανήκουν δικαιωματικά στον Φώτη Κουβέλη.

Σε κάθε δήλωσή του παρουσιάζει τα πράγματα ως να γίνεται μία ...φιλική κουβεντούλα, σε ήρεμους, ήσυχους και μειλίχιους ρυθμούς όπου «βρε παιδί μου θα τη βρούμε την άκρη».

Είτε στις συναντήσεις με την τρόικα αναφέρεται είτε στις συζητήσεις των τριών αρχηγών, πάντα μεταφέρει το ίδιο ακριβώς κλίμα ηρεμίας, χαλάρωσης και νιρβάνα.

Πώς γίνεται βέβαια και μέσα από όλη αυτή την ηρεμία και τη γαλήνη να μας προκύπτουν συνεχώς βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που μάλιστα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα και «διά πυρός και σιδήρου», είναι μία άλλη ιστορία.

Τι να γίνει, κάθε «συνιστώσα» έχει το ρόλο της. Είτε μιλάμε για την κυβέρνηση είτε γενικώς για την πολιτική σκηνή. Φαίνεται πως κάποιοι έχουν αναλάβει αυτόν του εφησυχασμού.

ΑΝΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ και τον Ε. Βενιζέλο. Αυτός λέει τα ...«περίεργα». Ετσι λοιπόν μάθαμε από τη δήλωσή του πως το πρόβλημα της χώρας «δεν είναι σημειακό άλλα συνολικό» («από την πόλη έρχομαι...»).


Γρηγοριάδης Κώστας

Αθλια παιχνίδια από τους θύτες

Γρηγοριάδης Κώστας

Την προηγούμενη βδομάδα τους «έλειπαν» 3 δισ. ευρώ για να κλείσουν το νέο πακέτο των 11,5 δισ. Το Σαββατοκύριακο οι ίδιοι κυβερνητικοί κύκλοι διέρρεαν μέσω του «Ρόιτερ» ότι τώρα τους λείπουν μέτρα ύψους 1,5 δισ. για να κλείσει το πακέτο. Πρόκειται βέβαια για ξεδιάντροπη κοροϊδία του λαού, τον οποίο επιχειρούν να παραπλανήσουν ότι τάχα το κυβερνητικό επιτελείο προχωρεί «βήμα βήμα» και πως με περισσή «κοινωνική ευαισθησία» κάνει ό,τι είναι «ανθρωπίνως δυνατόν» για να αποφύγει «πολύ επώδυνα» μέτρα για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και το παραμύθι των «ισοδύναμων μέτρων», που όμως, όποτε δημοσιοποιήθηκαν, φάνηκε καθαρά ότι είναι μέτρα ισοδύναμης καταστροφής για άλλα λαϊκά στρώματα και συνολικά για τα λαϊκά συμφέροντα. Πολύ πιο βρώμικο και άθλιο είναι το παιχνίδι εντυπώσεων που έχει στηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ που εμφανίζονται ...να δίνουν μάχη για να υπάρξουν «δίκαια» μέτρα. Ασφαλώς και υπάρχουν ζόρια και αξεπέραστα αδιέξοδα στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, που βάζουν σε δοκιμασία τις «αντοχές» των κυβερνητικών εταίρων. Ούτε στιγμή όμως δεν ταλαντεύονται στην απόφασή τους να βάλουν πιο βαθιά το μαχαίρι στο λαό, ούτε μια στιγμή δεν αμφισβητούν ότι «πρέπει» να πληρώσει μέχρι κεραίας τα βάρη της κρίσης για να διασωθεί η πλουτοκρατία και η κερδοφορία της. Αυτό το στόχο υπηρετεί και η πρότασή τους για επιμήκυνση εφαρμογής των μέτρων κατά δύο χρόνια, δηλαδή να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα αλλά λίγο «πιο μαλακά», ακριβώς για εφαρμοστούν «με ασφάλεια» όπως επιθυμεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ! Αλίμονο αν ο λαός περιμένει «σωτηρία» από τους θύτες και δήμιους του. Τώρα πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να αποτρέψει με τη πάλη του τα νέα βάρβαρα μέτρα και να ανατρέψει συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική.

Γελοιότητες...

Τη δόξα των άλλων αστικών μέσων, ηλεκτρονικών και έντυπων ζήλεψε και η εφημερίδα «κυριακάτικη δημοκρατία» και μπήκε και αυτή στο γνωστό αντι-ΚΚΕ και αντι-ΠΑΜΕ χορό. Ετσι με τη σειρά της καταφέρεται κατά του αγώνα των χαλυβουργών, τον οποίο ταυτίζει με το φασισμό για να καταλήξει στη χιλιοειπωμένη καραμέλα ότι η Ελλάδα είναι «μια χώρα της Σοβιετικής Ενωσης»! Το να μιλήσει κανείς για γελοιότητες είναι λίγο. Πάει πολύ όμως ο πολύμηνος αγώνας των εργατών για να μην περάσει η εκ περιτροπής εργασία και οι μισθοί 500 και 600 ευρώ μέσα στα καμίνια του χαλυβουργείου να εξομοιώνεται με το φασισμό. Είναι ντροπή η απαίτηση να μη γίνουν απολύσεις και να επαναπροσληφθούν οι 119 απολυμένοι να θεωρείται έγκλημα.

Εγκλήματα κύριοι της «δημοκρατίας» διαπράττουν οι καπιταλιστές, αυτοί που πήρατε υπό την προστασία σας. Αυτοί κλείνουν και μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό, όπως το έκαναν προ κρίσης αλλά και τώρα. Αυτοί απολύουν τους εργάτες. Οι 600.000 απολυμένοι κατά τη διάρκεια της κρίσης που έχασαν τη δουλειά τους την έχασαν εξαιτίας των απεργιών; Τα χιλιάδες μικρομάγαζα που κλείνουν τα έκλεισαν οι υπάλληλοι που εργάζονταν εκεί ή τα αδηφάγα μονοπώλια τα οποία παίρνετε υπό την προστασία σας; Οσο για τα περί Ελλάδας και Σοβιετικής Ενωσης, εκεί τα εργοστάσια μέχρι το 1990 ανήκαν στους εργάτες, εκεί για μισό και πλέον αιώνα, οι εργαζόμενοι δεν ήξεραν τι θα πει ανεργία. Εκεί ο εργαζόμενος λαός απολάμβανε τον πλούτο που έβγαζε, γιατί ακριβώς είχε απαλλαγεί από τύπους σαν τον «Μάνεση», που θέλετε με τόσο πείσμα να κρατήσετε στο σβέρκο των εργατών και τον οποίο υπηρετείτε.

Οι χαλυβουργοί έριξαν τις μάσκες της κυβέρνησης

«Αποφάσισε το σωματείο των εργαζομένων με μεγάλη πλειοψηφία την αναστολή της απεργίας -αν έχω πληροφορηθεί σωστά- και όμως το ΠΑΜΕ επιμένει να κρατήσει κλειστό το εργοστάσιο». Τέτοια τερατώδη ψέματα έλεγε χτες το πρωί (στον ΑΝΤ1) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, συνεχίζοντας με συνέπεια τη βρώμικη και άνανδρη επίθεση κατά των ηρωικών απεργών στη «Χαλυβουργία» την οποία έχει εξαπολύσει πολύ πριν τις εκλογές ο πρωθυπουργός και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Ασφαλώς και είχε «πληροφορηθεί σωστά» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ποιος κρατούσε χθες το πρωί τις πύλες του εργοστασίου κλειστές. Σίγουρα γνώριζε ο εκπρόσωπος ότι οι καθ' ύλην αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης, δηλαδή οι υπουργοί Εργασίας και Δικαιοσύνης, είχαν διαβεβαιώσει τους απεργούς ότι τα ΜΑΤ θα φύγουν από την πύλη μόλις λήξει η απεργία. Οπως γνώριζε ότι μόλις οι εργάτες πήγαν χτες να περάσουν την πύλη με ψηλά το κεφάλι βρήκαν μπροστά τους τα ΜΑΤ. Αλήθεια, ποιον προστάτευαν τα ΜΑΤ; Τον εργοδότη από τους εργάτες; Παρ' όλα αυτά βόλευε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να παριστάνει τον «απληροφόρητο», ακριβώς για να συνεχίσει την άτιμη προπαγάνδα ότι τάχα τα εργοστάσια τα κλείνουν οι εργάτες που αγωνίζονται και το ΠΑΜΕ που είχε ορθώσει ασπίδα αλληλεγγύης. Ομως ο Σ. Κεδίκογλου δεν άντεξε και αποκάλυψε τη «πηγή» ενημέρωσής του: «Στην Ελλάδα της ανεργίας, στην Ελλάδα της κρίσης -σύμφωνα με την πληροφόρηση, άκουγα ερχόμενος εδώ στα ραδιόφωνα- τους εργαζόμενους να διαμαρτύρονται, να λένε "αφήστε μας να δουλέψουμε, ποιοι είναι αυτοί που μας κλείνουν το εργοστάσιο, είναι άσχετοι με το εργοστάσιο"», ομολογώντας ότι πηγή του είναι οι απεργοστάστες... Σε κάθε περίπτωση, ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών βοήθησε να πέσουν από την πρώτη στιγμή οι μάσκες του πρωθυπουργού και της τρικομματικής συγκυβέρνησης και φάνηκε καθαρά ότι είναι εχθροί των εργατών και πλήρως ταυτισμένοι με την κεφαλαιοκρατία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καμία ανοχή, οργάνωση της πάλης

Καθώς συνεχίζονται τα παζάρια στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, για να προχωρήσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτεί η πλουτοκρατία για να ξεπεράσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα την καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει σε όλη την Ευρωζώνη και στον καπιταλιστικό κόσμο, όλο και περισσότερο αστοί, οπορτουνιστές και αστικά ΜΜΕ προσπαθούν να περάσουν την πολιτική διαχείρισής της σε όφελος του κεφαλαίου ως διέξοδο για τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα. Γίνεται πλύση εγκεφάλου περί δήθεν «εθνικής προσπάθειας» για «διαρθρωτικές αλλαγές» που «πρέπει να προχωρήσουν για να είμαστε εντάξει με τους δανειστές μας». Θέλουν να βάλουν τον εργαζόμενο που του έχουν σφαγιάσει το εισόδημα και τα δικαιώματα, να επιλέξει την παραπέρα σφαγή του. Οι σχεδιασμοί περί μέτρων περικοπών ύψους 11,5+3 δισ. ευρώ μιας και έξω ή κομματιαστά, με «πλαφόν» μικρότερο ή μεγαλύτερο, θέλουν να κρέμονται ως «δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τα λαϊκά στρώματα, ώστε να σκύψουν το κεφάλι, να συμβιβαστούν και να αρκεστούν στα ψίχουλα. Αυτή τη λογική υπηρετούν οι πολιτικές δυνάμεις της κυβέρνησης, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για άλλο μείγμα διαχείρισης εντός της Ευρωζώνης, στη λογική της αναδιαπραγμάτευσης που εγκατέλειψαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης! Δηλαδή, πολιτική υπέρ του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ στην αντίθετη ρότα καλεί το λαό να μην περιμένει πού θα βγάλουν οι συζητήσεις της κυβέρνησης με την τρόικα, καθώς το αντιλαϊκό «κουστούμι» έχει ήδη κοπεί. Χωρίς καμία πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση πρέπει να οργανώσει την πάλη του στους τόπους δουλειάς και στις λαϊκές γειτονιές και να αντεπιτεθεί για τα δικαιώματα που του κλέβουν οι εκμεταλλευτές του. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ενταγμένες και οι προτάσεις του που έχει ήδη καταθέσει στο λαό και στη Βουλή, όπως το σχέδιο νόμου για την κατάργηση των μνημονίων, των άλλων αντιλαϊκών νόμων και συμφωνιών σε συνδυασμό με την πρόταση για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία. Και προβάλλει επίσης άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού με την Επίκαιρη Ερώτηση στον πρωθυπουργό που κατέθεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με επείγοντα χαρακτήρα και σε ευθεία αντίθεση με την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Το ΚΚΕ δεν μιλάει για «κακές συνταγές» αλλά ονομάζει τα πράγματα με το όνομά τους, λέγοντας ότι τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις και οι σχετικοί νόμοι, τα αντιλαϊκά μέτρα υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, προβλέπονταν ακόμα στη συμφωνία του Μάαστριχτ και στη χώρα μας καθυστέρησαν λόγω των εργατικών αγώνων. Ολα αυτά χρησιμοποιούνται για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, όχι μόνο την περίοδο της κρίσης αλλά και για την περίοδο όποιας ανάπτυξης υπάρξει. Υπογραμμίζει ότι η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στη γραμμή της μονομερούς διαγραφής του χρέους, στην αποδέσμευση από την ΕΕ, με εργατική, λαϊκή εξουσία, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, για να αξιοποιηθούν σχεδιασμένα οι μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας, να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ