Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Οχι με τις φωτιές στο συνήθη τόπο, της όλο και μεγαλύτερης εμπορικής αξίας (μια ματιά στην κλιμάκωση των τιμών των οικοπέδων, από τότε που ήταν όλα δάσος μέχρι σήμερα, δείχνει τρανά και ποιος και γιατί βάζει τις φωτιές. Από το 1944, όταν ο κόσμος όλος πεινούσε υπό κατοχή και κάτι «μαύροι» έβαλαν φωτιά στο περίφημο υποθηκοφυλακείο Κρωπίας κι άρχισαν να παρουσιάζουν μετά κάτι παράξενες ιδιοκτησίες σε απάτητες ρεματιές και ρουμάνια, είναι γνωστό τι θα συμβεί. Και πολύ άργησε...).

Η τσαντίλα σήμερα δεν προέρχεται από τις φωτιές. Εξάλλου, ο σκιτσογράφος με μια λεζάντα που σπάει κόκαλα βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Κι έπειτα, δεν έχει νόημα να κλαις πάνω απ' τα καμένα. Οχι εσύ που έχασες κόπους μιας ζωής σε λίγα λεπτά. Εσύ καλά κάνεις κι αγανακτείς και φωνάζεις, πού μυαλό μες στην καταστροφή και γι' άλλες σκέψεις.

Αλλά όλοι οι υπόλοιποι με τις επιλεκτικές «οικολογικές ευαισθησίες» μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε το παραμύθι; Αφού με την υπογραφή του 90% των ψηφοφόρων καίγονται τα δάση, προς τι το κλάμα την επομένη; Αφού ψηφίζεις για να εγκρίνεις την εμπορευματοποίηση των πάντων, τι σκούζεις μετά;

Δε λέμε γι' αυτούς, που θέλουν το δάσος μόνο για την «πάρτη» τους και σκιάζονται τώρα πως θα πλακώσουν κι άλλοι στα διπλανά οικόπεδα. Για όλους εμάς, τους υπόλοιπους, γίνεται κουβέντα. Που δεν έχουμε και δε θα έχουμε οικόπεδο στο Βουτζά και δήθεν μας έπιασε ο πόνος, γιατί παραλίγο να καεί μια βίλα πολυτελείας κτισμένη στο δάσος που πούλησε η Εκκλησία...

Να μιλήσουμε για το πώς όλα αυτά θα γίνουν κοινωνική περιουσία; Για το πώς, με μιαν άλλη οργάνωση της κοινωνίας, θα ξαναβρεί και η σχέση μας με τη φύση την ισορροπία της; Οσο δεν ανοίγουμε καν αυτήν τη συζήτηση, ας μην κλαίμε.

Φτάνει που κλαίει ο ΣΥΝ, διαπιστώνοντας πως όταν ψήφιζε υπέρ της διεύρυνσης της ΕΕ, ψήφιζε και υπέρ των βαλκανικών μισθών και δεν το αντέχουν αυτό, θέλουν τιμές ...Βρυξελλών τα παιδιά. Στους μισθούς, όχι στα προϊόντα. Υποκριτές; Μπα. Εξις δευτέρα φύσις.

Για την τσαντίλα λέγαμε: Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στην είδηση από τα Χανιά. Κι απαντήστε: Με ποιο κριτήριο επιλέγονται οι «πιθανοί» ηγέτες;

Πειράζει, μ' αφορμή τη Χιροσίμα, να διαδηλώσουμε φέτος στα Χανιά;

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΥΡΙΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ εκ προμελέτης

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Στην πρώτη γραμμή πυρός ο πρωθυπουργός

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Είχε δάση κάποτε η Αττική...

ΤΑ ΝΕΑ: Μποφόρ οργής για το νέο έγκλημα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Το σχέδιο του εμπρησμού

ΕΘΝΟΣ: ΕΓΚΛΗΜΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ εμπρηστών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΚΟΛΑΣΗ η Ανατ. Αττική

Η ΝΙΚΗ: Εργο εμπρηστών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΓΚΛΗΜΑ εκ προμελέτης

Η ΑΥΓΗ: Τα αποκαϊδια της δασοκτόνου πολιτικής

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΣΥΜΦΟΡΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΓΡΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Αμνηστία σε φοροφυγάδες

«Η συμβολή στην ολοκληρωμένη εκπαίδευση και προετοιμασία των νέων "πιθανών" ηγετών του αύριο είναι ο στόχος του εκπαιδευτικού προγράμματος για σπουδαστές από 22 χώρες των Βαλκανίων και της Μεσογείου, που πραγματοποιείται στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (...) Συνδιοργανωτές είναι η Ελληνική Ενωση και Ατλαντική και Ευρωπαϊκή Συνεργασία (GAAEC), σε συνεργασία με το Fund for American Studies (TFAS) και το πανεπιστήμιο της Georgetown (...) συμμετέχουν 54 πανεπιστήμια και 16 Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί που προέρχονται από 22 περίπου χώρες (Αλβανία, Βοσνία / Ερζεγοβίνη, Κροατία, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σερβία - Μαυροβούνιο, Παλαιστίνη, Ελλάδα, Τουρκία, Λίβανος, Ιορδανία, Ισραήλ, Ιταλία, Συρία, Αίγυπτος, Τυνησία, Κύπρος, Μάλτα και ΗΠΑ (...) σύμφωνα με τους διοργανωτές "σκοπός του προγράμματος αυτού είναι η συμβολή στην ολοκληρωμένη εκπαίδευση και προετοιμασία των νέων "πιθανών" ηγετών του αύριο. Παράλληλα, παρέχεται η δυνατότητα στους νέους αυτούς ανθρώπους να ζήσουν μαζί, να προβληματιστούν και να συζητήσουν τα προβλήματα της εποχής μας και ενθαρρυνόμενοι από τους οργανωτές, να παραμερίσουν εχθρότητες και αντιπαλότητες και να δημιουργήσουν ένα δίκτυο συνεργασίας, που πιθανόν να διαρκέσει σε όλη τη ζωή και να αποδειχθεί χρήσιμο και για τις χώρες τους» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Από κει που όλα είναι τακτοποιημένα σε τρίωρα, μισάωρα, πεντάωρα και σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, ξαφνικά βρίσκεσαι με όλο το 24ωρο στα πόδια σου να περιμένει οδηγίες και ενώ αυτό ήταν κάτι που υποτίθεται περίμενες έναν ολόκληρο χρόνο, χρειάζεσαι τουλάχιστον ένα δεκαπενθήμερο να "καθαρίσεις" από την τοξίνη των αγχωμένων ρυθμών (...) Διακοπές. Επικίνδυνη φάση. Ξυπνάει μια ωραία πρωία η μνήμη του άλλου σου (αποκοιμισμένου) μισού - εκείνο που έχεις να συναντήσεις από την εποχή που έπαιζες με τα κουβαδάκια σου στην άμμο - και σου ζητάει, εδώ και τώρα, εξηγήσεις. Τώρα, σου λέει. Μόνον αυτός ο χρόνος υπάρχει για μένα. Τώρα; Πάνω στον καφέ; Πάνω στον καφέ!» (η Χάρης Ποντίδα στα «ΝΕΑ»).

ΟΙ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ: «Η μεγαλύτερη πυροσβεστική δύναμη του κόσμου δεν μπορεί να σταματήσει μια σχεδιασμένη και προγραμματισμένη καταστροφή... Γιατί ναι, κι αυτή η πυρκαγιά ήταν σχεδιασμένη και προγραμματισμένη. Ηταν μια πυρκαγιά που απελευθέρωσε χιλιάδες στρέμματα δασικών και ημιδασικών εκτάσεων... Γιατί ναι, και ύστερα από αυτή την πυρκαγιά, για την οποία θα χυθούν πολλά κροκοδείλια δάκρυα, δεκάδες σπίτια, σπιτάκια, βίλες και παράγκες θα ξεφυτρώσουν, χιλιάδες τόνοι μπετόν θα χυθούν. Και μετά "εκβιαζόμενη" από το... λαϊκό αίτημα η Πολιτεία θα δώσει φως και νερό και θα νομιμοποιήσει το μπετόν που θα χυθεί στην πρώην δασική έκταση. Ετσι χτίστηκε η Πεντέλη, ο Υμηττός, ολόκληρα βουνά σ' όλη την Ελλάδα, έτσι χάσαμε τους τελευταίους πνεύμονες οξυγόνου, έτσι κυκλωθήκαμε από το μπετόν...» (η Χρύσα Ταβουλάρη στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΤΗΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ: «Ο στόχος για σύγκλιση του βιοτικού επιπέδου, των μισθών και των συντάξεων με την υπόλοιπη Ευρώπη έχει αντικατασταθεί με μέτρα και πολιτικές τα οποία οδηγούν σε μια σύγκλιση προς τα κάτω στα Βαλκανικά επίπεδα» (η τοποθέτηση του Γ. Δραγασάκη του ΣΥΝ για το εργασιακό - στην «ΑΥΓΗ»).

ΕΛΑΛΗΣΑΝ: «"Ροδούλα, κορίτσι μου, όταν θα παντρευτείς κι εσύ να δούμε σε ποια χώρα θα πας να κάνεις τον γάμο σου". Μετά απλώθηκε σιωπή» (ο βουλευτής της ΝΔ κ. Δαηλάκης για τη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Ζήση, στη διάρκεια της συζήτησης για το εργασιακό - παραπολιτικό στα «ΝΕΑ»).

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ: «Η πεποίθηση της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου για τα οφέλη από την πλήρη ένταξη, αλλά και ενδιάμεσα από αυτή καθαυτή την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, δεν κλονίζεται εύκολα ούτε επηρεάζεται από δημοσκοπήσεις. Στρατηγικά, αμφότεροι θεωρούν πως η σύνδεση του ισχυρότερου μουσουλμανικού κράτους της ΝΑ λεκάνης της Μεσογείου και κρίσιμου γεωπολιτικά συμμάχου τους στο ΝΑΤΟ με την ΕΕ είναι υψίστης σημασίας στόχος. Εχουν δίκιο, αλλά από την οπτική γωνία Αθηνών και Λευκωσίας αυτό το "δίκιο" δεν μπορεί να υπερισχύει των πάντων, μηδέ του Διεθνούς Δικαίου ή των Ευρωπαϊκών Συνθηκών εξαιρουμένων!» (η Μαριάνα Πυργιώτη στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).