Οι προσυγκεντρώσεις των συνδικάτων και των μαζικών φορέων για την Πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα έχουν οριστεί στις 9.30 π.μ. στα εξής σημεία:

Πλατεία Κάνιγγος: Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα από τους κλάδους Οικοδόμων, Ηλεκτρολόγων, Ξύλου, Τροφίμων - Ποτών, Τύπου - Χάρτου, Μετάλλου, Φαρμάκου, Ενέργειας, Ιματισμού, Εμπορίου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Λογιστών, Καθαριστών/στριών, Μεταφορών, Σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ.

Παλιά Βουλή: Συνδικάτα Τηλεπικοινωνιών, Επισιτισμού - Τουρισμού, Χρηματοπιστωτικού, Δημόσιας και Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, Καλλιτεχνών, ΜΜΕ, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς της Α' Αθήνας και του Γαλατσίου, της Δυτικής Αθήνας, του Βόρειου Τομέα, καθώς και Σύλλογοι Συνταξιούχων, Φοιτητικοί και Σπουδαστικοί Σύλλογοι.

Μετρό «Ευαγγελισμός»: Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα από τον κλάδο της Υγείας, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς της Ανατολικής Αθήνας.

Στύλοι Ολυμπίου Διός: Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα των ΟΤΑ και της Δημόσιας Διοίκησης, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς της Νότιας Αθήνας.

Η ΟΓΕ καλεί σε προσυγκέντρωση επίσης στις 9.30 π.μ., στο Ταχυδρομείο Συντάγματος.

Οι προσυγκεντρώσεις των Σωματείων και των Λαϊκών Επιτροπών για τη συγκέντρωση στον Πειραιά έχουν οριστεί στα εξής σημεία:

Εργατικό Κέντρο Πειραιά, στις 10 π.μ.: Σωματεία και Συνδικάτα.

Πλατεία Περιβολάκι στη Νίκαια, στις 9.30 π.μ.: Λαϊκές Επιτροπές Νίκαιας και Κορυδαλλού (θα ακολουθήσει πορεία μέχρι το χώρο της συγκέντρωσης).

Σταθμός ΗΣΑΠ, στις 10 π.μ.: Λαϊκές Επιτροπές Κερατσινίου - Δραπετσώνας και Περάματος.

Πλατεία Κοραή, στις 10 π.μ.: Λαϊκή Επιτροπή Πειραιά και Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.

Αθήνα, 10.30 π.μ., Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Πειραιάς, 10 π.μ., πλατεία Καραϊσκάκη

Αγρίνιο, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Αίγιο, 10 π.μ., πλατεία Λαύρας

Αλεξανδρούπολη, 10.30 π.μ., δημαρχείο

Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

Αρτα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Βέροια, 10 π.μ., πλατεία Ωρολογίου

Βόλος, 10 π.μ., πλατεία Πανεπιστημίου

Γιάννενα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Γιαννιτσά, 11 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ (πεζόδρομος)

Γρεβενά, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Δήλεσι, 10.30 π.μ., πλατεία

Δράμα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Εδεσσα, 10.30 π.μ., Μικροί Καταρράκτες

Ελασσόνα, 10.30 π.μ., απέναντι από το ταχυδρομείο

Ελευσίνα, 10.30 π.μ., πλατεία Ηρώων

Ζάκυνθος, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Ηγουμενίτσα, 10 π.μ., πεζόδρομος ΟΤΕ

Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Θάσος, 10 π.μ., Λιμενάρια

Θήβα, 10.30 π.μ., πεζόδρομος

Ικαρία, 11.30 π.μ., Μνημείο Εκτελεσμένων Καισαριανής - 12 μ., πλατεία Ευδήλου

Ιστιαία, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Καλαμάτα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Καρδίτσα, 10 π.μ., πλατεία Πλαστήρα

Καστοριά, 10.30 π.μ., απέναντι από την πρώην Νομαρχία

Κατερίνη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Κέρκυρα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Κεφαλονιά, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Κοζάνη, 10.30 π.μ., πεζόδρομος

Κομοτηνή, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κόρινθος, 10.30 π.μ., πεζόδρομος

Κως, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Μυτιλήνη, 11 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Λαμία, 10 π.μ., πλατεία Πάρκου

Λάρισα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Λαύριο, 11 π.μ., Αγαλμα Μεταλλωρύχων

Λήμνος, 10.30 π.μ., λιμάνι Μύρινας

Νάξος, 11 π.μ., πλατεία Παλιού Δημαρχείου

Νάουσα, 9.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο - 10 π.μ., πλατεία

Ναύπακτος, 10.30 π.μ., Κεφαλόβρυσο

Ναύπλιο, 10.30 π.μ., πλατεία Φιλελλήνων

Ξάνθη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Πάρος, 10 π.μ., πλατεία Μαντώ

Πάτρα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Πολύγυρος, 10.30 π.μ., δημαρχείο

Πρέβεζα, 10 π.μ., Φόρος

Πτολεμαΐδα, 10 π.μ., παλιό πάρκο

Ρέθυμνο, 10 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Ρόδος, 11 π.μ., πλατεία Κύπρου

Σάμος, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Σέρρες, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Σπάρτη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Τρίκαλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Τρίπολη, 10.30 π.μ., πλατεία Πετρινού

Φλώρινα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Χαλκίδα, 10.30 π.μ., Στρογγυλό

Χανιά, 10 π.μ., πλατεία Αγοράς

Χίος, 10 π.μ., πλατεία Βουνακίου

Με το σύνθημα του ΠΑΜΕ, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα όλης της χώρας δίνουν τη μάχη μέχρι την τελευταία στιγμή για την επιτυχία της απεργίας της Πρωτομαγιάς και των συγκεντρώσεων που οργανώνουν σε 63 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Στην Αθήνα, η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ., στο Σύνταγμα. Στη Θεσσαλονίκη, η συγκέντρωση έχει οριστεί επίσης στις 10.30 π.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου. Στον Πειραιά, η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 10 π.μ., στην πλατεία Καραϊσκάκη.

«Στο σύστημα της εκμετάλλευσης δεν υποτασσόμαστε, δεν δίνουμε συγχωροχάρτι, δεν συμβιβαζόμαστε με την καπιταλιστική βαρβαρότητα», τονίζει το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του και καλεί τους εργαζόμενους να απορρίψουν τις νέες απάτες πως η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να είναι «δίκαιη» και «βιώσιμη».

Παράλληλα, το ΠΑΜΕ συνδυάζει την Πρωτομαγιά με τη μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη ενάντια στη συνδικαλιστική μαφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, ενάντια στην προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η απροκάλυπτη παρέμβαση της εργοδοσίας στις γραμμές των συνδικάτων.

Στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις έχουν καλέσει με ανακοινώσεις τους η ΠΑΣΕΒΕ, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ). Επίσης, καλούν η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ).

Από περιοδεία στο εργοστάσιο «ΝΙΚΑΣ»

Στην Αττική, αποφάσεις για 24ωρη απεργία την 1η Μάη έχουν πάρει οι εργαζόμενοι στον Ηλεκτρικό, στα τρόλεϊ και στα λεωφορεία. Στάση εργασίας από την έναρξη της βάρδιας έως τις 9 π.μ. θα κάνουν οι εργαζόμενοι στο μετρό.

24ωρη απεργία έχει προκηρυχθεί επίσης στο σιδηρόδρομο και στον προαστιακό.

Σήμερα, Τρίτη, στο πλαίσιο της προετοιμασίας των συγκεντρώσεων, συνδικάτα και συνδικαλιστές θα πραγματοποιήσουν από το πρωί εξορμήσεις στα διόδια Ελευσίνας και Αφιδνών και στα λιμάνια του Πειραιά και του Λαυρίου.

Περιοδεία στο εργοστάσιο της επιχείρησης «ΝΙΚΑΣ» στον Αγιο Στέφανο πραγματοποίησε την περασμένη Πέμπτη αντιπροσωπεία του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής και της Ομοσπονδίας του κλάδου, στο πλαίσιο των εξορμήσεων σε χώρους δουλειάς. Το συνδικάτο κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν όλοι το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ενώ συζήτησε μαζί τους τις τελευταίες εξελίξεις στη ΓΣΕΕ. Παράλληλα παρουσιάστηκε το σχέδιο κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης και έγινε συζήτηση για την προσπάθεια της Ομοσπονδίας για την υπογραφή της, όπως και για την αρνητική στάση του ΣΕΒ. Το σχέδιο Σύμβασης παραδόθηκε στην εργοδοσία της «ΝΙΚΑΣ». Στη συνάντηση με τον εκπρόσωπό της, το συνδικάτο μετέφερε το αίτημά του για υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ και εφαρμογή της για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας.

Εκδήλωση για την Πρωτομαγιά οργανώνει σήμερα, Τρίτη, στη 1.30 μ.μ., το Σωματείο Εργαζομένων Ξενοδοχείου «Marriott» (πρώην «Metropolitan»).

Εκδήλωση αφιερωμένη στην Πρωτομαγιά οργανώνουν σωματεία της Αττικής για τους πρόσφυγες στο Κέντρο Φιλοξενίας στον Σκαραμαγκά, την Πέμπτη 2/5 στις 3 μ.μ., μέσα στις εγκαταστάσεις του Κέντρου.

Την πρωτοβουλία οργανώνουν τα Συνδικάτα Οικοδόμων, Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων, Εμποροϋπαλλήλων και Εργαζομένων δήμου Χαϊδαρίου, καθώς και Σύλλογοι Εκπαιδευτικών.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει χαιρετισμό από στέλεχος του ΠΑΜΕ, προβολή ντοκιμαντέρ για την 1η Μάη και έκθεση αφιερωμένη στους αγώνες των εργατών.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα παρευρεθεί και θα κάνει δηλώσεις στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργανώνει το ΠΑΜΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα, αύριο Τετάρτη 1η Μάη, στις 10.30 π.μ.

«Καταλάβατε ότι συμφωνώ μαζί σας και λέω ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μετέρχεται τέτοιων πρακτικών. Το ΠΑΜΕ, που αντιστοιχείται με το Κομμουνιστικό Κόμμα, αυτό το κάνει κατ' επάγγελμα, νομίζει ότι είναι ο εργολάβος των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Ε, δεν είναι. Και να σας πω κάτι; Κατά τη γνώμη μας βάζει στίγμα σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα γιατί δεν θέλουμε να καταστρέψουμε την εγχώρια παραγωγή, δεν θέλουμε να καταστρέψουμε τον τουρισμό μας. Θέλουμε απλά να εγγράψουμε και εμείς και στο δημόσιο διάλογο και στη δημόσια προσπάθεια να μην γίνουν αποδεκτές κάποιες εξόχως επιβαρυντικές για τους εργαζόμενους πολιτικές, να εγγράψουμε τη δική μας άποψη».

Χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του «κυρίου 8.000 ευρώ», προέδρου της ΓΣΕΕ, Γιάννη Παναγόπουλου, στις 27 Απρίλη 2010, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Λίγες μέρες πριν από την Πρωτομαγιάτικη απεργία και λίγες μέρες μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις οποίες πρωτοστάτησε το ΠΑΜΕ, στο λιμάνι και σε άλλους τόπους δουλειάς, και ενώ οι ναυτεργάτες απήργησαν κόντρα στις δικαστικές απαγορεύσεις.

Σε τι συμφωνούσε ο... εκπρόσωπος των εργαζομένων με τον Αρη Πορτοσάλτε που του έπαιρνε τη συνέντευξη στο συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου; Στο ότι οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ - η συμβολή δηλαδή στην περιφρούρηση μιας δίκαιης απεργίας - ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας. Αναπαρήγαγε την άθλια προπαγάνδα ότι οι εργατικοί αγώνες «καταστρέφουν την παραγωγή και τον τουρισμό», σε μια δύσκολη ώρα για το κεφάλαιο (καπιταλιστική κρίση) και άρα πρέπει να σταματήσουν. Ομολογούσε ότι στόχος των εργατοπατέρων διαχρονικά δεν είναι άλλος από το να καταστήσει τους εργαζόμενους μαριονέτες στα σχέδια κυβερνήσεων - κεφαλαίου, αφού, όπως λέει, αυτό που επιδιώκουν δεν είναι η πάλη για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά... «να εγγράψουν» δυο - τρεις διαχειριστικές προτάσεις στο «διάλογο», για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι.

Ο ίδιος, τα τελευταία δύο χρόνια, στη φάση δηλαδή της καπιταλιστικής ανάκαμψης πλέον, διαλάλησε ότι «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της», αναρωτήθηκε «ποιος εργοδότης θα δώσει 751 ευρώ;» και στην ερώτηση που ο ίδιος έθεσε για το «πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά» απαντά μιλώντας για την «αυτονόητη υπεράσπιση του κοινωνικού διαλόγου»...

Μαζί με τον εργοδότη Καραγεωργόπουλο, εκπρόσωπο Τύπου της ΓΣΕΕ, τον Κιουτσούκη, επικεφαλής της ΔΑΚΕ, τον Βασιλόπουλο, επικεφαλής των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με μια ουρά από νόθους και εργοδότες, αποτελούν σύμβολα του εργατοπατερισμού που ρόλο έχει την πλήρη μετατροπή του συνδικαλιστικού κινήματος σε πειθήνιο όργανο και υπηρέτη του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Αύριο η εργατική τάξη τιμά για μια ακόμα χρονιά τους νεκρούς της, τους ηρωικούς αγώνες της ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οχι με «πεθαμένες» φιέστες και τα γνωστά θλιβερά σκορποχώρια που στήνουν οι εργατοπατέρες, αλλά με ζωντανές, μαζικές και μαχητικές συγκεντρώσεις που βάζουν στο επίκεντρο την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος με στόχο την ανατροπή του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Και προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι να δυναμώσει η πάλη για να πεταχθεί έξω από τα συνδικάτα αυτή η ξεδιάντροπη συνδικαλιστική μαφία!

Φύλλο του «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ», οργάνου του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου, που αναγγέλλει την οργάνωση της συγκέντρωσης για την Πρωτομαγιά, στις 2 Μάη 1893

Η Εργατική Πρωτομαγιά διδάσκει ότι οι κατακτήσεις των εργαζομένων δεν χαρίστηκαν από τους καπιταλιστές, αλλά αποκτήθηκαν με αγώνες, πολλές φορές με τίμημα βαρύ από ολόκληρες γενιές. Το αντίθετο, όποτε η εργατική τάξη παρασύρθηκε στο δρόμο του συμβιβασμού και του «κοινωνικού εταιρισμού», κατέγραψε μόνο απώλειες και ήττες.

Το κάλεσμα και για τη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά από τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, στο ΠΑΜΕ, με σύνθημα «Ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Με σωματεία εργατών, όχι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών», αποτυπώνει ανάγλυφα τη σύγκρουση ανάμεσα στις δυο γραμμές που διατρέχουν την ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος: Τη γραμμή της ταξικής πάλης για τα συμφέροντα των εργαζομένων και τη γραμμή της ταξικής υποταγής στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Με την ολοένα εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεών του και των ανθρώπων τους μέσα στο κίνημα, με την αξιοποίηση των διδαγμάτων της ιστορίας του εργατικού κινήματος από τις ταξικές δυνάμεις, αποτυπώνεται πεντακάθαρα η άβυσσος που χωρίζει αυτές τις δύο γραμμές.

Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη

Στην αντίπερα όχθη, τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, υπηρετούν πιστά τη γραμμή της ανειρήνευτης ταξικής πάλης. Ζωντανές δυνάμεις, μπροστάρηδες για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, το κεφάλαιο και οι δυνάμεις που το υπηρετούν, για να πετάξουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τους εργατοπατέρες από τα συνδικάτα. Αποκαλύπτουν τη σαπίλα τους και τον βρώμικο ρόλο τους. Στα μπραβιλίκια της συνδικαλιστικής μαφίας απαντάνε με μαζικές κινητοποιήσεις. Δίνουν τη μάχη για να ξαναγίνουν τα συνδικάτα μαζικά, να γεμίσουν εργάτες, να γίνουν εστίες αντίστασης και αγώνα. Συνδικάτα που δεν θα συναλλάσσονται με το κεφάλαιο, αλλά θα συγκρούονται με αυτό και τις κυβερνήσεις του, θα βάζουν στόχο την ανατροπή τους.

Phasma

Η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», στον Ασπρόπυργο, το 2012

1893: Διοργανώνεται στο Παναθηναϊκό Στάδιο το πρώτο συλλαλητήριο στην Ελλάδα για την Εργατική Πρωτομαγιά, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη.

1919: Ενα χρόνο πριν, ιδρύθηκαν η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ). Το 1919, οι 5 σοσιαλιστές στη διοίκηση της ΓΣΕΕ οργανώνουν Πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση στου Ρέντη. Ανάμεσα στα αιτήματα ήταν η απόσυρση των ελληνικών στρατευμάτων από τη σοβιετική Ρωσία και η αναγνώριση της σοβιετικής εξουσίας. Σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη» της επόμενης μέρας, η απεργιακή συγκέντρωση στου Ρέντη είχε μεγάλη επιτυχία, καθώς συμμετείχαν 10.000 εργάτες, ενώ απήργησαν 30.000. Ταυτόχρονα, όπως υπολογίστηκε, οι απεργοί στη Θεσσαλονίκη ήταν 50.000, ενώ Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις. Ανήμερα της Πρωτομαγιάτικης απεργίας στην Αθήνα συνελήφθησαν τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής της και κλείστηκαν στις φυλακές Αβέρωφ.

Η συνέχεια δόθηκε με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού να προσπαθούν να εκδιώξουν, με τη συνεργασία του αστικού κράτους, τους σοσιαλιστές από τα συνδικάτα. Τον Ιούνη του 1919, οι 6 βενιζελικοί συνδικαλιστές στη διοίκηση της ΓΣΕΕ καθαίρεσαν πραξικοπηματικά τους 5 σοσιαλιστές. Το Εθνικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ συνεδρίασε εκτάκτως, καθαίρεσε τους 6 βενιζελικούς και ανέθεσε τη διοίκηση στους 5 εξόριστους. Γι' αυτό η νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ έμεινε στην Ιστορία ως 5μελής.

1999: Η πρώτη Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος

1945: Παρά την άγρια τρομοκρατία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι τιμούν την Πρωτομαγιά (που μεταφέρθηκε για τις 10 Μάη) με γενική πανελλαδική απεργία, στην οποία κυριαρχούν τα συνθήματα: «Ψωμί, τιμαριθμικό μεροκάματο, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες, δημοκρατία». Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά πραγματοποιούν μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Καλλιμάρμαρο. Στις κερκίδες οι εργάτες σχηματίζουν με τα σώματά τους τα τρία γράμματα: Κ-Κ-Ε.

1979: Η κυβέρνηση της ΝΔ αρχικά απέρριψε το αίτημα της Επιτροπής Εργατοϋπαλληλικών Σωματείων Αθήνας να γίνει η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, απόφαση την οποία στήριξε με τη στάση της η διοίκηση της ΓΣΕΕ. Ωστόσο, μετά τις έντονες αντιδράσεις και συνδικάτων άλλων χωρών, η απαγόρευση αποσύρθηκε και η συγκέντρωση έγινε με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.

1986: Εχει προηγηθεί το πραξικόπημα στη ΓΣΕΕ το 1985. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με απευθείας παρέμβαση και με τη βοήθεια των δικαστηρίων, καθαίρεσε την αιρετή διοίκηση της ΓΣΕΕ και στη θέση της διόρισε συνδικαλιστές πιστούς στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Ο λόγος που το έκανε ήταν επειδή η ΠΑΣΚΕ έχασε την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και η κυβέρνηση κινδύνευσε να βρεθεί αντιμέτωπη με ισχυρές αντιστάσεις στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούσε.

Στο φόντο αυτό, την Πρωτομαγιά του 1986, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας κάνει μαζική απεργιακή συγκέντρωση στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στον Πεδίον του Αρεως, η ΠΑΣΚΕ μαζεύει μερικούς εκατοντάδες κόσμου, ενώ το «παρών» έδωσαν αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ άλλων, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο Γ. Σουλαδάκης κ.ά. Στο σχετικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» σημειώνεται: «Τον λόγο της θλιβερής συγκέντρωσης ο Γ. Ραυτόπουλος (σ.σ. πρόεδρος της ΓΣΕΕ) τον είχε προσδιορίσει ως εξής: "Σήμερα εδώ πρέπει (...) να αποτιμήσουμε το θετικό έργο (...) της σοσιαλιστικής κυβέρνησης"»...

1999: Ιδρύεται το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ). Ηδη ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» (Συνασπισμός, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ) έχουν δημιουργήσει μια πλούσια παράδοση συναίνεσης και συμβιβασμού, στηρίζοντας αντεργατικές πολιτικές (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, εισαγωγή της μερικής απασχόλησης, αντιασφαλιστικοί νόμοι κ.ά.). ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στηρίζουν την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» έχει μέχρι τότε χαρακτηρίσει θετική εξέλιξη τη μετατροπή της ΕΟΚ σε ΕΕ. Ετσι, η Πρωτομαγιά του 1999, που οργανώνουν μέσα σε συνθήκες πολέμου, είναι μια άνευρη εκδήλωση, η οποία συνοδεύεται από αντιπολεμικούς ψιθύρους. Από την άλλη, το ΠΑΜΕ μόλις βγαίνει από τα γεννοφάσκια του, κλείνοντας σχεδόν 30 μέρες ζωής. Στην Πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος και στην πορεία που ακολουθεί προς την πρεσβεία των ΗΠΑ, καταγγέλλεται η δολοφονική επίθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας και αναδεικνύεται η ανάγκη του αταλάντευτου ταξικού αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

2000: Λίγες μέρες πριν την Πρωτομαγιά πραγματοποιούνται οι βουλευτικές εκλογές. Νέα αντεργατικά μέτρα αναμένονται, όμως η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - κάνοντας ακόμα ένα δώρο στους εργοδότες - δεν οργάνωσε ούτε Πρωτομαγιάτικη απεργιακή εκδήλωση! Το ΠΑΜΕ, σε μια μαζικότατη Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, θέτει το ζήτημα της επερχόμενης αντεργατικής θύελλας στα ασφαλιστικά δικαιώματα και στις κοινωνικές δαπάνες, στη δημόσια Υγεία - Πρόνοια, στο 8ωρο, στις εργασιακές σχέσεις, στην Παιδεία και τον Πολιτισμό.

2001: Ενα μήνα ακριβώς πριν από την Πρωτομαγιά, μπαίνει σε εφαρμογή ο αντεργατικός νόμος για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, στο πέρασμα του οποίου έχουν συμβάλει τα μέγιστα και οι τρεις παρατάξεις μέσω του περιβόητου «κοινωνικού διαλόγου». Από τις αρχές του έτους το ΠΑΜΕ έχει «οργώσει» τους χώρους δουλειάς, προκειμένου να ενημερώσει τους εργαζόμενους και να οργανώσει τον αγώνα τους ενάντια στη νέα αναμενόμενη αντιασφαλιστική λαίλαπα που παίρνει μορφή με το λεγόμενο νομοσχέδιο Γιαννίτση. Οι ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση», πέρα από κάποιες λεκτικές αντιθέσεις, απολαμβάνουν την αίσθηση της αδράνειας. Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο Γιαννίτση δημοσιοποιείται Τετάρτη του Πάσχα. Οι προσπάθειες του ΠΑΜΕ δείχνουν τους καρπούς τους. Οι εργαζόμενοι δεν πιάνονται απροετοίμαστοι και η πίεση που ασκούν αναγκάζουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν απεργία στις 26 Απρίλη, που ήταν μια από τις μεγαλύτερες εργατικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων. Ομως, ακόμα και τότε, εξακολουθούν να μιλάνε για την ανάγκη «κοινωνικού διαλόγου». Απέναντι στην απαίτηση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων για προγραμματισμό της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, δίνουν γενικόλογες και ασαφείς απαντήσεις. Στην Πρωτομαγιάτικη φιέστα τους συμμετέχουν οι Κ. Σκανδαλίδης και Θ. Τσουκάτος. Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, που συμμετέχει στην αντίστοιχη εκδήλωση της Θεσσαλονίκης, ζητά από την κυβέρνηση εγγυήσεις για την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου».

Ομως, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, μαζί με χιλιάδες εργαζομένων στέλνουν μήνυμα απόρριψης του «κοινωνικού διαλόγου». Αντιτείνουν την ανάγκη παρατεταμένων κλιμακούμενων αγώνων, όχι μόνο για να μην περάσουν τα αντιασφαλιστικά κυβερνητικά μέτρα, αλλά και για νέες κοινωνικο-ασφαλιστικές κατακτήσεις, αντίστοιχες με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

2012: Το ΠΑΜΕ οργανώνει την Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της Αττικής στην πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», εκεί όπου χαλυβουργοί εργάτες είχαν κατέβει σε πολύμηνο απεργιακό αγώνα. Το ημερολόγιο του αγώνα τους έγραφε 184 μέρες απεργία! Από το βήμα της συγκέντρωσης, ο κεντρικός ομιλητής, Γιώργος Σιφωνιός, τότε πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Ελληνικής Χαλυβουργίας», λέει: «Κανένας μεγάλος αγώνας δεν έγινε, ούτε θα γίνει έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλισμένη τη νίκη. Στη ζωή τέτοιοι αγώνες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο στα μυαλά των γραφειοκρατών, των βολεμένων, των φοβισμένων και των συμβιβασμένων. Κανένας πραγματικός αγώνας δε γίνεται χωρίς θυσίες, ακόμα και νεκρούς. Η ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς το επιβεβαιώνει. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, γιατί όλοι μάς βοηθάνε να διδασκόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι. Κάθε αγώνας είναι συνέχεια των προηγούμενων και προετοιμάζει τους επόμενους. Είναι μια μάχη στον πόλεμο που κάνουν οι εργάτες μέχρι να καταργήσουν την εκμετάλλευση, να ανατρέψουν τους εκμεταλλευτές τους. Οι αγώνες δε μετριώνται μόνο με το πόσα παίρνεις ή δεν παίρνεις στο χέρι. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνεις στο χέρι, γιατί προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα, τις επόμενες μάχες συνολικά της εργατικής τάξης. Βοήθησαν σημαντικά στην αφύπνιση συνολικά των εργαζομένων, να σπάσει η τρομοκρατία, έγιναν ορόσημα. Τέτοιος είναι και ο αγώνας των χαλυβουργών, και με τέτοια κριτήρια πρέπει να κριθεί».

2014: Το ΠΑΜΕ οργάνωσε Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις σε πάνω από 70 πόλεις σε όλη τη χώρα, οι οποίες πλαισιώθηκαν από δεκάδες εκδηλώσεις το προηγούμενο διάστημα προς τιμήν των 15 χρόνων ζωής και δράσης του. Οι δεκάδες χιλιάδες εργάτες, που διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα με τις κόκκινες σημαίες και τα λάβαρα των ταξικών συνδικάτων, έκαναν ακόμα μεγαλύτερη τη «γύμνια» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, «παλιού» και «νέου», που μετά βίας συγκέντρωσε μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές μόνο στις μεγάλες πόλεις. Χωρίς να λένε κουβέντα για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, για την ΕΕ των μονοπωλίων, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, με δεκανίκι την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και «ουρά» τις δυνάμεις που στα λόγια δηλώνουν «αντικαπιταλιστές», ζήτησαν από τους εργαζομένους να αγωνιστούν «για να μπει τέλος στις αδιέξοδες και καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές» και για να αλλάξουν κυβέρνηση και τρόικα «τη λανθασμένη συνταγή της ύφεσης και των αδιεξόδων». Ηταν η περίοδος που «έδιναν τα ρέστα τους» για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και για να προετοιμάσουν το έδαφος για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία συνέχισε τη βάρβαρη αντεργατική επίθεση.

2017: Μπροστά στην Πρωτομαγιά, το ΠΑΜΕ παίρνει την πρωτοβουλία και διακινεί Διακήρυξη Συνδικάτων και Συνδικαλιστών ενάντια στον Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, συγκεντρώνοντας υπογραφές συνδικάτων από την Ελλάδα και άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής. Η Διακήρυξη διαβάστηκε σε Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις χωρών από τις οποίες υπογράφανε συνδικάτα.