Πέμπτη 30 Δεκέμβρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΛΑΡΚΟ - ΛΑΡΥΜΝΑ
Απαιτούν έκτακτη οικονομική ενίσχυση και διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας

Σήμερα η συγκέντρωση στην πύλη του εργοστασίου. Στο πλευρό των εργαζομένων σωματεία από Αττική και Στερεά Ελλάδα

Αγωνιστικά αποχαιρετούν τον χρόνο που φεύγει οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, με το Σωματείο να καλεί σε συγκέντρωση ενημέρωσης και αλληλεγγύης, σήμερα, Πέμπτη 30 Δεκέμβρη, στις 12 μ., στην πύλη του εργοστασίου.

Η συγκέντρωση αποτελεί έναν ακόμη αγωνιστικό σταθμό στον δίχρονο αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ενάντια στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, παλεύοντας για τη διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας της επιχείρησης, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους. Παράλληλα, το Σωματείο Εργαζομένων διεκδικεί την καταβολή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης στο ύψος ενός μισθού προκειμένου να «ανασάνουν» οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους τις μέρες των γιορτών.

Αντιπροσωπείες από σωματεία και Εργατικά Κέντρα από τη Στερεά Ελλάδα και την Αττική αναμένεται να παραβρεθούν και στη σημερινή συγκέντρωση στην πύλη του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, προκειμένου να ενημερωθούν για τις τελευταίες εξελίξεις και παράλληλα να εκφράσουν για μία ακόμη φορά έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων.

«Η καταβολή της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, η διασφάλιση της συνέχισης της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, ο εκσυγχρονισμός και η παραπέρα ανάπτυξή της με ταυτόχρονη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν είναι ξεκομμένα αιτήματα. Αποτελούν ένα συνολικό πακέτο που δίνει απαντήσεις στην αγωνία και τα προβλήματα των εργαζομένων, τόσο για το σήμερα όσο και για το αύριο. Για τα αιτήματα αυτά, για την εργασία και τη ζωή μας, είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε μέχρι τέλους», αναφέρει στον «Ριζοσπάστη» ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου της Λάρυμνας.

Σημειώνει επίσης ότι δύο χρόνια μετά την ένταξη της ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, το εργοστάσιο και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις υπολειτουργούν, χωρίς συντήρηση, χωρίς παραγωγή. «Στις επαφές και συναντήσεις που είχαμε με την κυβέρνηση, τόσο παλαιότερα όσο και τις τελευταίες μέρες, τα σωματεία αναδείξαμε την περαιτέρω απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής απόφασης της κυβέρνησης να την οδηγήσει σε εκποίηση μέσω της εκκαθάρισης. Αναδείξαμε επίσης ότι αν η παραγωγή ήταν κανονική, με βάση τις σημερινές τιμές του νικελίου, η ΛΑΡΚΟ θα ήταν κερδοφόρα», τονίζει.

Και προσθέτει: «Σε αυτά τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς που βάζουν τα σωματεία και οι εργαζόμενοι, η κυβέρνηση δεν δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις. Αφήνει τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να ζουν δύο χρόνια τώρα με την ανασφάλεια για το αύριο, αφήνει τη ΛΑΡΚΟ να απαξιώνεται κάθε μέρα και περισσότερο. Εμείς θα συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας, έχοντας στο πλευρό μας τους εργαζόμενους και τον λαό που όλο αυτό το διάστημα συμπαραστέκονται».

ΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Προβληματίζεται για το πώς θα ... εφαρμοστεί ο αντεργατικός νόμος - έκτρωμα

ΠΑΜΕ: «Θέλουν τα σωματεία να λειτουργούν ως ηλεκτρονικές καρικατούρες, με τα μητρώα τους παραδομένα στην εργοδοσία»

Προβλήματα στην ...εφαρμογή του εκτρωματικού αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη διαπιστώνει η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ έξι μήνες μετά την ψήφισή του και λίγες μέρες πριν την 1/1/22, οπότε και σύμφωνα με τον νόμο πρέπει να ξεκινήσει η εφαρμογή του «μητρώου» - φακελώματος και των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών.

Πιο συγκεκριμένα, παραμονές Πρωτοχρονιάς η συνδικαλιστική πλειοψηφία των εργατοπατέρων βγήκε από τη χειμέρια νάρκη της και με «επείγουσα επιστολή της» (!) προς το υπουργείο Εργασίας, το θέτει, λέει, «προ των ευθυνών του», κάνοντας αναφορά σε «σοβαρά νομικά, αλλά και εφαρμοστικά προβλήματα, των διατάξεων του πρόσφατου νόμου 4808/2021...».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, ούτε και τώρα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αρνείται να εφαρμόσει τον νόμο - έκτρωμα, το αντίθετο ακριβώς κάνει. Οσον αφορά το Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων των Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ) και το υποχρεωτικό φακέλωμα σε αυτό, με την απειλή μάλιστα να χάνουν τη νομική τους υπόσταση τα σωματεία, η ΓΣΕΕ κάτω και από την πίεση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων ζητάει την αναστολή εφαρμογής της σχετικής διάταξης για «όσο εκκρεμεί ο έλεγχος συνταγματικότητας και νομιμότητας των διατάξεων αυτών...».

Ακόμα πιο αποκαλυπτική είναι η στάση των εργατοπατέρων για την εξ αποστάσεως ψηφοφορία (ηλεκτρονικές διαδικασίες), που υπονομεύει τις ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες των συνδικάτων, χτυπώντας τον πυρήνα της λειτουργίας τους, που είναι η ζωντανή συμμετοχή μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην εργοδοσία να παρεμβαίνει στις εκλογές των συνδικαλιστικών οργάνων. Εδώ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σιγοντάρει την εφαρμογή της και φτάνει να εγκαλεί το υπουργείο γιατί μέχρι τώρα, όπως γράφει στην επιστολή της, «δεν έχει διατεθεί το προβλεπόμενο από το άρθρο 87 κατάλληλο και χωρίς αντάλλαγμα λογισμικό για τη διεξαγωγή των εκλογικών διαδικασιών των σωματείων εξ αποστάσεως με ψηφιακό τρόπο, ο οποίος καθίσταται υποχρεωτικός από 1ης.1.2022...».

Οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στους εργατοπατέρες τα «κεράσματα» για να κουρελιάσουν τα καταστατικά των σωματείων τους

Βέβαια η στάση αυτή μόνο καινούργια δεν είναι. Από την πρώτη στιγμή που γινόταν γνωστό το περιεχόμενο του αντεργατικού νομοσχεδίου, οι εργατοπατέρες έκαναν τους ανήξερους, δήλωναν ότι «περιμένουν να δουν το νομοσχέδιο», ενώ ο ίδιος ο υπουργός τούς κάρφωνε, λέγοντας ότι είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μαζί τους. Η ίδια ηγετική ομάδα σύστηνε στα συνδικάτα αναμονή και ακινησία, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, ενώ χαρακτήριζε «γελοίες» όσες συνδικαλιστικές οργανώσεις έπαιρναν απεργιακές αποφάσεις ενάντια στο νομοσχέδιο. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της «διαβούλευσης» έβρισκε αρκετά «θετικά» στο εν λόγω έκτρωμα και στην ουσία υπονόμευσε κάθε μαζική και οργανωμένη αντίδραση της εργατικής τάξης.

Η σύμπραξη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ με την κυβέρνηση συνεχίστηκε και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, αφού δικά της στελέχη έφτασαν π.χ. στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας να λένε ότι θα χρηματοδοτήσουν τα σωματεία της περιοχής, για να πάνε σε δικηγορικά γραφεία και να κάνουν τα καταστατικά τους κουρελόχαρτα ώστε να εναρμονιστούν με τον νόμο - έκτρωμα. Ενώ, ο γνωστός συνδικαλιστής - εργοδότης Καραγεωργόπουλος, υπεύθυνος Τύπου της ΓΣΕΕ, ήταν ο πρώτος που ζητούσε να εφαρμοστεί ο ν. Χατζηδάκη μέσα από ηλεκτρονική διεξαγωγή του συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Βέβαια, το συνέδριο αντί να εφαρμόσει τον νόμο Χατζηδάκη απέκλεισε τη συμμετοχή των νόθων αντιπροσώπων που επεδίωκε ο συγκεκριμένος.

Επίσης, η μεγαλύτερη κλαδική Ομοσπονδία (ΟΤΟΕ) και το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο, αυτό της Αθήνας, έχουν προσφύγει ακόμα και δικαστικά ενάντια στον νόμο, ενώ το κυριότερο είναι ότι έχει διαμορφωθεί και ενισχύεται η πάλη εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων που εναντιώνονται στην ωμή παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των συνδικάτων και πρωτοστατούν στην πάλη για το ξήλωμα του αντεργατικού νόμου, επιστρέφοντας στους εργατοπατέρες τα ...κεράσματα για αλλαγές των καταστατικών των σωματείων.

Ανακοίνωση από το ΠΑΜΕ

Σχολιάζοντας την «επείγουσα επιστολή» της ΓΣΕΕ προς το υπουργείο Εργασίας και την ανακοίνωσή της, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Ολους τους προηγούμενους μήνες εκατοντάδες συνδικάτα σε όλη τη χώρα έδωσαν μάχες μέσα στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους με απεργίες, συλλαλητήρια, κινητοποιήσεις με αιχμή αιτήματα που αντιπαλεύουν την αντεργατική πολιτική, διεκδικούν δουλειά με δικαιώματα, Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς απειθαρχώντας ταυτόχρονα στους αντεργατικούς νόμους, ιδιαίτερα τον νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη που επιδιώκει να βάλει ταφόπλακα στα συνδικάτα.

Διαμορφώθηκε με αφετηρία τη μεγάλη σύσκεψη συνδικάτων στο Σπόρτιγκ στις 5 Οκτώβρη και διευρύνεται σταθερά ένα μέτωπο συνδικάτων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και αγωνιστών συνδικαλιστών που παλεύουν για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και για την κατάργηση του νόμου - εκτρώματος.

Κάτω από την πίεση που άσκησαν αυτοί οι αγώνες, αλλά και συνειδητοποιώντας πλατύτερες δυνάμεις μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα τις βαθιά αντιδραστικές ανατροπές που φέρνει ο νόμος Χατζηδάκη στη λειτουργία και τη δράση των συνδικάτων, όπως εκφράστηκε και με τις νομικές προσφυγές που έκαναν η μεγαλύτερη κλαδική Ομοσπονδία και το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της δύναμης της ΓΣΕΕ μαζί με πρωτοβάθμια σωματεία, αναγκάστηκε σήμερα η πλειοψηφία στη διοίκησή της και μπροστά στην εφαρμογή του νόμου από την πρώτη του έτους, να βγάλει ανακοίνωση στην οποία ζητά την κατάργηση των διατάξεων του νόμου που αναφέρονται στο Κρατικό Μητρώο (ΓΕΜΗΣΟΕ) ή έστω την αναστολή της εφαρμογής τους για έναν χρόνο.

Βέβαια επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, πρέπει να θυμίσουμε στους εργαζόμενους ότι η ίδια η κυβέρνηση και ο ίδιος ο υπουργός σε συνεχόμενες παρεμβάσεις την άνοιξη είχαν επισημάνει τη συμφωνία της ΓΣΕΕ πάνω στον νόμο - έκτρωμα, καθώς επίσης πως είχε και ρόλο συνδιαμορφωτή.

Αλλωστε, και η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει τη συμφωνία τους. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο ελάχιστες μέρες από τις παρεμβάσεις στελεχών της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΓΣΕΕ που πρόσκεινται στην ΠΑΣΚΕ, στη ΔΑΚΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσουν τον νόμο. Οπως στην Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Υπαλλήλων που επιχείρησαν με δικαστικές αποφάσεις να επιβάλουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία, στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας που πρότειναν μάλιστα να πληρώσουν τα έξοδα για να αλλάξουν τα καταστατικά των σωματείων, οι δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΘΑ ότι θα εφαρμόσουμε τον νόμο, οι δηλώσεις στελεχών αυτών των δυνάμεων στα ΕΚ Εύβοιας και Θεσσαλονίκης ότι τα συνέδριά τους θα γίνουν με ηλεκτρονικές, δηλαδή με εξ αποστάσεως διαδικασίες.

Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τη βαθιά συμφωνία τους ώστε να δυναμώσει ο ρόλος των συνδικάτων ως κοινωνικός εταίρος των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων για την υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής. Θέλουν τα σωματεία να λειτουργούν ως ηλεκτρονικές καρικατούρες, με τα μητρώα τους να έχουν παραδοθεί στις ενώσεις των εργοδοτών, ακόμα και σε μεμονωμένους εργοδότες, δηλαδή με τους εργαζόμενους φακελωμένους, σε συνθήκες που η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απειλές και οι απολύσεις πρωτοπόρων εργατών και συνδικαλιστών μέσα στους χώρους δουλειάς έχουν χτυπήσει ταβάνι.

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Διέξοδος και προοπτική είναι η μαζικοποίηση των συνδικάτων και η κλιμάκωση του αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των οικογενειών τους, για την απειθαρχία στο νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη, ένας διαρκής αγώνας που θα τον ακυρώσει στην πράξη και στη ζωή.

Σε αυτόν τον δρόμο, σε αυτό το μεγάλο μέτωπο καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους εργαζόμενους να προχωρήσουμε».

ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
Οργανώνονται για τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με εργαζόμενους για τη συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα και τη μάχη που δίνουν για τις θέσεις εργασίας τους

ΠΓΝΙ: Από τη Γενική Συνέλευση των συμβασιούχων
ΠΓΝΙ: Από τη Γενική Συνέλευση των συμβασιούχων
Το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων (ΠΓΝΙ) το 2019 ήταν το πρώτο πανελλαδικά σε επισκεψιμότητα νοσοκομείο με 430.000 ασθενείς. Στο νοσοκομείο των 845 κλινών και των 2.300 εργαζομένων, με βάση τον οργανισμό του 2012 που βρίσκεται σήμερα σε ισχύ, υπάρχουν πάνω από 400 κενές οργανικές θέσεις. Παράλληλα, οι πραγματικές ανάγκες αυξήθηκαν κατακόρυφα το 2019 λόγω της προσθήκης 85 νέων κλινών από τη λειτουργία του 5ώροφου 4ου κτιρίου, που πρόσθεσαν 315 νέες οργανικές θέσεις οι οποίες δεν εντάχθηκαν ποτέ στον οργανισμό.

Η υποστελέχωση σε όλες τις υπηρεσίες, την ώρα που τα νέα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι και οι νεκροί σπάνε ρεκόρ, είναι τραγικά επικίνδυνη. Οι 630 περίπου συμβασιούχοι όλων των ειδικοτήτων δεν φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες. Αποτέλεσμα, ο δραστικός περιορισμός των χειρουργείων, των εξωτερικών ιατρείων και της λειτουργίας κλινικών που συγχωνεύτηκαν για μεγάλο διάστημα.

Σε αυτήν την εγκληματική για την Υγεία πολιτική που προδιαγράφει και το πώς θα είναι το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης, η εργατική δύναμη μέσα στα νοσοκομεία γίνεται ακόμη πιο φτηνή, είτε μέσω της απόλυσης και ανακύκλωσης φτηνών συμβασιούχων είτε μέσω της εισόδου εργολάβου που τσακίζει τα ελάχιστα δικαιώματά τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ΠΓΝΙ το 1/3 περίπου του προσωπικού απειλείται άμεσα με λήξη συμβάσεων και απολύσεις, επιταχύνοντας την παράδοση υπηρεσιών σε ιδιώτες και την περαιτέρω εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, με τον λαό να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και τους επιχειρηματικούς ομίλους να θησαυρίζουν.

Αλλωστε, οι Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα που προωθεί η ΝΔ στο νομοθετικό και λειτουργικό έδαφος (DRGs, KETEKNY AE) που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν όλο και περισσότερο στην απόσυρση του κράτους από την ευθύνη παροχής υπηρεσιών που καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες, όπως είναι ο τομέας της υγείας, στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως αυτοτελών οικονομικών μονάδων που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» συζητά με συμβασιούχους του νοσοκομείου στην καθαριότητα, στα πλυντήρια και την αποθήκη, οι οποίοι μέσα από την Επιτροπή Αγώνα που έχουν συγκροτήσει ορθώνουν το ανάστημά τους, διεκδικούν μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση. Μέσα από αυτόν τον αγώνα κέρδισαν την παράταση των συμβάσεων ΣΟΧ μέχρι τις 31 Μάρτη.

Μειωμένο προσωπικό και εντατικοποίηση

Η συζήτηση ξεκινάει από τα πλυντήρια. Εδώ οι συνταξιοδοτήσεις μόνιμου προσωπικού μείωσαν σταδιακά τον συνολικό αριθμό εργαζομένων, ενώ σήμερα πάνω από το 50% είναι συμβασιούχοι, ανάμεσα στους οποίους και 4 με πάνω από 50% αναπηρία. Οπως τονίζουν οι εργαζόμενοι, η διοίκηση του νοσοκομείου τούς υποχρεώνει σε συνεχείς μετακινήσεις, είτε στα διάφορα τμήματα του πλυντηρίου είτε σε άλλες υπηρεσίες για να βγαίνουν τα ρεπό και οι άδειες. Πρακτικά έχουν καταργηθεί οι ειδικότητες ενώ η εντατικοποίηση έχει αυξηθεί. Ειρωνεία είναι το ότι ενώ έχουν ανασταλεί όλες οι άδειες των υγειονομικών από τον Σεπτέμβρη για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι συμβασιούχοι αποτελούν τη μοναδική κατηγορία εργαζομένων που δεν τους έχουν ανακληθεί για να προχωρήσουν στην απόλυσή τους.

«Σήμερα το διακύβευμα είναι να σταματήσουν οι συμβασιούχοι και να μπουν οι εργολάβοι, αν και δεν θα στοιχίσει για το κράτος λιγότερα χρήματα», τονίζει ένας συμβασιούχος, επισημαίνοντας ότι θα μειωθεί το προσωπικό ακόμη περισσότερο αφού «ο εργολάβος τούς παίρνει από δω και τους πηγαίνει στις κλινικές, δεν τους αφήνει να εξειδικευτούν, τους μεταχειρίζεται όπου έχει ανάγκες».

Αντίστοιχα οι αμοιβές θα μειωθούν κατά 20% - 30%. «Ο εργολάβος δεν δίνει τα επιδόματα ούτε το ανθυγιεινό ούτε το τέκνων», υποστηρίζει εργαζόμενος ο οποίος ξεκίνησε να δουλεύει στο νοσοκομείο το 2012 μέσω εργολάβου. Συνάδελφός του καταγγέλλει ότι «αυτήν τη στιγμή υπάρχει εργολάβος που αντικαθιστά όσους έχουν βγει σε αναστολή και από τους 30 που απασχολεί, όλοι δηλώνονται "τυχαία" ως ανύπαντροι και χωρίς τέκνα». Αλλοι υποστηρίζουν ότι υπογράφουν συμβάσεις κάθε μήνα. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι δεν θα προσληφθούν εργαζόμενοι με προβλήματα υγείας, με αναπηρία, με αποτέλεσμα να καταδικαστούν να ζουν στο περιθώριο, ως άνθρωποι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

Στην αποθήκη ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων παραμένει σταθερός σε σχέση με το παρελθόν, με τους συμβασιούχους όμως να αποτελούν πλέον την πλειοψηφία. Ομως, «ο φόρτος εργασίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα λόγω της αύξησης της επισκεψιμότητας του νοσοκομείου και της προσθήκης μιας νέας πτέρυγας στη λειτουργία του», επισημαίνουν οι εργαζόμενοι.

Από τον φόβο στην οργάνωση της πάλης

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση συστάθηκε η Επιτροπή Αγώνα, προσπαθώντας «να ενώσουμε τις φωνές μας. Ο εργαζόμενος ωριμάζει όταν αρχίζουν να καταρρέουν τα ψέματα ένα ένα. Οταν βλέπει εκείνους που του χτυπούν φιλικά την πλάτη να αθετούν τις υποσχέσεις τους. Τότε αντιλαμβάνεται ότι δεν θα αλλάξει κάτι αν ο ίδιος δεν αλλάξει κάτι», τονίζει ο Αλέξανδρος Μάρκου, μέλος της Επιτροπής. Οργανώθηκαν κινητοποιήσεις και απεργίες στην είσοδο του νοσοκομείου, παραστάσεις διαμαρτυρίας στη διοίκηση, ενημερώσεις σε φορείς, σε συντονισμό με συμβασιούχους άλλων νοσοκομείων και ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών.

Αυτή η «ωρίμανση» δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οπως τονίζουν συμβασιούχες στην καθαριότητα, όλα ξεκίνησαν το 2019 με τις καθαρίστριες της απογευματινής βάρδιας. «Πρακτικά 10 εργαζόμενες έπρεπε να καθαρίσουν όλο το νοσοκομείο. Υπήρχαν περιπτώσεις εξάντλησης. Τότε ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να διεκδικήσουμε καθημερινά πράγματα, όπως να έχουμε τα υλικά καθαριότητας στην ώρα μας, να μη δουλεύουμε υπερωρίες. Η Επιτροπή γεννήθηκε από την ανάγκη να αντιμετωπίσεις μικρά καθημερινά ζητήματα που δυσκολεύουν τη δουλειά σου». Μια καθαρίστρια τονίζει ότι «ήταν πολύ δύσκολα γιατί υπήρχε ο φόβος, το άγχος ότι μετά θα σε μεταφέρουν σε δύσκολο πόστο, με απειλές ότι θα σε στιγματίσουν».

Παράλληλα, φούντωνε η αγανάκτηση, «γιατί μπαίνεις μπροστά συνέχεια και την ίδια στιγμή απειλείσαι διαρκώς να μείνεις χωρίς δουλειά», σχολιάζει μια καθαρίστρια και συνεχίζει: «Εχω δώσει όλο μου τον εαυτό εδώ μέσα. Στις ΜΕΘ, για παράδειγμα, αν δεν μπει πρώτα η καθαρίστρια δεν μπαίνει ούτε γιατρός ούτε νοσηλευτής και βγαίνεις τελευταία. Νιώσαμε την ανάγκη να αναγνωριστεί αυτή η προσφορά μας».

Προσπαθούσαν να βάλουν εμπόδια στον αγώνα μας

Η συγκρότηση της Επιτροπής, μέσα από μαζική Γενική Συνέλευση με όλους τους συμβασιούχους, νοσηλευτές, καθαρίστριες, φύλακες, συνάντησε πάρα πολλά εμπόδια και τρικλοποδιές από μέλη της διοίκησης του Σωματείου που πρόσκεινται στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Μας έλεγαν "ποιοι είστε εσείς, δεν έχετε καμία αρμοδιότητα". Μας απειλούσαν ότι άμα θέλουν θα μας βάλουν στο Σωματείο». Αλλη εργαζόμενη στην καθαριότητα σχολιάζει ότι έγινε προσπάθεια να τους παρουσιάσουν ως τεμπέληδες (!) γιατί «πολλοί συμβασιούχοι έπαιρναν αναρρωτικές επειδή κορίτσια έμειναν έγκυες, πολλά παιδιά είχαν θέματα με αναπηρίες και ασθένειες, όπως καρκινοπαθείς». Σύμφωνα με τις καθαρίστριες, η πλειοψηφία των μελών του ΔΣ του Σωματείου υπονομεύει το αίτημά τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά όταν από τη μια διεκδικούν να δοθεί μοριοδότηση σε όποια καινούργια προκήρυξη βγει και από την άλλη, με την ψήφο του προέδρου του Σωματείου, στηρίζει την παράδοση υπηρεσιών του νοσοκομείου σε εργολάβο.

Στον αντίποδα, «πολλοί συνάδελφοι αορίστου μάς στήριξαν, αν και υπάρχουν ακόμη κάποιοι που μας βλέπουν απαξιωτικά», υποστηρίζει μια καθαρίστρια, τονίζοντας ότι «έχουμε καταξιωθεί με τη δουλειά μας. Εχουμε εξειδικευτεί». Ενώ θυμάται την ηθική και ουσιαστική στήριξη από εργαζόμενους, αφού «στα ασφαλιστικά μέτρα ένα από τα χαρτιά που κατατέθηκαν ήταν οι υπογραφές των προϊσταμένων των τμημάτων που ζητούσαν να μην απολυθούμε, να παραμείνει το προσωπικό».

Μέσα από αυτόν τον αγώνα, υποστηρίζουν οι καθαρίστριες, ενώθηκαν περισσότερο οι συνάδελφοι μεταξύ τους. Γνωρίστηκαν καλύτερα με τα προβλήματα του καθενός στο σπίτι. Υπάρχει αλληλεγγύη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Εχουν κερδίσει τον σεβασμό στην εργασία.

Παράλληλα, έχουν κατακτήσει να υπάρχει μία συνεννόηση με συμβασιούχους στο Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» στα Γιάννενα και στο Νοσοκομείο της Αρτας, βρήκαν στήριξη και αλληλεγγύη από το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και τα σωματεία του, με κορύφωση το μεγάλο πανηπειρωτικό συλλαλητήριο στις 10 Νοέμβρη, στο οποίο συμμετείχαν και απηύθυναν χαιρετισμό.

Αυτός ο αγώνας έχει ορισμένα αποτελέσματα. Με ασφαλιστικά μέτρα αποτράπηκε η απόλυση, στις 30 Νοέμβρη, 200 και πλέον συμβασιούχων με δίμηνη παράταση των συμβάσεων ΣΟΧ χωρίς σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Ετσι κερδήθηκε χρόνος να πιεστεί η διοίκηση του νοσοκομείου και να αποφασίσει παράταση των συμβάσεών τους μέχρι τις 31 Μάρτη, όταν ο εργολάβος είναι ήδη στο νοσοκομείο.

Ο αγώνας τους αναδεικνύει τη δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι όταν αγωνίζονται ταυτόχρονα για την κάλυψη των δικών τους αναγκών αλλά και των ασθενών, όταν δεν αναθέτουν την επίλυση των προβλημάτων τους σε επίδοξους «σωτήρες». Αυτόν τον αγώνα είναι αποφασισμένοι να τον συνεχίσουν, καλώντας σε ακόμα μεγαλύτερη στήριξη από εργαζόμενους συναδέλφους τους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ