Στη συνέχεια προέκυψε ότι η εκκλησία βρισκόταν σε ερημωμένο αραβόφωνο χωριό Χριστιανών, το οποίο είχε καταληφθεί και ισοπεδωθεί από το Ισραήλ το 1948, ενώ όλοι οι κάτοικοι είχαν εκτοπιστεί. Η συγκεκριμένη εκκλησία λειτουργεί πολύ σπάνια, μόνο για κηδείες ντόπιων που συγγενείς επιστρέφουν στη γενέτειρα για να τους θάψουν. Αποκαλύφθηκε, τέλος, ότι ο τραυματίας δεν ήταν ιερέας αλλά ένας υπερήλικας που ζούσε εκεί ως φύλακας της εκκλησίας και ο τραυματισμός του ήταν ελαφρύς! Μάλιστα οι Ισραηλινοί που τραυματίστηκαν βρέθηκαν εκεί αναζητώντας «έναν άνδρα» για τον οποίο είχαν πληροφορίες ότι εκτόξευε ρουκέτες εναντίον τους από την εκκλησία. Εκεί τους βρήκαν τα θραύσματα και τραυματίστηκαν ελαφρά μαζί με τον φύλακα, η τύχη του οποίου κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα ήταν αν έφταναν εκεί οι Ισραηλινοί και τον κατηγορούσαν ως τον αυτουργό των επιθέσεων! Οπως και να 'χει, άλλη μια «μεγάλη επιτυχία» για τους ατσίδες της δημοσιογραφίας στη χώρα μας, που αναμασούν την ισραηλινή προπαγάνδα χωρίς κανέναν έλεγχο ή διασταύρωση. Και, βέβαια, άλλο ένα φιάσκο για τα ισραηλινά fake news, που η ανθεκτικότητά τους δεν ξεπερνάει πλέον ούτε τις λίγες ώρες.

Το παραμύθι της «καλής» και «κακής» εμπλοκής στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, μέσω του προέδρου του και με αφορμή την αποστολή ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, «διαμαρτύρεται» ότι αυτή δεν γίνεται στο πλαίσιο «διεθνούς οργανισμού στον οποίο συμμετέχει η χώρα»! Με άλλα λόγια, πιστοποίηση από ΝΑΤΟ - ΕΕ να υπάρχει και «πρόσω ολοταχώς» για τον κυκλώνα των κινδύνων που κρύβει μια τέτοια αποστολή για τον λαό. Οσο για τα «ναι μεν αλλά» του ΣΥΡΙΖΑ, τα έχουμε ακούσει και παλιότερα, για την Ουκρανία. Ο κόσμος το 'χε τούμπανο και τα αστικά κόμματα κρυφό καμάρι για τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε η αποστολή πολεμικού υλικού από τη χώρα μας να έχει και επίσημα το ...ISO της ευρωατλαντικής συμμαχίας ή έστω της ΕΕ! Την ίδια ώρα η κοινοβουλευτική ομάδα του, με τον ίδιο ενθουσιασμό που χειροκροτούσε τον ναζί του Αζόφ και τον Ζελένσκι στη Βουλή, ψήφισε πριν λίγες μέρες τις πολεμικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, ως «προαπαιτούμενο» της μεγαλύτερης εμπλοκής. Ο βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας επιβεβαιώνεται με κάθε αφορμή. Μόνο που για τον λαό δεν υπάρχει ...ολίγον εμπλοκή. Οι κίνδυνοι που καιροφυλακτούν είναι τεράστιοι, με τη σφραγίδα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και όλων των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Καθώς το σίριαλ με τα πολύχρωμα τιμολόγια συνεχίζεται και οι ανακοινώσεις των παρόχων Ενέργειας για τις τιμές του ρεύματος ακούγονται σαν ...θανατική καταδίκη για το λαϊκό εισόδημα, ο «Διαχειριστής ΑΠΕ και Εγγυήσεων Προέλευσης ΑΕ» μάς ενημερώνει περιχαρής ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν προστεθεί στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας πάνω από 4 GW έργων ΑΠΕ, χωρίς να υπολογίζονται τα νησιά που δεν είναι ακόμα συνδεδεμένα με το δίκτυο. Ως αποτέλεσμα, το συνολικό δυναμικό των ΑΠΕ έφτασε τον περασμένο Οκτώβρη στα 11,19 GW. Το σύνολο των αιολικών παράγει 5 GW ηλεκτρικής ενέργειας, τα φωτοβολταϊκά άλλα 6,3 GW, τα μικρά υδροηλεκτρικά 281 MW, η βιομάζα 134 MW και η συμπαραγωγή 255 MW. Εύλογα γεννιέται όμως το ερώτημα: Αφού οι ΑΠΕ αυξάνουν κατακόρυφα το μερίδιό τους στην ηλεκτροπαραγωγή κι αφού παράγουν φτηνότερο ρεύμα, όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της «πράσινης ανάπτυξης», γιατί τα νοικοκυριά συνεχίζουν να πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα; Γιατί δεν έχει ο λαός φτηνότερη ηλεκτρική ενέργεια, την ώρα μάλιστα που χρυσοπληρώνει τα «πακέτα» από τους ευρωπαϊκούς και κρατικούς προϋπολογισμούς προς τα «πράσινα» αρπακτικά, για να είναι πιο κερδοφόρες οι επενδύσεις τους; Σ' αυτό το ερώτημα η κυβέρνηση και το κράτος «απαντούν» με ...αλγόριθμους και με «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε». Γιατί είτε με ΑΠΕ είτε χωρίς, ο λαός θα αγοράζει πανάκριβα την ηλεκτρική ενέργεια, όσο αυτή παραμένει εμπόρευμα για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων, που ελέγχουν την παραγωγή και τη διανομή.