Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε:

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΞΑΜΗΝΟ - ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟ ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: Αντιλαϊκοί «οδοστρωτήρες» για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ: Κέρδη και ανταγωνισμοί συνθλίβουν εργασιακά δικαιώματα και λαϊκές ανάγκες

12η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΑΣΙΑΣ: Αυξημένο ενδιαφέρον διμερούς συνεργασίας, με το βλέμμα στις ΗΠΑ

BREXIT: Παρατείνεται το παζάρι ΕΕ - Βρετανίας για τους όρους αποχώρησης της δεύτερης

Eurokinissi

Στην ψιλή «κρησάρα» των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων μπαίνουν οι λαϊκές ανάγκες στο πλαίσιο του μεταμνημονιακού μνημονίου

Βέβαια, η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής δεν αφορά μόνο στη διαμόρφωση των κρατικών προϋπολογισμών (φοροληστεία στο λαό, κατακρεούργηση κοινωνικών κονδυλίων, πρωτογενή πλεονάσματα κ.ά.) αλλά και στην προώθηση μιας κρίσιμης μάζας από τις αναδιαρθρώσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με την ενεργοποίηση του «ενισχυμένου εποπτικού πλαισίου» χαρακτηριστικά επισημαίνει ότι το ελληνικό κράτος «δεσμεύτηκε στο Γιούρογκρουπ να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τις βασικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του μνημονίου. Εχει δεσμευτεί επίσης να εφαρμόσει συγκεκριμένες δράσεις στους τομείς της φορολογικής και δημοσιονομικής διαρθρωτικής πολιτικής, της Κοινωνικής Πρόνοιας, της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των αγορών εργασίας και προϊόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης».

Οπως διευκρινίζεται από υψηλόβαθμες πηγές της ΕΕ, στα ζητήματα αυτής της «αξιολόγησης» συγκαταλέγονται ακόμη η μακροοικονομική όσο και η δημοσιονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ζήτημα που με τη σειρά του θα περάσει και από τη διαδικασία του φετινού Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, ενώ παράλληλα, όπως επισημαίνουν, οι «θεσμοί» θα ζητήσουν από τις ελληνικές αρχές την επικαιροποίηση της λεγόμενης «στρατηγικής ανάπτυξης», που αφορά σε παρεμβάσεις τόνωσης των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του Ασφαλιστικού και των συντάξεων, ο αντιλαϊκός πήχης οριοθετείται από σχετικά πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία «είναι επιτακτική ανάγκη να υλοποιηθεί πλήρως η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού του 2016 και να εγγυάται ένα αξιοπρεπές επίπεδο παροχών, υπό τους περιορισμούς που δημιουργεί το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης, μαζί με το επίπεδο των πρωτογενών πλεονασμάτων του προϋπολογισμού». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επισημάνει μεταξύ άλλων ότι οι «προσπάθειες» πρέπει να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων προκλήσεων, που συνδέονται με τη συνταξιοδότηση, όπως η οικονομική ύφεση, η υψηλή ανεργία, η «μη κανονική απασχόληση», η αδήλωτη εργασία και η φοροδιαφυγή.

Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα αυτά, πέρα από την ανάγκη για την υπερπαραγωγή πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς, συνδέονται με την ειδική έκθεση που θα συνταχθεί για τις «μακροοικονομικές ανισορροπίες», στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου.

Σε αυτό το επίπεδο, πέρα από τα δημοσιονομικά μεγέθη και τους κρατικούς προϋπολογισμούς, ενσωματώνονται και οι «προτεραιότητες» του λεγόμενου «ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων», που ενσωματώνεται με τη σειρά του στις διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, ως ένα ακόμη εργαλείο «έγκαιρης διάγνωσης» και εντοπισμού τυχόν «αποκλίσεων» και αντιλαϊκών παρεμβάσεων σε ζητήματα σχετικά με τη διαρκή κούρσα για την απόσπαση «πόντων» ανταγωνιστικότητας από τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.

Μάλιστα, «συμπληρωματικά» σε αυτήν την κατεύθυνση, η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ (Γιούροστατ) θα δημοσιοποιήσει το επόμενο διάστημα (στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου) αναλυτική λίστα με τις επιδόσεις των κρατών - μελών σε 14 βασικούς «δείκτες», όπως:

-- Για το λεγόμενο «κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», που με τη σειρά του περιλαμβάνει παραμέτρους όπως το επίπεδο των μισθών και η παραγωγικότητα της εργασίας.

-- Για την «πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία» κάθε οικονομίας, που αποσκοπεί στην αξιολόγηση της «ανταγωνιστικότητας των τιμών και του κόστους» σε σχέση με τους βασικούς ανταγωνιστές στις διεθνείς αγορές.

-- Για τα μερίδια των εξαγωγών κάθε οικονομίας.

-- Για την «καθαρή επενδυτική θέση» της κάθε οικονομίας.

-- Για τη μάζα των ιδιωτικών χρεών στις τράπεζες, καθώς και την εξέλιξη των τιμών στην αγορά ακίνητης περιουσίας, που συνδέεται με την αποτίμηση των «κόκκινων» δανείων και των υποθηκών κ.ά.

Με τους παραπάνω «δείκτες» η Γιούροστατ παρέχει την αναγκαία «στατιστική υποστήριξη» για την ετήσια έκθεση του «μηχανισμού προειδοποίησης» που θα εκδώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά την έναρξη του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου 2019, διαδικασία που τηρείται απαρέγκλιτα κάθε χρόνο, στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων, προκειμένου στη συνέχεια να προχωρούν οι «κατάλληλες» αντιλαϊκές παρεμβάσεις.

Την ίδια ώρα, ο μακροπρόθεσμος προϋπολογισμός της ΕΕ για την περίοδο 2021 - 2027 ενσωματώνει το «Πρόγραμμα Στήριξης Μεταρρυθμίσεων», ύψους 25 δισ. ευρώ (συνολικά στην ΕΕ) για τη χρηματοδότηση των «μεταρρυθμίσεων προτεραιότητας, ιδίως στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», σύμφωνα με ανακοίνωση της Κομισιόν. Σε αυτό το πλαίσιο, η χρηματοδότηση των επενδύσεων θα αξιοποιηθεί στη «μεταμνημονιακή εποχή» ως ένας επιπλέον μηχανισμός παρακολούθησης και επιτάχυνσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και στην Ελλάδα, που βρίσκονται στον πυρήνα των κατευθύνσεων της ΕΕ. Μεταξύ άλλων, ενδεικτικά αναφέρονται οι μεταρρυθμίσεις στις «αγορές εργασίας και προϊόντων», η «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», οι «μεταρρυθμίσεις» στη δημόσια διοίκηση.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα ακόμη εργαλείο στο πλαίσιο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής, με «αντάλλαγμα» τις κεφαλαιακές ενισχύσεις για την τόνωση των επιχειρηματικών ομίλων μέσω των προϋπολογισμών και των ταμείων χρηματοδότησης της ΕΕ.

Σε συνδυασμό με το παραπάνω, το «ενισχυμένο εποπτικό πλαίσιο», σύμφωνα με διευκρινιστικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προβλέπει ότι μόνο σε περίπτωση «θετικής αξιολόγησης» (δηλαδή, εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων) θα μεταβιβάζονται ανά εξάμηνο στον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό τα κέρδη των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών. Αυτά προέρχονται από τα «ακούρευτα» κρατικά ομόλογα μετά την αναδιάρθρωση (PSI) του 2012.

Η διαδικασία επιστροφής των κερδών θα κρατήσει μέχρι το 2022 και βέβαια θα «κουμπώσει» με τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 - 2022, όπου έχουν ενσωματωθεί τόσο τα ήδη υπάρχοντα μνημονιακά όσο και τα επερχόμενα αντιλαϊκά μέτρα.

Καθόλου τυχαία, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με αφορμή την ενδοαστική διαπάλη αναφορικά με τον κρατικό προϋπολογισμό της Ιταλίας, σε πρόσφατο «οικονομικό δελτίο», έσπευσε να «θυμίσει» τις «υποχρεώσεις» των κρατών - μελών στο πλαίσιο της διαδικασίας των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων, με κατεύθυνση βέβαια την περαιτέρω «εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης» στην Ευρωζώνη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΚΤ εστιάζει στη «συνεχιζόμενη ανεπαρκή εφαρμογή» των ειδικών συστάσεων ανά χώρα που απευθύνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και στο «απογοητευτικό ιστορικό» στην εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Σύμφωνα με την ΕΚΤ, οι ειδικές συστάσεις ανά χώρα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της διαδικασίας για την αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στην ΕΕ, με στόχο την πρόληψη, τον εντοπισμό και τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών σε κράτη - μέλη, καθώς οι επιμέρους «μακροοικονομικές ανισορροπίες», όπως τονίζει η ΕΚΤ, συνεπάγονται «κινδύνους» συνολικά για την «ομαλή λειτουργία» της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την πλευρά της, προχώρησε τις προάλλες στην απόρριψη του προσχεδίου κρατικού προϋπολογισμού της ιταλικής κυβέρνησης. Ενεργοποιώντας για πρώτη φορά το συγκεκριμένο μέτρο έδωσε νέα τροπή στις διαδικασίες των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων και ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στους ανταγωνισμούς και τα παζάρια στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Για τους παραπάνω στόχους η κυβέρνηση εξασφαλίζει στα μονοπώλια τις κατάλληλες υποδομές: Λιμάνια, σιδηρόδρομους, οδικούς άξονες, αλλά και ελεύθερους χώρους, όπως αυτούς που μετατράπηκαν σε εμπορευματικά και διαμετακομιστικά κέντρα, ειδικά στην περιοχή της Δυτικής Αττικής, και οι οποίοι θα μπορούσαν να δώσουν μια ανάσα πράσινου, αθλητισμού και πολιτισμού στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες ή να βοηθήσουν για την αντιπλημμυρική θωράκιση της περιοχής.

Η κύρωση της σύμβασης έχει έρθει με μορφή νομοσχεδίου που κατέθεσε το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, για να έχει αυξημένη νομοθετική ισχύ, και υπογράφεται ανάμεσα σε Δημόσιο - ΓΑΙΟΣΕ και στην κοινοπραξία «ΕΤΒΑ Βιομηχανικές Περιοχές ΑΕ» (το μεγαλύτερο ποσοστό της οποίας ανήκει στην Τράπεζα Πειραιώς) - «Goldair Cargo εταιρεία Διεθνών Μεταφορών και Logistics AE», στην οποία συμμετέχουν και αυστριακά κεφάλαια.

Το Θριάσιο είναι το πρώτο ολοκληρωμένο Πάρκο Εφοδιαστικής Αλυσίδας στην Ελλάδα και πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί σε σημαντικό διαμετακομιστικό κόμβο. Οπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, είναι «στρατηγικά χωροθετημένο» κοντά στην Αθήνα και στο λιμάνι του Πειραιά, που είναι από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου, διαθέτει άμεση σιδηροδρομική σύνδεση σε Διευρωπαϊκό Δίκτυο, δηλαδή άμεση προσβασιμότητα σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο, συνδέεται με σιδηροδρομική γραμμή με το λιμάνι του Πειραιά και με το διεθνές αεροδρόμιο, ενώ διαθέτει πρόσβαση και στο οδικό δίκτυο.

Το ακίνητο που παραχωρείται ανέρχεται σε 588 περίπου στρέμματα και βρίσκεται μέσα σε μία έκταση 2.200 στρεμμάτων, που ανήκει στη ΓΑΙΟΣΕ και όπου περιλαμβάνεται και μία έκταση 1.450 περίπου στρεμμάτων, η οποία έχει διαμορφωθεί σε έναν «ολοκληρωμένο, σύγχρονο και πλήρη εμπορευματικό σιδηροδρομικό σταθμό και σταθμό διαλογής (διαμετακομιστικό κέντρο), περιλαμβάνοντας συγκρότημα σιδηροδρομικής εξυπηρέτησης (εγκαταστάσεις Σταθμού Διαλογής και μεταφόρτωσης φορτίων), ιδιοκτησίας ΟΣΕ, έτοιμο προς λειτουργία».

Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα εμβληματικό για την αστική τάξη έργο, που αναβαθμίζει τον ειδικό της ρόλο στα Βαλκάνια και συνολικά στην Ευρώπη και από το οποίο προσδοκά τεράστια κέρδη από τις συμφωνίες που θα κλείσει με ξένους μονοπωλιακούς ομίλους για τη μεταφορά εμπορευμάτων. Γι' αυτό άλλωστε το Εμπορευματικό Κέντρο του Θριασίου ήταν και από τις βασικές προτεραιότητες που είχε θέσει ο ΣΕΒ. «Τα εμπορευματικά κέντρα αποτελούν κέντρα προσέλκυσης» κίνησης και «επενδυτών», ενώ συνολικά οι συνδυασμένες μεταφορές είναι «πρωταρχική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αιτιολογική έκθεση.

Πέρα από το «στρατηγικό σημείο» του Θριασίου, η κυβέρνηση προσφέρει σίγουρη κερδοφορία στα μονοπώλια και με τους όρους της σύμβασης. Παραχωρεί το Κέντρο στην κοινοπραξία για 60 χρόνια, με «αντάλλαγμα» μόλις 10 εκατ. ευρώ εφάπαξ και το 2,5% των ακαθάριστων ετήσιων εσόδων για όλη τη διάρκεια της παραχώρησης, που υπολογίζεται στο νομοσχέδιο ότι αντιστοιχεί σε 350 χιλιάδες ευρώ, χωρίς να υπάρχει κάποια ρήτρα για την καταβολή τους, ποσά τα οποία και αυτά θα πάνε στο «υπερταμείο», δηλαδή στα μονοπώλια. Επιπλέον, προβλέπονται - και μάλιστα με fast track διαδικασίες - χρηματοδοτήσεις και δανειοδοτήσεις με εγγύηση του Δημοσίου.

Στη σύμβαση αναφέρεται ότι στο επενδυτικό σχήμα παρέχεται η δυνατότητα δόμησης περίπου 235.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων, ωστόσο πριν από την κύρωση ο υπουργός Χρ. Σπίρτζης είχε φροντίσει με νομοθετική ρύθμιση να πολλαπλασιάσει τον συντελεστή δόμησης, ώστε τώρα οι «επενδυτές» να έχουν δυνατότητα δόμησης 970.000 τ.μ.

Επιπλέον, η κοινοπραξία, δηλαδή ο «επενδυτής», θα διαμορφώνει ο ίδιος «την εμπορική, χρηματική και τιμολογιακή πολιτική», απαλλάσσεται από δημοτικά τέλη για τα σκουπίδια του και την ηλεκτροδότηση, ενώ του παρέχεται το δικαίωμα «εμπορικής εκμετάλλευσης των πάσης φύσης επιτρεπόμενων χρήσεων καθώς και της απόληψης οποιουδήποτε εσόδου που απορρέει από αυτές, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά, του δικαιώματος κατασκευής και εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, αλλά και την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας σε τρίτους» και «εγκαταστάσεων διαχείρισης στερεών, και υγρών αποβλήτων τόσο για την εξυπηρέτηση των χρηστών του έργου όσο και οποιουδήποτε τρίτου»!

Ακόμα, για τα 60 έτη που θα ισχύει η παραχώρηση δεν έχει δυνατότητα «ο νομοθέτης» να τροποποιήσει ούτε λέξη από τη σύμβαση.

Να σημειωθεί ότι το Εμπορευματικό Κέντρο του Θριασίου βρίσκεται σε πορεία ιδιωτικοποίησης τουλάχιστον από το 2004, εν μέσω σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα στα μονοπώλια. Συνολικά έχουν γίνει 11 διαγωνισμοί. Οι προηγούμενοι απέβησαν άκαρποι, ακριβώς λόγω αυτών των ανταγωνισμών (π.χ. προσφυγές για τους όρους κ.ο.κ.). Για τον 11ο και τελευταίο, του 2017, που τελικά ευδοκίμησε, εκτός από την κοινοπραξία ΕΤΒΑ - «Goldair Cargo» είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον και το σχήμα που αποτελούνταν από «Cosco», «Grivalia», «Πανγαία» και ΠΑΕΓΑΕ.

Το δεύτερο σχήμα τελικά δεν κατέθεσε προσφορά, λόγω του χαμηλού συντελεστή δόμησης που περιλάμβανε ως όρο ο διαγωνισμός. Και τον οποίο η κυβέρνηση τετραπλασίασε μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και πριν η σύμβαση παραχώρησης έρθει στη Βουλή.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν στις συνεδριάσεις των Επιτροπών επί της κύρωσης της σύμβασης παραχώρησης έντονοι καβγάδες ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτικά, ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ Γ. Μανιάτης έκανε λόγο για «τεράστιο σκάνδαλο» και ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Υποδομών - Μεταφορών, Χρ. Σπίρτζη. Από τον καβγά για τα συμφέροντα των μονοπωλίων δεν έλειψε και η ναζιστική Χρυσή Αυγή, με τον ειδικό της αγορητή Ηλ. Παναγιώταρο να κάνει λόγο για «μιλημένο παιχνίδι» ώστε να μη «μπορεί να συμμετέχει άλλος» κ.ο.κ.

Πρόκειται για αντιπαράθεση απολύτως ξένη στα λαϊκά συμφέροντα, αφού όλοι μαζί συμφωνούσαν ότι η ιδιωτικοποίηση του Θριασίου «συνεισφέρει στη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας», δηλαδή στην επίτευξη των στόχων που θέτει η εγχώρια αστική τάξη.

Η διαμόρφωση του Εμπορευματικού Κέντρου γίνεται σε μία περιοχή που έχει θρηνήσει δεκάδες νεκρούς από τις πλημμύρες, εξαιτίας της έλλειψης και στοιχειωδών αντιπλημμυρικών έργων. Τώρα, με τα έργα που θα γίνουν για την διευκόλυνση των μονοπωλίων, νέοι κίνδυνοι έρχονται να προστεθούν για τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, αφού - όπως σημειώθηκε και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή - στα 14 χρόνια που ξεκίνησαν οι διαγωνισμοί για το Θριάσιο δεν διευθετήθηκε το ρέμα του Αγίου Ιωάννου, στο οποίο απορρέουν τα νερά της Αττικής οδού, αλλά κυρίως του ΟΣΕ, δημιουργώντας προϋποθέσεις να «πνίγονται» οι κάτοικοι στον Ασπρόπυργο με την πρώτη βροχή όταν ολοκληρωθεί το έργο.

Αλλά ούτε και τα απαραίτητα οδικά έργα δεν ολοκληρώθηκαν, με αποτέλεσμα τα χιλιάδες φορτηγά που θα πηγαινοέρχονται να περνάνε μέσα από τον οικιστικό ιστό.

Επιπλέον, η απαλλαγή των επενδυτών από την «υποχρέωση καταβολής ανταποδοτικών τελών» σημαίνει ότι ο δήμος για να αντιμετωπίσει τη συντήρηση των οδών, το φωτισμό, θα μετακυλίει κι αυτό το κόστος στο λαό, συν την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από τα καυσαέρια.

Ακόμη, όπως καταγγέλθηκε, η κατάργηση της υποχρέωσης για φύτευση πρασίνου και η αύξηση του συντελεστή κάλυψης κατά 50% δημιουργούν μια επιχείρηση που λειτουργεί εντελώς εκτός των περιβαλλοντικών προδιαγραφών.

Οσο για τις 3.000 θέσεις εργασίας που διαδίδεται ότι θα δημιουργηθούν, έχουν ήδη ληφθεί μέτρα για πάμφθηνη εργατική δύναμη. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα, με νόμο που ψήφισαν, εξαίρεσαν από το μητρώο φορτοεκφορτωτών τους εργαζόμενους των λιμανιών Πειραιά, Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων λιμανιών της χώρας και των εμπορευματικών κέντρων, των κέντρων logistics, ανοίγοντας το δρόμο για τη μετατροπή ολόκληρης της λιμενικής λεκάνης σε «Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη», όπου δεν ισχύει κανένα συγκροτημένο δικαίωμα.

Κατά τη διάρκεια της σχετικής συζήτησης στη Βουλή, η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, επισήμανε ότι «από τον Μάιο του 2017, η κυβέρνηση υλοποιεί το εθνικό στρατηγικό σχέδιο μεταφορών, που στοχεύει κυρίως στην προώθηση των συνδυασμένων μεταφορών, τον εκσυγχρονισμό των συνδέσεων των λιμανιών με τα εσωτερικά σιδηροδρομικά δίκτυα και τα κέντρα μεταφοράς εμπορευμάτων, την ολοκλήρωση των κύριων οδικών και σιδηροδρομικών και ευρωπαϊκών δικτύων, ιδίως προς τα Βαλκάνια, και την ανάπτυξη του τομέα της ελληνικής εφοδιαστικής αλυσίδας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι η σύμβαση παραχώρησης του Εμπορευματικού Κέντρου Θριασίου, που αν υλοποιηθεί θα μεταβάλει την παραγωγική διάρθρωση της Αττικής». Οπως τόνισε, «ακριβώς γι' αυτό είναι οξυμένος ο ανταγωνισμός, που εκδηλώνεται και μέσα στη Βουλή από διαφορετικά κόμματα. Και δεν αφορά τα 588 στρέμματα κρατικής γης, αλλά την προστιθέμενη αξία που θα δημιουργηθεί σε αυτά και ποιος θα την καρπωθεί».

Υπογράμμισε επίσης πως «δεν πρέπει να παγιδεύονται η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στο να διαλέξουν ανταγωνιστή, δηλαδή τον εκμεταλλευτή τους. Γιατί όλοι έχουν ενιαία και ομόφωνη άποψη στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Να επεκταθούν τα ελαστικά ωράρια των εργαζομένων, να διατηρηθούν οι μισθοί πείνας για την προσέλκυση μεγαλύτερων επενδύσεων». Πρόσθεσε ότι σφοδρό θα είναι και το χτύπημα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών που θα μείνουν εκτός Εμπορευματικού Κέντρου.

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να διαχειριστεί τις μεγάλες αντιφάσεις της πολιτικής της», συνέχισε, «αφού από τη μια επιδιώκει να αναδειχθεί σε αποτελεσματικό σημαιοφόρο των σχεδίων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ από την άλλη επιδιώκει να μετατρέψει τη χώρα σε βασική πύλη μεταφοράς των εμπορευμάτων της Κίνας στην ΕΕ. Οσο οξύνεται ο οικονομικός και πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας και ΕΕ, τόσο περιπλέκονται τα ζητήματα που προσπαθεί να επιλύσει η κυβέρνηση, για να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης», και ενώ «από τους ανταγωνισμούς αυτούς συσσωρεύεται επικίνδυνη ενέργεια σε βάρος των λαών.

Ολοι, λοιπόν, ξέρουμε την απάντηση για ποιον γίνονται και ποιον θα ωφελήσουν αυτά τα έργα. Το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί, δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκό, ούτε στη φάση της κρίσης ούτε στην περίοδο της ανάπτυξης, γι' αυτό και δεν πιστεύουμε στο παραμύθι ότι υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη, που μπορεί να ωφελήσει ταυτόχρονα τους θύτες και τα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».

Copyright 2018 The Associated

Αναμνηστική φωτογραφία για τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο

Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστική η προτεραιότητα που δίνουν τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι σε εμπορικές συνεργασίες που ενισχύουν τη διείσδυση των μονοπωλίων τους στην πολλά υποσχόμενη αγορά της Ασίας και του Ειρηνικού. Η μεν ΕΕ πανηγύριζε πριν από λίγο καιρό για την υπογραφή της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου (FTA) με την Ιαπωνία, ενώ αντίστοιχη υπογράφτηκε προ ημερών και με τη Σιγκαπούρη (που είναι μεν χώρα μικρή σε έκταση, αλλά έχει κρίσιμο ρόλο ως χρηματοπιστωτικός κόμβος). Οι δε ΗΠΑ αφού αποχώρησαν από τη Διειρηνική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΡΡ) προκρίνουν τη σύναψη διμερών συμφωνιών, προσδοκώντας ότι έτσι θα διασφαλίσουν περισσότερα πλεονεκτήματα για τους ομίλους τους.

Αντίστοιχα ενδεικτική είναι και η πρόθεση για συμβολή σε «διευθετήσεις» με κρίσιμες γεωπολιτικές προεκτάσεις που προχωρούν, όπως αυτή στην Κορεατική Χερσόνησο, όπου δίπλα στον «σφραγισμένο» από την Ιστορία (βλέπε πόλεμο 1950 - 1953) ρόλο των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, μερίδιο από τη μοιρασιά που διερευνάται τώρα διεκδικούν και οι Ευρωπαίοι. Σημειωτέον, πριν από τη 12η Σύνοδο της ASEM, ο Νοτιοκορεάτης Πρόεδρος, Μουν Τζε Ιν, είχε επαφές με τις ηγεσίες Γαλλίας και Ιταλίας, αλλά και τον πάπα Φραγκίσκο.

Είναι καθαρό βέβαια ότι οι επιλογές της Κίνας, η λεγόμενη πρωτοβουλία «Μια ζώνη, ένας δρόμος», των σύγχρονων εμπορικών δρόμων, έχουν κομβική σημασία για την πορεία των ευρω-ασιατικών σχέσεων. Ανήμερα της έναρξης της 12ης Συνόδου, το κρατικό πρακτορείο «Σινχουά» ουσιαστικά περιέγραφε τη συνεργασία Ευρώπης - Ασίας ως «αντίδοτο» στις «απειλές» που συνιστούν οι σημερινές επιλογές της κυβέρνησης Τραμπ. Εγραφε λοιπόν: «Σε έναν κόσμο στον οποίο αυξάνονται ο προστατευτισμός και η μονομέρεια, Ασία και Ευρώπη μοιράζονται κοινό έδαφος στο θέμα του ελεύθερου εμπορίου και πρέπει να αναλάβουν κοινή δράση για να δοθεί ώθηση στη συνεργασία και στη συνδεσιμότητα της περιφέρειας (τους). Για μήνες, παρά την ισχυρή εναντίωση της διεθνούς κοινότητας, οι ΗΠΑ άνοιξαν πυρ στους εμπορικούς τους εταίρους, χρησιμοποιώντας τους δασμούς ως τακτική. Η ανεύθυνη προσέγγιση της Ουάσιγκτον, πλήγμα στην παγκοσμιοποίηση, καταστρέφει το εμπορικό σύστημα που είναι βασισμένο σε κανόνες και απειλεί την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη που κερδήθηκε σκληρά...».

Σημειώνοντας ότι «η διεθνής κοινότητα χρειάζεται αφοσίωση και πρακτικές ενέργειες», το «Σινχουά» υπογράμμισε ότι «Ασία και Ευρώπη αποτελούν δύο από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως οικονομικές "ομάδες" και δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις σταθεροποίησης παγκοσμίως. Είναι προς το συμφέρον τους η διαφύλαξη του ελεύθερου εμπορίου και της πολυμέρειας και η οικοδόμηση ενός κόσμου πιο ανοιχτού και πιο ενοποιημένου...».

Ακόμα, το «Σινχουά» συνέδεε την αξία της ευρω-ασιατικής συνεργασίας και με την ανάκαμψη των ρυθμών της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τονίζοντας: «Καθώς η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει πίεση προς τα κάτω, τόσο η Ασία όσο και η Ευρώπη χρειάζονται περισσότερες κινητήριες δυνάμεις για τη διατήρηση της βιώσιμης ανάπτυξης...». Καλώντας δε ανοιχτά σε σταθερή δράση κατά των ΗΠΑ κατέληγε μεταξύ άλλων: «Η μονομερής προσέγγιση μίας χώρας δεν θα σημάνει το τέλος του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης όσο άλλοι αντιδρούν από κοινού για να τα διατηρήσουν».

«Με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι από τις εργασίες αυτών των δύο ημερών βγήκαμε με μια ενισχυμένη παγκόσμια εταιρική σχέση ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία», δήλωσε η επίτροπος Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, σε δηλώσεις της μετά τη Σύνοδο.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, επισήμανε πως η ενίσχυση της «συνδεσιμότητας» μεταξύ Ευρωπαίων και Ασιατών δεν αφορά απλά τη διεύρυνση υποδομών που μειώνουν τις αποστάσεις και τη δυσκολία συντονισμού τους, αλλά την «απόκρουση» επιλογών άλλων κέντρων, όπως οι ΗΠΑ. Σε αυτήν τη βάση ο Γιούνκερ εξέφρασε βούληση για «συνεργασία και σύνδεση που θα βασίζονται στο σεβασμό της πολυμέρειας (σ.σ. σε αντίθεση με τη "μονομέρεια" για την οποία κατηγορούνται οι ΗΠΑ), στους κανόνες της αγοράς και διεθνείς νόρμες που εγγυώνται τη διαφάνεια, την αποφυγή διακρίσεων, τον ισότιμο ανταγωνισμό και τη διαλειτουργικότητα...» (βέβαια, τα περί «διαφάνειας» και «ισότιμου ανταγωνισμού» συνιστούν και μια «σπόντα» στους Κινέζους που συχνά εκτιμάται ότι δεν «ενθαρρύνουν» το μπάσιμο των Ευρωπαίων στην αγορά τους όσο θα ήθελαν οι τελευταίοι...).

Ο Γιούνκερ συνέχισε εξηγώντας ότι ειδικά οι Βρυξέλλες θα διεκδικήσουν κοινό βηματισμό και σε οργανισμούς των οποίων το βάρος «δοκιμάζεται» ειδικά από τις ΗΠΑ, επιδιώκοντας μάλιστα και μεταρρυθμίσεις, προφανώς βολικές για την αντιμετώπιση των ανταγωνιστών τους. «Μόνο η πολυμερής προσέγγιση μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις. Επαναλαμβάνω έτσι την ευχή μας για υποστήριξη όλων των προσπαθειών των πολυμερών οργανισμών, ειδικά των Ηνωμένων Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Του ΠΟΕ που μαζί θα πρέπει να μεταρρυθμίσουμε ώστε οι κανόνες του να ανταποκρίνονται καλύτερα στα νέα δεδομένα», είπε.

Να σημειωθεί ότι με βάση και δηλώσεις του καγκελάριου της Αυστρίας (που προεδρεύει της ΕΕ αυτήν την περίοδο), Σεμπάστιαν Κουρτς, η 12η Σύνοδος ξεχώρισε την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας μέσα από τη δράση για την «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών», που αφορά και την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού (2015), από την οποία οι ΗΠΑ έχουν αποχωρήσει.

Πάντως, χρειάζεται να είναι σαφές ότι Ευρωπαίοι και Ασιάτες ιμπεριαλιστές δεν βλέπουν μόνο «στενά» επιχειρηματικά οφέλη στη μεταξύ τους προσέγγιση ούτε και είναι απλά επενδυτικό το κίνητρο που φέρνει τη μία πλευρά πιο κοντά στην άλλη. Οι συμμαχίες στη διεθνή σκακιέρα αναδιατάσσονται με φόντο βαθύτερες γεωπολιτικές αντιθέσεις αλλά και συμβιβασμούς, παλιότερους που δοκιμάζονται ή νεότερους που εξετάζονται.

«Ο,τι συμφωνούμε εμείς από κοινού δεν έχει σημασία μόνο για μας τους δύο, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Γνωρίζετε τους αριθμούς: Ευρώπη και Ασία μαζί αντιπροσωπεύουν το 55% του παγκόσμιου εμπορίου, το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, το 65% της παγκόσμιας οικονομίας και το 75% του παγκόσμιου τουρισμού. Η Σύνοδος μας επέτρεψε να μεταφράσουμε αυτό το παγκόσμιο "βάρος" που μοιραζόμαστε σε συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που μπορούν να κάνουν την αληθινή διαφορά για τον κόσμο», επισήμανε στις δηλώσεις της η Μογκερίνι.

Και συνέχισε: «Θα ήθελα να επισημάνω μερικά ακόμα σημεία που βρίσκονται στο κέντρο της δουλειάς μας: Την κοινή μας δράση στο θέμα της ασφάλειας. Τα θέματα που βρίσκονται ψηλά στις ατζέντες της εξωτερικής μας πολιτικής. Και την ενίσχυση της συνεργασίας μας στη διεθνή και την περιφερειακή ασφάλεια. Αν δούμε τις εξελίξεις στις περιοχές μας, Ασία και Ευρώπη, βλέπουμε την ανάγκη να προστατεύσουμε και να προωθήσουμε τη βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη - όχι μόνο στο εμπόριο αλλά και στην ασφάλεια με μια προσέγγιση (μεταξύ μας) συνεργασίας στην εξωτερική πολιτική».

Δεν ήταν τυχαίο ότι η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας περιέγραψε προθέσεις στενότερης συνεργασίας σε μέτωπα «κρίσιμα» για τις διεθνείς ισορροπίες. Για την Κορεατική Χερσόνησο, δήλωσε ότι «δεσμευόμαστε από κοινού για την επιτυχία των διαπραγματεύσεων (σ.σ. που βέβαια προχωρούν σε διάφορα "τραπέζια") και για να τις προωθήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Μίλησε όμως και για το θέμα του Ιράν, αναφέροντας ότι υπάρχει συμφωνία για τη διατήρηση της Συμφωνίας για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Θυμίζουμε ότι από αυτή αποχώρησαν οι ΗΠΑ, αλλά οι υπόλοιποι υπογράφοντες (Ρωσία, Κίνα, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, ΕΕ, Ιράν) συντονίζουν τη μεταξύ τους συζήτηση για τη διατήρηση και «επικαιροποίησή» της.

Οταν φτάνουν εργαζόμενοι να διαδηλώνουν με τις σημαίες της ΕΕ, δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για τη χειραγώγησή τους από τους εκμεταλλευτές τους

Η κατάσταση αυτή αυξάνει παράλληλα την αβεβαιότητα και την αγωνία στα λαϊκά στρώματα, είτε με συμφωνία είτε - για την ώρα - χωρίς. Γίνεται λόγος για απολύσεις πολλών δεκάδων χιλιάδων, έκρηξη της φτώχειας, ακόμα μεγαλύτερη μείωση της συναλλαγματικής αξίας της στερλίνας, που ήδη «ροκανίζει» τα λαϊκά εισοδήματα.

Αυτή η αβεβαιότητα και οι επανειλημμένες απειλές εκπροσώπων μονοπωλίων των τομέων της βιομηχανικής παραγωγής, της μεταποίησης, των χρηματοπιστωτικών και τραπεζικών υπηρεσιών, πως θα κλείσουν βιομηχανικές μονάδες ή θα μεταφέρουν γραφεία και υπηρεσίες σε μεγαλουπόλεις χωρών - μελών της ΕΕ στην ηπειρωτική Ευρώπη σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία, λειτουργούν αντικειμενικά ως μοχλός εγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων στις επιδιώξεις τμημάτων της αστικής τάξης, όπως αυτού που από την αρχή τασσόταν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Αυτό φάνηκε και στην ανταπόκριση χιλιάδων Βρετανών σε μεγάλη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο 20 Οκτώβρη στο Λονδίνο, με κεντρικό αίτημα τη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος ώστε «να έχει ο λαός τον τελευταίο λόγο» σε όποια συμφωνία καταφέρει να κλείσει τελικά η σημερινή κυβέρνηση. Και εκτός από μεγαλοαστούς και μικροαστούς διαδήλωναν και εργαζόμενοι, ανεμίζοντας τη σημαία της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ.

Η χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων από τις αστικές επιδιώξεις είτε υπέρ είτε κατά της παραμονής στην ΕΕ, και με αξιοποίηση από τη σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση του Εργατικού Κόμματος υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν, συνεχίζεται χωρίς σοβαρά εμπόδια - ελέω απουσίας ισχυρού ταξικού/επαναστατικού ρεύματος - και με τη συμβολή των αστικών ΜΜΕ, που συνδράμουν στον αποπροσανατολισμό από τις πραγματικές αιτίες για τα βάσανα των εργαζομένων.

Την ίδια ώρα, συνεχίζεται ακάθεκτο και άγριο το «μαχαίρι» σε εργασιακά δικαιώματα και βασικές υπηρεσίες πρόνοιας. Αυτό ξεκίνησε με τη Βρετανία στην ΕΕ και με εθνικό νόμισμα, πριν ακόμα από την καπιταλιστική κρίση του 2008. Τότε οι εργασιακές σχέσεις έγιναν «λάστιχο» ώστε να αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων (βλ. τα λεγόμενα «συμβόλαια μηδενικού χρόνου» - zero hour contracts - και την επέκταση διαφόρων μορφών σύγχρονης σκλαβιάς, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα). Με τη Βρετανία μέσα στην ΕΕ, ξεπουλήθηκαν δημόσιες συγκοινωνίες, εξασθένισε το δημόσιο σύστημα Υγείας, γιγαντώθηκε η «φούσκα» των ακινήτων σε τέτοιο βαθμό που η απόκτηση στέγης έχει γίνει εδώ και χρόνια «όνειρο θερινής νυκτός» για νεαρά ζευγάρια, με στοιχεία να αναφέρουν ότι ένα μεσαίο σπίτι σε κεντρική περιοχή του Λονδίνου έχει ενοίκιο 14πλάσιο από τον μέσο μισθό ενός ζευγαριού 30άρηδων.

Το βασικό εμπόδιο που προβάλλει στην παρούσα φάση στη διαπραγμάτευση ΕΕ - Ηνωμένου Βασιλείου είναι τα σύνορα Ιρλανδίας (χώρα - μέλος της ΕΕ) - Βόρειας Ιρλανδίας (τμήμα του ΗΒ). Με πρόσχημα τις συμφωνίες της «Μεγάλης Παρασκευής», που «έκλεισαν» όπως - όπως το βορειοϊρλανδικό ζήτημα, οι διαπραγματευτές της ΕΕ κλιμακώνουν τις πιέσεις στο Λονδίνο, βλέποντας πως το τελευταίο είναι απρόθυμο αφενός να δει «αυστηρούς τελωνειακούς και συνοριακούς ελέγχους» μεταξύ Ιρλανδίας - Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου να δεχτεί, έστω και εμμέσως, «υπονόμευση» των κυριαρχικών του δικαιωμάτων σε περίπτωση που εξασφαλιστεί μόνο η πρόσβαση της Βόρειας Ιρλανδίας στην ενιαία αγορά και στην τελωνειακή ένωση της ΕΕ, όπως έχουν προτείνει οι Βρυξέλλες.

Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στο τέλος της περασμένης βδομάδας, φάνηκε πως τα περιθώρια για διαπραγματευτικούς ελιγμούς «στενεύουν», κυρίως για τη Βρετανία, που βλέπει να μην ευοδώνεται το αρχικό σχέδιο για Brexit «αλά καρτ», πρόσβαση δηλαδή μόνο σε υπηρεσίες και οργανισμούς της ΕΕ που τη συμφέρουν.

Οι διαπραγματευτές της Κομισιόν, με επικεφαλής τον Μισέλ Μπαρνιέ, έχουν απορρίψει ένα Brexit «αλά καρτ», τονίζοντας ότι η Βρετανία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει «και την πίτα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο». Αλλωστε, έχουν «θυμίσει» πολλές φορές με νόημα στη βρετανική κυβέρνηση πως δεν είναι οι χώρες της ΕΕ που αποχωρούν από μία συμφωνία, αλλά το ΗΒ.

Παράλληλα, είναι χαρακτηριστικό ότι τα σύνθετα παζάρια μεταξύ Βρετανίας και Ευρωπαϊκής Επιτροπής γίνονται σε πολλά επίπεδα, αφού οι συνομιλητής δεν είναι μόνο η κυβέρνηση Μέι. Αξίζει να αναφερθεί το ταξίδι που προγραμμάτισε αυτές τις μέρες στις Βρυξέλλες ο - προερχόμενος από το Εργατικό Κόμμα - δήμαρχος του Λονδίνου Σαντίκ Χαν, ο οποίος αντιτίθεται σε ένα «σκληρό Brexit» (δηλαδή Brexit χωρίς συμφωνία που να ρυθμίζει τους όρους αποχώρησης από την ΕΕ ή τις μελλοντικές σχέσεις). Ο Χαν μεταβαίνει στις Βρυξέλλες επειδή αυξάνονται οι πιέσεις από τη μεριά των χρηματοπιστωτικών και τραπεζικών μονοπωλίων που έχουν τη βάση τους στο Σίτι της βρετανικής πρωτεύουσας και τα οποία αντιδρούν στο παρατεταμένο κλίμα αβεβαιότητας και ρευστότητας που έχει διαμορφωθεί. Αλλωστε, ο τομέας παροχής υπηρεσιών είναι το 92% της οικονομίας στο Λονδίνο και το 40% των εξαγωγών της Βρετανίας σε χώρες της ΕΕ. Αντιλαμβάνεται κανείς τα συμφέροντα που διακυβεύονται σε περίπτωση «σκληρού Brexit»...

Χαρακτηριστικές των πολυεπίπεδων παζαριών είναι και οι πρόσφατες πληροφορίες της βρετανικής εφημερίδας «Γκάρντιαν» πως ο Μπαρνιέ, σε πρόσφατη συνάντησή του με τον ηγέτη των Εργατικών, Τζ. Κόρμπιν, τον διαβεβαίωσε ότι τυχόν συμφωνία της πρωθυπουργού Μέι «δεν θα δέσει τα χέρια της μελλοντικής κυβέρνησης»...

Με φόντο τις δυσκολίες διαπραγμάτευσης της Μέι και τις απειλές των εσωκομματικών της αντιπάλων πως θα ρίξουν την κυβέρνηση αν η πρωθυπουργός δεν «σεβαστεί» το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και δεν βγάλει τη χώρα από την ΕΕ, κλιμακώνονται και οι «φοβέρες» εκπροσώπων διαφόρων μονοπωλίων.

Στις αρχές της βδομάδας, ο διευθύνων σύμβουλος του ολλανδικού μονοπωλίου «Philips», Φρανς Βαν Χούτεν, προειδοποίησε ότι το Brexit απειλεί «το μέλλον της Βρετανίας ως κόμβου μεταποίησης». Εμφανίστηκε ιδιαίτερα «ανήσυχος» για την πιθανότητα ενός Brexit χωρίς συμφωνία με την ΕΕ, απειλώντας εκ νέου με κλείσιμο του βασικού εργοστασίου της «Philips» στο Γκίλντφορντ και ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» για πολλές εκατοντάδες απολύσεις.

Ο Χούτεν δεν ήταν ο μόνος που εκτόξευσε τέτοιες «προειδοποιήσεις» τις τελευταίες μέρες. Ανάλογες «επισημάνσεις» έγιναν από διευθυντικά στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας («Jaguar - Land Rover», BMW, «Nissan»), αλλά και του αεροναυπηγικού μονοπωλίου «Airbus». Ολοι ξεκαθάρισαν ότι θα πρέπει να επανεξετάσουν το μέλλον των επιχειρήσεών τους στη Βρετανία αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει σύντομα να υπογράψει συμφωνία με την ΕΕ. Η Ενωση Αυτοκινητοβιομηχάνων και Εμπόρων στη Βρετανία κατέγραψε το ίδιο διάστημα πως τον περασμένο Αύγουστο η παραγωγή αυτοκινήτων στη χώρα μειώθηκε κατά 13% για τρίτο συνεχή μήνα. Προειδοποίησε ακόμη ότι «ένα σκληρό Brexit θα σηματοδοτήσει δασμούς ύψους τουλάχιστον πέντε δισεκατομμυρίων στερλινών» και ότι κάτι τέτοιο θα είναι η «κορυφή του παγόβουνου» για τον συγκεκριμένο βιομηχανικό κλάδο, αφού η αύξηση του μέσου κόστους ενός αυτοκινήτου που φτιάχνεται στη Βρετανία και εξάγεται σε χώρες της ΕΕ θα ανέβει κατά περίπου 2.700 στερλίνες.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία «Honda» ανακοίνωσε ότι πιθανό αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις ΗΒ - ΕΕ θα κοστίσει στην εταιρεία «δεκάδες εκατομμύρια στερλίνες». Παράλληλα, η γερμανική BMW αποφάσισε πως θα κλείσει το εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων «Μini» στην Οξφόρδη, ταυτόχρονα με την έναρξη του Βrexit, ώστε να ελαχιστοποιήσει τις ζημιές. Νωρίτερα, τον μοχλό πίεσης είχε πιάσει και η «Jaguar - Land Rover», θέτοντας τους εργάτες σε σύστημα εκ περιτροπής εργασίας, τριών ημερών τη βδομάδα, επικαλούμενη «συνεχιζόμενες αναταράξεις στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας». Ο διευθυντής της «Jaguar», Ραλφ Σεθ, φοβέρισε προβλέποντας απολύσεις «πολλών δεκάδων χιλιάδων» αν γίνει Brexit χωρίς συμφωνία.

Το μόνο βέβαιο είναι πως η ρευστότητα και οι πολυεπίπεδες κόντρες εντός διαφορετικών τμημάτων της αστικής τάξης στη Βρετανία αλλά και ανάμεσα στην τελευταία και την ΕΕ θα κλιμακωθούν περαιτέρω. Ως πιθανότερο σενάριο για την ώρα φαντάζει η παράταση της μεταβατικής περιόδου, που λήγει το Δεκέμβρη του 2020, ώστε να δοθεί περισσότερος χρόνος στη διαπραγμάτευση «λεπτών ζητημάτων».