Το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών με τη σαρωτική επικράτηση της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» σκόρπισε χαρά και συγκίνηση σε χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών, πολύ ευρύτερα από την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ.

Γιατί η νίκη της «Πανσπουδαστικής» είναι η αποστομωτική απάντηση της νέας γενιάς στην πολιτική της κυβέρνησης και απόρριψη της λογικής του συμβιβασμού με τα «λίγα», της αναμονής λύσεων από δήθεν σωτήρες.

Είναι η ελπιδοφόρα σπίθα που μπορεί να ανάψει τη φωτιά της ανυπακοής, της αντίστασης και της διεκδίκησης για όλα όσα οι φοιτητές έχουν ανάγκη.

Είναι η υπόσχεση ότι η νέα γενιά δεν προσκυνά και θα βρει τη δύναμη να παλέψει για το μέλλον της.

Είναι η επιστροφή στα φλογερά φοιτητικά χρόνια για πολλούς, που έδωσαν μάχες στα αμφιθέατρα μέσα από τα ψηφοδέλτιά της και - ακόμα κι αν ορισμένοι έκαναν διαφορετικές πολιτικές επιλογές τα επόμενα χρόνια - η νίκη της «Πανσπουδαστικής» τούς υπενθυμίζει ότι μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπορούν να συγκρούονται και να ανατρέπουν τον αρνητικό συσχετισμό, να εκφράζουν τον νεανικό ριζοσπαστισμό και την αμφισβήτηση.

Και όσο μεγαλύτερη είναι η ευχαρίστηση και τα ειλικρινή συγχαρητήρια από τον απλό λαϊκό κόσμο, τόσο μεγαλώνει η ενόχληση της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των αστικών ΜΜΕ, που δεν μπορεί να κρυφτεί με τίποτα!

Ομως το μήνυμα της κάλπης είναι ξεκάθαρο και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση!

Τι κι αν προσπάθησαν αρχικά να θάψουν το εκλογικό αποτέλεσμα; Η ήττα της ΔΑΠ μετά από 35 χρόνια έσκασε σαν βόμβα και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, παρά τη σιγή ασυρμάτου στα αστικά ΜΜΕ.

Τι κι αν η κυβέρνηση επιχείρησε με την καταστολή και τη συκοφάντηση των συλλόγων, με παν-κινητοποίηση του κομματικού της μηχανισμού και των κυκλωμάτων εξαγοράς ψήφων, να αποτρέψει να εκφραστεί στην κάλπη η νεανική καταδίκη στην πολιτική της; Οι φοιτητές τούς γύρισαν την πλάτη και στήριξαν μαζικά το ψηφοδέλτιο με το γαρύφαλλο. Περισσότεροι από 51.000 φοιτητές ψήφισαν, παρά τα τρία χρόνια απουσίας των φοιτητικών εκλογών, τη μείωση του φοιτητικού πληθυσμού λόγω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, την κατάργηση των συλλόγων των πρώην ΤΕΙ, την απουσία συλλόγων σε πολλά νέα Τμήματα που ιδρύθηκαν την τελευταία τριετία. Το αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς ότι την τελευταία δεκαετία η ΠΚΣ έχει μεγάλη άνοδο σε απόλυτο αριθμό ψήφων κατά 4.620 (+38%) και καταγράφει πρωτιές σε 118 συλλόγους, από 19 το 2012, ενώ όλες οι άλλες παρατάξεις γκρεμίζονται. Γι' αυτό και όσοι επικαλούνται την αποχή καλύτερα να κοιτάξουν τα αποτελέσματα των παρατάξεών τους, που αποδοκιμάζονται από τους φοιτητές!

Τι κι αν η ΔΑΠ δεν αναγνωρίζει την ήττα της και αυτοεξευτελίζεται προβαλλόμενη ως νικήτρια των εκλογών, καταργώντας τους βασικούς κανόνες της αριθμητικής και νοθεύοντας τα αποτελέσματα που η ίδια ανακοίνωσε; Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι! Οι απίθανες δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών φανερώνουν το μέγεθος της αμηχανίας και του προβληματισμού που υπάρχει στην κυβέρνηση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αντί να συναντά και να συγχαίρει τη ΔΑΠ, ως είθισται κάθε χρόνο, επέλεξε να συναντήσει «μια ομάδα από φοιτητές και νέους εργαζόμενους» που συμμετείχαν σε συνέδριο επιχειρηματικότητας (!) για «να ακούσει τις ανησυχίες των νέων», όταν το μήνυμα χιλιάδων νέων από τις φοιτητικές εκλογές είναι εκκωφαντικό, κι ας επιλέγουν να παίζουν τους κουφούς!

Τι κι αν οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη για άλλη μια φορά στις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με την καθίζηση της ΠΑΣΠ και αφήνοντας στην ανυπαρξία του το «Bloco», που επιτέλους κατάφερε να περάσει κατά 1 ψήφο τα λευκά και να χάσει από τα άκυρα; Οι δυνάμεις αυτές απέτυχαν να σύρουν τη νεολαία στη λογική «βάζω πλάτη σε όλα» και «θα λογαριαστούμε μετά». Οι φοιτητές επέλεξαν να γίνουν πρωταγωνιστές μέσα από τους συλλόγους τους, και όχι κομπάρσοι ή followers πολιτικών βγαλμένων από τη ναφθαλίνη, που ντύνονται με τον μανδύα της προόδου. Αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι υπάρχουν δυνατότητες ο προβληματισμός της νεολαίας να συναντηθεί με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ. Βγάζουν σπυριά και μόνο στην ιδέα της αγωνιστικής ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος, που θα στέκεται εμπόδιο στη διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και δεν θα γίνεται «ντεκόρ» της κυβερνητικής εναλλαγής. Γι' αυτό ανέσυραν από το ντουλάπι τούς σκελετούς περί «σταλινικών παρατάξεων», «κομματικά καθοδηγούμενων», γιατί θέλουν τη νεολαία να καθοδηγείται μόνο από την κυρίαρχη ιδεολογία και να μην την αμφισβητεί.

Ενα είναι σίγουρο. Η νίκη της «Πανσπουδαστικής» μοίρασε πολλά χαμόγελα σε χιλιάδες απλούς ανθρώπους και νέους, αλλά και απανωτά «εγκεφαλικά» στα αστικά κόμματα και στα επιτελεία τους. Μας ύψωσε ένα μπόι ψηλότερα, για να ατενίζουμε τον ουρανό με αισιοδοξία για τις μάχες που έρχονται. «Αυτό το χαμόγελο και αυτόν τον ουρανό δεν μπορούν να μας τα πάρουν», όπως έγραφε ο ποιητής μας Γ. Ρίτσος.