Τρίτη 23 Ιούνη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ευρωατλαντική...

Στα τέλη του περασμένου Γενάρη, η επίσκεψη - εξπρές του Χάφταρ στην Αθήνα, πριν μεταβεί στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, προβλήθηκε από τα κυβερνητικά και αστικά επιτελεία ως «μια σημαντική κίνηση στη διπλωματική σκακιέρα», που περίπου αλλάζει το παιχνίδι στην περιοχή, μιας και ο «στρατάρχης» «θα φέρει στις "αποσκευές" του και τις ελληνικές θέσεις για το λιβυκό ζήτημα, κάνοντας από την πλευρά του σαφές πως η όποια πολιτική λύση θα πρέπει να έχει την έγκριση και της Ελλάδας». «Το βέβαιο είναι ότι η άφιξη του στρατάρχη Χάφταρ στην Ελλάδα δημιουργεί νέα δεδομένα και διπλωματικές εξελίξεις λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη διάσκεψη του Βερολίνου», έγραφε ο Τύπος, αντανακλώντας τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης και όλων των άλλων αστικών κομμάτων. Ανάλογης προβολής έτυχαν και οι δηλώσεις του Λίβυου «ναύαρχου», που «σπούδασε στην Ελλάδα» και «μιλάει Ελληνικά», ο οποίος απειλούσε να ...βουλιάξει όποιο τουρκικό πλοίο προσεγγίσει τη Λιβύη και παραβιάσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, και ενώ ο Χάφταρ σημείωνε κάποιες στρατιωτικές επιτυχίες, περίσσεψαν οι πανηγυρισμοί για την «απομονωμένη Τουρκία», που «έχει μείνει μόνη της με τον Σάρατζ» στη Λιβύη, την ώρα που η ελληνική διπλωματία, με τις «σωστές κινήσεις και τη διεθνοποίηση του ζητήματος», έχτιζε τάχα αναχώματα στο τουρκολιβυκό σύμφωνο.

... ρουλέτα

Οι εξελίξεις βέβαια επιβεβαίωσαν το εντελώς αντίθετο. Οτι δηλαδή η Τουρκία μόνο απομονωμένη δεν είναι και ότι επεμβαίνει στη Λιβύη με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Οπως ισχυρίζεται μάλιστα ο πρέσβης της στην Αθήνα, ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη είναι να διασφαλίσει την «ευρωατλαντική ασφάλεια»! Ο δε Χάφταρ, σύμφωνα με ρεπορτάζ, ετοιμάζει αποσκευές για να εγκαταλείψει άρον άρον τη χώρα! Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να αφαιρέσει και το τελευταίο φύλλο συκής από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, που παρουσιάζουν τη μία ή την άλλη εξέλιξη στα Ελληνοτουρκικά ως αποτέλεσμα μιας «έξυπνης», «καλής» ή «κακής» διπλωματικής κίνησης, πάντα όμως στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού και των προτεραιοτήτων του, όπου η ελληνική αστική τάξη εμπλέκεται ενεργά, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο. Πάνω σ' αυτήν την ευρωατλαντική ρουλέτα, δεν υπάρχει «ποντάρισμα» που να προσφέρει στο λαό και καμία εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ασφάλεια και την ειρήνη, όπως αποδεικνύεται άλλωστε και από τις ίδιες τις εξελίξεις, αλλά ακριβώς το αντίθετο...

Τυχαίο;

Γνωστή φασιστοφυλλάδα δημοσίευσε χτες δισέλιδο «αφιέρωμα» στην «ιστορία εγκλήματος και προδοσίας του ΚΚΕ». Μια άλλη ακροδεξιά εφημερίδα, που δηλώνει του «πατριωτικού χώρου», προσφέρει στους αναγνώστες της το «παλμαρέ» της αντικομμουνιστικής βιβλιοθήκης της, με τίτλους όπως «Η μαύρη βίβλος των εγκλημάτων του ΕΑΜ», «Νίκος Ζαχαριάδης: Το σκληρό πρόσωπο της αριστεράς» και άλλα παρόμοια. Μια τρίτη εφημερίδα, μεγάλης κυκλοφορίας, που πλασάρεται ως ...«ανεξάρτητη», δημοσιεύει στο διαδίκτυο αποσπάσματα από ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πέρυσι και αναφέρεται σε «μυστικές συμφωνίες» του ΚΚΕ με την Αλβανία και τους Τσάμηδες. Το δημοσίευμα κάνει θραύση στις ακροδεξιές ιστοσελίδες, που το αναπαράγουν με πανομοιότυπους τίτλους και σχόλια για το «προδοτικό ΚΚΕ» κ.λπ. Είναι άραγε τυχαία όλη αυτή η αντιΚΚΕ έξαψη στον αστικό Τύπο; Δεν νομίζουμε... Σε μια περίοδο που «ψήνονται» επικίνδυνες διευθετήσεις και συμβιβασμοί στην περιοχή, με αμερικανοΝΑΤΟική «ομπρέλα» και με συναίνεση της κοσμοπολίτικης και της εθνικιστικής αστικής «πτέρυγας», η αναθεώρηση της Ιστορίας και ο αντικομμουνισμός είναι «εκ των ων ουκ άνευ». Οχι μόνο για αντιπερισπασμό, αλλά κυρίως για να θολώνει η μεγάλη εικόνα των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων και των ανταγωνισμών, όπου συμμετέχουν μέχρι τα μπούνια η ελληνική αστική τάξη και όλα τα κόμματά της, μπλέκοντας το λαό σε μεγάλους κινδύνους, όπως μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει.

Ψυχολογία

Σχολιάζοντας τη δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ ότι Ουάσιγκτον και Αγκυρα συμφώνησαν να συνεργαστούν στη Λιβύη και ότι ο Τραμπ ανταποκρίθηκε θετικά σε σχετική πρόταση του Ερντογάν, ο βουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Καιρίδης, με εμφανή αμηχανία είπε: «Είναι ανησυχητικό (...) Υπάρχει μια σύγχυση στις ΗΠΑ. Περιμένουμε το βιβλίο του Μπόλτον να δούμε τη σχέση Τραμπ - Ερντογάν», προσθέτοντας πως σε αντίθεση με τη «σοβαρή στάση του Πάιατ», που εκφράζει την «κλασική γραφειοκρατία των Αμερικανών», ο Τραμπ «κάνει business αντί εξωτερικής πολιτικής», λες και ο πρέσβης στην Αθήνα ανήκει σε άλλη κυβέρνηση! Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς τα παρασκήνια του Λευκού Οίκου για να ερμηνεύσει με όρους ...ψυχολογίας τις εξελίξεις στην περιοχή, αποδίδοντάς τες μια στον «κυκλοθυμικό» Τραμπ και μια στον «αψυχολόγητο» Ερντογάν. Η εξωτερική πολιτική όμως δεν ερμηνεύεται με ψυχολογικούς όρους, κάθε τέτοια προσπάθεια οδηγεί σε γελοιότητα. Θυμίζει όσους ισχυρίζονταν ότι η άνοδος του φασισμού και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγιναν ...επειδή κλονίστηκαν τα όνειρα του Χίτλερ να γίνει ζωγράφος! Η ουσία βρίσκεται στο ότι η ελληνική αστική τάξη σέρνει το λαό σε μια ΝΑΤΟική θάλασσα επικίνδυνων εξελίξεων, με ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. Εκεί βρίσκεται η αιτία και αυτή πρέπει να μπει στο στόχαστρο...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ