Σχολιάζοντας τη δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ ότι Ουάσιγκτον και Αγκυρα συμφώνησαν να συνεργαστούν στη Λιβύη και ότι ο Τραμπ ανταποκρίθηκε θετικά σε σχετική πρόταση του Ερντογάν, ο βουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Καιρίδης, με εμφανή αμηχανία είπε: «Είναι ανησυχητικό (...) Υπάρχει μια σύγχυση στις ΗΠΑ. Περιμένουμε το βιβλίο του Μπόλτον να δούμε τη σχέση Τραμπ - Ερντογάν», προσθέτοντας πως σε αντίθεση με τη «σοβαρή στάση του Πάιατ», που εκφράζει την «κλασική γραφειοκρατία των Αμερικανών», ο Τραμπ «κάνει business αντί εξωτερικής πολιτικής», λες και ο πρέσβης στην Αθήνα ανήκει σε άλλη κυβέρνηση! Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς τα παρασκήνια του Λευκού Οίκου για να ερμηνεύσει με όρους ...ψυχολογίας τις εξελίξεις στην περιοχή, αποδίδοντάς τες μια στον «κυκλοθυμικό» Τραμπ και μια στον «αψυχολόγητο» Ερντογάν. Η εξωτερική πολιτική όμως δεν ερμηνεύεται με ψυχολογικούς όρους, κάθε τέτοια προσπάθεια οδηγεί σε γελοιότητα. Θυμίζει όσους ισχυρίζονταν ότι η άνοδος του φασισμού και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγιναν ...επειδή κλονίστηκαν τα όνειρα του Χίτλερ να γίνει ζωγράφος! Η ουσία βρίσκεται στο ότι η ελληνική αστική τάξη σέρνει το λαό σε μια ΝΑΤΟική θάλασσα επικίνδυνων εξελίξεων, με ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. Εκεί βρίσκεται η αιτία και αυτή πρέπει να μπει στο στόχαστρο...