ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα αδιέξοδα είναι στη στρατηγική

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προχτές το βράδυ στη ΝΕΤ τέθηκε στον Ν. Βούτση του ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα τι ακριβώς θα κάνουν αν την επομένη των εκλογών είναι πρώτο κόμμα και βρεθούν μπροστά στο κακό σενάριο, αν δηλαδή η ΕΕ τους επιβάλει σώνει και καλά το μνημόνιο. «Προσφυγή στο λαό, δημοψήφισμα», ήταν η απάντηση του Ν. Βούτση. Μάλιστα, στην υπόμνηση από τη δημοσιογράφο της πρότασης του Γ. Παπανδρέου τον περασμένο Οκτώβρη για δημοψήφισμα απάντησε ότι και τότε δεν ήταν αρνητικοί...

Ας δούμε τι έλεγε τότε ο Αλ. Τσίπρας (ΑΛΤΕΡ, 31/10/2011):

«Γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι αν επιχειρήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να θέσει τέτοια διλήμματα, η πραγματική και όχι η υποθετική πτώχευση θα επισυμβεί πολύ πριν φτάσουμε στην κάλπη. Μόνο και μόνο με την πιθανότητα να τεθεί αυτό το δίλημμα και να πάρει απάντηση αρνητική. Αρα, αν είναι έτσι όπως τα λέτε, τότε πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη ζαριά όχι για τον πρωθυπουργό, αλλά για τη χώρα (...) Αν όμως θέλουμε να μιλήσουμε για την πραγματική λύση (...) είναι η οργανωμένη προσφυγή στις κάλπες και μάλιστα με απλή αναλογική, ώστε να προκύψουν μετά κυβερνήσεις στη βάση προγραμμάτων».

Χτες, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση με την οποία καταθέτει τα σέβη του στην Ευρωζώνη, αναφέροντας: «Επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τίθεται θέμα εξόδου από το ευρώ»... Προσπαθεί δε να διαφοροποιηθεί απ' τον Γ. Παπανδρέου γράφοντας ότι «οι μόνοι που έχουν προτείνει δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη είναι ο κ. Παπανδρέου και η κ. Μέρκελ, εκβιάζοντας επί της ουσίας τον ελληνικό λαό».

Αναγνώστης μας πάντως από τη Σπάρτη εξέλαβε την πρόταση του Ν. Βούτση ως εξής: «Δημοψήφισμα για τον τρόπο που θα αυτοκτονήσουμε!!! Με πιστόλι (ευρώ) ή σχοινί (δραχμή). Σε δημοψήφισμα λοιπόν, αν δεν ευοδωθεί η προσπάθεια αλλαγής του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, μας είπε ο ΣΥΡΙΖΑ (Νίκος Βούτσης). Αυτό που δεν μας είπε (ο Ν. Βούτσης) είναι τι θέση θα πάρει στο δημοψήφισμα. Θα είναι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, άρα υπέρ του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, (άρα) και υπέρ της συντεταγμένης (παραπέρα) χρεοκοπίας ή θα είναι κατά της παραμονής στη ζώνη του ευρώ, άρα υπέρ της δραχμής, (άρα) και υπέρ της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας;

Εδώ σε θέλω κάβουρα!!!».

Τώρα φοβήθηκαν...

Με αφορμή την αντίδραση των άλλων κομμάτων για τις δηλώσεις Τσίπρα για τον Φρ. Ολάντ, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «(...) το πολιτικό και εκδοτικό κατεστημένο της χώρας έχει συνηθίσει σε ηγέτες επαίτες και ικέτες απέναντι στους Ευρωπαίους, να στέκονται προσοχή, όπως ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου μπροστά στην κα Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί στις Κάννες. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός από δω και μπρος θα εκπροσωπείται με αξιοπρέπεια στην Ευρώπη».

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τώρα το «πολιτικό και εκδοτικό κατεστημένο» να «χάσει τον ύπνο του» με αυτή του την τοποθέτηση. Καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτοί - οι αστοί δηλαδή - γνωρίζουν καλά ότι στην ευρωενωσιακή τους συμμαχία οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Γνωρίζουν ότι στην ΕΕ δεν εκπροσωπούνται λαοί, συνεπώς δεν τίθεται θέμα για την ποιότητα της εκπροσώπησής τους. Εκπροσωπούνται μονοπώλια, υπηρετούνται τα συμφέροντά τους, συνομολογούνται πολιτικές που τους τα διασφαλίζουν, κατά κανόνα βαθιά αντεργατικές και αντιλαϊκές. Ο ελληνικός λαός, όπως και οποιοσδήποτε άλλος, δεν πρόκειται να εκπροσωπηθεί στο λάκκο των λεόντων, εκεί εκπροσωπούνται οι εκμεταλλευτές του. Συμφέρον δικό του είναι η ταχεία αναχώρησή του απ' αυτόν, διαφορετικά τα δικαιώματά του θα γίνονται βορά στα θηρία.

Δηλητηριώδης υποκρισία

Την ίδρυση γραφείου καταγγελιών και παραπόνων στα γραφεία του στο Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής (ΦΣΑ) ανακοίνωσε χτες ο ΦΣΑ καλώντας «όλους τους πολίτες που έχουν πρόβλημα εξεύρεσης του φαρμάκου τους να καλούν στα τηλέφωνα» του, «όπου θα καταγράφεται το πρόβλημά τους, θα δίνονται πληροφορίες και θα προωθείται το πρόβλημα στο υπουργείο Υγείας».

Στην ίδρυση του γραφείου προχώρησε ο ΦΣΑ καθώς, όπως αναφέρει, «πληθαίνουν τις τελευταίες μέρες οι καταγγελίες που φθάνουν στο Σύλλογό μας από ασθενείς που πάσχουν από πολύ σοβαρές ασθένειες (καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένους) και ψάχνουν εναγωνίως να βρουν τα φάρμακά τους, πηγαίνοντας από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, χωρίς αποτέλεσμα. Η ταλαιπωρία των ανθρώπων αυτών, που όχι μόνο δεν έχουν την φροντίδα και την πρόνοια της πολιτείας, αλλά υποβάλλονται και σε σκληρές δοκιμασίες, δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους».

Η ανακοίνωση αυτή είναι πέρα για πέρα υποκριτική καθώς από σήμερα οι πλειοψηφίες των φαρμακευτικών συλλόγων κόβουν εντελώς τα φάρμακα στους ασφαλισμένους αν δεν πληρώσουν τοις μετρητοίς για τα χρέη του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων. Δηλαδή απ' τη μια κόβουν τα φάρμακα κι απ' την άλλη παίρνουν πρωτοβουλίες για τη διευκόλυνσή τους. Δε φτάνει δηλαδή που βάζουν ασφαλισμένους να πληρώσουν φαρμακερά χαράτσια απ' την άλλη εμφανίζονται και ως φιλάνθρωποι. Αυτή όμως είναι η κατάληξη της συνδικαλιστικής πρακτικής που αρνείται την κοινή πάλη με όλους εκείνους που θίγονται απ' τη βάρβαρη πολιτική εκείνων που υπηρετούν τους επιχειρηματίες στο χώρο της υγείας και του φαρμάκου.

Αέρας κοπανιστός για το λαό

Μέρες τώρα και στην χώρα μας και αλλού, δυνάμεις του ευρωμονόδρομου «βομβαρδίζουν» τις λαϊκές συνειδήσεις με το λεγόμενο «αέρα αλλαγής» στην ΕΕ, με αφορμή την εκλογή του «σοσιαλιστή» Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας. Από την ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ επιχειρούν να εφησυχάσουν τα λαϊκά στρώματα, ώστε να περιμένουν «σωτήρες» μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια στην εξουσία. Η κοροϊδία και ο «κοπανιστός αέρας» διαφάνηκε από την αρχή και επιβεβαιώθηκε και από τις πρόσφατες δηλώσεις Ολάντ και άλλων αξιωματούχων, π.χ. Ομπάμα για την κρίση στην ΕΕ, παρά τις διαφορές στην τακτική. Το σλόγκαν κοινό : «δημοσιονομική πειθαρχία και μέτρα ανάπτυξης». Δηλαδή νέα καπιταλιστική ανάπτυξη που θα «πατάει» πάνω στην ισοπέδωση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Οποια και αν είναι η κυβέρνηση στην Ελλάδα, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, με βάση το νέο δίπολο που διαμορφώνει η αστική τάξη, όποιο και αν είναι το λεγόμενο μείγμα διαχείρισης, από τη στιγμή που μιλάμε για «διαπραγμάτευση», «επαναδιαπραγμάτευση», συναλλαγή με την ΕΕ, από τη στιγμή που στην οικονομία υπάρχουν τα μονοπώλια, η καπιταλιστική ιδιοκτησία και έχουν την εξουσία, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν μπορεί να περιμένουν καλύτερες μέρες. Η διέξοδος από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ δεν είναι κοινή για τους καπιταλιστές και τους εργαζόμενους. Μέσα στην ΕΕ οποιαδήποτε κυβέρνηση θα παίρνει αντιλαϊκά μέτρα, γιατί το πλαίσιο και η στρατηγική της ΕΕ είναι υπέρ των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς.

Τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και να πάρουν υπόψη τους ότι το ΚΚΕ από πολύ νωρίς προειδοποίησε για τις εξελίξεις στην ΕΕ, για τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούνται. Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και αναδεικνύονται οι δυσκολίες διαχείρισής της. Το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης πτώχευσης της Ελλάδας (ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει) συζητιέται ως γεγονός που δεν έχει σχέση με τη διακυβέρνηση στην χώρα, αλλά ως αντικειμενικό ζήτημα που πηγάζει από την ανισομετρία και τους ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά της ζημιάς της κρίσης ανάμεσα στις διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Επίσης, συζητιέται το ενδεχόμενο ευρώ δύο ταχυτήτων. Ταυτόχρονα, και ο όποιος νέος συμβιβασμός γίνει, νέο «κούρεμα» του χρέους, νέα δάνεια κλπ., θα γίνουν με νέα δεσμά για το λαό, που σημαίνει χειρότεροι μισθοί, χειρότερες εργασιακές σχέσεις, συνέχιση ξεκληρίσματος των μικρών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ανάπτυξη εκείνων των κλάδων που συμφέρουν τα μονοπώλια.

Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί το λαό να προετοιμαστεί, να χειραφετηθεί από διλήμματα και αυταπάτες. Να μην πατήσει την «μπανανόφλουδα» της κεντροδεξιο - αριστεράς, και να σκεφτεί ότι την επομένη της κάλπης της 17ης Ιούνη, με ισχυρό ΚΚΕ θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψει τη θύελλα που έρχεται. Χρειάζεται το δικό του λαϊκό αντίβαρο ενάντια στον ταξικό πόλεμο των μεγαλοεπιχειρηματιών. Για να βάλει εμπόδια, να μη χάσει άλλα δικαιώματα, να κερδίσει αν μπορεί, διεκδικώντας κάλυψη όλων των αναγκών του σε ρότα αποδέσμευσης από την ΕΕ, μονομερούς διαγραφής του χρέους, κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων για να απαλλαγεί από τους εκμεταλλευτές του. Ετσι μόνο θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

«Καλές ιδέες» για την κερδοφορία...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου αυτή η Κριστίν Λαγκάρντ! Το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι ότι επιβάλλονται μέτρα σκληρής λιτότητας σε βάρος του λαού. Είναι το ότι δεν υπάρχουν ...καλές ιδέες!

Γι' αυτό και δήλωσε ότι περιμένει τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει στη χώρα προκειμένου να καταθέσει τις «νέες» και «καλές» της ιδέες προκειμένου να επιτευχθούν οι προβλεπόμενοι δημοσιονομικοί στόχοι.

Απλά ένα μικρό περιορισμό θέτει ή επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: Να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας, δηλαδή με απλά λόγια βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και πολυεθνικές να μην πληρώσουν φράγκο και τα κέρδη τους να μην είναι ούτε ένα ευρώ λιγότερα.

Κατά τ' άλλα, μπορούμε να πετύχουμε τους «στόχους» όπως θέλουμε. Εξυπνος λαός είμαστε, ας αναδείξουμε κυβερνήσεις που θα βρούνε τον καλύτερο τρόπο. Τον πιο εφευρετικό, τον πιο ελκτικό και τον πιο «καπάτσο».

Βέβαια, αυτές οι απόψεις του ΔΝΤ είναι λίγο πολύ αναμενόμενες. Το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν μπόλικοι υποψήφιοι πρόθυμοι για τέτοιους διαλόγους και μάλιστα με ...πολύ καλές ιδέες. Αλλες «αναπτυξιακές» και άλλες «αριστερές», πάντα όμως «φιλοευρωπαϊκές».

Ο ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΟΛΑΝΤ έχει ένα «γνήσιο, ουσιαστικό και ανεπιτήδευτο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Από μια οπτική γωνία ευρωπαϊκή - σοσιαλιστική», μας το είπε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ειδικά αυτό το ... «ανεπιτήδευτο» γίνεται πραγματικά πολύ πιστευτό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μάθαμε πως η πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης θα καθορισθεί από τη συμπάθεια του προέδρου της στη ... φέτα και το μουσακά.

Εμείς πάλι που έχουμε την εντύπωση πως οι συμπεριφορές των κυβερνήσεων της ευρωζώνης - και της ηγεσίας της ΕΕ - καθορίζονται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του τμήματος του διεθνούς κεφαλαίου με το οποίο συντάσσονται μάλλον δεν κατανοούμε την ανθρώπινη πλευρά των πραγμάτων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο για τη ...«σοσιαλιστική» προσέγγιση του Φ. Ολάντ στα πράγματα τι να πει κανείς; Αν είναι όμοια με τον «σοσιαλισμό» του Ε. Βενιζέλου ...καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται.

«Αντιμνημονιακός» κουρνιαχτός και διλήμματα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το ΔΝΤ θα δεχθεί στο τραπέζι των συζητήσεων οποιαδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση και θα ακούσει με ευχαρίστηση και ενδιαφέρον καλύτερες από τις υπάρχουσες ιδέες για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων που έχουν συμφωνηθεί», δήλωσε χτες από το Λονδίνο η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι, πέρα από τον κουρνιαχτό που σηκώνεται για επικοινωνιακούς λόγους, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με μια κυβέρνηση, που ανεξάρτητα από το τι δηλώνει, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, στην πράξη θα αναλάβει να φέρει σε πέρας την ίδια «δουλειά». Να υλοποιήσει τους στόχους που αφορούν τις δεσμεύσεις της Ελλάδας με το μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς του νόμους και τη δανειακή σύμβαση που μαζί με το «κούρεμα» του χρέους πάνε πακέτο, που δεν είναι άλλοι από τους στόχους του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας και της στρατηγικής «ΕΕ 2020», που σε απλά λόγια μεταφράζεται σε άγρια λιτότητα διαρκείας και ανάπτυξη βασισμένη σε φτηνή εργατική δύναμη και εξαθλίωση του λαού. Μάλιστα η Λαγκάρντ, παρόλο που υπερασπίστηκε το μνημόνιο, έσπευσε να δηλώσει ότι «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν είτε με μνημόνιο είτε χωρίς μνημόνιο», ομολογώντας ουσιαστικά ότι το μνημόνιο δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα εργαλείο για να επιτευχθούν οι στόχοι του, δηλαδή ο εξής ένας: να φορτωθούν στις πλάτες του λαού τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης. Να γιατί η ενίσχυση του ΚΚΕ, που εγγυάται ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής και η προοπτική για τη λαϊκή εξουσία, είναι πιο επιτακτική παρά ποτέ.

Για τα μάτια του Ολάντ...

Τις τελευταίες μέρες παρατηρήθηκε ένας μικρός συνωστισμός στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων. Δυστυχώς, ο νέος του ένοικος, Φρ. Ολάντ, δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει την επιθυμία όλων των θαυμαστών του και να τους προσφέρει μια συνάντηση. Που αυτοί, όντας και διεκδικητές της αστικής διαχείρισης στην Ελλάδα, θα αξιοποιούσαν δεόντως στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο. Πρώτος και καλύτερος κατέθεσε αίτημα συνάντησης ο Αλ. Τσίπρας. Εφαγε, όμως, «πόρτα» κατά το κοινώς λεγόμενο, καθώς ο Γάλλος Πρόεδρος διεμήνυσε πως το πρωτόκολλο επιτάσσει να συναντιέται με αρχηγούς κρατών και όχι κομμάτων. Η αρχική αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για γέλια και για κλάματα. Φτάνοντας η «Αυγή» να γράψει το ανεκδιήγητο ότι παρενέβη η Μέρκελ για να μη γίνει η συνάντηση. Μετά ο Αλ. Τσίπρας πέρασε στην αντεπίθεση και προχτές, απ' το Παρίσι όπου βρέθηκε, υπέδειξε στον Ολάντ ότι μπορεί να μη συναντιέται μαζί του αλλά δεν μπορεί να γίνει «Ολαντρέου» και θα πρέπει να τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Οι οποίες, θυμίζουμε, μία προς μία είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της γαλλικής αστικής τάξης και της ΕΕ. Μάλιστα, τον «απείλησε» ότι ο γαλλικός «ΣΥΡΙΖΑ», του Μελανσόν, θα τον ελέγχει στη Βουλή. Οπως - αν θυμάστε - θα έλεγχε ο ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ το 2009 ότι θα ...τηρήσει τις θετικές του δεσμεύσεις.

Επανερχόμαστε όμως στον Ολάντ. Η δήλωση αυτή του πικαρισμένου Αλ. Τσίπρα προκάλεσε την οργή άλλων θαυμαστών του Ολάντ, των προέδρων της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και βεβαίως του ΠΑΣΟΚ, που έσπευσαν να καταγγείλουν το ολίσθημά του.

Ο Τσίπρας θα είχε πει περισσότερα αν γνώριζε ότι μια μέρα μετά, χτες δηλαδή, ο Ολάντ θα υποδεχόταν με ανοιχτές αγκάλες τον Ε. Βενιζέλο. Ο Δ. Παπαδημούλης δε συγκρατήθηκε και έγραψε στο twitter: «O κ. Ολάντ αρνήθηκε την συνάντηση με Τσίπρα, λόγω πρωτοκόλλου της Γαλλικής Προεδρίας, αλλά συναντά τον κ. Βενιζέλο. Πρωτόκολλο ή σκοπιμότητα; Τα δύο μέτρα και σταθμά του κ. Ολάντ σε Τσίπρα - Βενιζέλο είναι λάθος».

Ευπρόσδεκτο δεκανίκι του συστήματος

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ριζοσπαστικές - ρεφορμιστικές του εξαγγελίες, μπορεί να θεωρηθεί το πιο συστημικό, ορθολογικό και φιλοευρωπαϊκό κόμμα, αυτό που ένεκα και της εκλογικής του επίδοσης θα πρωταγωνιστήσει, ως μείζων αντιπολίτευση ή και ως (συν)κυβερνώσα δύναμη. Υπό αυτήν την έννοια, άρα, ο ΣΥΡΙΖΑ, αφενός, πληροί το δομικό ρήγμα, που κατέλιπε η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, αφετέρου λειτουργεί πλέον ως καταλύτης για αναδιάταξη και ανανέωση των ελίτ. Ετι περαιτέρω, προσφέρει μια δυνατότητα για λυσιτελέστερη, με πολιτικά ειρηνικά μέσα, έκφραση των μαζών που αισθάνονται αποκλεισμένες και απειλούμενες. Στις 17 Ιουνίου θα δούμε πώς θα κρυσταλλωθούν περαιτέρω οι αναδιατάξεις». Το παραπάνω, εκτενές απόσπασμα από χθεσινό άρθρο της «Καθημερινής» είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για την τρόπο που αντιμετωπίζουν τα επιτελεία της πλουτοκρατίας τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που από την πρώτη στιγμή με ξεκάθαρο τρόπο διατύπωσε το ΚΚΕ, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει το δεκανίκι του αστικού συστήματος στο νέο δίπολο «κεντροδεξιά -κεντροαριστερά». Η πλουτοκρατία αισθάνεται ότι μπορεί να εμπιστευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο σε θέση «αξιωματικής αντιπολίτευσης» αλλά και ως «συγκυβερνώσα δύναμη», όπως γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος. Ο λαός δεν έχει περιθώρια για αυταπάτες. Είτε νικήσει η ΝΔ είτε νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δίνεται ανάσα στην αστική τάξη της χώρας και στην ΕΕ, να κατασκευάσει ένα νέο δίπολο, που θα κινηθεί στον ίδιο ευρωμονόδρομο, δηλαδή στο δρόμο της ανάπτυξης για χάρη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ο άλλος δρόμος της ανάπτυξης, με γνώμονα τις ανάγκες του λαού, προϋποθέτει ισχυρό ΚΚΕ και ρωμαλέο εργατικό - λαϊκό κίνημα ρήξης και ανατροπής του σάπιου καπιταλισμού.

Κόντρα στα σχέδια αποδυνάμωσης του ΚΚΕ

Ο καταποντισμός του συστήματος της δικομματικής εναλλαγής των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στις εκλογές της 6ης Μάη προκαλεί τεράστιες δυσλειτουργίες στο αστικό πολιτικό σύστημα. Το ΚΚΕ έχει σημαντική συμβολή στη φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί αποκάλυπτε χρόνια την ταύτιση της στρατηγικής τους. Γιατί προειδοποιούσε το λαό ότι το να πηγαίνει από τον ένα στον άλλο δεν του δίνει διέξοδο προς το συμφέρον του. Η μεγάλη συμβολή του στην ανάπτυξη των ταξικών αγώνων συνέβαλε επίσης στη μεγάλη ήττα των κομμάτων του δικομματισμού. Είναι και αυτός ένας από τους λόγους που οι καπιταλιστές, τα αστικά κόμματα, η ΕΕ θέλουν ένα αποδυναμωμένο ΚΚΕ.

Αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μάη και στο φόντο της νέας προεκλογικής περιόδου, έχουν ξεκινήσει οι προσπάθειες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού. Η προσπάθεια αναστήλωσης της κεντροδεξιάς παράταξης είναι περισσότερο φανερή με μια επανασυσπείρωση - σε αυτή τη φάση - κάτω από τη στέγη της ΝΔ. Παράλληλα έχουν ξεκινήσει και οι διεργασίες διαμόρφωσης του έτερου πόλου με πρωταγωνιστή και πυρήνα τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η μετεγκατάσταση στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξεκινήσει πριν τις εκλογές της 6ης Μάη και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί και πιθανόν δε θα ολοκληρωθεί πριν τις εκλογές της 17ης Ιούνη.

Το ότι ο δικομματισμός μετατρέπεται σταδιακά σε διπολισμό δε συνιστά καμιά θετική αλλαγή για το λαό. Εξάλλου, η γραμμή αναμόρφωσης και αναστήλωσης του αστικού πολιτικού συστήματος έχει χαραχτεί από τους αστούς πολύ νωρίτερα και το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μάη έπαιξε ρόλο καταλύτη για να ξεκινήσει η διαδικασία, για να χειραγωγήσουν την αυξανόμενη οργή και αγανάκτηση του λαού, για να τον εγκλωβίσουν σ' ένα νέο σχήμα αστικής εναλλαγής, με την ίδια όμως λειτουργία, τους ίδιους στόχους και τα ίδια αποτελέσματα που είχε ο δικομματισμός. Τώρα οι αστοί βρίσκουν χρήσιμο στήριγμα το ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το σχέδιο.

Οποιος από τους δύο πόλους κι αν σχηματίσει κυβέρνηση κι όποιος κι αν είναι αντιπολίτευση, τα πράγματα για το λαό δεν πρόκειται να καλυτερέψουν. Κι αυτό γιατί και οι δυο πόλοι έχουν ρότα μέσα στην ΕΕ, δεσμεύονται απέναντι στην ΕΕ και, πλέον, απλώς διαγκωνίζονται ποιος είναι καλύτερος «διαπραγματευτής» για να φέρει μια «καλύτερη» συμφωνία, ένα νέο, «καλύτερο» μνημόνιο, για να φέρει ανάπτυξη για τους επιχειρηματίες, για τους καπιταλιστές. Και οι δύο πόλοι είναι με την ΕΕ, είναι με τους καπιταλιστές. Και οι δύο πόλοι επιδιώκουν να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει να πληρώσει κι άλλο ο λαός.

Το αναπαλαιωμένο αστικό πολιτικό σύστημα, και οι δύο πόλοι του, οι αστοί, η ΕΕ, με δεδομένο ότι έχουν να διαχειριστούν μια βαθιά οικονομική κρίση σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, άρα να συνεχίζεται η αντιλαϊκή πολιτική, δε θέλουν να έχουν απέναντί τους το λαό δυνατό, οργανωμένο ταξικά, ενάντιά τους, και το μοναδικό κόμμα αντίπαλό τους, το ΚΚΕ, ισχυρό. Να γιατί το θέλουν αποδυναμωμένο. Τώρα συναγερμός να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Μπορούμε. Με πείσμα στη μάχη για ισχυρό ΚΚΕ. Να μην εγκλωβιστεί ο λαός στο σχήμα «κεντροαριστερά» - «κεντροδεξιά».Τώρα ενίσχυση του ΚΚΕ, του μόνου αντίβαρου υπέρ του λαού, απέναντι στο δίπολο που τραβάει στη ρότα της ΕΕ.