ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου αυτή η Κριστίν Λαγκάρντ! Το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι ότι επιβάλλονται μέτρα σκληρής λιτότητας σε βάρος του λαού. Είναι το ότι δεν υπάρχουν ...καλές ιδέες!

Γι' αυτό και δήλωσε ότι περιμένει τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει στη χώρα προκειμένου να καταθέσει τις «νέες» και «καλές» της ιδέες προκειμένου να επιτευχθούν οι προβλεπόμενοι δημοσιονομικοί στόχοι.

Απλά ένα μικρό περιορισμό θέτει ή επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: Να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας, δηλαδή με απλά λόγια βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και πολυεθνικές να μην πληρώσουν φράγκο και τα κέρδη τους να μην είναι ούτε ένα ευρώ λιγότερα.

Κατά τ' άλλα, μπορούμε να πετύχουμε τους «στόχους» όπως θέλουμε. Εξυπνος λαός είμαστε, ας αναδείξουμε κυβερνήσεις που θα βρούνε τον καλύτερο τρόπο. Τον πιο εφευρετικό, τον πιο ελκτικό και τον πιο «καπάτσο».

Βέβαια, αυτές οι απόψεις του ΔΝΤ είναι λίγο πολύ αναμενόμενες. Το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν μπόλικοι υποψήφιοι πρόθυμοι για τέτοιους διαλόγους και μάλιστα με ...πολύ καλές ιδέες. Αλλες «αναπτυξιακές» και άλλες «αριστερές», πάντα όμως «φιλοευρωπαϊκές».

Ο ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΟΛΑΝΤ έχει ένα «γνήσιο, ουσιαστικό και ανεπιτήδευτο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Από μια οπτική γωνία ευρωπαϊκή - σοσιαλιστική», μας το είπε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.

Ειδικά αυτό το ... «ανεπιτήδευτο» γίνεται πραγματικά πολύ πιστευτό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μάθαμε πως η πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης θα καθορισθεί από τη συμπάθεια του προέδρου της στη ... φέτα και το μουσακά.

Εμείς πάλι που έχουμε την εντύπωση πως οι συμπεριφορές των κυβερνήσεων της ευρωζώνης - και της ηγεσίας της ΕΕ - καθορίζονται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του τμήματος του διεθνούς κεφαλαίου με το οποίο συντάσσονται μάλλον δεν κατανοούμε την ανθρώπινη πλευρά των πραγμάτων.

Οσο για τη ...«σοσιαλιστική» προσέγγιση του Φ. Ολάντ στα πράγματα τι να πει κανείς; Αν είναι όμοια με τον «σοσιαλισμό» του Ε. Βενιζέλου ...καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται.