Το είδαμε κι αυτό. Στον χτεσινό Τύπο παρουσιάζεται ένας «οδηγός για τις ΜΕΘ», με τίτλο που θυμίζει διαφήμιση για ...σουβλατζίδικο: «Η πιο κοντινή μονάδα στην περιοχή σας»! Στο ρεπορτάζ διαβάζουμε για πάνω από 940 μονάδες ΜΕΘ που λειτουργούν σε όλη τη χώρα, με στόχο να φτάσουν τις 1.200. Η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι η κυβέρνηση ελέγχει την κατάσταση και ότι κανένας δεν πρέπει να αισθάνεται ανασφάλεια, αφού ένα κρεβάτι ΜΕΘ θα είναι σίγουρα διαθέσιμο στην περιοχή του, αν χρειαστεί να νοσηλευτεί για κορονοϊό. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Οι διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ εξαντλούνται, ειδικά στην Αττική, και η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά σκοπεύει να καλύψει έστω και τώρα τις αυξημένες ανάγκες. Πόσο μάλλον όταν και πριν από την πανδημία τα κρεβάτια ΜΕΘ ήταν πολύ λιγότερα από τα αναγκαία, ενώ η κυβέρνηση δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα αποτελεσματικά και σ' αυτόν τον τομέα. Υγειονομικοί και λοιμωξιολόγοι προειδοποιούν ότι με τη σημερινή εικόνα του συστήματος δεν απέχουμε πολύ από το να ζήσουμε καταστάσεις όπως στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και τη Σουηδία, όπου οι γιατροί καλούνταν να επιλέξουν ποιος θα νοσηλευτεί σε ΜΕΘ και ποιος θα αφεθεί να πεθάνει, επειδή τα κρεβάτια ήταν λίγα. Την ώρα λοιπόν που η ΟΕΝΓΕ χτυπάει καμπανάκι κινδύνου για τη διαθεσιμότητα σε κρεβάτια ΜΕΘ, απαιτώντας από την κυβέρνηση να ανοίξει νέα και να κάνει επιτάξεις από τον ιδιωτικό τομέα, τα αστικά και κυβερνητικά επιτελεία καλλιεργούν επανάπαυση και θολώνουν την πραγματική εικόνα, παπαγαλίζοντας όμως σταθερά τις γνωστές υποδείξεις για την «ατομική ευθύνη».

Στα παλιά, χρεοκοπημένα σοσιαλδημοκρατικά συνθήματα «πήξαμε» το προηγούμενο τριήμερο από το βήμα της ΔΕΘ. Δώστου «νέα κοινωνική συμφωνία» ο ΣΥΡΙZA, δωστου «ρελάνς» με «νέα αλλαγή» το ΚΙΝΑΛ. Αλήθεια, όμως, τι προβλέπουν ο «ρεαλιστικός ριζοσπαστισμός» του ΣΥΡΙΖΑ και τα «κοστολογημένα» του μέτρα; Τσάμπα εργαζόμενους στις μεγαλοεπιχειρήσεις, με κάλυψη από το κράτος του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών και του 40% του μισθού, «μη επιστρεπτέα» ενίσχυση στις επιχειρήσεις, ύψους 2.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, σβήσιμο χρεών στους ομίλους και ανέξοδες υποσχέσεις για το λαό, που θα πληρώσει στο πολλαπλάσιο από την άλλη τσέπη. Ολα αυτά τα «γνώριμα» μέτρα από τα κιτάπια του κεφαλαίου είτε τα εφαρμόζει ήδη η κυβέρνηση, είτε μπορεί να τα εντάξει ακόμα και αυτούσια σε όσα σχεδιάζει να νομοθετήσει τις μέρες αυτές. Με δυο λόγια, η «νέα κοινωνική συμφωνία» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η παλιά, είναι συμφωνία εγκλωβισμού του λαού στα συμφέροντα του κεφαλαίου και καμία σχέση δεν έχει με την ανακούφιση, πόσο μάλλον με τις ανάγκες όσων ζουν τις άγριες συνέπειες της πανδημίας και της κρίσης. Αυτή την πολιτική, που υπηρέτησαν ως «βασιλικότεροι του βασιλέως», βαφτίζουν ξανά «ρεαλισμό» και διαγκωνίζονται με τη ΝΔ για το ποιος είναι ικανότερος να διαχειριστεί την πανδημία και την κρίση για το κεφάλαιο. Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να γίνει παρακολούθημα του ενός και του άλλου που σκάβουν το λάκκο του. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να επιβάλει τις ριζοσπαστικές αλλαγές, για το πραγματικά ρεαλιστικό, που είναι να ικανοποιούνται οι δικές του ανάγκες και όχι αυτές μιας χούφτας καπιταλιστών.

Μεγάλη διάσταση παίρνουν τον τελευταίο καιρό διάφορα ερασιτεχνικά βίντεο που δείχνουν επιβάτες να τσακώνονται, ακόμα και να χειροδικούν μεταξύ τους μέσα σε αστικά λεωφορεία, επειδή κάποιος δεν φοράει μάσκα. Η αξιοποίηση αυτών των βίντεο «κουμπώνει» μια χαρά με την προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει το δέντρο της «ατομικής ευθύνης» για να κρύψει το δάσος της κρατικής ευθύνης και στο ζήτημα των αστικών συγκοινωνιών, όπου χιλιάδες άνθρωποι ταξιδεύουν καθημερινά σαν παστωμένες σαρδέλες, αφού τα δρομολόγια παραμένουν ανεπαρκή, μετατρέποντας σε μεγάλο ρίσκο τη διαδρομή από και προς τη δουλειά για χιλιάδες εργαζόμενους. Η κυβερνητική πολιτική και η διαχείριση της πανδημίας με κριτήριο την προστασία της οικονομίας και όχι της υγείας του λαού είναι ο «υπερμεταδότης» του ιού. Κι αυτό γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί με την υπόθαλψη του «κοινωνικού αυτοματισμού» και με τη ρετσινιά του «αρνητή της πανδημίας», που εύκολα κολλάει σε όποιον δυσπιστεί απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα. Γιατί όσο αναγκαία είναι η χρήση μάσκας στα υπερπλήρη Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, άλλο τόσο αναγκαίο είναι το κράτος να πάρει ουσιαστικά μέτρα πύκνωσης των δρομολογίων και σχολαστικού καθαρισμού των οχημάτων, κάνοντας νέες προσλήψεις και διαθέτοντας τα απαραίτητα κονδύλια από τον προϋπολογισμό. Οπως όμως και στην περίπτωση των σχολείων, ή των μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, το αυτί της κυβέρνησης και του κράτους δεν ιδρώνει, αφήνοντας το λαό εκτεθειμένο στον κίνδυνο της πανδημίας.

1791 Γεννιέται ο Βρετανός χημικός και φυσικός Μάικλ Φαραντέι, του οποίου το όνομα δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της χωρητικότητας πυκνωτή.

1862 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν, ανακοινώνει ότι από 1η Γενάρη του 1863 θα απελευθερωθούν όλοι οι σκλάβοι στις βόρειες Πολιτείες (Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, 1861 - 1865). Βεβαίως θα χρειαστούν ακόμα πολλές δεκαετίες ωσότου οι Αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ αποκτήσουν ίσα δικαιώματα με τους λευκούς συμπολίτες τους.

1940 Υπογράφεται μεταξύ της φινλανδικής κυβέρνησης (όπου το μεγαλύτερο κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν οι Σοσιαλδημοκράτες) και της ναζιστικής Γερμανίας στρατιωτική συμφωνία για τη συμμετοχή της Φινλανδίας στον πόλεμο εναντίον της ΕΣΣΔ. Στις 25/6/1941, τρεις μέρες μετά την έναρξη της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», η Φινλανδία κήρυξε κι αυτή τον πόλεμο στη Σοβιετική Ενωση, ενώνοντας τις δυνάμεις της με τις υπόλοιπες χώρες του Αξονα.

1944 Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το Ταλίν, πρωτεύουσα της Εσθονίας.

1947 Ιδρύεται το Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (Κομινφόρμ), με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών και το συντονισμό της δράσης των ΚΚ.

1949 Εκτελείται ο Στέργιος Αναστασιάδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του παράνομου κομματικού κλιμακίου του ΚΚΕ στην Ελλάδα.

1968 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Οδηγητής», οργάνου του ΚΣ της ΚΝΕ.

1968 Με ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως μεταδίδεται από το ραδιοσταθμό «Η Φωνή της Αλήθειας», το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της αποχής από το δημοψήφισμα - παρωδία που ετοιμάζει η χούντα.

1970 Παύει το εμπάργκο βαρέων όπλων που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967. Σε ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται πως η επανάληψη της χορήγησης βαρέων όπλων στην Ελλάδα συνδέεται με τις εξελίξεις στο Μεσανατολικό και με την ανάγκη ενίσχυσης του ΝΑΤΟ.

1973 Πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση των κατοίκων της Ελευσίνας ενάντια στα σχέδια της χούντας και του ομίλου Λάτση για επέκταση των διυλιστηρίων της «Πετρόλα».

1980 Τα ιρακινά στρατεύματα εισβάλλουν στο ιρανικό έδαφος. Αρχίζει ο πόλεμος Ιράν - Ιράκ, που θα διαρκέσει 8 χρόνια (έως τις 20/8/1988) και θα στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, μαχητές και άμαχους.