Πέμπτη 22 Ιούλη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Πολλαπλό βιβλίο και ταξικό σχολείο

«

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα τα είπες με το πρώτο σου το γάλα», τραγουδάει ο λαϊκός τραγουδιστής αναφερόμενος στην Ελλάδα των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Αυτή η διαπίστωση μοιάζει να είναι διαχρονική, καθώς σήμερα η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ωραίες εκφράσεις προσπαθεί όχι μόνο να κρύψει την προσπάθειά της να διαλύσει τη δημόσια Εκπαίδευση, αλλά να κάνει και τον λαό μας συνένοχο σε αυτήν τη διάλυση. Μια από αυτές τις ωραίες εκφράσεις είναι και το πολλαπλό βιβλίο. Τι πιο αθώο, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, από τη δυνατότητα του κάθε εκπαιδευτικού να επιλέξει ποιο βιβλίο θα διδάξει ανάμεσα σε μια ομάδα τεσσάρων ή και πέντε «κατάλληλων» βιβλίων. Μια ιδέα που ακούγεται πολύ ωραία, αλλά που μέσα της κρύβει πολλά ερωτηματικά.

***

Η ιδέα αυτή δεν είναι καινούργια. Είχε νομοθετηθεί από τον Γεράσιμο Αρσένη στον περίφημο 2525 (τον γνωστό «κάτσε καλά Γεράσιμε»). Τότε λοιπόν γράφτηκαν πολλά βιβλία και για ένα χρόνο δόθηκε η δυνατότητα στο κάθε σχολείο να επιλέξει το ποιο από αυτά θα διδάξει. Γιατί όμως για έναν μόνο χρόνο; Γιατί μετά, μπροστά στα προβλήματα που εμφανίστηκαν, η ιδέα κατέρρευσε. Και πήγαν πεταμένα και τα δεκάδες εκατομμύρια που είχε πάρει η κάθε συγγραφική ομάδα για τη συγγραφή της αντίστοιχης ομάδας βιβλίων. Π.χ. για τη Φυσική Κατεύθυνσης τότε είχαν γραφτεί τρεις δυάδες βιβλίων. Η κάθε δυάδα αποτελείτο από ένα βιβλίο για τη Β' Λυκείου και ένα για τη Γ' Λυκείου. Βέβαια, όλα αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να είχαν δοθεί για τον διορισμό καθηγητών, αλλά οι κυβερνήσεις μας διαχρονικά προτιμούν τους ελαστικά εργαζόμενους (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές κ.λπ.) γιατί είναι πιο φτηνοί και πιο ελεγχόμενοι. Ομως η οικονομική διάσταση ενός τέτοιου εγχειρήματος σε μια εποχή που τα διαθέσιμα κονδύλια είναι ελάχιστα και οι κενές θέσεις των εκπαιδευτικών είναι δεκάδες χιλιάδες, όπως συμβαίνει σήμερα, δεν είναι το κυρίαρχο ζήτημα.

Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ο και με τη βούλα διαχωρισμός των σχολείων σε κατηγορίες. Τι μας δίδαξε λοιπόν εκείνη η χρονιά στην οποία διδάχτηκε το πολλαπλό βιβλίο; Στη Φυσική Κατεύθυνσης είχαμε τρία βιβλία, τα οποία τυπικά είχαν την ίδια ύλη, αλλά όμως σε επίπεδο ασκήσεων είχαν πολύ διαφορετικό βάθος. Υπήρχε βιβλίο το οποίο είχε σαν άσκηση παλιό θέμα πανελληνίων, από το οποίο είχε αφαιρέσει ένα δεδομένο το οποίο ζητούσε από τους μαθητές να το βρουν χρησιμοποιώντας μονάδες (διαστατική ανάλυση την οποία δεν είχαν ποτέ ουσιαστικά διδαχθεί). Τα σχολεία τα οποία επέλεξαν αυτό το βιβλίο εκπαίδευαν τους μαθητές τους σε πολύ υψηλότερο επίπεδο ασκήσεων από τα υπόλοιπα. Επομένως, στην πράξη τα σχολεία είχαν χωριστεί σε κατηγορίες.

Οι εκπαιδευτικοί καλούνταν να επιλέξουν στην αρχή της χρονιάς ποιο βιβλίο θα διδάξουν. Εχοντας δε στο μυαλό τους το επίπεδο των μαθητών, το οποίο είχαν, επέλεγαν και ανάλογα. Δηλαδή με αυτό το κολπάκι το υπουργείο έβαζε τους καθηγητές να κάνουν τη βρώμικη δουλειά του χωρισμού των σχολείων σε κατηγορίες.

Και αμέσως δημιουργούνται τα ερωτήματα. Τα σχολεία των λαϊκών συνοικιών, τα νυχτερινά σχολεία στα οποία οι μαθητές δουλεύουν όλη μέρα, σε ποιο επίπεδο δυσκολίας θα καταταχτούν; Τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων σε ποιο βιβλίο θα στηρίζονται; Μήπως η εισαγωγή του πολλαπλού βιβλίου θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο το δημόσιο σχολείο και θα ενισχύσει την παραπαιδεία; Εχει κανείς αμφιβολία ότι τα ακριβά ιδιωτικά και τα πρότυπα και πειραματικά δημόσια θα επιλέξουν τα δύσκολα βιβλία; Είναι ή δεν είναι ακόμα ένα βήμα ταξικού διαχωρισμού της δημόσιας Εκπαίδευσης; Εμείς που δουλεύαμε τότε στα φροντιστήρια, ξέρουμε ότι είχαμε πάρει την απόφαση να δουλεύουμε σε όλα τα παιδιά τις ασκήσεις από το δυσκολότερο βιβλίο για να τα προετοιμάσουμε καλύτερα. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε τα παιδιά να παρακολουθούν φροντιστήρια από την αρχή της Β' Λυκείου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το πορτοφόλι των γονιών τους. Και πολλές φορές δεν μας ενδιέφερε καν το βιβλίο που ακολουθούσε το σχολείο αν ήταν αυτό του χαμηλότερου επιπέδου. Τότε για ποιο πολλαπλό βιβλίο μιλούσαμε; Είχε ή δεν είχε στην πράξη καταργηθεί;

***

Αυτή η κατάσταση οδήγησε ουσιαστικά στην κατάργηση του πολλαπλού βιβλίου. Αν αυτή η ιδέα είχε λειτουργήσει για κάποια χρόνια, θα είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή από το σύστημα των παιδιών που δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν φροντιστήρια και στηρίζονταν στο σχολείο τους, αλλά δυστυχώς αυτό είχε επιλέξει τα χαμηλού επιπέδου σχολικά εγχειρίδια, τα οποία θα ήταν εντελώς ανεπαρκή για την προετοιμασία τους για τις εξετάσεις. Το δημόσιο σχολείο που προσφέρει όσο το δυνατόν ίσες δυνατότητες σε όλους, είναι μια κατάκτηση του λαού μας και πρέπει να τη διαφυλάξουμε με νύχια και με δόντια. Και τέτοια ψεύτικα μεγάλα λόγια είναι στάχτη στα μάτια μας όσο η αστική εξουσία αγωνίζεται να το καταστρέψει.


Βασίλης ΚΑΡΑΒΟΛΑΣ
Φυσικός



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ