Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει το περιοδικό «WORKERS COUNTERATTACK», που εκδίδει η Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ. Πρόκειται για μια αξιόλογη προσπάθεια, που βρίσκει σημαντική αποδοχή στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους εργαζόμενους του εξωτερικού. Στο τετρασέλιδο θα βρείτε ακόμα:

-- Μια παρουσίαση του «Web Radio» του ΠΑΜΕ, που εμπλουτίζει το πρόγραμμά του.

-- Καμπάνια της ΟΓΕ για την Υγεία: Από τη δράση Συλλόγων και Ομάδων Γυναικών σε όλη τη χώρα.

-- Αρθρο: Θα δεχτούμε να ζούμε με ψίχουλα;

-- Ιστορικό: 23 χρόνια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και 33 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ.

Για την Ελλάδα, προβλέπεται η διάθεση εθνικών και κοινοτικών πόρων ύψους 330 εκατ. ευρώ για την εξαετία 2015 - 2020. Δηλαδή, 55 εκατ. ευρώ το χρόνο για 165.000 οικογένειες, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου. Αυτό σημαίνει 0,91 ευρώ τη μέρα σε καθεμία από αυτές τις οικογένειες, για την παροχή βασικών αγαθών, όπως τρόφιμα, ρούχα κ.ά.

Μετά απ' όλα αυτά, ο υφυπουργός Εργασίας δήλωσε στην ημερίδα: «Προχωρούμε με θεσμικές και επιχειρησιακές πρωτοβουλίες για την ενδυνάμωση των πολιτικών κοινωνικής προστασίας, πρόνοιας και κοινωνικής ενσωμάτωσης, τόσο των ευπαθών ομάδων και του πληθυσμού που βιώνει την ακραία φτώχεια, όσο και των νοικοκυριών που βρίσκονται στο φάσμα της σχετικής φτώχειας». Λέει, δηλαδή, ότι οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης επικεντρώνουν στο να γίνουν απλώς φτωχοί αυτοί που σήμερα είναι πάμπτωχοι. Κι αυτό το ονομάζει «πολιτική κοινωνικής προστασίας».

Πριν από λίγες μέρες, η περιφερειάρχης Αττικής ανακοίνωσε την έναρξη του προγράμματος «Ηλεκτρικό ρεύμα για όλους». Με αυτό, η Περιφέρεια αναλαμβάνει τη δαπάνη επανασύνδεσης της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος στα νοικοκυριά όπου έχει γίνει διακοπή, λόγω αδυναμίας πληρωμής του λογαριασμού, μέχρι το ποσό των 360 ευρώ το χρόνο. «Λιανά», αυτό σημαίνει 0,98 ευρώ τη μέρα στα λαϊκά νοικοκυριά που τους έχει κοπεί το ρεύμα και τα οποία, ούτως ή άλλως, θα υποχρεωθούν να πληρώσουν στο ακέραιο την οφειλή τους στη ΔΕΗ, αφού για την παροχή του βοηθήματος από την Περιφέρεια πρέπει να έχει προηγηθεί διακανονισμός με την επιχείρηση.

Στον αντίποδα, αυτό που εξοργίζει είναι η προσπάθεια τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ να πείσουν το λαό ότι πρέπει να συμβιβαστεί με τη φτώχεια του, γιατί δε γίνεται αλλιώς. Οτι δεν υπάρχει άλλος δρόμος και ότι πρέπει να τους φιλάει και το χέρι για τα ψίχουλα που του δίνουν. Είναι όμως έτσι;

Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος, την περασμένη βδομάδα, επισκέφτηκε την Περιφέρεια Αττικής, για να εκθειάσει την πρωτοβουλία της Ρένας Δούρου. Οπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, «η δική μας έγνοια είναι ο πολίτης ο ανήμπορος, αυτός που έχει πληγωθεί τέσσερα χρόνια τώρα και έχει γονατίσει. Αυτών τα συμφέροντα θα έρθουμε να εξυπηρετήσουμε κι όχι τα συμφέροντα της διαπλοκής, των μεγάλων οικονομικών παραγόντων που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση και συνεχίζουν και σήμερα να τη λεηλατούν».

Καλά όλα αυτά. Αλλά πώς θα εξασφαλιστούν τα συμφέροντα «του πολίτη που έχει γονατίσει», αν δεν θιγούν τα συμφέροντα «των οικονομικών παραγόντων που οδήγησαν στην κρίση και συνεχίζουν να λεηλατούν»;

Στο ερώτημα αυτό δεν απαντάει ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή στρατηγική του είναι η διαχείριση της ακραίας φτώχειας και όχι βέβαια η δημιουργία των προϋποθέσεων για την εξάλειψή της. Το δεύτερο απαιτεί σύγκρουση και όχι χαϊδολογήματα με τους «οικονομικούς παράγοντες που οδήγησαν στην κρίση». Μάλιστα, οι «παράγοντες» αυτοί έχουν όνομα και λέγονται μονοπώλια. Στη μια άκρη της τραμπάλας βρίσκονται τα δικά τους κέρδη και στην άλλη η φτώχεια του λαού. Με τη διαφορά ότι όσο βαραίνουν τα κέρδη τους, τόσο η τραμπάλα γέρνει προς το μέρος τους και άρα τόσο ψηλότερα πηγαίνει η φτώχεια.

Τέτοιο μονοπώλιο είναι η ΔΕΗ, που λειτουργεί σε συνθήκες απελευθέρωσης της Ενέργειας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Θυμίζουμε ότι για το 2014, η ΔΕΗ είχε αποφασίσει εκπτώσεις στα τιμολόγια των ενεργοβόρων επιχειρήσεων, τις οποίες σκοπεύει να διατηρήσει και το 2015, παράλληλα με τη «διακοψιμότητα». Αντίστροφα, αύξησε κατά 60% το κόστος του ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά, μόνο την τελευταία εξαετία, ενώ από τους μεγαλύτερους οφειλέτες της είναι οι επιχειρήσεις που απολαμβάνουν τις εκπτώσεις στο ρεύμα!

Να, λοιπόν, οι δύο μεριές της τραμπάλας: Τα ενεργοβόρα μονοπώλια από τη μια, μαζί με τη ΔΕΗ και τους μετόχους της, με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, που προϋποθέτουν να αυξηθεί η φτώχεια για τα λαϊκά στρώματα. Γιατί φτωχός δεν είναι μόνο αυτός που ανάβει το κερί στο σπίτι για να έχει φως. Είναι και εκείνος που το 2014, σε εποχή ταχύτατης ανάπτυξης της τεχνικής, της επιστήμης, των παραγωγικών δυνάμεων, πασχίζει να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ και κάνει εκπτώσεις από τις πραγματικές ανάγκες της οικογένειάς του σε ρεύμα.

Αλλωστε, το ίδιο το μονοπώλιο ξέρει να διαχειρίζεται καλύτερα από τους πολιτικούς διαμεσολαβητές του τη φτώχεια που προκαλούν τα κέρδη του. Η διαφήμιση της ΔΕΗ είναι χαρακτηριστική: «Περισσότεροι από 600.000 καταναλωτές έχουν ενταχθεί μέχρι στιγμής στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο της ΔΕΗ, το οποίο εξασφαλίζει έως και 54% χαμηλότερες χρεώσεις για ευπαθείς ομάδες καταναλωτών (...) Στο κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο μπορούν να ενταχθούν άτομα χαμηλού εισοδήματος, μακροχρόνια άνεργοι, γονείς με τρία προστατευόμενα τέκνα, άτομα με ειδικές ανάγκες και με ανάγκη μηχανικής υποστήριξης».

Η επιχείρηση θυσιάζει ένα αμελητέο κομμάτι της κερδοφορίας της για να συνεισφέρει στη διαχείριση της φτώχειας, κατά τον ίδιο τρόπο που το κράτος και η Περιφέρεια στερούν λίγα ευρώ από τους καπιταλιστές για τον ίδιο λόγο. Ολοι μαζί λένε στο λαό ότι αυτή είναι η μοίρα του, εκεί πρέπει να προσαρμοστεί και ότι η κερδοφορία των μονοπωλίων είναι απαραβίαστη, όσο κι αν τρέφεται με τη δική του σχετική και απόλυτη φτώχεια.

Κάτι παραπάνω ξέρει ο Αλ. Τσίπρας για όλα αυτά. Γι' αυτό μετά τη συνάντηση με την Ρένα Δούρου συνέχισε στη δήλωσή του: «Θα περάσουμε βεβαίως δύσκολες στιγμές, διότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά με το κεφάλι ψηλά και με το μυαλό μας στην αξιοπρέπεια του πολίτη, του αδύναμου, που χειμάζεται, είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε». Τι ακριβώς «θα καταφέρουμε» και γιατί «θα περάσουμε δύσκολες στιγμές»; Μήπως επειδή τα μονοπώλια θα κλωτσήσουν στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει την οικονομία από την κρίση προς όφελος του λαού; Αστείο και μόνο να το σκεφτεί κανείς, αφού οι διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο μέσα κι έξω από την Ελλάδα πέφτουν βροχή.

Αρα, θα περάσουμε δύσκολα επειδή θα συνεχίζεται η ίδια πολιτική, με επιμέρους τροποποιήσεις στο μείγμα της διαχείρισης, αυτή τη φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Με τη διαφορά ότι τώρα ο λαός θα φτωχαίνει με αξιοπρέπεια και ψηλά το κεφάλι! Το παραδέχτηκε και η Νάντια Βαλαβάνη, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή στο «Μega»: «Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα μέσα στην επόμενη τετραετία σαν κυβέρνηση να προχωρήσει σε πλήρη αποκατάσταση των απωλειών που είχε ο λαός (...) Αν το ΚΚΕ έχει τη δυνατότητα να μας πει πώς μπορούν να βρουν δουλειά οι άνεργοι, να μας το πει και εμείς να πάμε μαζί».

Την απάντηση την πήρε απ' τον βουλευτή του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλο, που ήταν στην ίδια εκπομπή: «Με την έξοδο απ' την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Εμείς το λέμε πολύ καθαρά. Μ' αυτό τον τρόπο θα αξιοποιηθεί το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων και θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας. Και μη αναγνώριση του χρέους. Και στα τρία αυτά ζητήματα, εσείς λέτε "ναι" και στην ΕΕ, και στα μονοπώλια, και στο χρέος, άρα λοιπόν δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος και το παραδεχτήκατε και εσείς ότι στη δευτέρα παρουσία θα αντιμετωπιστούν οι απώλειες»...

Περιλαμβάνει, επίσης, άρθρα και αναφορές για το νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζουν κυβέρνηση και εργοδοσία, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή, καθώς και ρεπορτάζ από τη δράση των συνδικάτων στην Ελλάδα, αλλά και την πλούσια διεθνιστική δράση του ΠΑΜΕ.

Η έκδοση του περιοδικού ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια και κυκλοφορεί κάθε δύο μήνες. «Το περιοδικό γράφεται σε δυο γλώσσες, ελληνικά και αγγλικά, και διανέμεται κατά βάση σε ηλεκτρονική μορφή», μας λέει ο Νίκος Θεοδωράκης, από τη Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ. «Ωστόσο, για τις ανάγκες των συνδικάτων, τυπώνουμε και ορισμένα φύλλα, προκειμένου να αξιοποιηθούν στην ενημέρωση και τη διαφώτιση των ταξικών σωματείων».

Μέχρι πού φτάνει η διακίνηση του περιοδικού στην ηλεκτρονική του μορφή; «Σε εκατοντάδες Γενικές Συνομοσπονδίες, συνδικάτα, επιτροπές στους χώρους δουλειάς, εργαζόμενους στις πέντε ηπείρους, αλλά και σε Ελληνες μετανάστες στο εξωτερικό», μας λέει, και συνεχίζει: «Πολλοί από αυτούς το στέλνουν σε συνδικάτα και εργαζόμενους της χώρας τους, πολλαπλασιάζοντας τους "συνδρομητές" του περιοδικού. Αλλοι πάλι το τυπώνουν και το διανέμουν στο συνδικάτο τους ή στο χώρο της δουλειάς τους. Εχουμε τέτοια παραδείγματα από την Αμερική, την Ισπανία και από άλλες χώρες».

Η ανάγκη για την έκδοση ενός τέτοιου περιοδικού προέκυψε από το γεγονός, ότι πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργαζόμενοι του εξωτερικού ζητούσαν να μάθουν περισσότερα για τη δράση του ταξικού κινήματος στην Ελλάδα και αναζητούσαν πηγές. «Με το περιοδικό θέλουμε να κρατάμε τους εργαζόμενους στο εξωτερικό ενήμερους για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τη δραστηριότητα που αναπτύσσει το ΠΑΜΕ», λέει στον «Ριζοσπάστη».

Θέλουμε και με αυτόν τον τρόπο να συμβάλουμε, μαζί με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις του εξωτερικού, στην ιδεολογική και οργανωτική ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, στη διαμόρφωση ταξικού, συνδικαλιστικού πόλου στην Ευρώπη».

Οι εντυπώσεις που προκαλεί η έκδοση στο εξωτερικό είναι ενθαρρυντικές και ανεβάζουν ψηλότερα τον πήχη για το ΠΑΜΕ, από τεύχος σε τεύχος. Οπως λέει ο Νίκος Θεοδωράκης, «μετά την αποστολή του περιοδικού, λαμβάνουμε πολλά μηνύματα από οργανώσεις, συνδικαλιστές και εργαζόμενους του εξωτερικού που μας λένε τις εντυπώσεις τους, σχολιάζουν την έκδοση, κάνουν προτάσεις. Κάθε νέα έκδοση αποτελεί αφορμή, ώστε από τη μεριά τους να μας ενημερώνουν για τις εξελίξεις στις χώρες τους, στον κλάδο τους. Το ΠΑΜΕ αξιοποιεί αυτήν την πείρα για να εξοπλίζει τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους στην Ελλάδα».

Το 13ο τεύχος του περιοδικού «WORKERS COUNTERATTACK» είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση «http://pamehellas.gr/index.php/2012-10-02-15-11-51/2012-10-02-15-13-29/book/30-workers-counterattack-13-greek/2-magazines-el». Στο τεύχος κυριαρχούν ρεπορτάζ και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη στην Αθήνα και την πανεργατική απεργία που ακολούθησε, στις 27 Νοέμβρη. Μια ακόμα ενότητα είναι αφιερωμένη στις συνδικαλιστικές διώξεις σε βάρος στελεχών του ΠΑΜΕ, ενώ παρουσιάζεται και όλο το κείμενο που συνυπογράφουν εκατοντάδες έως τώρα συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενάντια στην εκφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να αλλάξει προς το χειρότερο το συνδικαλιστικό νόμο και να βάλει στον πάγο το δικαίωμα στην απεργία. Οι δυο τελευταίες σελίδες είναι αφιερωμένες στη διεθνιστική δράση του ΠΑΜΕ. Παρουσιάζει τα μηνύματα αλληλεγγύης, τις αποστολές, τις συναντήσεις και τις άλλες δραστηριότητες που οργανώθηκαν κεντρικά ή από συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, στο πλαίσιο της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Από την ημερίδα που έγινε στις 10 Δεκέμβρη στο αμφιθέατρο του Αρεταίειου Νοσοκομείου

Στο πλαίσιο της καμπάνιας, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες είχαν τη δική τους συμβολή. Ανέπτυξαν σημαντική δράση, κατέγραψαν την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, οργάνωσαν αγωνιστικές παρεμβάσεις γύρω από σχετικά αιτήματα και διεκδικήσεις, σχεδίασαν συσκέψεις και εκδηλώσεις με άξονα την πρόταση της ΟΓΕ για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Πλευρές της δράσης αυτής παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης», μέσα από ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Με καθημερινό πρόγραμμα δράσης έδωσε τη μάχη για την επιτυχία της καμπάνιας ο Σύλλογος της ΟΓΕ στην Πάτρα. Ανάμεσα σε άλλα, έκανε εξορμήσεις σε ημερήσια και εσπερινά ΕΠΑΛ καθώς και σε σχολές μαθητείας, με επίκεντρο τις ειδικότητες των νοσηλευτριών, των βρεφονηπιοκόμων και των κομμωτριών. Μοίρασε την ανακοίνωση της ΟΓΕ έξω τον ΟΑΕΔ και συζήτησε με άνεργες και άνεργους, που στερούνται την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για την ανάγκη να διεκδικήσουν σχετικά αιτήματα.

Από την εκδήλωση των Συλλόγων Καρδίτσας και Καλλίθηρου

Το μαζικό άνοιγμα στο πλαίσιο της καμπάνιας συνδυάστηκε και με τις μάχες του προηγούμενου διαστήματος. Για παράδειγμα, έγινε αφορμή για κάλεσμα συμμετοχής στην πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη. Αντίστοιχα, στη δραστηριότητα με αιχμή την Υγεία εντάχθηκε και η συζήτηση γύρω από τη νέα αντιασφαλιστική επέλαση, αφού το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης συνδέεται με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ενώ έχουν ήδη ακουστεί προτάσεις, όπως αυτή του διοικητή του ΙΚΑ, για σύνδεση των παροχών Υγείας με τον αριθμό των ενσήμων, προτάσεις που ανοίγουν το δρόμο για ακόμα πιο δραστικές περικοπές.

Η πείρα του συλλόγου από τη συζήτηση με τις εργαζόμενες και τις άνεργες είναι πως όλο και πιο σπάνια κάνουν ακόμα και τις βασικές προληπτικές εξετάσεις. Τα εξαντλητικά ωράρια με τα οποία δουλεύουν, η έλλειψη χρόνου, οι ευθύνες που τις βαραίνουν, το κόστος που αδυνατούν να πληρώσουν, ο μεγάλος αριθμός των ανασφάλιστων, είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην παραμέληση της πρόληψης.

Το εξώφυλλο του πρόσφατου Δελτίου της ΟΓΕ, που στις σελίδες του φιλοξενεί δραστηριότητες και άρθρα σχετικά με την καμπάνια

Στις γυναίκες της υπαίθρου επικέντρωσαν τη δράση τους οι Σύλλογοι της ΟΓΕ σε Καρδίτσα και Καλλίθηρο (Σέκλιζα). Η επιλογή αυτή έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνουν οι δυνάμεις της ΟΓΕ στη Θεσσαλία να αποτυπώσουν την κατάσταση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότισσες και συνολικά οι γυναίκες της υπαίθρου.

Μάλιστα, οι δύο Σύλλογοι οργάνωσαν κοινή εκδήλωση με αντίστοιχο θέμα, στην οποία έγιναν παρεμβάσεις από γιατρούς και φαρμακοποιούς αλλά και από την Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε η εικόνα που οι δυνάμεις της ΟΓΕ συγκέντρωσαν μέσα από όλη την προηγούμενη δράση τους για τα προβλήματα που συναντούν οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας στην περιοχή.

Οι αγρότισσες είναι σε μεγάλο ποσοστό ανασφάλιστες, αφού δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στο κόστος των ασφαλιστικών τους εισφορών, έχουν χρέη και οφειλές στον ΟΓΑ. Από τους 200.000 ανασφάλιστους αγρότες, το μεγαλύτερο μέρος φαίνεται, χωρίς να υπάρχουν ακριβή στοιχεία, ότι είναι γυναίκες. Παράλληλα, αυξάνονται τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, με αποτέλεσμα οι αγρότισσες να συνταξιοδοτούνται στα 67 τους χρόνια, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη φθορά της υγείας τους.

Παράλληλα, στο νομό Καρδίτσας, υπάρχουν δεκάδες πεδινά, ημιορεινά και ορεινά χωριά, οι κάτοικοι των οποίων πρέπει να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο Νοσοκομείο, αφού Κέντρα Υγείας και Αγροτικά Ιατρεία έχουν τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, σε τεχνολογικό εξοπλισμό και υγειονομικό υλικό.

Τα κενά και οι ελλείψεις έχουν βαρύ αντίκτυπο στις γυναίκες: Στο πολυιατρείο του ΠΕΔΥ υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στο γυναικολογικό ιατρείο, καθώς δεν υπάρχουν μηχανήματα. Δεν υπάρχουν προγράμματα ούτε και έλεγχος, που να εξασφαλίζουν τον εμβολιασμό όλων των κοριτσιών δωρεάν για τον καρκίνο της μήτρας καθώς και για τις προληπτικές εξετάσεις για γυναικολογικούς καρκίνους (ΠΑΠ, μαστογραφίες), οστεοπόρωση κ.λπ. Κυριαρχούν στην Καρδίτσα, όπως σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, τα ιδιωτικά μαιευτήρια και οι ιδιωτικές γυναικολογικές κλινικές έναντι των δημόσιων.

Οι ελλείψεις σε ειδικευμένους γιατρούς στα Κέντρα Υγείας της περιοχής ξεπερνούν το 50%: Στο Κέντρο Υγείας Μουζακίου, που καλύπτει 50 χωριά, ανάμεσά τους κι αυτά της ορεινής Αργιθέας, προβλέπονται 16 ειδικευμένοι ιατροί, αλλά υπηρετούν 11. Στο Κέντρο Υγείας Σοφάδων, που καλύπτει 30 χωριά, προβλέπονται 24 ειδικευμένοι ιατροί, αλλά υπηρετούν 10. Στο Κέντρο Υγείας Παλαμά, που έχει στη ευθύνη του 25 χωριά, προβλέπονται 18 ειδικευμένοι ιατροί, αλλά υπηρετούν 6.

Ακόμα χειρότερη είναι και η κατάσταση με τους αγροτικούς γιατρούς: Στην περιοχή Μουζακίου υπάρχουν 24 αγροτικά ιατρεία, για τα οποία προβλέπονται 28 γιατροί, όμως μόνο 13 υπηρετούν με αποτέλεσμα 12 ιατρεία να είναι κενά. Στην περιοχή Σοφάδων υπάρχουν 15 αγροτικά ιατρεία για τα οποία προβλέπονται 22 γιατροί, όμως μόνο 16 υπηρετούν. Στην περιοχή Παλαμά υπάρχουν 10 αγροτικά ιατρεία για τα 25 χωριά, προβλέπονται 14 γιατροί και υπηρετούν 13.

Ασχημη είναι η κατάσταση και στο Νοσοκομείο της πόλης: Εφημερεύει 365 μέρες το χρόνο, χωρίς νευρολόγο, γαστρεντερολόγο, ψυχίατρο, δερματολόγο και το τελευταίο τρίμηνο χωρίς παιδίατρο για 15 μέρες. Η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού από τις 10 Δεκέμβρη λειτουργεί χωρίς νεφρολόγο.

Στις γειτονιές, στους χώρους άθλησης αλλά και τα μικρομάγαζα των αυτοαπασχολούμενων προσανατόλισε το μαζικό του άνοιγμα ο Σύλλογος της Πετρούπολης. Η ανεργία, η ανασφάλιστη δουλειά, το κόστος των φαρμάκων, της επίσκεψης στον γιατρό, των εξετάσεων, αποδείχθηκαν «κοινός τόπος» στις περισσότερες συζητήσεις.

Δίπλα στη δύσκολη αυτή κατάσταση οι εργαζόμενες και οι άνεργες της πόλης είχαν το προηγούμενο διάστημα μια μικρή αλλά σημαντική νίκη. Μετά από την επίμονη προσπάθεια της δημοτικής αρχής, λειτούργησαν στα τέλη του Νοέμβρη τα ιατρεία του ΠΕΔΥ.

Ο Σύλλογος της ΟΓΕ στήριξε με τις δυνάμεις του την προσπάθεια και τη διεκδίκηση αυτή. Κάλεσε και εξακολουθεί να καλεί τις γυναίκες να μη δείξουν κανέναν εφησυχασμό αλλά να συνεχίσουν και να εντείνουν την πάλη τους. Να διεκδικήσουν την πλήρη στελέχωσή τους με όλες τις ειδικότητες και τα εργαστήρια. Να παλέψουν με στόχο τη δημιουργία αυτόνομου Κέντρου Υγείας στην Πετρούπολη και συνολικά για ένα καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Η συζήτηση με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και στον τομέα της πρόληψης και της υγείας, τροφοδοτεί το ενδιαφέρον για συζήτηση και δράση. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα από την εκδήλωση του Συλλόγου (1/12): Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στις δεκάδες γυναίκες που την παρακολούθησαν η παρέμβαση μετανάστριας, που ζει για χρόνια στη χώρα μας, η οποία μετέφερε την προσωπική της πείρα από τις παροχές Υγείας που απολάμβαναν οι γυναίκες και συνολικά οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους στις σοσιαλιστικές χώρες.

Με τροποποιημένο το πρόγραμμά του για τις επόμενες 2 βδομάδες εκπέμπει το διαδικτυακό ραδιόφωνο του ΠΑΜΕ. Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα θα επιστρέψει ξανά από τις 5 Γενάρη. Μέχρι τότε οι εκπομπές τις μέρες των γιορτών θα είναι οι παρακάτω: Την Τετάρτη 31/12, στις 12 μ., «Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά» με την Μαρία Καραπιπέρη, με κάλαντα και έθιμα από όλη την Ελλάδα. Τις Πέμπτες 25/12 και 1/1, στις 9 μ.μ., «ΠΑΜΕ δρόμο», με τον Γιώργο Σαρρή. Το Σάββατο 3/1, στις 12 μ., «Οι αγώνες στο επίκεντρο», με καλεσμένο μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 3/1/1981

Στη συζήτηση που προηγήθηκε, ο εισηγητής του ΣΥΝ υπερασπίστηκε τη Συνθήκη, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Επιλέγουμε την πορεία προς την ενωμένη Ευρώπη και θέλουμε να συμβάλλουμε στη συνειδητή αποδοχή της από την κοινή γνώμη». Στην ίδια συζήτηση, ο Λεωνίδας Κύρκος χαρακτήρισε το ΚΚΕ για τη στάση του απέναντι στη Συνθήκη «παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος»!

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που τάχθηκε κατά της Συνθήκης και προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποκαλύψει την ουσία της στο λαό. Πρότεινε, μάλιστα, να γίνει δημοψήφισμα, όπως έγινε σε άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ, για την αποδοχή ή την απόρριψη της Συνθήκης. Η πρόταση απορρίφθηκε από τα υπόλοιπα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ). Ακόμα και μετά την επικύρωση της Συνθήκης, το ΚΚΕ επανέφερε την πρόταση για δημοψήφισμα.

Το ΚΚΕ με σταθερότητα πολέμησε την ΕΕ σαν διακρατική Ενωση των μονοπωλίων, από την οποία ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα καλό. Οπως αποδείχτηκε, η Συνθήκη του Μάαστριχτ και οι μετέπειτα Συνθήκες, θωράκισαν παραπέρα την εξουσία των μονοπωλίων, όξυναν την ανισομετρία στο εσωτερικό της ΕΕ και τις αντιθέσεις, συνέβαλαν καθοριστικά στη διάλυση των κατακτήσεων που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια, κάτω από την επίδραση και του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες.

Σε εποχές δύσκολες, που η κυρίαρχη προπαγάνδα παρουσίαζε την ΕΕ σαν το «κοινό μας σπίτι», που οργίαζαν οι υποσχέσεις προς το λαό ότι «θα φάει με χρυσά κουτάλια», που κάθε αντι-ΕΕ φωνή ταυτιζόταν με τον «δογματισμό», τον «απομονωτισμό» και τον «αναχρονισμό», το ΚΚΕ αποκάλυψε το ρόλο και το χαρακτήρα της Ευρωένωσης, πάλεψε για να κοντράρει οργανωμένα ο λαός τις συνέπειες της πολιτικής της στην Ελλάδα, να δυναμώσει η κοινή πάλη και η αλληλεγγύη με τους λαούς στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Για την «πλύση εγκεφάλου» του λαού, ότι τάχα τον συμφέρει η ένταξη στην ΕΟΚ (μετέπειτα ΕΕ), η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της δεν λυπήθηκαν κόπο και χρήμα. Οπως έγραφε ο «Ριζοσπάστης», η τότε κυβέρνηση της ΝΔ δαπάνησε περίπου 50 εκ. δραχμές τον Γενάρη του 1981 και πολλαπλάσια τους επόμενους μήνες, σε διαφημίσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, που έγινε την 1η Γενάρη 1981. Το «κλασικό» σλόγκαν «Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ» υπολογίζεται ότι κόστιζε 200.000 δραχμές κάθε φορά που προβαλλόταν.

Εκείνη την περίοδο, το ΠΑΣΟΚ δήλωνε αντίθετο με την ένταξη στην ΕΟΚ, μιλούσε για «ειδική σχέση» και αργότερα, σαν κυβέρνηση, προσαρμόστηκε πλήρως στα δεδομένα της ένταξης. Το τότε «ΚΚΕ Εσωτερικού» τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ένταξης. Εγραφε η «Αυγή» στις 31 Δεκεμβρίου 1980: «Πατώντας στέρεα στο έδαφος της πραγματικότητας και των δυνατοτήτων που υπάρχουν ταχθήκαμε υπέρ της ένταξης μας στην ΕΟΚ. Ρίξαμε το βάρος μας για μια επιλογή που ανοίγει τις καλύτερες δυνατότητες για την πετυχημένη διεξαγωγή του αγώνα για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό στην Ελλάδα».

Ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλής, ήταν πιο ειλικρινής, μιλώντας απευθείας τη γλώσσα της τάξης που υπηρέτησε διαχρονικά ο ίδιος και το κόμμα του. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα (1 Γενάρη 1981), «στάθηκε στην "ατυχή συζήτηση" η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ να γίνει σε μια στιγμή που "ιδιαίτερα η Ευρώπη διέρχεται βαθιά και πολύμορφη κρίση (...) θα χρειαστεί να υποβληθούμε σε ορισμένες θυσίες (...) Να δουλέψουμε περισσότερο και να ξοδεύουμε λιγότερα από όσα κερδίζουμε"»...

-- Πόσο καιρό εκπέμπει το Web Radio του ΠΑΜΕ; Τι πείρα βγαίνει από την έως τώρα λειτουργία του;

-- Το διαδικτυακό ραδιόφωνο του ΠΑΜΕ εκπέμπει από το Νοέμβρη του 2013, αυτή η πρωτοβουλία ήρθε να απαντήσει στον αποκλεισμό της δράσης των ταξικών δυνάμεων από τα αστικά ΜΜΕ, στη διαστρέβλωση και συκοφάντηση των αιτημάτων και των παρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς. Μέσα από το Web Radio δίνουμε τη μάχη και στο μέτωπο της ενημέρωσης της εργατικής οικογένειας. Επιδιώκουμε να αποτελέσει εργαλείο στα χέρια των ταξικών δυνάμεων, που θα συμβάλει στην οργάνωση των εργαζομένων, στη μαζικοποίηση των συνδικάτων, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

-- Τι καινούριο προστέθηκε στο πρόγραμμα τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του Web Radio;

-- Τόσο η λειτουργία όσο και το πρόγραμμα του σταθμού βελτιώθηκαν αισθητά, παρότι έχουμε ακόμα βήματα να μετρήσουμε. Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα έγινε πιο πλούσιο, εμπλουτίστηκε από περισσότερα συνδικάτα, 10 από την Αττική, 3 τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα) καθώς και το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου. Την εικόνα από το χώρο της σπουδάζουσας νεολαίας μεταφέρει και φέτος το ΜΑΣ. Η Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων συνεχίζει να μας ενημερώνει για τις εξελίξεις και τις παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ σε όλο τον κόσμο, ενώ φέτος προστέθηκε η εκπομπή «Εδώ στον ξένο τόπο», όπου καλεσμένοι είναι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα και Ελληνες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό.

Το πρόγραμμα πλαισιώνεται ακόμη από εκπομπές με ενημερωτικό και καλλιτεχνικό περιεχόμενο, όπως οι εκπομπές «Γεια σου περήφανη και αθάνατη εργατιά», «ΠΑΜΕ Δρόμο» και «Μetal iscoming». Τους επόμενους μήνες θα εμπλουτιστεί αυτός ο τομέας του προγράμματος και με εκπομπή για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και το παιδικό παραμύθι.

-- Υπάρχει ενδιαφέρον από τα συνδικάτα να συμμετέχουν στο πρόγραμμα;

-- Πέραν των συνδικάτων που έχουν τη δική τους σταθερή εβδομαδιαία εκπομπή από τους κλάδους των Τηλεπικοινωνιών, Επισιτισμού - Τουρισμού, Εμπορίου, Χρηματοπιστωτικού, Ενέργειας, Μετάλλου, Φαρμάκου, Λογιστών, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, και Μουσικών το ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί και από ακόμα δεκάδες συνδικάτα. Κάθε Σάββατο πρωί στην εκπομπή «Οι αγώνες στο επίκεντρο» καλεσμένοι στο studio του σταθμού είναι σωματεία και γραμματείες από κλάδους οι οποίοι δίνουν το στίγμα από τις εξελίξεις και τις μάχες που δίνουν στους τόπους δουλειάς. Χαρακτηριστικό είναι ότι τους τελευταίους 2 μήνες σχεδόν όσα σωματεία έδωσαν τη μάχη των αρχαιρεσιών βρέθηκαν πίσω από τα μικρόφωνα του Web Radio.

-- Τι ανταπόκριση βρίσκουν οι εκπομπές στους εργαζόμενους; Υπάρχουν παραδείγματα που ξεχωρίζουν;

-- Το Web Radio του ΠΑΜΕ έχει μεγαλύτερη ανταπόκριση όσο περνάει ο καιρός. Αυτό βέβαια εξαρτάται αποκλειστικά από το βαθμό που δουλεύεται από τα συνδικάτα, δηλαδή πώς η θεματολογία θα είναι πλούσια, καίρια, θα προπαγανδίζεται στους τόπους δουλειάς, από το πόσο γνωρίζουν οι εργαζόμενοι σε έναν κλάδο, για παράδειγμα, ότι το σωματείο τους έχει εκπομπή την Τρίτη στις 6 το απόγευμα και θα συζητηθεί η ΣΣΕ.

Εχουμε πάρει μέτρα για να αξιοποιηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό το «εργαλείο» του Web Radio. Ολα τα σωματεία ανεβάζουν τις εκπομπές τους στα site τους και η αλήθεια είναι ότι από εκεί ακούγονται περισσότερο. Υπάρχουν επίσης σωματεία που στέλνουν κάθε εκπομπή στα μέλη τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Επίσης, έχουμε βγάλει αφισετάκια για να ενημερωθούν και με αυτό τον τρόπο οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς.