ΤΑ ΝΕΑ: ΚΑΙ ΦΟΝΙΑΣ Ο «ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ» ΑΡΧΗΓΟΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

ΕΘΝΟΣ: Ο αποκαλυπτικός διάλογος Γιωτόπουλου - Χριστόδουλου: ΤΕΤ - Α - ΤΕΤ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ «17Ν» ΔΙΝΕΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ...

ΤΟ ΒΗΜΑ: ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: 17 Ν: ΜΙΑ ΚΑΣΕΤΑ ΑΠΟ-ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΙΔΡΥΤΗ.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 6^ος στη λίστα των 21 υπόπτων που έδωσαν οι ΗΠΑ - «ΛΕΙΨΟΣ» ΑΡΧΗΓΟΣ Ο 58ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (Ρίζου): «ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΑΡΤΗΣ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΣΤΟ ΦΩΣ ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΙ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΙ ΚΡΙΚΟΙ.

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η ΚΑΥΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ 17Ν.

Η ΧΩΡΑ: ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΜΕ ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΕΝΑ.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΣΤΗ «17Ν».

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΡΥΤΗ.

ΕΣΤΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΚΗ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ.

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (Μήτση): ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΕΙΨΗ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΩΝ!..

Η ΑΥΓΗ: ΝΑ ΧΥΘΕΙ ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΜΕΓΑΛΑ «ΦΕΣΙΑ» ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ.

Βρικόλακες: «Μπαίνουν από παντού. Από τις πόρτες, τα παράθυρα, ακόμα και από τις χαραμάδες. Τα ζόμπι με τις γραβάτες, οι ανεγκέφαλοι ειδήμονες, οι χουντοδικηγορίσκοι, οι ομιλούσες φωτοτυπίες των μυστικών υπηρεσιών. Οι φελλοί της κοινωνίας κολυμπούν στον αφρό των καναλιών και της ενημέρωσης πυροβολώντας με ηδονή Αουσβιτς. Οι σφουγγαρίστρες του απόπατου της εξουσίας» (Δημ. Δανίκας - «ΝΕΑ»).

Από τα «προσεχώς»: «Ωρες ώρες, πάντως, έχει κανείς την αίσθηση ότι παρακολουθεί την κατά επιμελημένες δόσεις "υλοποίηση" ενός μεγάλου σεναρίου που έχει εκπονηθεί προ πολλού και οι κατασκευαστές του αναθέτουν στα Μέσα να διαδραματίζουν το ρόλο που παίζει το διαφημιστικό "προσεχώς" στις κινηματογραφικές αίθουσες: Ο,τι προαναγγέλλεται κάποια στιγμή, πραγματοποιείται οπωσδήποτε σε τρεις - τέσσερις μέρες» (Παντελής Μπουκάλας -«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Πληροφορίες για ολίγους: «Εκείνο το στοιχείο που τραβούσε την προσοχή (σ.σ. στις προκηρύξεις της "17Ν") ήταν οι παρατηρήσεις για κάποια επεισόδια της οικονομικής και κοινωνικής ζωής και, ιδιαίτερα, κάποιες "πληροφορίες" για εξελίξεις που συνδέονταν με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα του τόπου μας. Γιατί, ειδικά αυτές, δεν είχαν ακόμη γραφεί στον ευρύτερο Τύπο, ημερήσιο ή περιοδικό. Κυκλοφορούσαν όμως ως "εκτιμήσεις και κουτσομπολιά" μεταξύ ενός μικρού αριθμού συνδαιτυμόνων, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και επίλεκτα μέλη του ολιγάριθμου κατεστημένου των Αθηνών» (Χ.Α. Παπαδημητρίου -«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Μύθοι...: «Με τις τελευταίες αποκαλύψεις φαίνεται να οδηγούνται σε κατάρρευση και ορισμένοι μύθοι που επί χρόνια δημιουργήθηκαν. Μύθος πρώτος: Οτι η "17 Νοέμβρη" ήταν οτιδήποτε άλλο (π.χ. πράκτορες της ΚΥΠ ή της CIA, μέλη του ΠΑΚ ή του ΠΑΣΟΚ, πρόσωπα από τον κύκλο των "συνήθων υπόπτων" κ.ά.) από αυτό που η ίδια δήλωνε με τις προκηρύξεις της» (Γ. Καρελιάς - «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ») (σ.σ. Τότε το ΠΑΣΟΚ είναι σοσιαλιστικό κόμμα...).

Η ΚΙΝΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΗ: «Τέλος στη δράση, λοιπόν, της "17Ν", αλλά όχι ακόμη και τελείωμα των ερευνών για το ΤΙ ΕΙΝΑΙ ακριβώς αυτή η τρομοκρατική οργάνωση και ποια ΔΥΝΑΜΗ κινούσε τόσο καιρό τη "μηχανή" της, εξασφαλίζοντάς της το απαραίτητο υλικό πληροφοριών και τις καθόλου τρέχουσες τεχνικές, στρατιωτικές γνώσεις, για το είδος του οπλισμού που χρησιμοποίησε, καθώς και για τον χειρισμό ορισμένων από τα όπλα της, που απαιτούσε κάποια συγκεκριμένη εκπαίδευση» (Κ. Ι. Αγγελόπουλος -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΡΩΤΗΜΑ: «Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται δεν είναι πώς έγινε δυνατή η σχεδόν κινηματογραφική εξάρθρωση της οργάνωσης, αλλά γιατί οι αρχές της συντεταγμένης Πολιτείας απέτυχαν σε αυτές τους τις προσπάθειες επί 27 συναπτά έτη» (Από το άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

«ΜΥΣΤΙΚΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ: «Διεκδικούν οι βρετανικές υπηρεσίες να αναγνωριστεί ως βασικός ο ρόλος τους στον εντοπισμό και την εξάρθρωση της οργάνωσης-φάντασμα 17Ν, ενώ χαρακτηρίζουν δευτερεύοντα και μάλλον αναποτελεσματικό το ρόλο των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας. Από το παιχνίδι του ανταγωνισμού των συμμαχικών μυστικών και άλλων υπηρεσιών, βγαίνουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, που αποκαλύπτουν τις εμμονές, τις καχυποψίες, αλλά και την εκμετάλλευση από την πλευρά των Αμερικανών, της τρομοκρατίας για την άσκηση πιέσεων» (Από το άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ: «Η αμερικανική κυβέρνηση δεν αποκλείεται να ζητήσει την έκδοση των μελών της οργάνωσης 17Ν εάν αποδειχθεί με στοιχεία ότι έχουν σκοτώσει Αμερικανούς υπηκόους. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Αμερικανοί έχουν θέσει και ένα άλλο θέμα για το οποίο έχει αποφασίσει ήδη η ελληνική δικαιοσύνη: Ζητούν να ανοίξουν οι φάκελοι των υποθέσεων του Γιώργου Μπαλάφα και του Αβραάμ Λεσπέρογλου» (Μιχ. Ιγνατίου - ΕΘΝΟΣ).

Του Ηλία Μακρή από την «Καθημερινή»

Αλλά από ποια θέση ο πρωθυπουργός απλώνει τις «προστατευτικές φτερούγες» του στην Αριστερά; Από τη θέση του αρχηγού ενός κόμματος, που έχει κάνει ό,τι μπορεί για να πλήξει τα υψηλά ιδανικά και τα οράματά της, αφού, στο όνομά τους, εξαπέλυσε την πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Κρατώντας με το ένα χέρι τα λάβαρα και τα συνθήματα της Αριστεράς, δε δίστασαν με το άλλο να ασκήσουν την πιο ωμή κρατική βία σε βάρος των εργαζομένων.

Ποια Αριστερά, λοιπόν, υπερασπίζονται; Προφανώς, την καθεστωτική, το βασικό πυλώνα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, την Κεντροαριστερά. Αυτή θεωρούν «σύγχρονη Αριστερά». Αλλά αυτή η «Αριστερά» διόλου δεν κινδυνεύει να «στιγματιστεί» (από τα δικά της «παπαγαλάκια»...). Αντίθετα, έχει δείξει έμπρακτα ότι μπορεί, κατά τρόπο «αποτελεσματικό», να αντιμετωπίσει την «εκτός συστήματος» Αριστερά.

Με την Αριστερά των αγώνων, της αμφισβήτησης της «νέας τάξης», της κοινωνικής ανατροπής, έχουν σταθερό μέτωπο. Ειδικά για το ΚΚΕ δεν έχουν διστάσει να ισχυριστούν ξεδιάντροπα ότι κινείται «στα όρια της νομιμότητας»(!), αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι θα προτιμούσαν να «μην μπερδεύεται στα πόδια τους». Πάντως, οι κομμουνιστές - και όχι μόνον - έχουν αισθανθεί πολύ καλά ότι η βία, στην οποία αναφέρεται ο Κ. Σημίτης, έχει μόνο μία συγκεκριμένη προέλευση: Το κράτος.

Υποκριτική, λοιπόν, μας ακούγεται η φραστική αποδοκιμασία του πρωθυπουργού στην επίθεση που γίνεται στην Αριστερά ταυτόχρονα ...με την εξάρθρωση της «17 Ν». Φαντάζει περισσότερο ως άλλοθι...