Γρηγοριάδης Κώστας

Απτό παράδειγμα των ημερών, η ικανοποίηση των επενδυτικών σχεδίων των αφεντικών της ΠΑΕ ΠΑΟ για να φτιάξει γήπεδο - συνοδευόμενο, φυσικά, από τεράστιες εμπορικές εγκαταστάσεις - σε ελεύθερο χώρο 180 στρεμμάτων στον Ελαιώνα. Τις προάλλες, βγήκε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς και «έραψε» τροπολογία στα «μέτρα τους» για τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων, που θα φορτώσουν δεκάδες χιλιάδες τ.μ. τσιμέντου στην περιοχή. Μια μέρα μετά, πριν καλά - καλά ψηφιστεί η τροπολογία, βγήκε ο - κατά τα άλλα «σφιχτοχέρης» - υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης και ενέκρινε πίστωση 127,6 εκατ. ευρώ για την κατασκευή με λεφτά του λαού των έργων υποδομής (δρόμοι, δίκτυα κοινής ωφέλειας κ.ά.) των εγκαταστάσεων της ΠΑΕ!

Η ίδια, βέβαια, κυβέρνηση αρνείται επίμονα να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα για αύξηση στο 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία, όπως αρνείται να φτάσει το επίδομα ανεργίας στα 2/3 του κατώτερου μισθού, αν και το προβλέπει ο νόμος. Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση και τους ίδιους υπουργούς, που, παρότι «δεσμεύτηκαν» στα λόγια, αρνούνται να μειώσουν στο 8% (από 18%) τον ΦΠΑ για τα αγροτικά μηχανήματα και - παρότι υπάρχει συνταγματική επιταγή - αρνούνται να διαμορφώσουν τις κατώτερες συντάξεις σε επίπεδα ζωής και όχι πείνας...

Ολα για το κεφάλαιο, λοιπόν...

Τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, ο αυταρχισμός και οι χαφιεδοκάμερες στους δρόμους δεν αποτελούν ζητήματα που έπρεπε να τεθούν στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας (ΔΣΑ), κατά τον Γ. Πανούση, υποψήφιο υπερνομάρχη με τους «Ενεργούς Πολίτες». Οσο και αν ψάξαμε στα 10 σημεία σχετικού υπομνήματος που κατέθεσε προς το ΔΣΑ, στη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρό του, Δ. Παξινό, δεν τα βρήκαμε.

Μάλιστα ανάμεσα στις δέκα προτάσεις του κ. Πανούση διακρίναμε και την πρόταση για «συμμετοχή - μαζί με ΟΤΑ - σε προγράμματα Equal που σχετίζονται με την κοινωνική επανένταξη αποκλεισμένων ανθρώπων ή ομάδων». Ο κ. Πανούσης, δηλαδή, δεν απαιτεί κρατικά κονδύλια για τους αποκλεισμένους ανθρώπους, αλλά «αναπτυξιακά προγράμματα» της ΕΕ από τα οποία σίγουρα, όπως έχει αποδειχθεί, κερδίζουν επιτήδειοι επιχειρηματίες...

Στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν, στις επαφές τους με φορείς, στις δηλώσεις στα τοπικά ΜΜΕ οι υποψήφιοι νομάρχες και δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλία - όπως κι αυτοί που «κατεβαίνουν» με κοινή υποστήριξη ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ - εμφανίζονται σαν ανυποχώρητοι υπερασπιστές των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και αγνοί υπηρέτες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οπως π.χ. ο υποψήφιος νομάρχης Μαγνησίας, Απ. Παπατόλιας, που διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα τα εργασιακά δικαιώματα στους ΟΤΑ κι ανάμεσα στους καλεσμένους του ομιλητές ήταν και ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπ. Παπασπύρος. Οπως η υποψήφια νομάρχης Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία οργανώνει συναντήσεις με φορείς του νομού, υποσχόμενη λύσεις για όλα τα προβλήματά τους. Οπως ο Σ. Παπαδόπουλος, κοινός υποψήφιος του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ για τη Νομαρχία Τρικάλων, ο οποίος κάνει, συνεχώς, δηλώσεις στα ΜΜΕ, προβάλλοντας ένα παραπλανητικό «αγωνιστικό - φιλολαϊκό προφίλ». Τα ίδια κάνουν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι, παίζοντας το ρόλο του λαϊκού προστάτη και «τάζοντας λαγούς με πετραχήλια»...

Θα πείτε, σε προεκλογική περίοδο βρισκόμαστε και είθισται να γινόμαστε μάρτυρες ενός πολιτικαντισμού που στοχεύει στην ψηφοθηρία και χαρακτηρίζει τους υποψήφιους των κομμάτων του πολιτικού κατεστημένου και της καθεστηκυίας τάξεως. Αναρωτιόμαστε, όμως: Ολοι αυτοί οι «Θαθάδες του μαυρογιαλουρισμού» θεωρούν ότι οι ψηφοφόροι είναι τόσο αφελείς και ευκολόπιστοι που δεν αντιλαμβάνονται την εξόφθαλμη κοροϊδία τους; Νομίζουν πως ο κόσμος δεν ξέρει ότι τα κόμματα που τους υποστηρίζουν έχουν τεράστιες ευθύνες για την καταπάτηση των εργατικών και εργασιακών δικαιωμάτων στους δήμους και στις νομαρχίες, για τη μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε φορομπηχτικό μηχανισμό του κράτους και σε υπηρέτη των επιχειρηματιών και για την ένταση των λαϊκών προβλημάτων; Εχουν την εντύπωση ότι με τα ψέματα, τα καλοπιάσματα και τους εκβιασμούς θα μπορέσουν να κρύψουν το αντιλαϊκό πρόσωπό τους, ως εκπρόσωποι και διαχειριστές μιας πολιτικής που στρέφεται εναντίον του λαού και εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα; Α ναι, μάλλον θα βρεθούν προ εκπλήξεων στις 15 του Οκτώβρη...

Ως μια «Νέα Εθνική Στρατηγική για τα Ναρκωτικά» παρουσίασε τις προάλλες, ο υπουργός Υγείας, Δ. Αβραμόπουλος, τα όσα σχετικά εξάγγειλε, αλλά μόνο νέα δεν είναι. Ολα όσα ανακοινώθηκαν αποτελούν μια επανάληψη της πολιτικής, που χρόνια τώρα εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Η μόνη διαφορά βρίσκεται στην κυβερνητική πρόθεση, να εφαρμοστεί η πολιτική αυτή σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες αυτές, λοιπόν, θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί η πολιτική ιδιωτικοποίησης της όποιας απεξάρτησης, αφού θα μπορούν να παρέχουν σχετικές υπηρεσίες ιδιώτες, δήμοι, νομαρχίες, η Εκκλησία, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και γενικώς όλοι όσοι θα πληρούν τους «όρους και τις προϋποθέσεις ιδρύσεως και λειτουργίας αυτών των μονάδων». Με άλλα λόγια, ο τομέας της απεξάρτησης εκχωρείται στην επιχειρηματική δραστηριότητα και τις κερδοσκοπικές επιδιώξεις της. Θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί, επίσης, η παροχή υποκαταστάτων, αφού τα τελευταία θα παρέχονται κι από τους γιατρούς του ΕΣΥ. Τέλος, θα επιβληθούν νοσήλια στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ώστε να γίνει άλλο ένα βήμα απαλλαγής του κράτους από την όποια σχετική ευθύνη και κόστος.

Τι αποτελέσματα θα έχει η πολιτική της «Νέας Εθνικής Στρατηγικής»; Τα ίδια και χειρότερα με όσα είχε και η ανάλογη πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το βασκικό είναι ένα χρόνιο και σύνθετο ζήτημα που ξεκίνησε ως λαϊκή αντίδραση στη δικτατορία για να πάρει διάφορες μορφές μέχρι τις μέρες μας.

Λεπτομέρειες για την ακριβή έναρξη των συνομιλιών δεν έχουν δοθεί αλλά μέχρι στιγμής θετικά δέχτηκε τις δηλώσεις του Ισπανού πρωθυπουργού το βασκικό αυτονομιστικό κόμμα «Ερι Μπατασούνα» που θεωρείται πολιτική πτέρυγα της ΕΤΑ. Θυμίζουμε ότι η ΕΤΑ είχε ανακοινώσει πως αποφάσισε να κηρύξει «διαρκή εκεχειρία» στις 22 Μάρτη. Οπως ανέφερε στην ανακοίνωσή της, στόχος της απόφασης για εκεχειρία είναι «να αρχίσει μια δημοκρατική διαδικασία στη Χώρα των Βάσκων, ώστε να οικοδομηθεί ένα νέο πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα αναγνωριστούν τα δικαιώματα που έχουμε ως λαός».

Ούτως ή άλλως, είναι μια διαδικασία που θα έχει πραγματικό ενδιαφέρον για την Ισπανία και όχι μόνο.