Στα χρόνια που η χώρα μας βρίσκεται στην ΕΟΚ και την ΕΕ και εφαρμόζεται η Κοινή Αγροτική Πολιτική, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά έχουν πεταχτεί έξω από την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, η οποία ολοένα και περισσότερο περνάει στα χέρια μεγάλων αγροτοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.
Εκτός από τις καταστροφικές συνέπειες που συνεπάγεται για τους γεωργούς και, γενικότερα, για τους ανθρώπους της υπαίθρου, αυτό έχει βαριές επιπτώσεις και στην τσέπη του λαού, ο οποίος πληρώνει όλο και πιο ακριβά για την τροφή και την ένδυσή του. Αλλά και στην υγεία της λαϊκής οικογένειας, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αποκαλύφθηκε ότι υπάρχει πρόβλημα με την ποιότητα και υγιεινή των παραγόμενων από αυτές τις εκμεταλλεύσεις προϊόντων, αφού σκοπός τους είναι η εξασφάλιση της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης κερδοφορίας. Τα συνεχή διατροφικά σκάνδαλα με τις «τρελές αγελάδες», τα άρρωστα άλογα, τα μολυσμένα πουλερικά, αλλά και τα μεταλλαγμένα σιτηρά, φρούτα κ.λπ. είναι ενδεικτικά.
Την τελευταία δεκαετία, ιδιαίτερα έχει πληγεί η κτηνοτροφία, όπου έχουμε δραματική μείωση του αριθμού των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, των ζώων και της παραγωγής και μεγάλη αύξηση των εισαγωγών κτηνοτροφικών προϊόντων, για τις οποίες η χώρα μας δαπανά πάνω από 2,5 δισ. ευρώ ετησίως. Οι μικροί αγελαδοτρόφοι έχουν αποδεκατιστεί, δεκάδες χιλιάδες είναι οι «εκτοπισμένοι» αιγοπροβατοτρόφοι, ενώ έχουν μείνει μόνο 90.000 αρμεγόμενες αγελάδες και 15 εκατομμύρια, περίπου, γιδοπρόβατα.
Τα 4 τελευταία χρόνια η μείωση της εθνικής παραγωγής σε πρόβειο γάλα υπολογίζεται πάνω από 10% και πάνω από 25% στο γίδινο (η χώρα μας εισάγει κοντά στους 15.000 τόνους πρόβειου και 600 τόνους, περίπου, γίδινου γάλακτος), από τις αγελάδες παράγεται μόλις το 40% των εγχώριων αναγκών (το έλλειμμα υπολογίζεται σε 720.000 τόνους και καλύπτεται με εισαγωγές) και το παραγόμενο κρέας από το σύνολο των εκτρεφόμενων βοοειδών (συμπεριλαμβανομένων και των ζώων που εισάγονται για πάχυνση) καλύπτει μόνο το 25% των αναγκών μας.
Με τις μεγάλες περικοπές της εξισωτικής αποζημίωσης των κτηνοτρόφων των ορεινών και των ημιορεινών περιοχών, σε συνδυασμό με την απουσία μέτρων και ουσιαστικών αποζημιώσεων των παραγωγών για τον καταρροϊκό πυρετό που αφανίζει κοπάδια, τις χαμηλές τιμές παραγωγού στο γάλα και το κρέας, την αύξηση του κόστους παραγωγής, με τις πανάκριβες ζωοτροφές και τα άλλα μέσα και εφόδια, κυβέρνηση και ΕΕ δίνουν, φέτος, νέο ισχυρό πλήγμα στην ελληνική κτηνοτροφία, απειλώντας την κυριολεκτικά με αφανισμό.
Σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων, σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, στη Λάρισα
Icon |
Η Πανελλαδική Επιτροπή των μπλόκων είχε συγκροτηθεί από εκπροσώπους των 40 μπλόκων που είχαν στηθεί, πέρσι, σε διάφορες περιοχές της χώρας, στη διάρκεια της μεγάλης πανελλαδικής αγροτικής κινητοποίησης, η οποία είχε κρατήσει πάνω από 20 μερόνυχτα, με εκατοντάδες τρακτέρ να βρίσκονται στους δρόμους.
Στη σύσκεψη θα γίνει συζήτηση για τα πολλά, παλιά και νέα, προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, λόγω της ΚΑΠ και, γενικότερα, της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και τα οποία τους ωθούν να βγουν στους δρόμους του αγώνα.
Στη χρονιά που διανύουμε, μπήκαν σε εφαρμογή νέα αντιαγροτικά μέτρα που επέβαλαν η κυβέρνηση και η ΕΕ, ενώ οι αγρότες βρέθηκαν μπροστά σε πολλά νέα προβλήματα, όπως:
Το νέο, μεγάλο «κακό» που έρχεται από τη νέα χρονιά για τη μικρομεσαία αγροτιά, είναι η Νέα ΚΑΠ της ΕΕ για το 2015 - 2020, η οποία, με τα νέα μέτρα που φέρνει, θα επιταχύνει κι άλλο το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και τη συγκέντρωση της γης και της αγροτικής παραγωγής σε λίγους μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες - καπιταλιστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την αρχή του 2015, οι ενισχύσεις μειώνονται κατά 19% - η φετινή μείωση υπολογίζεται στο 8% - ενώ συνολικά μέχρι το 2020, η μείωση θα ξεπεράσει το 30%.
Ταυτόχρονα, παραμένουν και συνεχώς οξύνονται τα χρόνια προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που οφείλονται στη διαχρονική αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Αυτά κατά κύριο λόγο αφορούν:
-- Τις χαμηλές τιμές παραγωγού, που φέτος αφορούν στο σύνολο, σχεδόν, των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ προβλήματα υπάρχουν με τις ανοιχτές τιμές που καλούνται να διαθέσουν τη σοδειά τους οι παραγωγοί, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πότε και πόσο θα πληρωθούν.
-- Την αύξηση του κόστους παραγωγής, με τις συνεχείς ανατιμήσεις, που επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι στις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζωοτροφές κ.ά.), αλλά και το κράτος με τις μεγάλες αυξήσεις στο αγροτικό πετρέλαιο και το αγροτικό ρεύμα.
-- Τις «νόμιμες» περικοπές των επιδοτήσεων, οι οποίες από το 4% που ξεκίνησαν στην ενιαία ενίσχυση, πριν μερικά χρόνια, έφτασαν, φέτος, στο 12,5% κι έπεται συνέχεια.
-- Τις ζημιές στην παραγωγή από αντίξοες καιρικές συνθήκες και αρρώστιες, που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ, παρά το γεγονός ότι τα ασφάλιστρα που πληρώνουν οι αγρότες είναι πολύ υψηλά.
-- Τα βαριά χαράτσια, που αναγκάζονται να πληρώνουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι, όπως οι μεγάλες εισφορές σε ΕΛΓΑ - ΟΓΑ, για τις αδειοδοτήσεις των γεωτρήσεων, τις δηλώσεις καλλιέργειας (ΟΣΔΕ), τη νομιμοποίηση των σταυλικών εγκαταστάσεων, τις ηλεκτρονικές σημάνσεις των ζώων, στον γεωπόνο για τη συνταγογράφηση των φυτοφαρμάκων, στον κτηνίατρο για την εκτροφή των ζώων. Και, βεβαίως, θα πληρώνουν τα χαράτσια για την υγεία (5 ευρώ στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας, 1 ευρώ για κάθε συνταγή στο φαρμακείο, «μπαξίσι» για τη συνταγογράφηση στο συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ γιατρό) και όλα τα άλλα που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα.
-- Τις περικοπές και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην επιστροφή του ΦΠΑ (από 11,5% που ήταν η επιστροφή έπεσε κάτω από το 6%), του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Καυσίμων, της πετσοκομμένης εξισωτικής αποζημίωσης, της ενίσχυσης για τη νιτρορρύπανση κ.ά.
-- Το πετσόκομμα των αγροτικών συντάξεων (κόπηκαν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και τα επιδόματα άδειας) και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τους αγρότες και τις αγρότισσες από τα 65 στα 67 χρόνια και στα 62 για όσους θα είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ επί 40 ολόκληρα χρόνια.
Με τους νέους αγώνες που προετοιμάζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες θα απαιτήσουν άμεσες λύσεις στα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν, διεκδικώντας κατώτερες εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τους, μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής, επίσπευση του χρόνου καταβολής των ενισχύσεων και των επιστροφών, ρύθμιση των αγροτικών χρεών και κατάργηση των μέτρων για πλειστηριασμούς σπιτιών και χωραφιών, δίκαιες αποζημιώσεις για τις καταστροφές στην παραγωγή, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κι αφορολόγητο αγροτικό οικογενειακό εισόδημα, έργα αγροτικής υποδομής κ.ά.
Ταυτόχρονα, παλεύουν για την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ, που είναι η γενεσιουργός αιτία των αγροτικών προβλημάτων κι αν δεν μπουν ουσιαστικά εμπόδια στην εφαρμογή της, θα οδηγήσει σε πλήρες ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς στη χώρα μας.
Η προοπτική που θέτουν στον αγώνα τους οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.
Μια ανάπτυξη που, μέσω του κεντρικού σχεδιασμού και του παραγωγικού συνεταιρισμού της φτωχής αγροτιάς, θα αξιοποιεί τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και θα παράγει πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία, δημιουργώντας παράλληλα θέσεις σταθερής και μόνιμης εργασίας, με πλήρη δικαιώματα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε πορεία ρήξης με την ΕΕ και την ΚΑΠ και όταν τα βασικά μέσα παραγωγής και η γη γίνουν εργατική - λαϊκή ιδιοκτησία.
ΚΕΙΜΕΝΑ: Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ