«Δεν συμφωνούμε με τη γενική εκποίηση όσο-όσο που διαπράττει η κυβέρνηση Σαμαρά. Ξεπουλούν το Ελληνικό με 80 ευρώ το τετραγωνικό, αφού το απαξίωσαν συστηματικά. Εδωσαν τον ΟΠΑΠ σε τιμή εξευτελιστική. Βγάζουν στο σφυρί τα νερά και άλλα δημόσια αγαθά. Συγνώμη, αλλά αυτή δεν είναι ιδιωτικοποίηση, είναι κακοποίηση». Ετσι απάντησε ο Αλ. Τσίπρας στο ερώτημα της «Real news», 16/3/2014, «Ούτε με μια ιδιωτικοποίηση δεν συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ, κ. Τσίπρα; Ολα να παραμείνουν κρατικά;».

Εμμεση ομολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις γενικά... Αλλά η στάση του εξαρτάται από το τίμημα. Θεωρεί ότι η κυβέρνηση πουλάει φτηνά, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν γίνει κυβέρνηση, θα πουλάει ακριβά. Ακόμη, έχει προβάλει και άλλες φορές την άποψη ότι οι δικές του ιδιωτικοποιήσεις θα είναι καλύτερες, επειδή προτιμά άλλες μορφές όπως τα ΣΔΙΤ, δηλαδή τις συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα. Αρα, η κατά καιρούς προπαγάνδα του, ότι θα επανακρατικοποιήσει τομείς που η κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε, είναι απλώς για ...κατανάλωση.

«Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό. Και αυτό το είπαμε στην αρχή της κρίσης. Η λύση θα είναι συνολική. Και επειδή απέτυχαν παταγωδώς οι ιεροκήρυκες και οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού να τη δώσουν θα το διεκδικήσουν και θα το πετύχουν οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις. Διεθνής διάσκεψη για το χρέος, συνολική λύση στην Ευρώπη» (Αλ. Τσίπρας στη «Real news», 26/3/2014). Μέχρι τώρα άλλα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οτι «η αλλαγή στην Ελλάδα να εμπνεύσει αλλαγή πολιτικής και στην Ευρώπη» (Αλ. Τσίπρας στην GUE/NGL). Τελικά, τι ισχύει; Η αλλαγή στην Ελλάδα θα αλλάξει την Ευρώπη ή για να υπάρξει αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξει συνολικά στην Ευρώπη, όπως τώρα προπαγανδίζει; Ο λαός να συνειδητοποιήσει ότι η φιλολαϊκή αλλαγή που του υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αέρας κοπανιστός. Η ΕΕ και η Ευρωζώνη είναι του κεφαλαίου και δεν γίνονται φιλολαϊκές. Ο λαός μας θα αλλάξει τη «μοίρα» του παλεύοντας για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική, λαϊκή εξουσία.

Τη μια μέρα ο Αλ. Τσίπρας προαναγγέλλει («Real News») κυβέρνηση «μεγάλου πολιτικού εύρους» και κάνει εκ νέου άνοιγμα σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ μιλά κολακευτικά για την προεδρία Καραμανλή. Την αμέσως επόμενη, ο Δ. Παπαδημούλης (ρ/σ «Real») καλεί τον Α. Σαμαρά να «καλέσει αύριο στο Μέγαρο Μαξίμου» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ «και να του πει "αυτή είναι η θέση της κυβέρνησης για το χρέος, αυτή για το μνημόνιο, έλα να συζητήσουμε, παρά τις διαφορές μας, μήπως βρούμε κάποιο σημείο να συνεννοηθούμε"». Την ίδια ώρα, δίνουν και παίρνουν τα αλισβερίσια, όπως π.χ. στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, που ορίστηκε υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδας στέλεχος ως χτες του ΠΑΣΟΚ (Τιμπλαλέξης), γραμματέας της οργάνωσής του, ενώ συζητείται προσέγγιση με τον περιφερειάρχη Κλ. Περγαντά που τα «σπασε» με το ΠΑΣΟΚ. Στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, τη στήριξή τους στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ Σπ. Μπενέτο εξέφρασαν και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Πληροφορίες λένε πως διερευνάται το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ ο μέχρι πρότινος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρ. Αρσένης... Ολα αυτά επιβεβαιώνουν ότι τα κόμματα της αστικής διαχείρισης λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία, πάνω στο έδαφος του κοινού στρατηγικού πλαισίου. Διάφοροι παράγοντες εύκολα μεταπηδούν απ' το ένα κόμμα στο άλλο, συνεργασίες μεταξύ τους ζυμώνονται. Επιβεβαιώνουν όμως ότι ο λαός δεν έχει να προσδοκά παρά οδυνηρές διαψεύσεις, αν εμπιστευτεί τα πολιτικά δεκανίκια της τάξης που τον εξουσιάζει και τον τσακίζει.