Σύμφωνα με δημοσιογράφο του «Guardian» που συνομιλεί μαζί του, ο Εντουαρντ Σνόουντεν διαθέτει πληροφορίες που αν αποκαλυφθούν θα είναι «ο χειρότερος εφιάλτης των ΗΠΑ». Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο Σνόουντεν έχει στην κατοχή του αρκετές πληροφορίες για να βλάψει την αμερικανική κυβέρνηση μέσα σε ένα λεπτό από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο στο παρελθόν». Ο δημοσιογράφος είπε ακόμη ότι τα έγγραφα τα οποία ο Σνόουντεν έχει στη διάθεσή του για διαφορετικά σημεία του κόσμου περιγράφουν λεπτομερώς ποια αμερικανικά προγράμματα παρακολούθησης καταγράφουν τις μεταδόσεις στη Λατινική Αμερική και πώς λειτουργούν. Οπως εξήγησε, «ένας τρόπος για να υποκλέψεις τις επικοινωνίες είναι μέσω μίας εταιρείας τηλεφωνίας στις ΗΠΑ που έχει συμβόλαια με εταιρείες τηλεπικοινωνιών στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής». Θυμίζουμε ότι ο Σνόουντεν εκπροσωπείται νομικά από τους δικηγόρους των Wikileaks, για τα οποία αποκαλύφθηκε πρόσφατα ότι ένας από τους «ερευνητές» τους υπήρξε για καιρό διπλός πράκτορας του FBI. Ετσι αγγελικά πλασμένος είναι ο κόσμος των μυστικών υπηρεσιών, που άλλοτε φορούν την κουκούλα του κοριού και υποκλέπτουν συνομιλίες για λογαριασμό του κράτους και άλλοτε το προσωπείο του «αντισυστημικού» για να διοχετεύσουν πληροφορίες, στο πλαίσιο και των ανταγωνιστικών συμφερόντων που έχουν μερίδες της αστικής τάξης ακόμα και στην ίδια χώρα.
Ο λαβύρινθος των αγωγών...
Συμπληρώνεται το παζλ των αγωγών στην περιοχή μας, φτιάχνοντας ένα λαβύρινθο από μονοπωλιακά συμφέροντα που άλλοτε συμπίπτουν και άλλοτε συγκρούονται μεταξύ τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο αγωγός μεταφοράς αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB ) για τον οποίο χτες Δευτέρα αναμένονταν οι προτάσεις από τις εταιρείες που ενδιαφέρονται είτε για τη δέσμευση χωρητικότητας του αγωγού, είτε για τη διασύνδεσή τους με τον IGB. Ο αγωγός προβλέπεται να έχει μήκος περίπου 180 χλμ. και διάμετρο 32 ίντσες, ενώ σχεδιάζεται για τη μεταφορά 3 δισ. κ.μ. αερίου ετησίως, με δυνατότητα αναβάθμισης ως τα 5 δισ. κ.μ. και αντίστροφη ροή, από την Κομοτηνή έως τη Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας. Η τελική επενδυτική απόφαση για τον αγωγό θα ληφθεί στα τέλη του 2013, με στόχο να λειτουργήσει το 2015. Υπεύθυνη για το έργο, που υποστηρίζεται από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την ΕΕ, είναι η «ICGB», με έδρα τη Βουλγαρία, στην οποία μετέχουν από 50-50 η «IGI Poseidon», σύμπραξη της ΔΕΠΑ με την ιταλική «Edison» και η βουλγαρική «Bulgarian Energy Holding». Για τη βουλγάρικη αγορά δείχνουν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα οι Αζέροι, οι οποίοι θα συμμετέχουν στον αγωγό ΤΑΡ και μέσω της «Socar», και ετοιμάζονται να βάλουν στο χέρι τη ΔΕΣΦΑ, θυγατρική εταιρεία της ΔΕΠΑ.
... αυξάνει τους κινδύνους
Οπως είχε πρόσφατα δηλώσει ο αντιπρόεδρος της «Socar» στην οικονομική ιστοσελίδα «abc.az», η Βουλγαρία μπορεί να γίνει ο πρώτος αγοραστής αζέρικου φυσικού αερίου μέσω του TAP. «Ο αγωγός θα διατρέχει την Ελλάδα η οποία συνδέεται με διασυνδετήριο αγωγό με τη Βουλγαρία, αγωγός που μπορεί να λειτουργήσει προς τις δύο κατευθύνσεις. Εάν αυτό αποδειχτεί τεχνικά εφικτό, η Βουλγαρία θα είναι σε θέση να αγοράζει φυσικό αέριο στο πρώτο στάδιο των προμηθειών αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη», είπε χαρακτηριστικά. Η Βουλγαρία σχεδιάζει την αγορά περίπου δύο δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, σε ετήσια βάση. Σύμφωνα εξάλλου με ανακοίνωση της κοινοπραξίας του ΤΑΡ, η κατασκευή του αγωγού θα ξεκινήσει στις αρχές του 2015 και στο μετοχολόγιό του θα συμμετέχουν κατά 50% οι τρεις εταιρείες που εκμεταλλεύονται το Σαχ Ντενίζ (ΒΡ, «Total», «Statoil»). Συμμετοχή στο έργο διεκδικούν ακόμα η βελγική «Fluxys», ο τουρκικός κρατικός όμιλος, αλλά και η ΔΕΣΦΑ, που όπως όλα δείχνουν θα καταλήξει στους Αζέρους. Είναι φανερό ότι οι εταιρείες που συνεταιρίζονται για τους αγωγούς στα Βαλκάνια έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα σε άλλα κοντινά σημεία (π.χ. συγκρουόμενα συμφέροντα Ελλάδας - Τουρκίας και Κύπρου - Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο). Επίσης, ο αγωγός ΤΑΡ συνεχίζει από εκεί που σταματάει το τούρκικο δίκτυο μεταφοράς αερίου, γεγονός που καθιστά τη λειτουργία του εξαρτημένη από τα τουρκικά συμφέροντα. Ιδιαίτερα στενές σχέσεις έχουν μεταξύ τους και η Βουλγαρία με το Ισραήλ, το οποίο συμπράττει με την Κύπρο για το φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της, αλλά λοξοκοιτάει και προς την Τουρκία σε ό,τι αφορά τη μεταφορά ενέργειας προς την Ευρώπη. Ολα τα παραπάνω προμηνύουν επικίνδυνες εξάρσεις σε περίπτωση που οι ανταγωνισμοί οξυνθούν στο άμεσο μέλλον.
Ο Σόιμπλε και το ταξίδι στις ΗΠΑ
Ιδιαίτερες προσδοκίες καλλιεργούνται από τον αστικό Τύπο στη χώρα μας τόσο για την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε την Πέμπτη, όσο και για την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντ.Σαμαρά στις ΗΠΑ και τη συνάντηση με τον πρόεδρο Μπ. Ομπάμα στις 8 Αυγούστου. Η πρώτη εμφανίζεται ως εκτίμηση της ηγέτιδας της Ευρωζώνης που ναι μεν δε θέλει να ακούσει κουβέντα για «νέο "κούρεμα" του χρέους αλλά από την άλλη θέλει να βοηθήσει την ελληνική οικονομία με την αναπτυξιακή της τράπεζα». Στη συνάντηση με τον Ομπάμα επίσης οι αστοί αποδίδουν μεγάλη σημασία, «ως ένδειξη στήριξης» της κυβέρνησης και της οικονομίας. Φυσικά κάποιοι δεν μπορούν να κρύψουν και τα ευρύτερα γεωστρατηγικά παιχνίδια που παίζονται στο φόντο του σκληρού ανταγωνισμού που εξελίσσεται μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας και ΕΕ. Αυτά αφορούν στη διαπάλη μονοπωλιακών ομίλων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Το ερώτημα που πρέπει να θέσουν τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και βλέπουν να σηκώνεται μεγάλος αχός για τις «λεγόμενες διεθνείς συμμαχίες της χώρας», είναι και παραμένει ένα: Από αυτές τις συμμαχίες, όπως και να εξελίσσονται, ποιος είναι αυτός που ωφελείται; Και η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Οποια συμφωνία και αν γίνει, εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και ο μόνιμα χαμένος είναι ο λαός. Αυτό άλλωστε συμβαίνει και με τις όποιες συμμαχίες επιλέγει η αστική τάξη με χώρες όπως η Κίνα ή η Ρωσία.
Η σημασία επομένως των συναντήσεων και ιδιαίτερα αυτής με τον Ομπάμα δείχνει τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που περιλαμβάνουν σειρά θεμάτων από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το ανασκάλεμα του Κυπριακού για λύση μέσω ενός νέου διχοτομικού «σχεδίου Ανάν», ως την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας από μονοπωλιακούς ομίλους. Το ταξίδι Σαμαρά σχετίζεται επομένως με ενεργότερη ένταξη της ελληνικής αστικής τάξης στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής, που περιλαμβάνουν και τη στρατιωτική εμπλοκή, με αξιοποίηση της βάσης της Σούδας και άλλων υποδομών, ιδιαίτερα έτσι όπως εξελίσσεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία.
Διάφοροι αναλυτές επίσης προσπαθούν να δείξουν ότι ο Ομπάμα ασκεί πίεση προς τη «σκληρή» Μέρκελ για να αλλάξει το «μείγμα διαχείρισης στην Ευρωζώνη» (σε μια τέτοια κατεύθυνση κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ). Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι υπαρκτές αντιθέσεις δεν έχουν σχέση με κάποιο ενδιαφέρον για τα λαϊκά στρώματα που σηκώνουν στις πλάτες τους τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Οι αστικές κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, από κοινού χτυπάνε τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η φαγωμάρα τους γίνεται για την όποια μοιρασιά μεταξύ των μονοπωλίων από τον ενεργειακό πλούτο και όχι μόνο στην περιοχή. Γι' αυτό οι εργάτες, οι λαϊκοί άνθρωποι του μόχθου να μην περιμένουν τίποτα καλό από τους ιμπεριαλιστές συμμάχους των μεγαλοεπιχειρηματιών. Να γυρίσουν την πλάτη και στις προσδοκίες που καλλιεργούνται από τους αστούς. Αυτό που χρειάζεται είναι να οργανώσουν τον ταξικό αγώνα στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, για τη λαϊκή αντεπίθεση με σαφή αντιμονοπωλιακό αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.
Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Λιμπίζονται ακόμα και τα «κόκκινα» δάνεια
Γρηγοριάδης Κώστας
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, εννιά διαφορετικά funds συναντήθηκαν την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα με στελέχη των τεσσάρων μεγάλων ελληνικών τραπεζών, ζητώντας να αγοράσουν σε χαμηλές τιμές ελληνικά δάνεια όλων των ειδών: Επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά, ναυτιλιακά και γενικά οτιδήποτε επισφαλές ή «κόκκινο» έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τράπεζες. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τα περισσότερα funds έχουν έδρα στη Νέα Υόρκη και ειδικεύονται στο να αγοράζουν σε όσο πιο χαμηλές τιμές γίνεται τα «κόκκινα δάνεια» ή άλλα περιουσιακά στοιχεία που βαρύνονται με χρέη. Στη συνέχεια, προσπαθούν να εισπράξουν τα δάνεια ή να πουλήσουν τα περιουσιακά στοιχεία σε τιμές υψηλότερες από αυτές που αγόρασαν. Ενδεικτικά γράφεται ότι η τιμή στην οποία θέλουν να αγοράσουν τα δάνεια είναι στο 20% με 30% της αξίας τους, για να εξασφαλίσουν μεγάλο περιθώριο κέρδους. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, αν πουληθεί ένα δάνειο, ο αγοραστής αποκτά μαζί και τις εξασφαλίσεις που έχει παράσχει ο δανειολήπτης. Αν, δηλαδή, κάποιος έχει υποθηκεύσει το σπίτι του ή οποιοδήποτε ακίνητο για ένα στεγαστικό ή άλλου είδους δάνειο, το fund αποκτά μαζί με το δάνειο και τις υποθήκες. Ωστόσο, το δάνειο θα εξακολουθεί να το διαχειρίζεται η τράπεζα για λογαριασμό του fund, πιέζοντας για την αποπληρωμή του. Τα funds επιδιώκουν είτε να αποσπάσουν στο μέλλον μεγαλύτερες αποδόσεις από το δάνειο που αγόρασαν φθηνά, είτε να πουλήσουν τις υποθήκες και να βγάλουν πολλαπλάσια τα λεφτά τους. Οσο κι αν η κυβέρνηση με την τρόικα προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού, για διευκολύνσεις τάχα στην εξυπηρέτηση των κόκκινων δανείων, είναι δεδομένο ότι ο κλοιός σφίγγει ολοένα και περισσότερο στα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά. Ηδη οι όποιες πενταροδεκάρες έχουν στις τράπεζες δημεύονται σε περίπτωση χρεών, ενώ και η συζήτηση για άρση της αναστολής των πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία φαίνεται πως δεν είναι άσχετη με την πρεμούρα ντόπιων και ξένων κορακιών να βάλουν κοψοχρονιά στο χέρι ακόμα και το κεραμίδι της λαϊκής οικογένειας. Το κίνημα της αλληλεγγύης που θα βάλει φραγμό σε τέτοιους σχεδιασμούς, με μπροστάρηδες τα ταξικά συνδικάτα και τις λαϊκές επιτροπές σε κάθε δήμο, πόλη και χωριό, πρέπει να δυναμώσει, να τους δυσκολέψει, να τους ανατρέψει.
Φτιάχνουν λίστες πριν ψηφιστεί ο νόμος
Πριν καν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, το υπουργείο Παιδείας έσπευσε να φτιάξει τις λίστες των υπό απόλυση εκπαιδευτικών! Την Παρασκευή έστειλε πίνακες με τα ονόματα όλων των καθηγητών των ειδικοτήτων που καταργούνται, ζητώντας από τις Διευθύνσεις να συμπληρώσουν δίπλα σε κάθε όνομα αν εμπίπτει στις κατηγορίες που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο ότι εξαιρούνται από τη διαθεσιμότητα ή όχι. Για να φτιαχτεί ο «μπούσουλας» για το πόσους θα ρίξει στην ανεργία πρώτους και ποιοι θα ακολουθήσουν, για να σπείρει τη λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» σε μία περίοδο που οι εργαζόμενοι βιώνουν μία άνευ προηγουμένου επίθεση.
Εφτασε μάλιστα στο σημείο να καλέσει τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν στις εξαιρούμενες κατηγορίες να πάνε στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να καταθέσουν υπεύθυνες δηλώσεις! Να διευκολύνουν δηλαδή οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί τη διαδικασία υλοποίησης του πολυνομοσχεδίου πριν ακόμα ψηφιστεί!
Σκόπιμη προπαγάνδα
Είναι γεγονός, η συγκυβέρνηση, σύσσωμα τα στελέχη της, η αστική προπαγάνδα σχετικά με το πολυνομοσχέδιο σήκωσε μονόπλευρα το ζήτημα των απολύσεων στο δημόσιο και ιδιαίτερα στη δημοτική αστυνομία, προσανατολίζοντας το λαό ότι αυτό είναι το βασικό του περιεχόμενο και αποσιωπώντας σκόπιμα ότι το πολυνομοσχέδιο βάζει ταφόπλακα σε δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης, τσακίζει κυριολεκτικά την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Η παγίδα που στήνουν είναι γνωστή. Επιχειρούν διάσπαση των εργαζομένων, να στρέψουν ένα κλάδο απέναντι στον άλλο, τον ιδιωτικό υπάλληλο απέναντι στο δημόσιο υπάλληλο, τον άνεργο απέναντι στον εργαζόμενο. Να αποπροσανατολίσουν από τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή όλων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Το ίδιο όμως το πολυνομοσχέδιο αφορά τα πάντα και τους πάντες. Περιέχει την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τον καθορισμό ενός μισθού - φτωχοκομείου που θα αποφασίζει ο υπουργός για λογαριασμό του βιομηχάνου. Περιέχει μέτρα για τον τομέα Υγείας που βάζουν στη λαιμητόμο τις παροχές υπηρεσιών στο λαό με τη δραστική περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων νοσοκομείων, του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων. Περιέχει κατάργηση ειδικοτήτων στα Επαγγελματικά Λύκεια αφήνοντας στον αέρα χιλιάδες μαθητές, παιδιά εργατών στον ιδιωτικών τομέα, των αυτοαπασχολουμένων, των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ ανοίγει την πόρτα για απολύσεις εκπαιδευτικών και στα ΕΠΑΛ και γενικότερα.
Περιέχει νέους δυσβάσταχτους φόρους που δεν εξαιρούν το δημόσιο υπάλληλο από τον ιδιωτικό, δεν εξαιρούν τον εργάτη από τον αυτοαπασχολούμενο. Ολοι για ακόμα μια φορά θα κληθούν να βάλουν βαθιά το χέρι, και μάλιστα, σε άδεια τσέπη. Την ίδια στιγμή που διευρύνονται τα προνόμια και οι φοροεκπτώσεις για τις επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο, για αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν την κρίση. Οι χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και τους ΟΤΑ δεν αφορούν μόνο τους ίδιους. Εκτός παιδικών σταθμών τον Σεπτέμβρη κινδυνεύει να βρεθεί το παιδί του οικοδόμου, του εμποροϋπάλληλου και του άνεργου και του μικρομαγαζάτορα. Μια σειρά κοινωνικές υπηρεσίες θα οδηγηθούν σε κατάργηση (π.χ. το «Βοήθεια στο σπίτι» και άλλες), κι αυτό αφορά όλη την εργατική τάξη. Εμείς και τα δικά μας τα παιδιά θα κληθούμε να πληρώσουμε πανάκριβα στον ιδιωτικό τομέα, από αυτά που δεν περισσεύουν, για μια σειρά από υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα τη λειτουργία Πολιτιστικών και Αθλητικών Οργανισμών, ανεξάρτητα αν οι υπηρεσίες που έδιναν οι Δήμοι σ' αυτούς τους τομείς ήταν ανταποδοτικές και πίσω από τις ανάγκες μας.
Το πολυνομοσχέδιο τσακίζει την ζωή όλων μας. Αυτό ακριβώς δεν ήθελαν να «περάσει» στις λαϊκές συνειδήσεις, ως στοχείο ενιαίας πάλης εργαζομένων σε δημόσιο -ιδιωτικό τομέα, μαζί με αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες. Γιατί εμποδίζει την ενότητα των εργαζομένων, την κοινωνική συμμαχία και βεβαίως την ενιαία πάλη. Η απεργία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο των κοινών ανυποχώρητων αγώνων της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Μπορεί και πρέπει να δώσει αποφασιστική ώθηση στην οργάνωση μέσα πρώτα και κύρια σε κάθε χώρο δουλειάς. Να αποτελέσει σημαντικό βήμα μπροστά για την οργάνωση σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό και πόλη. Γιατί η επίθεση του κεφαλαίου βρίσκεται σε εξέλιξη και θα κλιμακωθεί. Και απαιτεί προετοιμασία για μεγάλες μάχες μέχρι να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που διαλύει τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας.
Φαρμακερά παρεπόμενα
Η σύνθλιψη των υπηρεσιών Υγείας μέσω των συγχωνεύσεων στα δημόσια νοσοκομεία χτυπά, με απρόβλεπτες συνέπειες, πρωτίστως τους χρονίως πάσχοντες.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου, οι καρκινοπαθείς στο «Μεταξά», λόγω των συγχωνεύσεων, παίρνουν παράταση για τη διενέργεια των εξετάσεων 10-15 μέρες και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και ένα μήνα.
Επίσης αναφέρθηκε, ότι πολλοί ασθενείς στερούνται νέα φάρμακα, καθώς κυβέρνηση και εταιρείες φαρμάκων -κυρίως οι πολυεθνικές- παίζουν το παιγνίδι των τιμών. Η κυβέρνηση δε δίνει τιμές για να «κάνει οικονομία» και οι εταιρίες πιέζουν να κερδίσουν το μερίδιο της αγοράς φαρμάκου. Ετσι κάθε χρόνο για 50-70 καρκινοπαθείς γίνεται εισαγωγή των φαρμάκων δόση τη δόση και μέσω του ΙΦΕΤ - που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να στοιχίσει και ακριβότερα απ' την τιμή που θα έπαιρνε το φάρμακο, ενώ υπάρχουν κίνδυνοι καθυστερήσεων στις εισαγωγές, με αρνητικές συνέπειες για τους ασθενείς.
Κι όλα αυτά γιατί το φάρμακο αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας και όχι ως επιστημονική ανακάλυψη που θα υπηρετεί τις ανάγκες του ανθρώπου στις δύσκολες ώρες της αρρώστιας.
Feeds
