Ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Νεοκλής Σαρρής, δήλωσε για το συνέδριο του ΚΚΕ και την πρότασή του για τη συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου: «Οπως γνωρίζετε, από την αρχή επικροτώ τη συγκρότηση ενός πλατύτερου λαϊκού πατριωτικού μετώπου ενόψει μάλιστα και των δύσκολων ημερών που περνάει ο λαός μας και η Ελλάδα, αλλά και όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι στην Ευρώπη και παγκόσμια. Είναι πραγματικά το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ μια αχτίδα φωτός, ελπίζω οι εργασίες του να δικαιώσουν τις προσδοκίες όλων των δημοκρατικά σκεπτόμενων ανθρώπων».

Εκ παραδρομής στο χτεσινό φύλλο του «Ριζοσπάστη» και στο θέμα που αφορούσε στους παραβρισκόμενους στην έναρξη των εργασιών του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, δε δημοσιεύτηκαν τα ονόματα των παρακάτω:

Αβραμίδης Αριστείδης, δημοτικός σύμβουλος Καλλιθέας

Βαλιώτης Βαγγέλης, δήμαρχος Οινούντος Λακωνίας

Βαρδάνης Μιχάλης, πρόεδρος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - 1974

Βουδούρης Κώστας, γενικός γραμματέας της ΠΟΑΣΥ

Διακογιάννης Γιάννης, δημοσιογράφος

Λιόγκαρης Βασίλης, συγγραφέας

Νταλκαφούκης Αντώνης, μέλος του ΔΣ της ΠΟΑΣΥ

Παπαπολυχρονίου Κώστας, πρώην δήμαρχος Ασπροπύργου

Πίνη Μαίρη, δημοσιογράφος

Χατζηγιαννακέρης Τηλέμαχος, δήμαρχος Νέας Αρτάκης

Ο γνωστός δικηγόρος Τάκης Παππάς,, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, σχολιάζοντας την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου, τόνισε: «Ελπίζω να πάει καλά, να είναι ανοιχτό και να ανοίξει δρόμους για τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου της Αριστεράς. Είναι η μόνη ελπίδα, η μόνη πολιτική δύναμη για να ανταγωνιστεί τη Νέα Τάξη».

Ο Μανώλης Μαθιουδάκης, γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, δήλωσε: «Το συνέδριο του ΚΚΕ είναι ένα πολιτικό γεγονός. Είναι όμως ένα ακόμα μεγαλύτερο γεγονός για όλους τους εργαζόμενους, είναι μια ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον».

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Σταυρόπουλος δήλωσε για την παρουσία του στην έναρξη των εργασιών του συνεδρίου: «Ηρθα να παρακολουθήσω το Συνέδριο του ΚΚΕ, που γίνεται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, ευχόμενος να πάει καλά, επ' ωφελεία του λαού μας, στις δύσκολες εποχές που μάχεται και από έξω και από μέσα, για να ξεπεράσουμε τα δύσκολα προβλήματα των εποχών».

Η γνωστή τραγουδίστρια Γιώτα Βέη, αναφερόμενη στις εργασίες του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, τόνισε: «Είναι μια κορυφαία στιγμή για το ΚΚΕ. Εδώ συγκεντρώνονται όλες οι απόψεις, όλες οι γνώμες και νομίζω ότι γίνεται ένας βαθύς προγραμματισμός για τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά τις ιδέες και τις θέσεις του ΚΚΕ και νομίζω ότι δεν αφορά μόνο τα μέλη του ΚΚΕ, αλλά και όλους τους σύγχρονους, σκεπτόμενους και προοδευτικούς ανθρώπους. Πιστεύω ότι αυτό το Συνέδριο δε βοηθάει μόνο τους κομμουνιστές, αλλά αντανακλάται σε όλα τα κόμματα και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, διότι απ' εδώ εδραιώνονται κάποιες αλήθειες και νομίζω ότι αποτελεί πηγή καινούριων ιδεών και καινούριων απόψεων σε ό,τι αφορά την εποχή μας».

«Περιμένουμε να βγουν από το συνέδριο συμπεράσματα που θα είναι ωφέλιμα για τον ελληνικό λαό».

Πρώτα απ' όλα, θα 'θελα να χαιρετίσω τις αντιπροσωπείες των κομμουνιστικών και δημοκρατικών κομμάτων, που παρευρίσκονται στο συνέδριο.

Την παρουσία τους δεν τη βλέπω απλώς σαν έκφραση τιμής προς το Κόμμα μας. Τη βλέπω, και χαίρομαι ιδιαίτερα, σαν μια έκφραση για οργανωμένη συνεργασία, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, πράγμα αναγκαίο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Φανερό πως το 16ο Συνέδριο του Κόμματός μας γίνεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη μεταβατική περίοδο, που γνώρισε ποτέ η χώρα μας και θα πρόσθετα και ολάκερη η ανθρωπότητα.

Σε μια περίοδο, που χαρακτηρίζεται, από τη μια, από τις μεγάλες ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, από τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, και, από την άλλη, από τη μεγάλη γέννα του καινούριου που κυοφορείται.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Στη μεγάλη δοκιμασία της ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης, το Κόμμα μας άντεξε και δε γονάτισε.

Θα 'θελα, όμως, να προσθέσω πως αυτές τις μεγάλες ανατροπές δεν τις έχουμε ακόμα δει σε βάθος, δεν έχουμε εκτιμήσει όλες τις πλευρές.

Το θέμα δεν είναι η εξέταση του 20ού Συνεδρίου. Το θέμα είναι να αντιμετωπίσουμε πειστικά την αστική προπαγάνδα και να υπερασπιστούμε ένα καθεστώς, που ήταν η φροντίδα και προστάτης των εργαζομένων της χώρας του.

Ενα καθεστώς, που υπήρξε η ελπίδα και η απαντοχή όλων των λαών και η πατρίδα όλων των αγωνιστών της Γης.

Αυτό το γεγονός ακόμα δυσκολεύει να συνειδητοποιήσουμε το καινούριο που κυοφορείται, να συνειδητοποιήσουμε - θα το επαναλάβω - πως οι νύχτες είναι γκαστρωμένες.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Εχουμε μια εκρηκτική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Ετσι παρατηρείται ότι κάθε πρόοδος στα μέσα παραγωγής να μη συνοδεύεται και με την αύξηση και την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων, αλλά, αντίθετα, με τη χειροτέρευση.

Ακόμα, σήμερα, έχουμε μια πρωτοφανή επίθεση του ιμπεριαλισμού σε βάρος του εργαζόμενου λαού.

- Οι δημοκρατικές κατακτήσεις, η μια μετά την άλλη, καταργούνται.

- Οι εργασιακές σχέσεις ανατρέπονται.

- Η ΝΑΤΟική και αμερικανική επικυριαρχία ενισχύεται.

- Στρατιωτικές ΝΑΤΟικές δυνάμεις ετοιμάζονται να εγκατασταθούν στη χώρα μας και άλλα.

Το καινούριο αυτής της επίθεσης είναι ότι αυτή δεν περιορίζεται στην εργατική τάξη και τους πολιτικούς εκπροσώπους της, αλλά επεκτείνεται και σε άλλα κοινωνικά στρώματα.

Ετσι, την επίθεση αυτή την υφίστανται όλοι οι εργαζόμενοι, τα μικρομεσαία αστικά στρώματα, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι διανοούμενοι κλπ.

Και βλέπουμε, το ιστορικά, ίσως, πρωτοφανές, η «νέα τάξη» να έχει ρίξει στο ίδιο χαράκωμα τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους βιοτέχνες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους καλλιτέχνες κ.ά. Δηλαδή, την πλειοψηφία των κοινωνικών στρωμάτων.

Αυτή ακριβώς η ιστορική συγκυρία κάνει αναγκαία, όσο και δυνατή, τη δημιουργία του λαϊκού μετώπου, που διακηρύσσει το Κόμμα μας, ενός μετώπου, όχι μόνο διαμαρτυρίας, αλλά και εξουσίας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως στο Μέτωπο πρόκειται να συμμετάσχουν - και αντικειμενικά αυτό είναι δυνατό - και μικροαστικά στρώματα.

Τα στρώματα αυτά είναι κοινωνικές δυνάμεις, που ταλαντεύονται πότε προς τη μια και πότε προς την άλλη πλευρά.

Η δική τους θετική στάση και η συμμετοχή τους στο Μέτωπο θα ενθαρρύνει την προσέλευση σ' αυτό ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Οι Θέσεις, και σωστά, δε θέτουν σαν όρο για τη συμμαχία τη συμφωνία για το σοσιαλισμό.

Αυτό σημαίνει ότι δε ζητάμε από τους συμμάχους να δεσμευτούν στα πλαίσια του Μετώπου με τις γνωστές προγραμματικές θέσεις του Κόμματός μας για την εξουσία της εργατικής τάξης και το πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Στη βάση αυτής της αντίληψης, θα ασκείται και η κυβερνητική εξουσία του Μετώπου, που θα παλεύει για την εφαρμογή του προγράμματός του, την κατάργηση των αντιδραστικών θεσμών κλπ.

Το θέμα δεν είναι τι αντίληψη θα έχει η κάθε συνιστώσα του Μετώπου για τη λαϊκή εξουσία ή το πώς θα τη θέλει. Το θέμα είναι ποια θα είναι η εξουσία του Μετώπου, όταν αυτό αναδειχτεί - εννοώ κοινοβουλευτικά - σε κυβέρνηση.

Νομίζω πως το Συνέδριο θα αποσαφηνίσει πλήρως τη σχέση του Μετώπου με την εξουσία.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η σημερινή κατάσταση, τα εθνικοδημοκρατικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, θέματα εθνικής κυριαρχίας και υποτέλειας, της υποταγής στα κελεύσματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, της υποταγής στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, της εφαρμογής της Συμφωνίας του Μάαστριχτ και των άλλων που ακολούθησαν, μας υπενθυμίζουν και τη διαχρονική επικαιρότητα της προτροπής του Στάλιν στις αντιπροσωπείες των κομμουνιστικών κομμάτων των καπιταλιστικών χωρών κατά το 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ.

Ο σ. Τσιντζιλώνης μάς θύμισε τι συγκεκριμένα είπε. Εκείνο που θα 'θελα να προσθέσω, είναι πως η μεγάλη αυτή προτροπή του Στάλιν, για την ανάγκη να ανυψωθεί η σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας, είναι αρκετά επίκαιρη και για το σήμερα.

Και αφορά όλους τους κομμουνιστές. Και εκείνους που επικαλούνται τον Στάλιν και εκείνους που τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και ερωτηματικά.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ανήκω σε μια γενιά, που όλα αυτά τα θεωρούσε αυτονόητα και που αγωνίστηκε για την εθνική ανεξαρτησία, για τη δημοκρατία, για την ελευθερία, την κοινωνική πρόοδο και το σοσιαλισμό.

Που αγωνίστηκε και μόνη της και σε πολιτικές συμμαχίες σαν μέλος τους.

Μια γενιά αφοσιωμένη στο Κόμμα.

Μια γενιά πειθαρχημένη στις αρχές και κανόνες λειτουργίας του Κόμματος.

Κάποιοι αποκαλούν τη γενιά αυτή «γενιά βετεράνων, γενιά απόμαχων». Δε θα σχολιάσω γενικά το χαρακτηρισμό.

Σε ό,τι όμως με αφορά προσωπικά, θα ήθελα με την ευκαιρία να υπογραμμίσω ότι ποτέ δεν είχα τη συνείδηση του βετεράνου απόμαχου.

Πάντα από όποια θέση και αν υπηρέτησα το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα, αισθανόμουνα, ήμουνα και είμαι μαχητής του.

Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας Αντώνης Ρουπακιώτης στο μήνυμά του εξηγεί τους λόγους που δεν του επέτρεψαν να παραστεί στην έναρξη των εργασιών του συνεδρίου και εύχεται καλή επιτυχία.

Ο Σταύρος Βουλασίκης, καθηγητής των ΤΕΙ, στο μήνυμά του τονίζει: «Ενας αρχαίος μεγάλος φιλόσοφος, στρατηλάτης και πολιτικός έλεγε: "Το δρόμο τον βρίσκεις ή τον χαράζεις».

Πιστεύω ότι η συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας, και η ΚΕ του ΚΚΕ έχουν βρει το δρόμο ή το χαράζουν εκεί που δεν υπάρχει.

Χαιρετίζω το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ (θεωρώ τον εαυτό μου νοερά και πνευματικά παρόντα) και πιστεύω ότι οι Σύνεδροι θα επικαιροποιήσουν τις ιδέες του Μαρξ και του Λένιν και τα διδάγματα της μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης.

Οι υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες ολοένα και περισσότερο μας οδηγούν στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας. Σας εύχομαι δημιουργική εργασία και σκέψη».

Ο πρώην δήμαρχος Λαυρίου και νυν δημοτικός σύμβουλος Κώστας Πόγκας αναφέρει: «Ευχαριστώ παρά πολύ για την πρόσκληση, λυπούμαι που λόγοι άλλων απασχολήσεων δε μου επιτρέπουν να παραστώ στην έναρξη των εργασιών του 16ου Συνεδρίου σας.

Εύχομαι ολόψυχα επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας, οι οποίες ελπίζω να ανοίξουν προοπτικές συσπείρωσης του ελληνικού και παγκόσμιου λαϊκού προοδευτικού κινήματος ενάντια στην παγκόσμια καπιταλιστική κερδοσκοπία».

Ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος επισημαίνει: «Εύχομαι διεξαγωγή εργασιών Συνεδρίου με άκρα επιτυχία και λήψη αποφάσεων εποικοδομητικών για την πολιτική της χώρας αντίκρυ στις δυσχερέστατες σημερινές περιστάσεις».

Ο δήμαρχος Θήρας Αρτέμιος Μητροπίας στο μήνυμά του τονίζει: «Με την ευκαιρία της έναρξης των εργασιών του 16ου Συνεδρίου του Κόμματος σας ο Δήμος Θήρας εύχεται κάθε επιτυχία στις εργασίες του. Είμαστε πεπεισμένοι ότι μέσα από το δημιουργικό δημοκρατικό διάλογο του Συνεδρίου σας, τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξετε θα επιβεβαιώσουν για μια ακόμα φορά την αγωνιστικότητα του Κόμματός σας, το οποίο πάντα διακρίνεται και είναι πρωτεργάτης στους λαϊκούς αγώνες.

Ο Δήμος Θήρας, ως νεοσύστατος και μετά από τη δίχρονη εμπειρία της λειτουργίας του, σας εκθέτει επιγραμματικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τα οποία είναι πολλά, όπως και όλοι εξάλλου οι νεοσύστατοι δήμοι.

Ξεκινώντας από τα προβλήματα της στέγασης, οργάνωσης και στελέχωσής του, φτάνουμε στο δυσεπίλυτο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.

Παρ' όλες τις προσπάθειες που καταβάλλουμε για την επίλυσή τους πρέπει και εσείς τα πολιτικά κόμματα να συμβάλετε, ώστε η κεντρική εξουσία να αναζητήσει τρόπους για την απρόσκοπτη λειτουργία των νέων δήμων.

Στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι η μεταρρύθμιση που προωθήθηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το Ν. 2539/97 να ολοκληρωθεί, ώστε οι δήμοι να γίνουν κύτταρα ανάπτυξης και προόδου κάθε τοπικής κοινωνίας.

Τέλος για μια ακόμα φορά να σας ευχηθούμε κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας και σας προτρέπουμε να θεωρήσετε την οποία διαφορετικότητα των απόψεών σας για την Ελληνική Κοινωνία και τη Διεθνή Κοινότητα ως στόχο ενός διαρκή αγώνα για έναν κόσμο όπως εσείς επιθυμείτε».

Η γνωστή ηθοποιός Ελένη Γερασιμίδου με μήνυμά της γνωστοποίησε πως δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην έναρξη του 16ου του ΚΚΕ λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και έστειλε τις ευχές της για καλή επιτυχία των εργασιών του Συνεδρίου.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ από τη μακρινή Αδελαΐδα της Αυστραλίας με επιστολή τους στέλνουν «θερμό χαιρετισμό στο 16ο Συνέδριο του Κόμματος». Συγκεκριμένα, υπογραμμίζουν: «Αφού μελετήσαμε και ενημερωθήκαμε για τις θέσεις που πρόκειται να συζητηθούν, ευχόμαστε να βγουν οι σωστές αποφάσεις, ώστε το κόμμα της εργατικής τάξης, το δικό μας κόμμα, να βγει δυναμωμένο».

Ο Δρ. Ναΐμ Αμπόι Τεΐρ, μέλος της ΚΕ του Λαϊκού Μετώπου Παλαιστίνης, δήλωσε στο «Ρ»:

«Η διοργάνωση του συνεδρίου του ΚΚΕ έχει μεγάλη σημασία στις μέρες μας, λόγω και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης συν την προσπάθεια των ΗΠΑ να επιβάλλουν παντού την πολύμορφη κυριαρχία τους.

Περιμένουμε με ενδιαφέρον να ακούσουμε τις απόψεις των Ελλήνων κομμουνιστών για την παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη διαμόρφωσης μιας αντίπαλης παγκοσμιοποίησης, της παγκοσμιοποίησης των εργατών και των δικαιωμάτων τους. Να συζητήσουμε τρόπους αντίστασης στην ιμπεριαλιστική επίθεση του κεφαλαίου και συντονισμού της δράσης όλων των κομμουνιστικών δυνάμεων διεθνώς.

Επίσης, δίνεται η ευκαιρία σε μας, στις παλαιστινιακές αντιπροσωπείες, να συναντηθούμε στην Αθήνα με άλλους αντιπροσώπους προοδευτικών κινημάτων του αραβικού κόσμου και να συζητήσουμε μαζί τους για το παλαιστινιακό ζήτημα. Να συζητήσουμε για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν έμπρακτα να στηρίξουν τον παλαιστινιακό λαό, ειδικά τώρα που εξαπολύεται η νέα ιμπεριαλιστική επίθεση στα εδάφη μας από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ».

Ο Αντέλ Χάλετ, μέλος της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιράκ, δήλωσε στην εφημερίδα μας:

«Η συμμετοχή μας σε αυτό το συνέδριο έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί η σχέση μεταξύ Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Κομμουνιστικού Κόμματος Ιράκ είναι σημαντική. Αυτό μεταφράζεται μέσω της αλληλεγγύης μας προς το ΚΚΕ και τους αγώνες του για ειρήνη, δημοκρατία, εδραίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και καλυτέρευση της ζωής των λαών. Εμείς από τη μεριά μας έχουμε ανάγκη και στηριζόμαστε σε αυτή τη σχέση, γιατί η κατάσταση στην πατρίδα μας και αυτή του λαού μας είναι πολύ δύσκολη. Οπως μάθαμε, το ΚΚΕ προωθεί τις διεθνείς σχέσεις και τις διεθνείς συναντήσεις, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων. Νομίζουμε ότι αυτή η διαδικασία έχει βαρύνουσα σημασία, γιατί μας βοηθά να αντλούμε χρήσιμα συμπεράσματα από τη μέχρι σήμερα αγωνιστική εμπειρία των κομμουνιστικών κομμάτων και να μαθαίνουμε από αυτή. Καταλήγοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι θεωρούμε πως με βάση την ιστορία και τη δράση του ΚΚΕ πιστεύουμε ότι το Συνέδριο θα έχει επιτυχία σε ό,τι αφορά τις προγραμματικές του θέσεις για την κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική».

Σε μήνυμά του προς το Συνέδριο, ο Γιάννης Μαρκάκης, συνδικαλιστής, μέλος της διοίκησης της ΟΤΟΕ, σημειώνει:

«Χαιρετίζουμε με αισθήματα εγκαρδιότητας και αγωνιστική διάθεση το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Συνέδριο που διεξάγεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την εργατική τάξη της χώρας. Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία της πλήρους επικράτησης των νεοφιλελεύθερων οραμάτων που αποτελούν παράδεισο για τις δυνάμεις του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας και εφιαλτική καθημερινή κόλαση για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους.

Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία της "νέας τάξης πραγμάτων" και της "παγκοσμιοποίησης", που αποτελεί το ιδανικό πλαίσιο για την επικράτηση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των δυνάμεων της αντίδρασης, των στρατοκρατών της Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ και μέσο καταπίεσης και επικράτησης πάνω στους λαούς που μάχονται και εξακολουθούν να αντιστέκονται.

Το Συνέδριό σας καλείται να πάρει κρίσιμες αποφάσεις. Αποφάσεις που πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι θα είναι στην κατεύθυνση της ενότητας όλων των προοδευτικών αριστερών δυνάμεων που εξακολουθούν να αντιστέκονται στη "νέα τάξη" και το νεοφιλελεύθερο εφιάλτη».

Χαιρετισμό επέδωσε στο προεδρείο του Συνεδρίου ο ΓΓ του Αγροτικού Κόμματος, Κώστας Νάσης. Στο χαιρετισμό του σημειώνει τα παρακάτω:

«Αγαπητέ πρόεδρε του Συνεδρίου, αγαπητοί σύνεδροι, σύντροφοι, φίλες και φίλοι.

Από μέρους του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΕ) και εμού, απευθύνω θερμό χαιρετισμό στο 16ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Του Κόμματος που δόξασε την πατρίδα μας στις πιο κρίσιμες φάσεις της εθνικής μας ζωής. Του Κόμματος που υπήρξε η καρδιά και η ψυχή της εποποιίας του ΕΑΜ και της ΕΘΝΙΚΗΣ μας ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, σε συνεργασία και με το ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ που υπήρξε από τα ΙΔΡΥΤΙΚΑ, τότε, κόμματα του ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ, ΕΑΜ.

Ας μην ξεχνούμε ότι η πραγματική ιστορία της πατρίδας μας, τον τελευταίο αιώνα, είναι γραμμένη, βασικά με τις απροσμέτρητες προσφορές, δοκιμασίες και εκατόμβες, θυσίες του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Και βέβαια, ορισμένες ηγεσίες του ΚΚΕ έκαναν και λάθη και μάλιστα βασικά λάθη που κόστισαν ακριβά στον τόπο μας. Κύρια όμως αιτία των λαθών αυτών, ήταν η ωμή ξένη ανάμειξη και επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας, των Αγγλων και σε συνέχεια των Αμερικανών, η οποία επέμβαση, δυστυχώς, συνεχίζεται και σήμερα και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερη ένταση και έκταση, με την ουσιαστική κατάργηση ακόμα και των πιο πενιχρών, σε λειτουργία, σωμάτων και οργάνων που είχαν απομείνει μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για παράδειγμα του ΟΗΕ και αυτού ακόμα του ΝΑΤΟ, και τη βίαιη και βάρβαρη εγκατάσταση της «νέας τάξης πραγμάτων» και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.

Το 16ο Συνέδριό σας, αγαπητοί σύνεδροι, καλεσμένοι και φίλοι, συνέρχεται σε μία περίοδο από πολλές πλευρές κρίσιμη και επικίνδυνη σε ελλαδική και παγκόσμια κλίμακα.

Σε μια περίοδο που μετά, κυρίως την ανατροπή της Σοβιετικής Ενωσης και την εγκατάσταση της «νέας τάξης πραγμάτων», της Ευρωπαϊκής και Νομισματικής Ενωσης και της παγκοσμιοποίησης, η ανθρωπότητα και κυρίως, οι εργαζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι κάθε χώρας, που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 90% του συνόλου των λαών τους, πέρασε σε μια τροχιά στυγνής εκμετάλλευσης από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, το μονοπωλιακό καπιταλισμό, την πρωτοφανή ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και τις πολυεθνικές εταιρίες.

Σ' αυτή ακριβώς την ανησυχητική κατάσταση και για τη χώρα μας και το λαό της, είναι γνωστός ο πρωταγωνιστικός ρόλος και η προσφορά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Και η γνωστή βασική πολιτική του πρόταση, της συγκεκριμενοποίησης, ενίσχυσης και ανάπτυξης του ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, αποτελεί τον πλέον κυρίαρχο στόχο, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των θεμάτων και προβλημάτων που ανακύπτουν μέσα στην πράγματι δύσκολη αυτή πολιτική μας κατάσταση. Γι' αυτό και επιβάλλεται να βοηθηθεί παντοιοτρόπως. Το ΜΕΤΩΠΟ αυτό είναι εκ των πραγμάτων ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ.

Χωρούν σ' αυτό όλοι οι Ελληνες εκμεταλλευόμενοι, από τα μεγάλα οικονομικά και διαπλεκόμενα συμφέροντα, αρκεί ν' αντιμετωπιστεί με την ανάλογη ευρύτητα, τόλμη, προσοχή και κάποια ρίσκα τη στιγμή μάλιστα που προβλέπεται συμπαράταξη και άλλων διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά και την κατανόηση απ' αυτές του ρόλου του ΚΚΕ στη βάση εννοείται της αυτονομίας κάθε κόμματος και της ισότιμης συνεργασίας κάθε κόμματος, κι ακόμα την εφαρμογή των κανόνων και προϋποθέσεων αυτών από το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ με την πολύχρονη πείρα που έχει στον τομέα αυτό και κυρίως από τη δημιουργία του ΕΑΜ και του Λαϊκού Μετώπου του 1935, πριν τη δικτατορία του Μεταξά, πρέπει να αποτελεί εγγύηση και για την επιτυχία του σημερινού ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.

Μ' αυτές τις σκέψεις και απόψεις μας εύχομαι από καρδιάς την καλύτερη ευόδωση των εργασιών του Συνεδρίου σας και την αποτελεσματικότερη επιτυχία των επιδιώξεών σας.

Σας ευχαριστώ».

Ξεκινώντας από τα «Νέα», θα βρούμε το θέμα στην 7η σελίδα του κάτω από τους τίτλους: «Πανηγυρική έναρξη των εργασιών του 16ου Συνεδρίου - Με σεβασμό στην Ιστορία». Ο συντάκτης εκτιμά πως «οι εκδηλώσεις σεβασμού στην ιστορία του ΚΚΕ ήταν το κυρίαρχο στοιχείο» στην έναρξη των εργασιών, επικαλούμενος και την αναφορά της Αλέκας Παπαρήγα στους βετεράνους του Κόμματος και στην παρουσία τους στο Συνέδριο. Διαβάζουμε ακόμα πως «η κ. Παπαρήγα εστίασε την ομιλία της στη στρατηγική συγκρότησης του μετώπου» και ένα μικρό απόσπασμα από την εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ. Μικρή αναφορά γίνεται και στους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των κομμάτων. Στιγμιότυπα από το Συνέδριο, με τη μορφή σχολίων, συναντάμε και στη σελίδα 4 της εφημερίδας.

Η εφημερίδα επανέρχεται βέβαια στο Συνέδριο στη σελίδα 13 και τιτλοφορεί το θέμα: «Το ΚΚΕ ολοταχώς προς το Μέτωπο, χωρίς να κατονομάζει συμμάχους - Οι ρήξεις προηγούνται του δρόμου προς το σοσιαλισμό». Το ρεπορτάζ «χρωματίζεται» από τη διάθεση του συντάκτη να υποτιμήσει το Συνέδριο, χωρίς να λείπουν οι ανακρίβειες, αποκαλύπτοντας τα ελατήριά του.

Ολως περιέργως, οι τίτλοι στο ρεπορτάζ του «Εθνους», στη 13η σελίδα, είναι παρόμοιοι με αυτούς της «Ελευθεροτυπίας»! Κι εδώ επαναλαμβάνεται: «Αλέκα Παπαρήγα: Ζήτησε μέτωπο χωρίς... συμμαχίες - "Ξέχασε" να διευκρινίσει στην εισήγησή της στο 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ με ποιες δυνάμεις θα συνεργαστεί το κόμμα». Καταλήγοντας η συντάκτρια σχολιάζει υποτιμητικά τα συνθήματα που κοσμούσαν την αίθουσα.

Κάπου στο τέλος της τέταρτης σελίδας της «Καθημερινής» βρίσκεται το περιορισμένο σε έκταση ρεπορτάζ που αφορά στο 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ, υπό τον τίλτο: «Συνέδριο ΚΚΕ: μέτωπο κατά των μονοπωλίων», με μικρές αναφορές στην εισήγηση της ΚΕ και στους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των κομμάτων.

Ο τίτλος του ρεπορτάζ στην «Αυγή» ελαφρά τροποποιημένος απ' αυτόν άλλων εφημερίδων είναι: «Αλ. Παπαρήγα: Μέτωπο μόνοι μας»! Το θέμα περιλαμβάνει μικρά αποσπάσματα από την εισήγηση της ΚΕ και από τους χαιρετισμούς των κομμάτων.

«Δειλό "άνοιγμα"... κεκλεισμένων των θυρών», είδε η «Εξουσία» στην έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου. Το θέμα της φιλοξενείται στη σελίδα 10 και στον πρόλογό του συναντάμε (κι εδώ) την προσποιητή έκπληξη του συντάκτη για την έναρξη του Συνεδρίου «χωρίς καν να έχει διαμορφωθεί ειδική αίθουσα για τους δημοσιογράφους»! Ο συντάκτης μάλιστα φτάνει στο σημείο να διαστρεβλώσει κατά τρόπο απερίγραπτο τα γεγονότα. Ισχυρίζεται ότι μετά την αποχώρηση των δημοσιογράφων η Αλέκα Παπαρήγα είπε πως «η συνεργασία στα πλαίσια του μετώπου δεν προϋποθέτει την πλήρη συμφωνία με τις θέσεις του ΚΚΕ και ακόμη ούτε καν τη σύμπλευση με "τη στρατηγική αντίθεση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό"»! Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ειπώθηκε, ενώ επιπλέον η Αλ. Παπαρήγα δεν ξαναμίλησε μετά την αποχώρηση των δημοσιογράφων.

Εκτενέστερο το ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Βήμα», στη σελίδα Α7 και υπό τον τίτλο «Ανοιχτή η πρεμιέρα, κεκλεισμένων των θυρών η συνέχεια του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ» συναντά κανείς αναφορές στην εισήγηση της ΚΕ, στους παρευρισκόμενους και στους εκπροσώπους κομμάτων που χαιρέτισαν το Συνέδριο.

Η «Αθηναϊκή» αναγγέλλει το θέμα στην πρώτη της σελίδα. Το αναγγελτικό τιτλοφορείται «Συνέδριο ΚΚΕ - Προέβλεψε ανατροπές», ενώ το θέμα στη σελίδα 6 περιλαμβάνει αποκλειστικά και μόνο αποσπάσματα της εισήγησης, για τα οποία προϊδεάζουν οι υπότιτλοι: «Είναι αναγκαίο το μέτωπο συμμαχίας και συνεργασίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων» και «η ΓΓ του κόμματος θεωρεί ότι θα σημειωθούν κοινωνικές ανακατατάξεις».

«Το μέτωπο του ΚΚΕ» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος» του Κ. Μήτση, το οποίο περιλαμβάνει εκτός από αναφορές στην εισήγηση της ΚΕ, τους παραβρισκόμενους και μικρές αναφορές στους χαιρετισμούς εκπροσώπων κομμάτων.

Και τελειώνουμε με το «Καρφί» που βρίθει σχολίων για το Συνέδριο. Ακόμα και τον αριθμό των καθισμάτων στο προεδρείο σχολιάζει, τέτοιο... βάθος ανάλυσης. Στο κυρίως θέμα, στη σελίδα 12, είναι απορίας άξιο πώς προέκυψε ο τίτλος «"Μέτωπο" τον Αβραμόπουλο». Η συντάκτρια του ρεπορτάζ «παραπονιέται» με τη σειρά της που δεν υπήρχε και σε αυτό το Συνέδριο ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα για τους δημοσιογράφους, όπου στα προηγούμενα συνέδρια - λέει - περίμεναν τους «εκπροσώπους του γραφείου Τύπου» να τους προσκομίσουν «φιλτραρισμένα αποσπάσματα από τις ομιλίες των συνέδρων», τα οποία «εμπλουτίζονταν με δικά τους (σ.σ. των δημοσιογράφων) επιμέρους ρεπορτάζ». Βέβαια, και αίθουσα να υπήρχε πάλι θα κατήγγειλαν το ΚΚΕ για «διοχέτευση φιλτραρισμένων ομιλιών».

Το ζήτημα είναι το πώς θα δημιουργήσουμε εμείς, ως βασικός σύμμαχος του Μετώπου, τις προϋποθέσεις ώστε όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι και λαός να διατηρούν αυταπάτες για τη φιλολαϊκότητα του καπιταλισμού και των δυνάμεων που τον στηρίζουν.

Πώς θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να γίνει πιο διακριτή η αντίθεση μονοπώλια - λαός και όλο και περισσότερα τμήματα της ΕΤ να συνειδητοποιούν το χαρακτήρα της πάλης σήμερα.

Είναι γεγονός ότι περισσότεροι κατανοούν τώρα ότι η σοσιαλδημοκρατία και ο λεγόμενος τρίτος δρόμος ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, όχι μόνο δεν οδήγησε πουθενά, αλλά ενσωμάτωσε το εργατικό συνδ. κίνημα στο καπιταλιστικό σύστημα.

Η εφαρμογή των λεγόμενων αναδιαρθρώσεων, πέρα από την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατ. τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, λύνει πρόσκαιρα βέβαια δυσλειτουργίες του συστήματος, έχει όμως ένα μακροπρόθεσμο και ζωτικό για τον καπιταλισμό στόχο.

Τον αποπροσανατολισμό του λαϊκού κινήματος, τη συσκότιση του χαρακτήρα των αγώνων που απαιτούνται σήμερα, τη δημιουργία αυταπατών και ψευδαισθήσεων. Στοχεύουν κύρια στην αλλαγή της συνείδησης του εργαζόμενου, ώστε να συμμετέχει ο ίδιος στη διαδικασία της εκμετάλλευσής του.

Η ελαστικοποίηση της εργασίας απαιτεί ελαστικές συνειδήσεις. Η μερική απασχόληση και η κατάργηση σημαντικών κατακτήσεων της ΕΤ απαιτεί φτώχεια, μιζέρια, κακομοιριά.

Δεν επιδιώκουν βέβαια την πλήρη εξαθλίωση, γιατί έτσι θα αναδειχτεί η μεγάλη κρίση του συστήματος, γι' αυτό και προτείνουν κάποια μέτρα, όπως, για παράδειγμα, την εξασφάλιση του λεγόμενου ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Ετσι, νέες αλλά και αναπαλαιωμένες θεωρίες για τη διαιώνιση του καπιταλισμού βγαίνουν στην επιφάνεια. Αν κάποιος δεν έχει γνώση βασικών μαρξιστικών γνώσεων για τις κοινωνικές τάξεις, για την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, για την υπεραξία και την εκμετάλλευση, τότε, μπορεί εύκολα να παγιδευτεί και να στραφεί στην καλύτερη περίπτωση σε μεμονωμένους αγώνες που καταλήγουν αντικειμενικά, όχι στη βελτίωση της θέσης του, αλλά στη διαχείριση του καπιταλισμού, που σημαίνει ότι αύριο θα βρεθεί σε δυσχερέστερη θέση απ' ό,τι είναι σήμερα.

Και όσο παρατείνεται η κρίση του συστήματος και δε συνειδητοποιείται η ανάγκη συνολικής ρήξης μαζί του, τότε δημιουργούνται συνθήκες συμβιβασμού με τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, μοιρολατρία και απογοήτευση και σίγουρα κάνει πιο ρηχή και επιφανειακή την ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης.

Βέβαια, ο πιο σοβαρός παράγοντας συνειδητοποίησης της εργατ. τάξης είναι η ύπαρξη και δράση του ταξικού σ.κ. και αυτό το ξέρουν καλά όλοι οι διαχειριστές του συστήματος και κάνουν συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική δουλιά για να αποτραπεί τέτοιος προσανατολισμός του εργατικού σ.κ., που θα έχει τα χαρακτηριστικά του οργανωτή της ΕΤ, της προετοιμασίας της για τη σύγκρουσή της με το εκμεταλλευτικό σύστημα, την ανατροπή του και την εγκαθίδρυση της δικής της εξουσίας. Αυτός άλλωστε είναι ο ιστορικός ρόλος της ΕΤ και τα συνδικάτα, ως πλατιές οργανώσεις της ΕΤ, φτιάχτηκαν γι' αυτό ακριβώς το σκοπό.

Τέτοια συνδικάτα απαιτούνται. Πρέπει συνεπώς να προσαρμόσουμε εδώ τους αγώνες μας.

Ενιαία αντίληψη σ' όλο το κόμμα, πολιτικοποίηση των αγώνων, για να απεγκλωβίζονται εργαζόμενοι από τη λογική και πρακτική της κυρίαρχης ρεφορμιστικής λογικής.

Βήματα έχουμε κάνει αποφασιστικά με τη δημιουργία του ΠΑΜΕ, απαιτούνται πιο γρήγοροι βηματισμοί, ώστε να εξελιχθεί το ταξικό ρεύμα από πρωτοπορία σε ηγετική δύναμη ενός δυνατού και μαχητικού εργατικού σ.κ.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε αποτελεσματικά να συνδέουμε το άμεσο, το σημερινό με την προοπτική, το καθημερινό πρόβλημα με το όραμα, με τον αγώνα για βαθιές αλλαγές μέχρι τη λαϊκή εξουσία.

Για να τα καταφέρουμε, απαιτείται καθένας από μας να μην είναι ευχαριστημένος με την όποια προσφορά του. Να απαιτούμε από τον εαυτό μας όλο και περισσότερα για την αποτελεσματικότερη συλλογική δράση του κόμματός μας.

Από το 15ο Συνέδριο, η δράση της Κομματικής Οργάνωσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης (ΚΟ Αν. Μ - Θ) εκτιμήθηκε ως θετική. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες και τις σημαντικές υποκειμενικές ελλείψεις, κενά, ανεπάρκειες, δεν τα «δίπλωσε». Είχε αποτελέσματα, όμως περιορισμένα, που, ωστόσο, πιστοποιούν τις δυνατότητες που έχουμε.

Ειδικότερα το τελευταίο διάστημα, οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τη δράση της ΚΟ Αν. Μ - Θ, έδωσαν ώθηση στη λαϊκή δυσαρέσκεια, στην ενίσχυση αγωνιστικών διαθέσεων, αλλά και αγώνων, στην προώθηση συσπειρώσεων και συνεργασιών, σε διαφοροποιήσεις.

Ηρθαν, λοιπόν, αυτές οι εξελίξεις να επιβεβαιώσουν την ορθότητα της πολιτικής του Κόμματος για τη συγκρότηση του ΑΑΔ Μετώπου, που βρίσκει ολοένα περισσότερη απήχηση.

Κρίσιμο ζήτημα, όμως, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα των ολόπλευρης ισχυροποίησης του Κόμματος, ώστε να «αρθεί στο ύψος των περιστάσεων».

• Οι προαναφερόμενες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, για τις οποίες κύρια ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, που υλοποιεί τα σχέδια αστικής τάξης, ΕΕ και ΝΑΤΟ, έχουν δραματικές συνέπειες στο λαό της περιοχής, ανεξάρτητα από καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία. Η αντιμετώπιση αυτής της αρνητικής κατάστασης, σήμερα, συνδέεται ολοένα και περισσότερο με την πάλη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη «νέα τάξη» και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.
• Κατά συνέπεια, επιβάλλεται, γιατί υπάρχει η αντικειμενική βάση, η ανάπτυξη ενός ισχυρού αντιιμπεριαλιστικού - φιλειρηνικού κινήματος, που πρέπει να αγκαλιάσει και τη μειονότητα, που θα εντείνει τη δράση του σε τοπικό, ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, στα πλαίσια, φυσικά, κεντρικών πρωτοβουλιών.
• Οι προτάσεις της λαϊκής οικονομίας και αναγκαίες είναι και ρεαλιστικές, για μας, όμως, χρειάζεται να συγκεκριμενοποιηθούν σε επίπεδο περιοχής, νομού, κλάδου και τομέα. Επίσης, οι όποιες προτάσεις έχουμε να επικαιροποιηθούν και να εμπλουτιστούν με βάση και τις αλλαγές που συντελέστηκαν. Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε σε ανάλογες επεξεργασίες. Οι προτάσεις μας, αντικειμενικά, πρέπει να αποτελέσουν την ενοποιητική βάση των δυνάμεων του Μετώπου. Να αποτελέσουν τη βάση συζήτησης και ζύμωσης για την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης, σε σύνδεση με τα επίκαιρα ζητήματα που θέτει το συνδικαλιστικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, με τελικό στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού και τον σοσιαλισμό.

Ενα από τα πιο κρίσιμα κλειδιά για την ισχυροποίηση του Κόμματος, σε σχέση με την προώθηση του κύριου πολιτικού στόχου, δηλαδή τη συγκρότηση του Μετώπου, αποτελεί η αποφασιστική ποιοτική και ποσοτική βελτίωση της καθοδηγητικής δουλιάς οργάνων και στελεχών. Πράγμα που έχει να κάνει με τη συλλογική προσπάθεια των οργάνων, αλλά και την προσωπική προσπάθεια των στελεχών.

Σε ό,τι αφορά τα στελέχη, θα πρέπει να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για:

• Αποφασιστική βελτίωση της Μαρξιστικο - Λενινιστικής κατάρτισής τους, της αφομοίωσης της πολιτικής του Κόμματος, καλή γνώση των προβλημάτων της κομματικής οργάνωσης και του τομέα του καθοδηγητή.
• Καλή και έγκαιρη προετοιμασία για να εκφραστεί η βοήθειά μας με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
• Να προσανατολίζει τη δράση στα κύρια καθήκοντα, δηλαδή, προώθηση του Μετώπου και ισχυροποίηση του Κόμματος.
• Να είμαστε κοντά στις ΚΟ, ΚΟΒ, αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη να καθοδηγούμε «Συστηματικές συνεργασίες», να ακούμε τον προβληματισμό και ανάλογα να τον αξιοποιούμε.
• Κάτω από το βάρος της εκπλήρωσης των διαφόρων καθηκόντων, δεν πρέπει να αλλοιώνεται μέσα από διολίσθηση ο πολιτικός, ιδεολογικός, καθοδηγητικός τους ρόλος.
• Να επιμένουν στο πολιτικό ζωντάνεμα της ζωής και του περιεχομένου των οργάνων, αλλά και των ΚΟΒ. Να αναδεικνύεται και να γενικεύεται η πείρα, να βγαίνουν συμπεράσματα για τη συνέχεια.
• Να ενθαρρύνεται η κριτική και αυτοκριτική και να επιμένουμε στους τακτικούς ελέγχους της δουλιάς των οργάνων και των στελεχών.
• Να επιμένουμε στην τήρηση των καταστατικών αρχών και την εμπέδωση των κομμουνιστικών χαρακτηριστικών των κομματικών οργανώσεων. Επαγρύπνηση, απόκρουση της επίθεσης από την αστική τάξη και των εκφραστών της.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες, η αγροτική οικονομία συνολικότερα της χώρας μας δέχεται μια επίθεση διαρκείας. που εντάθηκε τη δεκαετία που διανύουμε με τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ στα πλαίσια της ΟΝΕ, αλλά και για να προσαρμοστεί η γεωργία στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

Συνεχίζεται η συγκέντρωση γης και παραγωγής και το βίαιο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Καθημερινά όλο και περισσότεροι κατανοούν τις πραγματικές αιτίες που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους.

Αντικειμενικά το έδαφος είναι πρόσφορο να προβάλουμε την πολιτική μας πρόταση, να δυναμώσουμε την ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση στην ύπαιθρο, να συσπειρώσουμε γύρω από το Κόμμα και την πολιτική του τμήματα της φτωχής και μικρομεσαίας αγροτιάς.

Εχουμε τη θετική εμπειρία του ΠΑΜΕ. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στην αγροτιά, που τα τελευταία χρόνια απέκτησε μια πλούσια αγωνιστική εμπειρία. Μέσα από τους αγώνες, πολλοί κατάλαβαν την αναγκαιότητα του πανελλαδικού συντονισμού των αγώνων και τη δημιουργία ενός σταθερού αγωνιστικού τόξου στα πλαίσια του αγροτικού κινήματος, που θα έχει στόχο την ανατροπή αυτής της αρνητικής πορείας και θα δώσει ελπίδα και προοπτική στο αγροτικό κίνημα.

Ποιοι μπορούν να συμμετέχουν σ' αυτή τη συσπείρωση;

Πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις του αγροτικού και συνεταιριστικού κινήματος, μεμονωμένοι αγρότες που βρέθηκαν στα «μπλόκα του αγώνα», κόντρα στην επιδρομή των ηγεσιών των κομμάτων τους.

Φτωχοί αγρότες, που, με την καθημερινή τους στάση στο χωριό, αρνούνται να δεχτούν το βίαιο ξεκλήρισμα και τη μαζική ανεργία.

Αγρότες που δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας, αλλά εκτιμάνε ότι πάντα τους λέγαμε την αλήθεια. Μια τέτοια κίνηση θα έχει κατεύθυνση και προσανατολισμό ριζικά αντίθετο με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Δε θα περιγράφει την κατάσταση, αλλά θα παλεύει για να την ανατρέψει.

Θα αναδείχνουν τις ευθύνες των κομμάτων που υποστηρίζουν αυτή την πολιτική, τις αιτίες των προβλημάτων. Θα οργανώνει την πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς, προσανατολίζοντάς τη για συμμαχίες με την εργατική τάξη και άλλα μικροαστικά στρώματα.

Το πρόγραμμα πάλης θα έχει ορισμένους άξονες, όμως η τελική του διαμόρφωση θα είναι αποτέλεσμα πλατιάς συζήτησης μέσα στην αγροτιά. Σε μια τέτοια κατεύθυνση μπορούν άμεσα να δραστηριοποιηθούν οι κομματικές δυνάμεις, συμβάλλοντας στη συγκρότηση αυτής της συσπείρωσης, δίνοντας ζωή στην ΚΟΒ, πλουτίζοντας το περιεχόμενό τους, ξεφεύγοντας από την τυπικότητα και τη ρουτίνα.

- ικανό να δένει τον άμεσο πολιτικό στόχο με τη στρατηγική, τη θεωρία με την καθημερινή πράξη σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης,

- μαχητικό, για να κινητοποιεί τη δυσαρέσκεια των λαϊκών μαζών με όρους ρήξης, για να αποκτά εμπιστοσύνη η δράση του μέσα σε αυτές,

- με σιδερένια πειθαρχία, για να εξασφαλίζεται η ενότητα θέλησης και η ενότητα δράσης όλων των κομμουνιστών.

Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει το σύστημα αποτελούν το έδαφος που ξεφυτρώνει η ανάγκη για βαθύτερες αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Το ΑΑΔΜ Πάλης είναι εκείνο που θα μπολιάσει την οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια και γι' αυτό αποτελεί το μοναδικό ρεαλιστικό στόχο.

Η ρεαλιστικότητα του Μετώπου, η αναγέννηση των ιδεών λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας κρίνεται όχι από το μέγεθος του αντιπάλου - χωρίς να τον υποτιμούμε - αλλά κυρίως από το αν η πολιτική ανατρεπτική μας γραμμή επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις, από το αν βρίσκεται σε συμφωνία με τη νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων και τη θεωρία μας, εάν συμβάλλει στη συνειδητοποίηση της ΕΤ και των συμμάχων της. Αυτό αποτελεί και κριτήριο της δράσης μας, που θα επιταχύνει και τους ρυθμούς ανατροπής της δικτατορίας των πολυεθνικών και του ιμπεριαλισμού.

Πρέπει να δρούμε με όρους διαπαιδαγώγησης των μαζών με τις ιδέες της ρήξης και της σύγκρουσης, με όρους εξουσίας. Η Κρήτη μετατρέπεται σε πλωτό αεροπλανοφόρο για την εξυπηρέτηση πολεμοκάπηλων σχεδίων του ιμπεριαλισμού. Η αγροτική οικονομία του νησιού καταβαραθρώνεται αντί να αναπτύσσεται στην ΕΕ. Ο πακτωλός δισ. από το Γ` ΚΠΣ διοχετεύεται σε τομείς που διευκολύνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου (τουρισμό, εμπόριο, μεταφορές, υπηρεσίες). Η τεχνολογία και η έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΙΤΕ υποτάσσεται στις ανάγκες των πολυεθνικών και του ΝΑΤΟ.

Η Κρήτη, λόγω της προνομιακής γεωγραφικής της θέσης και ορισμένων συγκριτικών πλεονεκτημάτων (θάλασσα, ήλιος κ.α.), αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η δόμηση της οικονομίας του νησιού διαμορφώνει κλίμα ανάπτυξης ελαστικής συνείδησης, με μειωμένες απαιτήσεις στις διεκδικήσεις. Αυξάνει η ιδεολογική επίθεση του κεφαλαίου, η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς.

Η κατάσταση αυτή αντικειμενικά επιβάλλει έντονη ιδεολογική και πολιτική δουλιά, πριν απ' όλα στις δυνάμεις μας. Να τις διατάξουμε σωστά, να ανέβει η ποιοτική καθοδηγητική δουλιά, να προσανατολίσουμε τα στελέχη και τα κ.μ. στη δουλιά του σωματείου, του συλλόγου με την ικανότητα διαμόρφωσης επιμέρους συσπειρώσεων και την ενιαιοποίησή τους με κοινούς στόχους και αιτήματα.

Στο ότι αργούμε δεν ευθύνεται κατά τη γνώμη μου κυρίως η ηγεσία του Κόμματος, αλλά ευθύνονται κυρίως οι ενδιάμεσες οργανώσεις. Η ευθύνη τους συνίσταται στο ότι δεν επεξεργάζονται έγκαιρα, με βάση τα δεδομένα των χώρων που καθοδηγούν. Η δουλιά μας για το ΑΑΔΜ απαιτεί σοβαρό ανέβασμα του πολιτικο-ιδεολογικού μας επιπέδου. Θα αναφερθώ στο ρόλο των ΚΟ του ΚΚΕ στις χώρες της ΕΕ που πρέπει να παίζουν. Ποια θα είναι η συμβολή τους στη διαμόρφωση λογικής σύγκρουσης με την πολιτική της «νέας τάξης πραγμάτων», με την πολιτική της ΕΕ, καθώς και στην ανάπτυξη και δυνάμωμα των σχέσεών μας με τα αδελφά κόμματα, οργανώσεις και κινήματα. Ολα αυτά πρέπει να στοχεύουν στο σταθερό και μόνιμο συντονισμό δράσης. Οι ΚΟ στις χώρες της ΕΕ μπορούν και πρέπει να παίξουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό που θέτει η Εισήγηση σαν 5ο σημείο, δηλαδή στο να αναπτυχθούν μορφές συντονισμού και συνεργασίες με αντιμονοπωλιακές, αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι η ΚΕ πρέπει να ρίξει περισσότερο βάρος στην ενίσχυση της δουλιάς των ΚΟ στις χώρες της ΕΕ. Οι οργανώσεις πρέπει να νιώσουν πιο ζωντανά το ρόλο που μπορούν να παίξουν. Αμεσα πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική και εμείς, αλλά και κεντρικά το Κόμμα ότι είμαστε μόνο μεταναστευτικές οργανώσεις. Αρα ασχολούμαστε, αλλά και αντιμετωπιζόμαστε μόνο με βάση τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά μας προβλήματα, τα οποία σαφώς πρέπει να προβάλλουμε για να λυθούν. Στις σημερινές όμως συνθήκες επιβάλλεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο πολιτικός ρόλος των οργανώσεων του Κόμματος στις χώρες αυτές και να μπουν και κεντρικά καθήκοντα από την ΚΕ. Πρέπει να σχεδιαστούν, πάντα φυσικά σε συνεργασία με τα ντόπια κόμματα των χωρών της ΕΕ, κοινές κινητοποιήσεις, που πρέπει να πάρουν πανευρωπαϊκό χαρακτήρα, άρα και στην Ελλάδα. Και αυτές μπορεί να είναι:

- κινητοποιήσεις ενάντια στο ρατσισμό και στην άνοδο του φασισμού

- κινητοποιήσεις για το συνταξιοδοτικό που άμεσα καίει, σε συνδυασμό με τα άλλα εργασιακά ζητήματα, ανεργία, 35ωρο, 5ήμερο με σταθερό ωράριο εργασίας κ.ά.

- κοινές και συντονισμένες εκδηλώσεις μέσα από τις ελληνικές κοινότητες σ' όλες τις χώρες της ΕΕ που θα αφορούν τα παραπάνω ζητήματα και θα συνδέονται άμεσα με τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά.

Η δράση της ΚΟ Θεσσαλίας ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για την κατάκτηση της πλειοψηφίας στο ΕΚΛ.

Η πλειοψηφία στο ΕΚΛ μας δίνει τη δυνατότητα να παίρνουμε πρωτοβουλίες για όλα τα προβλήματα της κοινωνίας - παιδείας - υγείας - αγροτιάς κ.ά.

Κυρίως αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να οδηγούν στο συντονισμό δράσης με τα άλλα κοινωνικά στρώματα γιατί κοινά είναι τα προβλήματα. Ιδιοι είναι αυτοί που μας εκμεταλλεύονται. Κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας.

Η συμπαράσταση στον αγώνα των μαθητών κάνει καθαρό σε όλους αυτούς που λένε, τι δουλιά έχει το Εργατικό Κέντρο στα σχολεία.

Το εργατικό κίνημα έχει λόγο για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών είναι παιδιά των εργαζομένων.

Η επίμονη δουλιά μας στην εργατική τάξη έχει και τα αποτελέσματά της στο κέρδισμα νέων σωματείων, στη δημιουργία νέων όπου δεν υπήρχαν.

Ομως δεν αρκεί μόνο η αλλαγή του συσχετισμού στο συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα. Δεν αρκεί να παλεύουμε για τη λύση εργατικών προβλημάτων, πρέπει να ανοίγουμε δρόμους να μπει στον αγώνα η πλειοψηφία της εργατικής τάξης. Να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε με τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων σήμερα, τη διάλυση του Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος αύριο. Είναι ανάγκη, σήμερα, να δουλέψουμε πιο συστηματικά με την παράταξη την κλαδική επιτροπή, την κομματική ομάδα.

Να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη να καταλάβει ότι η επίθεση που δεχόμαστε είναι μακροχρόνια. Να εξηγήσουμε ότι οι σημερινές ανατροπές θα γενικευτούν ακόμα περισσότερο, γιατί το κεφάλαιο τα θέλει όλα και για πάντα. Επιδιώκει την πλήρη εδραίωσή του και ταυτόχρονα τη διάλυση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Να πείσουμε και να κερδίσουμε την πλειοψηφία των εργαζομένων στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των πολιτικών της εκφραστών. Να ξεσκεπάσουμε την υπονομευτική δράση των πουλημένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Να προβάλουμε τις θέσεις και τη δράση του ΠΑΜΕ. Να εξηγήσουμε πειστικά ότι οι διαφορές μας με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό είναι σε βασικά ζητήματα.

Τι συνδικάτα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι; Εχουν ανάγκη από συνδικάτα που θα υπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Η συσσωρευμένη εμπειρία που έχουμε στους αγώνες των εργαζομένων, μας οδηγεί στην εκτίμηση ότι δεν αρκεί μόνο το σωματείο και η εργοστασιακή επιτροπή και η επιτροπή υγιεινής και ασφάλειας, όσο καλή και να είναι η παρέμβασή τους. Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε ΚΟΒ μέσα στα εργοστάσια από πρωτοπόρους εργάτες. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προωθήσουμε το στόχο του Κόμματος στη δημιουργία του μετώπου.

Η αναδιάρθρωση στο επίπεδο της παραγωγικής διαδικασίας έχει σαρώσει ό,τι έχτισαν οι εργαζόμενοι με κόπο και θυσίες. Η ιδιωτικοποίηση των παραγωγικών δημόσιων επιχειρήσεων είναι πλέον γεγονός. Μέσα σ' αυτές τις αναδιαρθρώσεις, δεν ήταν δυνατόν να μείνει απ' έξω η ΔΕΗ, αφού αποτελεί χώρο κερδοσκοπίας για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Η υποδομή της ΔΕΗ σε όλους τους παραγωγικούς τομείς, ορυχεία, σταθμούς και δίκτυα μεταφοράς, είναι στην υπηρεσία του κάθε αεριτζή εργολάβου. Η μετοχοποίηση της ΔΕΗ από τον Ιούλη του 2001 θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση της κιλοβατώρας και αυτό θα το επιβαρυνθούν τα λαϊκά νοικοκυριά.

Οι νέες εργασιακές σχέσεις πλέον είναι γεγονός και αυτό αλλάζει το εργασιακό τοπίο και οι κατακτήσεις των εργαζομένων, που αποτελούσαν στόχο για όλη την εργατική τάξης της χώρας μας, παίρνονται πίσω. Η πλειοψηφία σε ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ έπαιξε σημαντικό ρόλο να περάσουν αυτά τα μέτρα. Η συμμετοχή τους στον «κοινωνικό διάλογο» αποδείχτηκε καθοριστική και έτσι μπορούμε να πούμε «άξιος ο μισθός τους».

Στο διάστημα αυτό, αναπτύχθηκαν αγώνες με μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων, χωρίς όμως προοπτική. Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, δρα η ΚΟ ΔΕΗ και προσπαθεί να φέρει τη Γενική Πολιτική Πρόταση του Κόμματος στους εργαζόμενους.

- Καλή δουλιά γίνεται με τον «Ρίζο» της Κυριακής μέσα στους εργασιακούς χώρους.

- Προϋποθέσεις στρατολογιών, ένταξη νέων εργατών στο Κόμμα υπάρχουν.

- Για όλα αυτά καθοριστικός είναι ο ρόλος της ΚΟΒ. Η πολιτική παρέμβαση στο χώρο δουλιάς είναι αυτή που καθιερώνει στη συνείδηση των εργαζομένων το Κόμμα στο χώρο τους. Επιτακτική ανάγκη, να διευρυνθούν οι συνεννοήσεις και με κοινωνικά κινήματα και οργανώσεις σε διεθνές επίπεδο. Ο δρόμος της συγκρότησης του ΑΑΔΜ είναι μονόδρομος, που έχει τη δική του μοναδική ομορφιά, για να προοδεύσει ο τόπος μας και να ευημερήσει ο λαός.

Οπως παραπέρα δουλιά θέλει και για το ΠΑΜΕ, τι είναι, τι εκφράζει, ότι δεν είναι μια συνδικαλιστική οργάνωση του ΚΚΕ, αλλά πόλος ταξικής πάλης, που, εκτός από τους κομμουνιστές, συμμετέχουν και συμπαρατάσσονται και άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις από άλλους χώρους, που θέλουν να αγωνιστούν ενάντια στις συμβιβασμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.

Βασική, όμως, προϋπόθεση για τη δημιουργία του Μετώπου είναι η ύπαρξη ενός Κόμματος, που θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δύσκολες συνθήκες της εποχής μας, που θα στηρίζεται στις αρχές του Μαρξισμού /Λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού και οργανωτικά θα λειτουργεί στις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Βέβαια, Κόμμα και Μέτωπο πάνε μαζί, δε φτιάχνουμε πρώτα το Κόμμα έτσι που το φανταζόμαστε και μετά το μέτωπο, αλλά συγχρόνως.

Βασική προϋπόθεση είναι η ενότητα του Κόμματός μας, η θέληση για δράση, το ιδεολογικό ανέβασμα των μελών μας και η αταλάντευτη πάλη σε κάθε μορφή οπορτουνισμού (είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά προέρχεται αυτή).

Μπροστά και στην ετοιμασία του Συνεδρίου της ΚΝΕ, μας απασχολεί ακόμα πιο έντονα το πώς θα γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη διαπάλη με την κυρίαρχη ιδεολογία για το κέρδισμα της νέας γενιάς με την αναγκαιότητα του αγώνα ενάντια στην κοινωνία της εκμετάλλευσης. Δεν είναι ένα αφηρημένο καθήκον, αλλά η κρίσιμη διάσταση που πρέπει και μπορεί να διαπεράσει πιο αποτελεσματικά το σύνολο της πολύμορφης δράσης που αναπτύσσει η ΚΝΕ ανάμεσα στους νέους. Στην προσπάθεια αυτή, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα δεκάδες παραδείγματα από την επικαιρότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, γίνεται αντιληπτή από τους νέους.

Μεταφέρω θερμό αγωνιστικό συντροφικό χαιρετισμό των εργατών του πολιτισμού στους καλεσμένους μας και στο συνέδριο, που διεξάγεται μέσα σε γενικευμένο, αρνητικό κλίμα, με άριστα μεθοδευμένη αποσιώπηση, και σε θέση μάχης όλοι οι μηχανισμοί (ΜΜΕ, μυστικές υπηρεσίες, διάφορα κέντρα, παλαιότεροι και νεότεροι φραξιονιστές του κινήματος), έτοιμοι να μας πυροβολήσουν, να πυροβολήσουν την ιστορία του Κόμματος, την προοπτική του, την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του, την ακτινοβολία και επίδρασή του στην κοινωνία.

Ο κόσμος αλλάζει ερήμην των λαών. Ο καινούριος κόσμος που θέλουν είναι κόσμος της αγοράς που κατασκευάζουν τα ΜΜΕ και οι μηχανισμοί επιβολής της εφιαλτικής νέας τάξης πραγμάτων. Μοιραία, ο άνθρωπος ο δικός τους θα είναι ένα άβουλο ον, ενταγμένο στη λογική της εμπορευματοποίησης όλων των ανθρώπινων αξιών, στα πλαίσια της μαζικής κουλτούρας του ιμπεριαλισμού. Χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ και τους μηχανισμούς για να προβάλλουν ό,τι πιο χυδαίο παράγουν, εξοντώνοντας τους λαούς, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους.

Η φτώχεια, η μιζέρια, τα σκουπίδια του πολιτισμού, η ισοπέδωση των παραδόσεων, η χρήση της τέχνης σαν εμπόρευμα και προπαγανδιστικό εργαλείο, είναι τα χαρακτηριστικά μιας άθλιας πραγματικότητας που βιώνουμε.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, κάποιοι καλλιτέχνες αντιστέκονται, κάποιοι ενσωματώνονται. Οι κομματικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη να προσανατολίσουν την αντίσταση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση. Στο διάστημα αυτό, κερδίσαμε νέες θέσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα των καλλιτεχνών, δείγμα η αύξηση των δυνάμεών μας στην ΠΟΘΑ (7 στους 11), απέναντι στη συσπείρωση (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ Ανεξάρτητοι).

Στόχος της νέας ΚΕ να είναι: Η σωστή λειτουργία των ΚΟΒ - Η κομματική πειθαρχία - Η ιδεολογική αδιαλλαξία - Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός - Το Μέτωπο - Το ιδεολογικό μέτωπο - Οι στρατολογίες.

Σήμερα επιβάλλεται περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ιστορική περίοδο νομιμότητας του Κόμματος να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση.

Με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η ιστορία έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω. Ομως, τα γεγονότα αυτά δε βοήθησαν ούτε στο ελάχιστο τον καπιταλισμό να ξεπεράσει τις εγγενείς αντιθέσεις του.

Το κόμμα μας βρέθηκε στο επίκεντρο της ιδεολογικής αναταραχής του τέλους του 20ού αιώνα. Την ξεπεράσαμε, όχι χωρίς απώλειες, αλλά, τουλάχιστον, οι απώλειές μας δεν ήταν στο ιδεολογικό επίπεδο, ούτε είχαν επιπτώσεις στο χαρακτήρα του Κόμματός μας. Θεωρώ ότι η προσήλωση στη Μαρξιστική - Λενινιστική θεωρία και ο προσανατολισμός στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας είναι θεμελιακά χαρακτηριστικά του Κόμματός μας, σε αντίθεση με άλλους, που είτε έχουν απεμπολήσει την επανάσταση, είτε τη θεωρούν πολύ μακρινή προοπτική.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι μέσα από την ΕΕ και τους μηχανισμούς της μπορεί να διεκδικηθεί μια καλύτερη ζωή για τους εργαζόμενους. Ξεχνούν όμως ότι, από τη στιγμή της σύλληψής της, η «ευρωπαϊκή ιδέα» ήταν και είναι η δημιουργία ενιαίας πολιτικής έκφρασης των μονοπωλίων του ευρωπαϊκού χώρου.

Εχοντας προσδιορίσει το πού βρισκόμαστε (καπιταλισμός σε κρίση) και το πού θέλουμε να πάμε (σοσιαλισμός), πρέπει να προσδιορίσουμε το «δρόμο και τη δύναμη», όπως λέει και το σύνθημά μας. Στο 15ο Συνέδριο προσδιορίσαμε το δρόμο, το ΑΑΔΜ. Πολλοί ζητούν να προσδιορίσουμε την πορεία με όλες τις λεπτομέρειες. Αλλοι πάλι λένε ότι δε θα πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σε όλα τα ερωτήματα για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Σύντροφοι, δεν μπορούμε να περιμένουμε να έχουμε όλες τις απαντήσεις πριν ριχτούμε στη δράση. Ας αφήσουμε κάποια ζητήματα να λυθούν στην πορεία των αγώνων. Ισως, π.χ., να είναι ακόμα πρόωρο να δώσουμε όλα τα χαρακτηριστικά της λαϊκής εξουσίας του Μετώπου και να αποφανθούμε για το αν θα συμπίπτει ή όχι με τη δικτατορία του προλεταριάτου.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Τελειώνοντας, θέλω να εκφράσω την αισιοδοξία μου για το μέλλον και την πεποίθησή μου ότι ο 20ός αιώνας ήταν, όπως είχε πει ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, «η τελευταία προ Ανθρώπου εκατονταετία».

Εκτιμήσαμε στις εκλογές ότι η δυσαρέσκεια του λαού οδηγήθηκε εκεί που το θέλησε το κατεστημένο. Υπήρξαν φαινόμενα κινητοποιήσεων σε νομούς χωρίς να βρίσκονται οι κομματικές μας οργανώσεις μέσα σ' αυτές.

Τέτοιες εκτιμήσεις μας αναγκάζουν να συμπεράνουμε ότι χρειάζεται επαγρύπνηση και βελτίωση του τρόπου καθοδήγησης.

Στο κίνημα υπάρχει πλούσια αρνητική πείρα από κινήματα που χάθηκαν, γιατί δεν υπήρξαν κόμματα ικανά να τα καθοδηγήσουν.

Επιδιώκουμε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, αλλά χρειαζόμαστε και σύγκρουση με τις αδυναμίες μας. Καθήκοντα μπαίνουν απ' όλα τα όργανα, αλλά πολλές φορές χωρίς συγκεκριμένες χρεώσεις και ελέγχους.

Η δουλιά βγαίνει από λίγους συντρόφους, χωρίς τη μαζική δράση της οργάνωσης και όλων των στελεχών.

Αυτό το στιλ καθοδήγησης και δράσης δε βοηθά στην κριτική - αυτοκριτική, αλλά ούτε και στον καταλογισμό ευθυνών για παραλείψεις. Αυτοκριτικά αρκούμαστε στο «κάναμε πολλά, ενώ θα μπορούσαμε περισσότερα» - υποσχόμαστε βελτίωση για το μέλλον.

Με τη βοήθεια της ΚΕ χρειάζεται να υπάρξουν σ' όλα τα όργανα συγκεκριμένες αποφάσεις, χρεώσεις και έλεγχοι, οπότε θα υπάρξει πλέον γόνιμη κριτική, βοήθεια, αλλά και ανάδειξη νέων στελεχών, των πιο συνεπών και ικανών μέσα απ' τη δράση.

Οπου σε περιπτώσεις παραβιάσεων έγκαιρα πήραμε καταστατικά μέτρα διαπαιδαγωγικού χαρακτήρα, οι οργανώσεις βελτιώθηκαν. Οπου αργήσαμε ή δεν πήραμε τέτοια μέτρα, τα προβλήματα οξύνθηκαν.

Επείγον ζήτημα για τη νέα ΚΕ το πρόβλημα της αφομοίωσης των νέων μελών της ΚΝΕ, που αυξάνει αλματωδώς την αριθμητική της δύναμη.

Υπάρχουν συγχύσεις γύρω από την τακτική μας, στον περίγυρό μας. Δε συμφωνούμε με απόψεις για περιορισμό του περιεχομένου μόνο σε ό,τι συγκινεί ή «είναι αποδεκτό». Στα κρίσιμα μέτωπα πάλης, αλλά και στις εκλογές διαφάνηκαν σοβαρά περιθώρια να δουλέψουμε με κόσμο ευρύτερο, δηλαδή μη κομμουνιστικό.

Η σχετική μικρή πείρα της ΚΟ Ανατ. Πελοποννήσου απ' τη δράση ενάντια στο βρώμικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τη βάση του Αραξου και την πολυεθνική άσκηση DYNAMIC MIX, δείχνει ότι σωστά συνδυάστηκε η γραμμή συσπείρωσης με την όξυνση του ιδεολογικού μετώπου. Δεν ήμασταν μόνοι μας σ' όλη αυτή τη δράση. Η ΚΟ και η ΚΝΕ βοηθήθηκαν. Ξεκαθαρίστηκε ο σημερινός χαρακτήρας του φιλειρηνικού κινήματος. Η πάλη ενάντια στη ΝΑΤΟική παρουσία στη Μεσσηνία και όλη την Πελοπόννησο αποτελεί κρίκο για τη δουλιά του ΚΚΕ στην περιοχή αυτή, για τη λαϊκή συσπείρωση.

Η ΚΟ είναι τώρα πιο αξιόμαχη. Τα θετικά αποτελέσματα, για να μονιμοποιηθούν, χρειάζεται σταθερός προσανατολισμός, χωρίς υποχωρήσεις, στο ανέβασμα του καθοδηγητικού ρόλου του ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Απαιτείται ένα σύνολο μέτρων που θα δώσουν την ικανότητα στην ΚΟ: α) να αντιπαλεύει καλύτερα την αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό κάθε απόχρωσης και β) να προωθεί πιο αποτελεσματικά τη συσπείρωση δυνάμεων, να οργανώνει τη λαϊκή αντεπίθεση.

Σήμερα τα δεδομένα στην παγκόσμια κατάσταση είναι πια καθαρά. Το Κόμμα μας επιβεβαιώθηκε στις εκτιμήσεις και προβλέψεις που είχε κάνει. Η υποχώρηση του παγκόσμιου κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος και η συστηματική, μελετημένη οργάνωση του μεγάλου κεφαλαίου δημιουργεί μια αίσθηση παντοδυναμίας. Το δυσάρεστο σε αυτή τη νέα κατάσταση είναι ότι αυτήν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική στηρίζουν κάποια πρώην κομμουνιστικά κόμματα. Αυτή η οπορτουνιστική μερίδα διαμόρφωσε αρνητικό κλίμα στην εργατική τάξη και ένα μεγάλο στήριγμα στη νέα τάξη πραγμάτων.

Οι μαζικές αντικαπιταλιστικές κινητοποιήσεις σε Σιάτλ, Ουάσιγκτον, Πόρτο, Πράγα και σε άλλα σημεία του κόσμου πρέπει να μετατραπούν σε συγκροτημένη ιδεολογικά και οργανωτικά ανατρεπτική δύναμη ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου.

Στη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ειρήνης, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, δόθηκε μια μάχη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική, που έδωσαν οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τη συμβιβασμένη πτέρυγα.

Στη διάρκεια του ΠΣΕ - συνεδρίου, από τις ομιλίες των συνέδρων προέκυψε ότι σε πολλές χώρες παγκοσμίως έχουν οι κινητοποιήσεις αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.

Στις μεγαλειώδεις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις που είχαμε στη χώρα μας, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού εξέφρασε την αντίθεσή του με διάφορους τρόπους.

Η στάση του ελληνικού λαού έκανε εντύπωση σε όλα τα μέρη της υφηλίου και ειδικά στην Ευρώπη. Γνωστό είναι σε όλους μας ότι όλη αυτήν την πάλη την οργάνωσε και τη στήριξε το Κόμμα μας.

Για τη δουλιά μας στο φιλειρηνικό κίνημα προτείνω η νέα ΚΕ να δει πιο αναλυτικά ώστε να ενισχύσει ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά όλο το κομματικό δυναμικό από την πλευρά του φιλειρηνικού κινήματος. Η ΚΝΕ ειδικά το ΚΣ να δει πιο συγκεκριμένα τη δουλιά στη ΝΔΕ. Επισημαίνω και άλλες εξειδικευμένες προτάσεις.

Σύντροφοι, είμαι αισιόδοξη και πιστεύω ότι με την εμπειρία που έχουμε στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα από τα προηγούμενα χρόνια θα οργανώσουμε καλύτερα την πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική δουλιά μέσα στο Κόμμα για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ.

Η όλη προσυνεδριακή διαδικασία ήταν πετυχημένη, συνέβαλε ουσιαστικά στην αφομοίωση της πολιτικής του Κόμματος από τα στελέχη, τα μέλη και τους Κνίτες.

Στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει βελτίωση της δουλιάς της, όμως, είναι πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών.

Το πρόβλημα βρίσκεται στα καθοδηγητικά όργανα και στα στελέχη, που δεν έχουν στενή σύνδεση με τις ΚΟΒ. Υπάρχει πρόβλημα ενιαίας αντίληψης για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα προβλήματα από τα στελέχη της ΚΟ, δρα σύμφωνα με αυτά που έχει ο καθένας στο μυαλό του και όχι με αυτά που έχει ανάγκη η οργάνωση.

Πολλά στελέχη υποχωρούν μπροστά στις πιέσεις που ασκεί ο ταξικός αντίπαλος, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε απόψεις «καλύτερα να μην κάνουμε, π.χ., μια πικετοφορία, αφού δεν υπάρχει συμμετοχή». Αυτά τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν, αφού υπάρχει η εμπειρία και οι κατευθύνσεις.

Η ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας πρέπει να παρακολουθεί καλύτερα τις εξελίξεις στην περιοχή, αποκαλύπτοντας την πολιτική των άλλων κομμάτων και της κυβέρνησης.

Γίνεται προσπάθεια από τον ιμπεριαλισμό να μετατρέψουν ιστορικά φορτισμένες περιοχές (Γράμμος - Βίτσι) σε απέραντα πάρκα εκμετάλλευσης κέρδους, διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα και το ρόλο των ιμπεριαλιστών, τότε, αλλά και σήμερα. Επιδιώκουν να αμβλύνουν την αντιιμπεριαλιστική συνείδηση του λαού, να ξεχαστεί ο ρόλος των Αμερικάνων.

Εντονα προβάλλουν τη διαβαλκανική συνεργασία, αποσιωπώντας ότι από αυτήν την πολιτική επωφελείται το μεγάλο κεφάλαιο με τη διείσδυση στα Βαλκάνια.

Καλλιεργούν το σοβινισμό και τον εθνικισμό, προσπαθούν να αφομοιώσουν τους αλλοδαπούς εργαζόμενους, κύρια Αλβανούς (θρησκευτικά, πολιτιστικά κλπ.) και όχι να ενταχθούν και αυτοί στην κοινωνία με πλήρη δικαιώματα. Εντονο είναι το πρόβλημα της ανεργίας στη Δυτ. Μακεδονία (17%), που οδηγεί στην εκμετάλλευση των εργαζομένων από την εργοδοσία, τα κόμματα του δικομματισμού, απομαζικοποιώντας τα σωματεία, ψάχνοντας ατομικά να λύσουν τα προβλήματά τους. Ανάπτυξη γίνεται στην περιοχή, αλλά στα πλαίσια της πολιτικής που εφαρμόζουν σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

- Οι συνεδριάσεις και οι συνελεύσεις να αρχίζουν κανονικά και όχι με καθυστέρηση.

- Δικαιολογημένοι απόντες να θεωρούνται μόνο όσοι έχουν λόγους υγείας, ανώτερης βίας κλπ.

- Τέρμα στην ανοχή απέναντι στη μη πληρωμή συνδρομής για πολλούς μήνες.

- Να εξεταστεί ποια μέλη δεν είναι γραμμένα στο σωματείο και να λυθεί το ζήτημα.

- Επίσης, σε συνεργασία με τους συντρόφους που δεν παίρνουν καθημερινά το «Ρ», να λυθεί το θέμα.

- Κανένα μέλος του Κόμματος να μη μείνει χωρίς μια χρέωση.

Είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν όλα αυτά;

Οι κομμουνιστές και οι κνίτες που βγήκανε στους δρόμους με τις κόκκινες σημαίες για τα δίκαια των εργαζομένων, για τις ελευθερίες του λαού. Που μπήκαν στο λιμάνι και στο σταθμό, έφτασαν στην παραλία Λιτοχώρου και στο Πολύκαστρο, σταμάτησαν τρένο, καθυστέρησαν φάλαγγα δολοφόνων του ΝΑΤΟ, ανάγκασαν τανκ να ξαναμπεί στο πλοίο, από όπου είχε αποβιβαστεί. Που διαδήλωναν με επίκεντρο το αμερικάνικο προξενείο, εκφράζοντας την αλληλεγγύη και συμπαράσταση σε λαούς - θύματα της επίθεσης του ιμπεριαλισμού. Αυτοί οι κομμουνιστές και οι κνίτες στη Θεσσαλονίκη, στο Ακτιο, στη Σούδα, στον Αραξο, στις Πρέσπες και οι πανελλαδικές κινητοποιήσεις τους στην Αθήνα ανέβασαν σε υψηλό επίπεδο το κύρος του ΚΚΕ. Και μπορούν να πραγματοποιήσουν και πολύ πιο δύσκολα καθήκοντα. Γιατί, καθώς οι κομμουνιστές δε δουλεύουμε μόνο για το Κόμμα μας, έχουμε χρέος να ρίξουμε όλα τα μέσα καλλιέργειας και σποράς στο γόνιμο έδαφος, που παρέχει αυτό το ανεβασμένο κύρος του, για να δώσει πλούσια σοδειά στο Κόμμα, στο μέτωπο, στο λαϊκό κίνημα.

Θα ανταποκριθούμε και σε αυτό το χρέος.

Σ' αυτό το πλαίσιο τεράστια είναι η εκστρατεία εξανδραποδισμού και εξαγοράς συνειδήσεων από τους εταίρους της διαχείρισης και της υποταγής στα νησιά μας. Οι μεν λοιδορούν και εκβιάζουν επειδή κυβερνούν. Οι δε δημαγωγούν και υπόσχονται επειδή ΘΑ κυβερνήσουν - και από κοντά οι κολαούζοι να προπαγανδίζουν δραστήρια τους «παραδείσους» της ΕΕ των κονδυλίων, προγραμμάτων, πακέτων, δράσεων και τα συναφή.

Αρκετοί νέοι άνθρωποι έχουν ενταχθεί σε τέτοιου είδους προγράμματα. Η Οργάνωσή μας δεν τα μηδενίζει. Διαφωνούμε ωστόσο με την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης, της λογικής της υποταγής με την οποία λειτουργούν. Κατά τα γνώμη μας, η επικράτηση μιας τέτοιας υποταγής στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που επιβάλλονται σταδιακά από την ΕΕ, θα είναι καταστροφική.

Κι ας μας απαντήσουν: Θα μορφωθούν τα παιδιά μας; Κι αν μορφωθούν, θα βρουν δουλιά; Θα συνεχίσουν οι απόμαχοι της δουλιάς να παίρνουν σύνταξη; Θα έχουμε και στο μέλλον δωρεάν περίθαλψη και πολύ περισσότερο θα έχουμε αναβαθμισμένες για τα ακριτικά νησιά μας υπηρεσίες υγείας από τις ήδη υπάρχουσες; Θα σταματήσει η δημογραφική συρρίκνωση; Μερικά μόνο ερωτήματα.

Η πρόταση του ΚΚΕ για το ΑΑΔΜ έχει απήχηση στο λαό, συγχρόνως τρομάζει και εξοργίζει την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς εκφραστές της. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν αποκλείσει μέχρι φιμώσεως τη φωνή μας από τα ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά. Κι αν μιλήσουν θα 'ναι για να διαστρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν τις θέσεις μας οι, πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους.

Ομως με τη δράση μας, τη βελτίωση της δουλιάς μας, με οδηγό τις αποφάσεις του Συνεδρίου μας θα προχωρήσουμε. Θα υλοποιήσουμε τους στόχους μας. Οι Ικαριώτες και Φουρνιώτες κομμουνιστές θα είναι παρόντες. Ο κοκκινόβραχος της Ικαριάς θα συνεχίσει πάντα να είναι αγκάθι στα πλευρά των σύγχρονων ηγεμόνων και κοτσαμπάσηδων της υποταγής και της ενσωμάτωσης.