Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- ΠΕΜΕΝ: Η αποφασιστική ενίσχυσή της παρακαταθήκη για την πάλη των ναυτεργατών

-- Αγροτοκτηνοτρόφοι Λέσβου: Αντιμέτωποι με το κύμα ευλογιάς και την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης

-- Νοσοκομείο Σαντορίνης: «Πιλότος» για την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας

-- Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ: Οι εξελίξεις γύρω από τον ΕΔΟΕΑΠ προσφέρονται για συμπεράσματα που ξεπερνούν τα όρια του κλάδου

-- Ο στόλος και τα κέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών καταγράφουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ ο Αλ. Τσίπρας χαρακτηρίζει το «μοντέλο με το οποίο αναπτύσσεται η ελληνική ναυτιλία» ως «θετικό παράδειγμα για το νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα». Πώς μεταφράζονται όλα αυτά σε ό,τι αφορά στην ζωή και τα δικαιώματα των ναυτεργατών;

-- Πραγματικά, η ναυτιλία αποτελεί για το κεφάλαιο πρότυπο για την ανάπτυξη της κερδοφορίας του. Γι' αυτό τα λέει ο Τσίπρας αυτά, γι' αυτό τοποθετούνται με τον ίδιο τρόπο η ΝΔ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, γι' αυτό ο ίδιος ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θ. Βενιάμης, δηλώνει ότι «η ελληνική ναυτιλία ως εθνικό κεφάλαιο είναι υπερκομματική».

Από τον πολυήμερο απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών το Δεκέμβρη του 2016

Οι εφοπλιστές και την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης επένδυσαν δισεκατομμύρια ευρώ για αγορές και κατασκευές πλοίων, κατέχουν την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια ναυτιλία με το περίπου 20% των πλοίων σε χωρητικότητα και το 50% στο στόλο της ΕΕ. Αμεσα συνδεδεμένοι με την παγίωση και ενίσχυση αυτής της πρωτοκαθεδρίας είναι οι στρατηγικοί στόχοι της ελληνικής αστικής τάξης να καταστήσει τη χώρα διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο. Στο πλαίσιο της ειδικής σχέσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου με τις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας στο πρόσφατο ταξίδι του εκεί διαφήμισε «την προοπτική να αποτελέσει η Αλεξανδρούπολη σημαντική πύλη εισαγωγής σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ» με ελληνόκτητα καράβια, όπως και την ανάπτυξη των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Κυβέρνηση και ΝΔ συναγωνίζονται ποιος θα προσφέρει περισσότερα προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, που απολαμβάνει πάνω από 56 νομοθετικές προνομιακές απαλλαγές, με αποκορύφωμα τον ν. 27/1974, που καθορίζει τη φορολογία που καταβάλλουν με βάση του κόρους των πλοίων τους και είναι λιγότερη από την εφορία που πληρώνει ένας Α' πλοίαρχος ή Α' μηχανικός!

Η τεράστια κερδοφορία των εφοπλιστών είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, των εργαζομένων, ενώ την ίδια περίοδο μειώθηκαν οι μισθοί κατά 40% και οι συντάξεις κατά 50%, οξύνθηκε η ανεργία, εντατικοποιείται η δουλειά με τις μειωμένες οργανικές συνθέσεις, δεν διστάζουν να βάζουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον, με πρόσφατο παράδειγμα το ναυάγιο του Δ/Ξ «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ». Οι ναυτεργάτες και οι οικογένειές τους στενάζουν από τη φοροληστεία, τραγικές είναι οι επιπτώσεις από τη διαρκή υποβάθμιση σε Υγεία, Παιδεία, συνολικά στη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Εφοπλιστές και κυβέρνηση θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες γαλέρας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, επιδιώκουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης, με την εφαρμογή «όρων σύμφωνα με τα διεθνώς κρατούντα», δηλαδή αυτό που γίνεται με το 75% των ναυτεργατών στα υπό ελληνική σημαία πλοία στην ποντοπόρο ναυτιλία, που δεν έχουν Συλλογική Σύμβαση και ασφάλιση, να γίνεται με όλους τους ναυτεργάτες, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, η διαχρονική φιλοεφοπλιστική πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων διαμόρφωσε τα τεράστια ελλείμματα του ΝΑΤ, τη διάλυσή του, το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του, που είναι από το αίμα και τον ιδρώτα των ναυτεργατών.

-- Απέναντι σε αυτήν την επίθεση, οι ναυτεργάτες πραγματοποίησαν το προηγούμενο διάστημα σημαντικές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις. Τι συνέβαλε στην ανάπτυξη αυτών των αγώνων, τι εμπόδια είχαν να υπερνικήσουν και τι παρακαταθήκη έχουν αφήσει για τη συνέχεια;

-- Οι απεργιακές και άλλες πολύμορφες κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια, τις ανατροπές σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, Φορολογικό, για το σύνολο των οξυμένων προβλημάτων, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη. Τα τελευταία 3 χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί 36 απεργίες, ενώ σημαντική συμβολή συνολικά για το εργατικό κίνημα ήταν ο 9ήμερος απεργιακός αγώνας το Δεκέμβρη του 2016.

Τα σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ πρωτοστάτησαν και συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανάπτυξη των ταξικών αγώνων, ακόμα και σε συνθήκες έντονης κρατικής και εργοδοτικής καταστολής, πολιτικής επιστράτευσης. Με τις παρεμβάσεις τους και τη συμμετοχή των ναυτεργατών ασκούν πίεση στην πλειοψηφία της ΠΝΟ, παίρνονται αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις, για την οργάνωση της πάλης των ναυτεργατών με το διεκδικητικό πλαίσιο των ταξικών δυνάμεων, πάνω στο οποίο εκφράστηκε πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη.

Στην αντίπερα όχθη, οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που χρησιμοποιώντας νόθες, διαβλητές διαδικασίες αποτελούν τις πλειοψηφίες των διοικήσεων στα 10 από τα 13 σωματεία που είναι στη δύναμη της ΠΝΟ, εκφράζουν τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, υπερασπίζονται την στρατηγική του. Ανεξάρτητα από τους εκάστοτε ελιγμούς, ακολουθούν υπονομευτική τακτική, ακόμα και όταν ψηφίζουν για απεργία στην πράξη την τορπιλίζουν, εγκλωβίζουν στους κοινωνικούς διαλόγους, καλλιεργούν τον συντεχνιασμό, το «λιγότερο κακό», την αναμονή και την απραξία, εχθρεύονται την ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Χαρακτηριστική ήταν η στάση τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις το Δεκέμβρη του 2016 και τον Μάη του 2017, τις οποίες ανέστειλαν με πρόσχημα τις δεσμεύσεις του υπουργού Ναυτιλίας και του υφυπουργού Εργασίας για τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό. Το αποτέλεσμα είναι καμία δέσμευση να μην έχει εφαρμοστεί, αντίθετα συνεχίζουν να μην εκδίδουν στους ναυτεργάτες κύριες συντάξεις, επικουρικές και εφάπαξ, μετά την εφαρμογή του ν. 4387/2016, παρά μόνο προσωρινές συντάξεις που κυμαίνονται από 384 έως 768 ευρώ.

Παρά τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, μέσα από τους αγώνες οι ναυτεργάτες, με την έμπρακτη αλληλεγγύη των ταξικών δυνάμεων, αποκτούν εμπειρία, μαχητικότητα, καλύτερη οργάνωση, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη συνολικά στο εργατικό κίνημα, μπροστά στις μεγάλες αναμετρήσεις ενάντια στο κεφάλαιο και τους εκπροσώπους τους.

-- Ποια είναι τα βασικά ζητήματα που ιεραρχούν στη δράση τους η ΠΕΜΕΝ και τα άλλα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία για το επόμενο διάστημα και τι πρωτοβουλίες παίρνετε σε αυτήν την κατεύθυνση;

-- Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ έχουμε καθορίσει από κοινού τη δράση μας για το επόμενο διάστημα, παράλληλα με τη μάχη των αρχαιρεσιών, που είναι σε εξέλιξη στα σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Στόχος μας είναι να ενταχθούν ακόμα περισσότεροι ναυτεργάτες στη συλλογική οργάνωση και δράση, να συμβάλουν στην αποφασιστική άνοδο των αγώνων και την αλλαγή των συσχετισμών.

Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού:

Δυναμώνουμε την πάλη για την ανανέωση και εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων, με το πλαίσιο πάλης των 535 Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και σωματείων. Η πλειοψηφία της ΠΝΟ, στις 17/8, σε μία προαποφασισμένη συμφωνία, ανανέωσε τις ΣΣΕ σε ακτοπλοϊκά, μεσογειακά - τουριστικά, με μηδενικές αυξήσεις. Διαπραγματεύσεις χωρίς συμφωνία έχουν γίνει με τα πορθμεία και καμία συνάντηση με τους εφοπλιστές στις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων.

Αναπτύσσουμε πολύμορφη δράση στα ζητήματα της υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην υπονόμευση της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος για την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, όπως φάνηκε και με το πρόσφατο ναυάγιο του «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ».

Εντείνουμε την αντιιμπεριαλιστική δράση. Η εύφλεκτη κατάσταση στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο, οι πολεμικές αναμετρήσεις και συγκρούσεις που εξελίσσονται σε Μέση Ανατολή, Ν/Α Ασία κ.α., η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας, διαμορφώνουν καταστροφικές συνέπειες. Συμμετέχουμε στην πρωτοβουλία σωματείων - Ομοσπονδιών - Εργατικών κέντρων, που υπογράφουν κείμενο καταδίκης των πυρηνικών όπλων που σχεδιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εγκαταστήσει στη βάση του Αραξου.

Παράλληλα, οι ταξικές δυνάμεις έχουμε αποφασίσει και το αναδεικνύουμε στις παρεμβάσεις μας στα πλοία, σε ναυτότοπους, στις σχολές, να προχωρήσουμε σε γενική απεργία αν η κυβέρνηση φέρει νομοσχέδιο για να χτυπήσει το δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική δράση.

Οργανώνουμε επίσης τις παρεμβάσεις μας για άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως ενάντια στις κατασχέσεις σπιτιών και καταθέσεων λαϊκών νοικοκυριών.

-- Σε αυτό το πλαίσιο, τι σημασία έχει για αυτήν την προσπάθεια η μαζική συμμετοχή των μηχανικών στις επικείμενες αρχαιρεσίες της ΠΕΜΕΝ;

-- Οι αρχαιρεσίες στην ΠΕΜΕΝ αποτελούν καθοριστικής σημασίας γεγονός για τους μηχανικούς: Η δύναμη της ΠΕΜΕΝ είναι οι ίδιοι οι μηχανικοί. Με τη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες, θα δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.

Η δράση της ΠΕΜΕΝ αποτελεί φάρο των ταξικών αγώνων στο ναυτεργατικό κίνημα, ο πρωτοπόρος ρόλος της αναγνωρίζεται από την συντριπτική πλειοψηφία των ναυτεργατών. Οι μηχανικοί αναδεικνύουν από το 1978 πρωτοπόρα στις αρχαιρεσίες της ΠΕΜΕΝ την ΕΔΑΣ (Ενωτική Αγωνιστική Δημοκρατική Συνεργασία), τον συνδυασμό όπου συσπειρώνονται οι ταξικές δυνάμεις. Αυτοί οι ισχυροί δεσμοί χτίστηκαν μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης, σε απεργίες και κινητοποιήσεις, στα μηχανοστάσια, στους καταπέλτες, στις ναυτικές σχολές.

Οι εφοπλιστές και οι εκπρόσωποί τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δράση της ΠΕΜΕΝ και των ταξικών δυνάμεων αποτελούν εμπόδιο στα αντεργατικά τους σχέδια: Δεν θα μείνουν στις αρχαιρεσίες με σταυρωμένα χέρια, παρεμβαίνουν για την αποδυνάμωση, την αποχή, αναπτύσσοντας έντονα τα ιδεολογήματα «μακριά από τα σωματεία», «όλοι ίδιοι είναι», «όλοι πουλημένοι». Διαβρώνουν τη συνείδηση του εργαζόμενου με το δηλητήριο του ατομισμού, τον θέλουν ανοργάνωτο, τρομοκρατημένο, για να επιβάλουν συνθήκες γαλέρας.

Κανένας ναυτεργάτης και κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί από μόνος του να αντιμετωπίσει την αντιλαϊκή πολιτική. Η ΠΕΜΕΝ αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των ναυτεργατών, για ριζικές αλλαγές, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τους καπιταλιστές, έτσι ώστε ο πλούτος να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, τους εργαζόμενους, και να αξιοποιείται προς όφελος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Το νοσοκομείο - επιχείρηση που εγκαινίασε πριν 1,5 χρόνο η κυβέρνηση, αποτελεί «όχημα» για την παραπέρα εμπορευματοποίηση του Δημόσιου συστήματος Υγείας...

Σήμερα, περίπου 150 εργαζόμενοι βρίσκονται ένα βήμα πριν την απόλυση. Γιατροί, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό κ.ά. είχαν προσληφθεί από την ΑΕΜΥ ΑΕ με συμβάσεις ΙΔΟΧ (Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου) για ένα χρόνο και με δυνατότητα ανανέωσης για άλλον ένα. Πλέον, η σύμβασή τους λήγει - όπως τους ανακοινώθηκε - στις αρχές της επόμενης τουριστικής σεζόν...

Οι εργαζόμενοι, αν και καλύπτουν μόνιμες ανάγκες, θεωρούνται ως έκτακτο προσωπικό μιας χρήσης από την ΑΕΜΥ ΑΕ, η οποία όπως ανακοινώθηκε, προτίθεται να «τρέξει» μέχρι το τέλος του έτους προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ για νέες θέσεις τακτικού προσωπικού. Με την προκήρυξη δεν θα έρθει επιπλέον προσωπικό και νέες ειδικότητες να στελεχώσουν το νοσοκομείο, αλλά θα αντικατασταθεί το υπάρχον προσωπικό που δουλεύει με σύμβαση.

Στα τέλη Μάη λήγουν οι 4 - 5 πρώτες συμβάσεις ΙΔΟΧ εργαζομένων. Μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις, οι εργαζόμενοι συγκρότησαν τον περασμένο Αύγουστο Σωματείο. Στις 19 Οκτώβρη, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, πραγματοποίησαν στάση εργασίας απαιτώντας την παραμονή όλου του προσωπικού στη θέση του, να μη γίνει καμία απόλυση και να μετατραπούν οι συμβάσεις σε αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενοι επισημαίνουν ότι από την έναρξη λειτουργίας του νοσοκομείου έχουν εκπαιδευτεί και προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες.

Παρά τις επανειλημμένες κρούσεις προς τη διοίκηση της ΑΕΜΥ ΑΕ για συνάντηση, το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό. Το Σωματείο και οι εργαζόμενοι δεν κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια: Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος και η γραμματέας του Σωματείου ήρθαν στην Αθήνα και πραγματοποίησαν παρέμβαση στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΕΜΥ. Η διοίκηση της ΑΕΜΥ επιχείρησε να τους αποπροσανατολίσει και να τους καθησυχάσει, λέγοντας ότι «είναι μαζί τους» και ότι θα «φροντίσουν» να περιλαμβάνονται στην προκήρυξη του ΑΣΕΠ. Οσο για το αίτημα των εργαζομένων να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου, χαρακτηρίστηκε από την εργοδοσία «άκυρο» και μη νόμιμο...

Ακολούθησε συνάντηση του Σωματείου με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Π. Πολάκη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι για να γίνει μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, θα πρέπει η προκήρυξη να μη γίνει μέσω ΑΣΕΠ, αλλά απευθείας από την ΑΕΜΥ ΑΕ.

Από τις συναντήσεις αυτές δεν προέκυψε καμία δέσμευση ότι δεν θα πραγματοποιηθούν οι απολύσεις, ότι οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν στη δουλειά τους. Ισα - ίσα οι εργαζόμενοι αντιμετώπισαν για άλλη μια φορά τον εμπαιγμό, έγιναν «μπαλάκι» μεταξύ υπουργείου και ΑΕΜΥ ΑΕ.

Στο πλευρό του Σωματείου στάθηκαν από την πρώτη στιγμή εκπρόσωποι του κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία στην Αθήνα. Δήλωσαν ότι στηρίζουν τα δίκαια αιτήματά τους και θα φροντίσουν να γίνουν γνωστά στους εργαζόμενους του κλάδου και να τεθούν στη συνεδρίαση της Ομοσπονδίας.

Ομως οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο της Σαντορίνης δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με τη λήξη της σύμβασης και την απόλυσή τους. Οπως καταγγέλλουν, το επίδομα παραμεθόριων περιοχών που δικαιούνταν από την πρόσληψή τους, άρχισε να καταβάλλεται για πρώτη φορά μόλις πριν ένα μήνα και μόνο κάτω από την πίεση του Σωματείου! Επιπλέον, οι περισσότεροι αναγκάζονται να καλύπτουν ανάγκες πέραν της ειδικότητάς τους (τραπεζοκόμα να εργάζεται στα πλυντήρια, υδραυλικός να ασχολείται και με τα ηλεκτρολογικά κ.ά.), το ίδιο προσωπικό αναγκάζεται να καλύπτει διαφορετικά πόστα (επείγοντα, χειρουργεία, ΜΕΘ).

Συνολικότερα, το Γενικό Νοσοκομείο Σαντορίνης είναι η τρανταχτή απόδειξη ότι η αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία δεν εκφράζεται μόνο με κλείσιμο νοσοκομείων, τμημάτων, κλινικών ή με συρρίκνωση των κλινών, αλλά και με «άνοιγμα» νοσοκομείων επιχειρήσεων, όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν μιας χρήσης, δουλεύουν σε συνθήκες μεγάλης εντατικοποίησης και ο λαός χρυσοπληρώνει ξανά για τις υπηρεσίες του.

Οταν η κυβέρνηση μιλάει για το «όραμά» της για το δημόσιο σύστημα Υγείας, αυτό ακριβώς εννοεί, το εμπορευματοποιημένο σύστημα τύπου «Νοσοκομείο Σαντορίνης ΑΕ». Αξιοποιώντας το Νοσοκομείο Θήρας που δημιουργήθηκε και εξοπλίστηκε με χρήματα του ελληνικού λαού και παρέμεινε κλειστό για χρόνια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αντί να εξασφαλίσει την αποκλειστική χρηματοδότησή του από το κράτος, έβαλε μπροστά τη λειτουργία του με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το συγκεκριμένο νοσοκομείο αποτελεί έναν επιχειρηματικό και εργασιακό «πιλότο» για όλο το «δημόσιο» σύστημα Υγείας, μέρος ενός μακρόχρονου σχεδιασμού, πλήρως εναρμονισμένου με τη στρατηγική της ΕΕ για «βιώσιμα, αποδοτικά συστήματα Υγείας».

Υπενθυμίζεται ότι η ΑΕΜΥ ΑΕ ιδρύθηκε με το ν. 3429/2004, από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, αναλαμβάνοντας υποτίθεται την «μεταολυμπιακή αξιοποίηση» της Πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού και αργότερα το Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Κερατέας και το Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Πρόκειται για μια ΔΕΚΟ που τελεί υπό την εποπτεία του αστικού κράτους, η οποία ασκείται από διυπουργική επιτροπή και τον υπουργό Υγείας. Φτιάχτηκε «με την απαίτηση για τη δημιουργία ενός σύγχρονου και ευέλικτου επιχειρησιακού εργαλείου για την προώθηση νέων και καινοτόμων έργων στον τομέα της Υγείας». Σύμφωνα με το κυβερνητικό «παράλληλο πρόγραμμα», το κράτος δίνει μια «εισφορά προς την ΑΕΜΥ ΑΕ (...) ανάλογα με τις οικονομικές συγκυρίες». Οι κάθε είδους συμβάσεις με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς (π.χ. ασφαλιστικές εταιρείες, τουριστικά πρακτορεία, τουριστικούς οργανισμούς, ξενοδόχους) «έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστική λειτουργία του νοσοκομείου και την αύξηση των ίδιων πόρων του (...) με αντίστοιχη ελάφρυνση της κρατικής χρηματοδότησης».

Το νοσοκομείο, μάλιστα, κάνει «συμβάσεις με όποιον φορέα θεωρεί συμφέροντα», ενώ η ΑΕΜΥ μπορεί να αποσπά προσωπικό, εξοπλισμό και αναλώσιμα υλικά από μονάδες Υγείας του ΕΣΥ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μηχάνημα ανάλυσης αερίων αίματος, τα οπιοειδή αναλγητικά φάρμακα και το προσωπικό που πήρε το Νοσοκομείο Σαντορίνης από το Κέντρο Υγείας Σαντορίνης που έκλεισε, αλλά και από το «Αττικόν» των 350 κενών οργανικών θέσεων, των ράντζων, της αναβολής χειρουργείων, των κλειστών κλινών ΜΕΘ, των κλειστών πτερύγων, των διασωληνωμένων στους διαδρόμους, λόγω «έλλειψης προσωπικού»!

Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, ότι τα τιμολόγια του νοσοκομείου είναι στα ύψη για όσους δεν διαθέτουν ΑΜΚΑ (π.χ. μετανάστες, τουρίστες), με τιμές έως και υπερπενταπλάσιες σε σχέση με τα υπόλοιπα νοσοκομεία. Για παράδειγμα, μια γενική εξέταση αίματος κοστολογείται 10 ευρώ (σε ένα δημόσιο νοσοκομείο 2 - 3 ευρώ), η είσοδος για τα επείγοντα περιστατικά στα 40 ευρώ...

Με λίγα λόγια, το πολυδιαφημισμένο Νοσοκομείο Σαντορίνης που λειτουργεί υπό την ΑΕΜΥ ΑΕ, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν ξεκίνησε τη λειτουργία του για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζομένων της Σαντορίνης και των γύρω νησιών για σύγχρονη δημόσια και δωρεάν Υγεία. Οι υπαρκτές αυτές ανάγκες αξιοποιήθηκαν για να φέρουν έσοδα και κέρδη. Οπως ξεκάθαρο πλέον είναι ότι όταν η κυβέρνηση μιλάει για «δωρεάν» Υγεία, εννοεί να πληρώνουν ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι στα γκισέ πληρωμών των υγειονομικών μονάδων για εξετάσεις, νοσηλεία, θεραπείες, να πληρώνουν για τα ιδιωτικά - απογευματινά ιατρεία. Η λεγόμενη «δωρεάν Υγεία» της κυβέρνησης και της ΕΕ περιλαμβάνει και τη χρηματοδότηση από τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, με αυξημένη μάλιστα εισφορά για τον κλάδο της Υγείας. Ετσι, διευρύνουν στην πραγματικότητα τις «μπίζνες» στην Υγεία, εκμεταλλευόμενοι το μόχθο των υγειονομικών, εκμεταλλευόμενοι τους κόπους και τον ιδρώτα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου καλεί τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους του νησιού να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για την πολιτική που τους αφήνει ανυπεράσπιστους απέναντι στις ζωονόσους, συνολικά για την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου που τους ξεκληρίζει.

Απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής ετοιμότητας για παλλεσβιακή κινητοποίηση το επόμενο διάστημα, προτάσσοντας τα εξής αιτήματα αιχμής:

1. Πλήρης αποζημίωση όλων των κτηνοτρόφων που τα ζώα τους θανατώθηκαν αναγκαστικά ή απεβίωσαν από τη ζωονόσο. Η αποζημίωση να λογιστεί σαν πλήρης παραγωγική μονάδα για όλο το χρονικό διάστημα έως και την ανασύσταση του κοπαδιού.

2. Να διατηρηθούν και να επιδίδονται όλα τα δικαιώματα, όπως επιδοτήσεις κ.λπ., για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί για την ανασύσταση του κοπαδιού.

3. Αμεση θεσμοθέτηση κατωτέρων εγγυημένων τιμών και άμεση απορρόφηση των προϊόντων μετά τη λήξη της έκτακτης ανάγκης που έχει κηρυχτεί το νησί.

4. Να επιδοτηθούν κατά 50% οι ζωοτροφές έως τη λήξη της καραντίνας, ώστε να μπορούν οι κτηνοτρόφοι να ανταπεξέλθουν στα επιπλέον έξοδα.

5. Δωρεάν φάρμακα και απολυμαντικά για την αντιμετώπιση του ιού σε κάθε κτηνοτρόφο.

6. Στελέχωση της κτηνιατρικής υπηρεσίας και των κτηνιατρείων, για γρήγορο και αποτελεσματικό έλεγχο και ουσιαστική βοήθεια στον κτηνοτρόφο.

7. Οι παθόντες κτηνοτρόφοι να απαλλαγούν από ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, φόρο εισοδήματος. Να παγώσουν τα δάνειά τους. Να εγγραφούν ως άνεργοι στον ασφαλιστικό τους φορέα.

8. Να γίνεται σωστά η ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού από υπεύθυνους επιστήμονες για να αποφευχθούν φαινόμενα παραπληροφόρησης.

9. Μέτρα προστασίας στις πύλες εισόδου του νησιού τουριστών, επιβατών, ΙΧ αυτοκινήτων, οχημάτων βαρέως τύπου.

10. Ελεγχος των ζωοτροφών που έρχονται στο νησί.

11. Αμεση δημιουργία και λειτουργία μονάδας καύσης ζωικών αποβλήτων (αποτεφρωτήρας) στο νησί, με ευθύνη του κράτους.

Eurokinissi

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η αρμόδια διεύθυνση Ζωικής Παραγωγής του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, μέχρι το τέλος της περασμένης βδομάδας είχαν πληγεί 23 συνολικά εκτροφές και αντίστοιχα είχαν οδηγηθεί στη θανάτωση περισσότερα από 3.000 ζώα.

Το κύμα της ζωονόσου που έπληξε το νησί κλήθηκαν αρχικά να το αντιμετωπίσουν οι τέσσερις όλοι κι όλοι δημόσιοι κτηνίατροι που έχουν απομείνει στο νησί της Λέσβου, από τους 13 που υπηρετούσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια και δεν αντικαταστάθηκαν με τη σταδιακή συνταξιοδότησή τους. Μόνο όταν τα κρούσματα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και πλέον ο κίνδυνος ολικής καταστροφής της κτηνοτροφίας του νησιού - βασική παραγωγική δραστηριότητα σήμερα της Λέσβου - φαινόταν ορατός, στάλθηκαν 13 στρατιωτικοί κτηνίατροι για τον έλεγχο του προβλήματος.

Οι περιοχές όπου εντοπίζονται τα κρούσματα βρίσκονται σε Στύψη, Φίλια, Μανταμάδο και Αγία Παρασκευή, και αυτή τη στιγμή η όλη προσπάθεια εντοπίζεται στο να μην ξεφύγει η νόσος από τις αρχικές της εστίες.

Το πρόβλημα άρχισε να λαμβάνει μαζικές διαστάσεις και να εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα από τον περασμένο Σεπτέμβρη, ωστόσο είχαν εντοπιστεί μεμονωμένα κρούσματα ήδη από το Δεκέμβρη του '16 και ξανά το Φλεβάρη του '17 στην περιοχή της Γέρας.

Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου από την πρώτη στιγμή προχώρησε σε διαβήματα και παραστάσεις στις αρμόδιες τοπικές υπηρεσίες, στην Περιφέρεια, το δήμο και την Κτηνιατρική Υπηρεσία, ζητώντας την άμεση λήψη μέτρων για να μην εξαπλωθεί η νόσος, ωστόσο, όπως καταγγέλλει, οι αρμόδιοι «στην ουσία αδιαφόρησαν».

Το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα του νησιού καταγγέλλει ότι δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την πρόληψη της εμφάνισης της νόσου, την ίδια στιγμή που οι αρμόδιοι φορείς έριχναν την ευθύνη στους ίδιους τους κτηνοτρόφους, καλώντας τους να λάβουν από μόνοι τους και χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση προστατευτικά μέτρα για τις εκμεταλλεύσεις τους.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Δημήτρης Καραγιάννης, πρόεδρος της ΟΑΣ Λέσβου, σημείωσε ότι «δεν είναι υπερβολή αν μιλήσει κανείς για "προμελετημένο έγκλημα", το οποίο εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Τον περασμένο Φλεβάρη υπήρξε ένα κρούσμα ευλογιάς και δυστυχώς, αν και εμείς ως Ομοσπονδία προειδοποιήσαμε και απαιτήσαμε την άμεση λήψη μέτρων, δεν έγινε τίποτε από πλευράς αρμοδίων και φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση».

«Η καταστροφή που απειλεί την κτηνοτροφία του νησιού μας», πρόσθεσε, «ανέδειξε παράλληλα την τεράστια έλλειψη υποδομών υποστήριξης της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και τη σταδιακή αποψίλωσή τους τα τελευταία χρόνια από τεχνικά μέσα και προσωπικό. Μόλις τις τελευταίες μέρες, και αφού η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, ξεκίνησαν οι κατασκευές απολυμαντικών τάφρων στις εκτροφές, για τον περιορισμό της νόσου».

Μια ακόμη σημαντική πτυχή του προβλήματος είναι αυτή των αποζημιώσεων των πληγέντων κτηνοτρόφων, «ένα ζήτημα που πρέπει να γίνει αντικείμενο διεκδίκησης από τους συναδέλφους μας», όπως υπογραμμίζει ο Δ. Καραγιάννης. «Με τα ισχύοντα», επισημαίνει, «ο κάθε κτηνοτρόφος που έχασε την εκμετάλλευσή του ή πλήγηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το κοπάδι του, θα λάβει κατά μέσο όρο περί τα 80 ευρώ ανά ζώο, κάτι που σημαίνει ότι μία εκτροφή με 100 συνολικά ζώα θα αποζημιωθεί με περίπου 8.500 ευρώ. Με αυτά τα χρήματα είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να ξαναφτιάξει το κοπάδι του, ενώ για τους επόμενους 6 μήνες έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται να κάνει και πάλι έναρξη δραστηριότητας, λόγω των μέτρων πρόληψης περιορισμού της νόσου. Ωστόσο το σύνολο των υποχρεώσεών του - δάνεια, δόσεις στην εφορία κ.ά. - θα "τρέχουν" κανονικά και θα πρέπει επίσης να καλύπτει τις προσωπικές του ανάγκες και τις ανάγκες της οικογένειάς του. Πώς θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος;».

Τα μέτρα πρόληψης προβλέπουν τον σταυλισμό των ζώων, γεγονός που αυξάνει το κόστος ζωοτροφών για τους κτηνοτρόφους, ενώ δεν θα άργησαν να εμφανιστούν και οι πρώτες ανεπίσημες «κρούσεις» από τους μεγαλεμπόρους, οι οποίοι δείχνουν έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, «σκοτώνοντας» τις τιμές στις οποίες αξιώνουν να προμηθευτούν τα σφάγια...

Γι' αυτό και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων παρεμβαίνει έγκαιρα και καλεί τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους του νησιού, ανάμεσα στα υπόλοιπα αιτήματά τους, να διεκδικήσουν και κατώτερες εγγυημένες τιμές για τα ζώα τους, με κρατική παρέμβαση, ώστε να προστατευθούν από την ασυδοσία.

Οπως προαναφέρθηκε, η κτηνοτροφία αποτελεί τη βασική παραγωγική δραστηριότητα του νησιού της Λέσβου, ξεπερνώντας τον τουρισμό και την ελαιοκαλλιέργεια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του περασμένου Ιούλη, σήμερα υπάρχουν 2.954 εκτροφές και συνολικό ζωικό κεφάλαιο 435.159 ζώων, εκ των οποίων 401.724 πρόβατα και 33.435 αίγες. Κάθε χρόνο οι εκτροφές αυτές αποδίδουν περίπου 300.000 αμνοερίφια για σφαγή και 30.000 τόνους γάλα, που κατευθύνονται στα τοπικά τυροκομεία για την παρασκευή τυριών και άλλων προϊόντων.

Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η επέκταση της νόσου, σε συνδυασμό με την πολιτική του αστικού κράτους, σφίγγει απελπιστικά τη θηλιά γύρω από το λαιμό των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων (που αποτελούν και την πλειοψηφία των εκμεταλλεύσεων, με 100 περίπου ζώα κατά μέσο όρο η κάθε μία).

Απέναντι σε αυτήν την απειλή, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου καλεί τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους του νησιού να παλέψουν με μαζικές κινητοποιήσεις απέναντι στο προδιαγραφόμενο ξεκλήρισμά τους, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με πολύμορφες αγωνιστικές παρεμβάσεις.

Από απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ στο υπουργείο Εργασίας

Στην πραγματικότητα, με την ενοχή του κράτους και την ανοχή των συνδικαλιστικών ηγεσιών στη διοίκηση του Ταμείου (θεωρείται αυτοδιοίκητο), οι εργοδότες δεν κατέβαλαν στο ακέραιο ούτε αυτήν την οφειλή τους προς τον ΕΔΟΕΑΠ, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους, που κατέβαλαν κανονικά τον ασφαλιστικό οβολό τους.

Η κλοπή των αποθεματικών με το κούρεμα του PSI και η οριστική κατάργηση του «αγγελιόσημου», στο πλαίσιο της συμφωνίας κυβέρνησης - τρόικας για την κατάργηση όλων των λεγόμενων «ειδικών πόρων» με το νόμο Κατρούγκαλου, επιδείνωσαν την κατάσταση του Ταμείου, γεγονός που εκφράστηκε με δραστικές περικοπές στις παροχές προς τους ασφαλισμένους.

Αξιοποιώντας την άθλια κατάσταση που με ευθύνη τους δημιουργήθηκε, στο πλαίσιο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία και την Ασφάλιση, η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία στις Ενώσεις των εργαζομένων και την εργοδοσία (η πρόταση του προέδρου της ΕΙΤΗΣΕ ήταν σχεδόν ίδια με την πρόταση Καπάκου, εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΣΗΕΑ, σε συναίνεση με τις δυνάμεις της ΝΔ στην Ενωση), ανέλαβαν να ...σώσουν τον ΕΔΟΕΑΠ, με την τροπολογία που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα στη Βουλή. Προηγήθηκε η έγκριση των αλλαγών στο καταστατικό του Ταμείου, για την οποία κινητοποιήθηκαν «θεοί και δαίμονες».

Συνοπτικά, η τροπολογία προβλέπει την απογείωση των εισφορών των εργαζομένων προς το Ταμείο (από το 3% στο 7,05%), την επιβάρυνση 5% στους συνταξιούχους, μια σχετική αύξηση στις εργοδοτικές εισφορές, τη θέσπιση πόρου 2% επί του τζίρου των εργοδοτών για τη χρηματοδότηση του ΕΔΟΕΑΠ και τακτικές αναλογιστικές μελέτες, με βάση τις οποίες θα καθορίζεται κάθε χρόνο το ύψος των επόμενων περικοπών στις επικουρικές συντάξεις και στις παροχές Υγείας.

Στην πραγματικότητα, οι παροχές προς τους ασφαλισμένους θα ανακαθορίζονται με βάση την οικονομική κατάσταση του Ταμείου. Δηλαδή, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα ξέρουν τι θα πληρώνουν στον ΕΔΟΕΑΠ, αλλά δεν θα ξέρουν ποιες θα είναι οι παροχές του Ταμείου. Από μόνα τους τα παραπάνω, και σε συνδυασμό με τη γενικότερη αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης, οδηγούν σε υποβάθμιση των υπηρεσιών για όλους και με μαθηματική ακρίβεια το Ταμείο «μετράει μέρες», με τη σημερινή του μορφή.

Αυτό, όμως, σε τίποτα δεν εμπόδισε την κυβέρνηση και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες του κλάδου να πανηγυρίζουν ότι «σώζουν» το Ταμείο και να ταυτίζουν όποιον διαφωνεί, με τους καναλάρχες και τους εκδότες, που διαμαρτύρονταν για τον πόρο 2% επί του τζίρου τους, όταν στα «μαγαζιά» τους έχουν ισοπεδώσει μισθούς και δικαιώματα, έχουν συνθλίψει κυριολεκτικά τους εργαζόμενους στα γρανάζια των μεταξύ τους ανταγωνισμών για την αναμόρφωση του χώρου και την ανακατανομή της επιχειρηματικής πίτας, με «χορηγό» την κυβέρνηση.

Μάλιστα, οι αρμόδιοι υπουργοί «σήκωσαν μπαϊράκι» απέναντι στους «κακούς» εργοδότες, που «δεν έχουν μάθει να πληρώνουν» και που «ήρθε η ώρα να βάλουν το χέρι στην τσέπη για το Ασφαλιστικό των εργαζομένων». Και αυτό όταν οι ίδιοι οι εργοδότες είχαν προτείνει πόρο 4% επί του τζίρου, που τον απέσυραν, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε το τίμημα με τις τηλεοπτικές άδειες. Αξιοποίησαν δηλαδή τον ΕΔΟΕΑΠ στα παζάρια με την κυβέρνηση για το τίμημα των τηλεοπτικών αδειών και τη μείωση της φορολογίας επί των διαφημίσεων, ζητώντας ελάχιστο τίμημα και φοροαπαλλαγή.

Θυμίζουμε ότι το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ είχε μιλήσει ανοιχτά με ανακοινώσεις του στους εργαζόμενους γι' αυτά τα παζάρια...

Κάπως έτσι φτάσαμε στην ψήφιση της τροπολογίας, κατά την οποία αποκαλύφθηκε το εξής: Η κυβέρνηση, που «γαβγίζει» τάχα στους καναλάρχες και τους κατηγορεί ότι της κάνουν πόλεμο, νομοθέτησε την τεράστια φοροελάφρυνσή τους, με μείωση του φόρου για τις διαφημίσεις από το 20% στο 5%! Μετά απ' αυτό, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το 2% επί του τζίρου που θα πηγαίνει στον ΕΔΟΕΑΠ, θα τους φανεί απλά ...σοκολατάκια.

Κι όχι μόνο αυτό: Μια μέρα πριν, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δεν ισχύει η αναδρομικότητα στην καταβολή του 2% για το 2017, αντίθετα με τις αυξήσεις στις εισφορές των εργαζομένων που θα καταβληθούν αναδρομικά! Να, λοιπόν, ποιοι θα πληρώσουν το μάρμαρο της «σωτηρίας» τάχα του ΕΔΟΕΑΠ!

Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με τις δηλώσεις της υπουργού Εργασίας ότι εξετάζεται η «διασύνδεση» των υγειονομικών υπηρεσιών του ΕΔΟΕΑΠ με τον ΕΟΠΥΥ, χωρίς επιπλέον προσωπικό και χρηματοδότηση. Που σημαίνει ότι πάμε για ταχύτερη εξίσωση των παροχών προς τα κάτω σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επικουρική σύνταξη και εφάπαξ, ακόμα και μέχρι την κατάργηση κάποιων παροχών, για όλους τους ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, αντί το κράτος να εξασφαλίσει δωρεάν και υψηλού επιπέδου παροχές Υγείας για όλους, ανεξάρτητα από φορέα Ασφάλισης.

Τέλος, τη Δευτέρα, μετά από συνάντηση με τους καναλάρχες, ο αρμόδιος υπουργός ανακοίνωσε ότι οι διευκολύνσεις στους εργοδότες θα διευρυνθούν κι άλλο, ότι θα περιλάβουν και όσους ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα σε εφημερίδες, διαδίκτυο και ραδιόφωνο, στο όνομα της στήριξης στην ενημέρωση και στον Τύπο...

Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί, τα παζάρια κυβέρνησης - εργοδοσίας αφορούν μεταξύ άλλων τα εξής: Να μειωθεί ο κατώτατος αριθμός εργαζομένων ανά αδειοδοτημένο τηλεοπτικό σταθμό από τους 400 στους 300. Να υπολογίζονται στον αριθμό των εργαζομένων και όσοι εργάζονται σε εταιρείες - υπεργολάβους των καναλιών. Να χρεώνονται δορυφορικές πλατφόρμες και ΕΡΤ με 3 ευρώ ανά συνδρομητή το μήνα (δηλαδή γύρω στα 36 εκατ. ευρώ το χρόνο), τα οποία θα πιστώνονται οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Να αποσυρθεί η ΕΡΤ από τις διαφημίσεις. Να καταργηθεί η εισφορά 1,5% υπέρ του κινηματογράφου. Να αρθεί κάθε περιορισμός σε σχέση με την προέλευση κεφαλαίων. Να μηδενιστεί ο φόρος διαφήμισης.

Για όλες αυτές τις εξελίξεις η συνδικαλιστική πλειοψηφία έχει καταπιεί τη γλώσσα της, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα συκοφαντούσε το ΠΑΜΕ, εκβίαζε για την αποδοχή των αλλαγών στο καταστατικό και είχε ανέβει στα κάγκελα για να προχωρήσει η κυβερνητική «λύση» για τον ΕΔΟΕΑΠ.

Αμέσως μετά την ψήφιση της τροπολογίας και χωρίς να λέει κουβέντα για τα (προαποφασισμένα, όπως αποδείχτηκε) «δωράκια» της κυβέρνησης στους μεγαλοεργοδότες των ΜΜΕ, η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ισχυρίζεται ότι «ο ΕΔΟΕΑΠ μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες» και ότι «είναι πλέον το Ταμείο και το αποκούμπι όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ».

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με τον πιο επίσημο τρόπο η συνδικαλιστική πλειοψηφία ξεγράφει μια κι έξω τις δίκαιες διεκδικήσεις των ασφαλισμένων για επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών και ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, λέγοντας ότι «οι βερμπαλισμοί, οι διεκδικήσεις "χαμένων παραδείσων" και χρημάτων "κλεμμένων" που θα έρθουν ξαφνικά και θα λύσουν τα προβλήματά μας, ήταν μόνο λόγια του αέρα».

Η στάση και η ενεργός συμμετοχή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στους χειρισμούς που έκαναν κυβέρνηση και εργοδοσία, για να καταστήσουν τους εργαζόμενους συνένοχους στο νέο έγκλημα σε βάρος των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, αναγνωρίστηκε από την υπουργό Εργασίας, η οποία είπε μετά την ψηφοφορία για την αλλαγή του καταστατικού στον ΕΔΟΕΑΠ: «Στην ουσία εμείς σήμερα φέρνουμε στη Βουλή τις ρυθμίσεις, οι οποίες επικυρώνουν, εγκρίνουν αυτήν την τροποποίηση του καταστατικού, που με τη συντριπτική τους πλειονότητα αποφάσισαν τα μέλη του ΕΔΟΕΑΠ».

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση μεθόδευσε την τροπολογία για τον ΕΔΟΕΑΠ με κριτήριο τα συμφέροντα της εργοδοσίας και με τρόπο που να φαίνεται ότι υλοποιεί προτάσεις και αποφάσεις των ίδιων των εργαζομένων! Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός συμμετείχε με συγκεκριμένο καταμερισμό στον όλο σχεδιασμό, σε ανοιχτή επικοινωνία με τα κυβερνητικά και εργοδοτικά επιτελεία.

Εστω και τώρα, χρειάζεται οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα: Για το ρόλο της κυβέρνησης, που έχει αναλάβει τη βρώμικη δουλειά να απαλλάξει τους εργοδότες από το βάρος της Ασφάλισης και της υγειονομικής περίθαλψης των εργαζομένων, όπως κάνει τώρα και με τον ΕΔΟΕΑΠ. Για τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που στέκεται επάξια στο πλευρό της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, εκτελώντας βρώμικες αποστολές σε βάρος των ασφαλιστικών και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Για την αντιλαϊκή πολιτική, που δεν κάνει διακρίσεις και σαρώνει τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από ειδικότητα και κλάδο. Κανείς δεν εξαιρείται, κανείς δεν σώζεται με συντεχνιακές λογικές. Λύση στο Ασφαλιστικό των εργαζομένων στα ΜΜΕ δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τις συνολικότερες ανατροπές, για τις οποίες παλεύουν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις.

Γι' αυτό χρειάζεται οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί, συνολικά οι εργατοϋπάλληλοι στα ΜΜΕ να διαχωριστούν από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Να παλέψουν μαζί με όλους τους εργαζόμενους για ανάκτηση των απωλειών και σύγχρονα δικαιώματα, για την ανατροπή των αντεργατικών - αντιασφαλιστικών νόμων, της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Να βάλουν πλάτη για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος στον κλάδο, με Επιτροπές Αγώνα του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς, με ζωντάνεμα των συλλογικών διαδικασιών και διαπάλη με την εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία, με την ανάπτυξη εστιών διεκδίκησης και αγώνα απέναντι στην επιθετικότητα της κυβέρνησης, των εργοδοτών και των κομμάτων της. Και με προοπτική τη δημιουργία δικής τους συνδικαλιστικής οργάνωσης, συνδικάτου του κλάδου των ΜΜΕ που θα παλεύει για τα πραγματικά τους συμφέροντα.