• Κυβέρνηση - «κοινωνικοί εταίροι»: Θέλουν τους εργαζόμενους δεμένους στο αντεργατικό «αναπτυξιακό σχέδιο» του κεφαλαίου.
• Πείρα από την οργάνωση της πάλης: Από τη δράση του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ηρακλείου. Η πείρα από την παρέμβαση στην «Σαβοϊδάκης ΑΕ».
• Κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς: Πολύμορφες πρωτοβουλίες με κορύφωση τις συγκεντρώσεις στις 21 Φλεβάρη.
• Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων: Απάντηση στην κυβερνητική προπαγάνδα ενάντια στις αγροτικές κινητοποιήσεις, με αφορμή την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας.

Eurokinissi

Από τη χτεσινή φιέστα των «κοινωνικών εταίρων»

Την «κοινή δήλωση» συνυπογράφουν οι «κοινωνικοί εταίροι» που συναπαρτίζουν την ΟΚΕ, δηλαδή οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών ενώσεων (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ κ.ά.). Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, ο οποίος και παρέλαβε την «Κοινή Δήλωση», εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, οι οποίοι με τις τοποθετήσεις τους επιβεβαίωσαν την ταύτισή τους στην προώθηση της αντεργατικής στρατηγικής του κεφαλαίου.

Σηματοδοτώντας την «ανανέωση» της προσπάθειας να καταστήσουν τους εργαζόμενους και το λαό ενεργούς υποστηρικτές της πολιτικής που τους τσακίζει, οι λέξεις «εθνική συνεννόηση» και «κοινωνική συναίνεση» κλήθηκαν σε όλες τις πτώσεις, από όλους τους «κοινωνικούς εταίρους».

«Η ΟΚΕ είναι ο ιδανικός χώρος για να εξελιχθεί η συζήτηση για το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο», τόνισε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ, Χ. Κυριαζής, επιβεβαιώνοντας το ρόλο της ως ενός βασικού εργαλείου στην προώθηση του «κοινωνικού εταιρισμού», δηλαδή στην επιχείρηση αφοπλισμού του εργατικού κινήματος και ποδηγέτησης των εργαζομένων πίσω από το άρμα των νέων αντιλαϊκών στόχων που θέτει το κεφάλαιο για τη λεγόμενη «μεταμνημονιακή» περίοδο, με «τυράκι» τις απατηλές υποσχέσεις για «κοινωνική συνοχή», «κοινωνική δικαιοσύνη», «βελτίωση των εισοδημάτων», «περισσότερες θέσεις εργασίας» κ.ο.κ.

Χαρακτηριστικά, η «Κοινή Δήλωση» αναφέρει ότι «η διαμόρφωση συνθηκών πολιτικής και κοινωνικής συνεννόησης και η συμμετοχή όλης της κοινωνίας σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο που θα απαντά στα σημερινά προβλήματα, λαμβάνοντας υπόψη τις επόμενες γενιές, αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την έξοδο από την κρίση, την επιστροφή στην ευρωπαϊκή κανονικότητα και την ισχυροποίηση της χώρας στις συνεχώς μεταβαλλόμενες διεθνείς συνθήκες».

Η «Κοινή Δήλωση» που συνυπογράφουν οι «κοινωνικοί εταίροι» εστιάζει σε έξι «αναπτυξιακούς στόχους» και δώδεκα «άξονες - παρεμβάσεις», γύρω από τους οποίους χτίζεται μεθοδικά όλο το πλαίσιο των απαιτήσεων του κεφαλαίου για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης και τη «βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας».

Ως τέτοιοι «κεντρικοί αναπτυξιακοί στόχοι» προβάλλονται:

-- Η «προσέλκυση καινοτόμων επενδύσεων και βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος». Πίσω από αυτόν τον κεντρικό στόχο του κεφαλαίου κρύβεται η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης σε όλη την κλίμακα, αφού αυτή αποτελεί και τον «κράχτη» για την «προσέλκυση επενδύσεων»: Η παγίωση και επέκταση της σημερινής εργασιακής ζούγκλας, η διαρκής επίθεση στους μισθούς των εργαζομένων, η παραπέρα ενίσχυση της «ευελιξίας», η επίθεση στη συνδικαλιστική δράση και σε όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων που... «χαλάνε» το «επιχειρηματικό περιβάλλον».

-- Η «ενίσχυση της εξωστρέφειας», δηλαδή ο ακόμα μεγαλύτερος προσανατολισμός των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στη διεθνή αγορά, η ένταση της εκμετάλλευσης και η εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την ενίσχυση της θέσης τους στον διεθνή ανταγωνισμό, σε βάρος βέβαια των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

-- Ο «εκσυγχρονισμός του παραγωγικού δυναμικού» και η «αναβάθμιση του ανθρώπινου κεφαλαίου και προσαρμογή των δεξιοτήτων στις σύγχρονες απαιτήσεις». Η «προσαρμογή» των εργαζομένων στις «σύγχρονες απαιτήσεις» του κεφαλαίου μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στις διαρκώς μεταβαλλόμενες προτεραιότητες των μονοπωλίων, όπως και σε αντίστοιχη ενίσχυση της δουλειάς - «λάστιχο».

Οι υπόλοιποι «κεντρικοί αναπτυξιακοί στόχοι» είναι το περιτύλιγμα της προσπάθειας να εμφανιστούν οι στρατηγικοί στόχοι του κεφαλαίου ως «το κοινό καλό», ως μια πολιτική που παράγει εξίσου θετικά αποτελέσματα για καπιταλιστές και εργάτες, για εκμεταλλευτές και θύματα της εκμετάλλευσης. Μιλούν π.χ. για «μείωση της ανεργίας και αύξηση της ποιοτικής απασχόλησης», «μείωση φτώχειας και ανισοτήτων», όταν η στρατηγική του κεφαλαίου φέρνει απογείωση της υποαπασχόλησης και της «ευελιξίας», μεγέθυνση της ακραίας φτώχειας και διεύρυνση της ανισότητας.

Οι επιδιώξεις του κεφαλαίου διατυπώνονται ξεκάθαρα μέσα και από τους «βασικούς άξονες παρέμβασης» που περιλαμβάνει η «Κοινή Δήλωση».

Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουν οι απαιτήσεις για:

-- «Εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης», για την «προώθηση της υγιούς και κοινωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας». Ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή του αστικού κράτους, δηλαδή, στις σύγχρονες ανάγκες των «υγιών» επιχειρηματικών ομίλων που επικρατούν στον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που τσεκουρώνονται διαρκώς τα όποια κρατικά κονδύλια για την κάλυψη λαϊκών αναγκών.

-- «Βελτίωση της φορολογικής διοίκησης και διαμόρφωση απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος, ώστε να διευκολύνεται η επιχειρηματικότητα». Ετσι βαφτίζονται οι νέες φοροαπαλλαγές και «ελαφρύνσεις» στο κεφάλαιο, ενώ την ίδια στιγμή εντείνεται η αντιλαϊκή φοροληστεία (π.χ. με τη νέα μείωση του αφορολόγητου για μισθωτούς, αγρότες, συνταξιούχους).

-- «Αποκατάσταση του αναπτυξιακού ρόλου του χρηματοπιστωτικού συστήματος και πλήρη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών και δημόσιων πηγών χρηματοδότησης, για να διασφαλισθεί η ρευστότητα στην αγορά και να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα και η ανάπτυξη». Κομβική πλευρά στον παραπάνω άξονα αποτελεί βέβαια η ένταση των πλειστηριασμών, των κατασχέσεων και των εκβιασμών σε βάρος εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών για τα χρέη τους προς τις τράπεζες...

-- «Επανασχεδιασμό του εκπαιδευτικού συστήματος, με μακροχρόνιο ορίζοντα και αναβάθμιση της κατάρτισης και της διά βίου μάθησης (...) προσαρμογή των δεξιοτήτων στις απαιτήσεις της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης (...) Προώθηση και ενίσχυση της έρευνας και σύνδεσή της με την επιχειρηματικότητα». Προωθείται δηλαδή η ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της Ερευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου, σε ακόμα μεγαλύτερη αντιδιαστολή με τις κοινωνικές ανάγκες.

-- «Βελτίωση Ενεργειακού Σχεδιασμού με προσανατολισμό στην καθαρή και ανταγωνιστική ενέργεια, σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας...». Και εδώ, κριτήριο του «εθνικού σχεδίου» είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, την ίδια ώρα που εντείνεται όλο και περισσότερο η ενεργειακή φτώχεια για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειας.

Αναφέρονται επίσης ως «βασικοί άξονες» η «ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και επίλυση διαφορών», ώστε «να διευκολύνονται οι επενδύσεις», η «υιοθέτηση και εφαρμογή Βιομηχανικής Πολιτικής που θα έχει στόχους ευθυγραμμισμένους με εκείνους της ΕΕ».

Το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» αποτυπώνει τις ανάγκες του κεφαλαίου, οι οποίες είναι διαμετρικά αντίθετες με τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Είναι ένα «σχέδιο» που έρχεται να «κουμπώσει» πλήρως με την «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική 2021» που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και την οποία κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσίασε ο Λόης Λαμπριανίδης, γγ Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ταυτίζονται ακόμα και στην ορολογία που χρησιμοποιείται: Για παράδειγμα, ανάμεσα στους κεντρικούς στόχους που θέτει το κυβερνητικό σχέδιο είναι η «ενεργή πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων, αναβάθμισης επιχειρήσεων, βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος»...

Γίνεται λοιπόν φανερό πως κυβέρνηση και «κοινωνικοί εταίροι», μαζί με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που δεσμεύονται στους στόχους της «ανταγωνιστικότητας» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, χτυπάνε μαζί τα ίδια αντιλαϊκά «σφυριά», σφυρηλατούν νέα δεσμά για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Μάλιστα, οι «κοινωνικοί εταίροι» δεν παραλείπουν να νουθετήσουν τους εργαζόμενους, σημειώνοντας στην «Κοινή Δήλωση» ότι «στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας (...) όλοι οι πολίτες της χώρας, μέσα από συλλογικές εκφράσεις και ο καθένας ατομικά, έχουμε ευθύνη να συμβάλουμε υπεύθυνα στη βελτίωση της κατάστασης που βιώνουμε καθημερινά...».

Η ευθύνη της εργατικής τάξης και του λαού είναι εντελώς αντίθετη: Είναι να χαλάσουν τα σχέδια του κεφαλαίου και να βάλουν μπροστά το δικό τους σχέδιο, με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες τους, η ικανοποίηση των οποίων βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής και των «εθνικών σχεδίων» των επιχειρηματικών ομίλων.

«Το εργατικό ραδιόφωνο αποκτάει ''σάρκα και οστά'' με νέο πρόγραμμα, με εκπομπές συνδικάτων αλλά και θεματικές, πολιτιστικές, ενημερωτικές εκπομπές, με ανταποκρίσεις και συνεντεύξεις απ' όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό», αναφέρει σε σχετικό δελτίο Τύπου το ΠΑΜΕ. Οπως επισημαίνει, «εργατοϋπάλληλοι, άνεργοι, νέες και νέοι θα μπορούν να ενημερώνουν, μέσα από τις εκπομπές του web radio, για τις εξελίξεις στους χώρους δουλειάς και τις κινητοποιήσεις σε μια σειρά από κλάδους, να αναδεικνύουν τις δραστηριότητές τους, να συζητούν για τις εξελίξεις, για κάθε μικρό και μεγάλο γεγονός που προκύπτει».

Το ΠΑΜΕ καλεί, τέλος, τα Διοικητικά Συμβούλια των σωματείων σε κάθε κλάδο και πόλη «να συμβάλουν στη νέα προσπάθεια, να προπαγανδίσουν σε όλους τους κλάδους την έναρξη του διαδικτυακού ραδιοφώνου, ώστε η ταξική φωνή να φτάσει σε κάθε εργατικό σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς».

Από κινητοποίηση του κλαδικού Συνδικάτου στη «Σαβοϊδάκης ΑΕ»

Ετσι, από τη μια, έχουμε να κάνουμε με την εντατικοποίηση της δουλειάς, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά τις Κυριακές, τη μη καταβολή των αδειών λόγω φόρτου εργασίας και, από την άλλη, με τις απολύσεις και την απληρωσιά κατά τη χειμερινή περίοδο, γιατί «έχει πέσει η δουλειά».

Η εκμετάλλευση στις επιχειρήσεις του κλάδου παρουσιάζεται στους εργαζόμενους ως δεδομένη, με το γνωστό επιχείρημα «έτσι είναι παντού», ενώ οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την αρχή ότι οι όροι εργασίας θα είναι ακόμη χειρότεροι και από τους ήδη άθλιους όρους που αναγκάζονται να υπογράψουν πιάνοντας δουλειά.

Ενα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων του κλάδου είναι γυναίκες. Νέες μητέρες που προσπαθούν να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα ευκαιριακά ή και μεγαλύτερες σε ηλικία εργαζόμενες που φοβούνται ότι δεν θα βρουν εύκολα άλλη δουλειά και είναι κατά κανόνα από τα πιο ευάλωτα τμήματα των εργαζομένων. Ζητήματα όπως «να μη μιλήσω γιατί χωρίς αυτό το ελάχιστο μεροκάματο πώς θα έχω ένα πιάτο φαΐ για τα παιδιά μου», «εδώ είμαστε μια οικογένεια, όλοι κάνουμε υποχωρήσεις για το καλό της επιχείρησης», «ξέρω ότι δεν θα μείνω εδώ για πάντα, οπότε τι να παλέψω, αφού θα φύγω», «μην μιλάς γιατί το Ηράκλειο είναι μικρό και δεν θα βρίσκεις μετά δουλειά», είναι αυτά που κυριαρχούν.

Από τα πρώτα του κιόλας βήματα, δεν τα δίπλωσε, συγκρούστηκε με μεγάλες επιχειρήσεις όπως η «Σαβοϊδάκης ΑΕ». Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι μια από τις μεγαλύτερες στην αρτοποιία και ζαχαροπλαστική, αφού διαθέτει δικό της δίκτυο καταστημάτων, ενώ ταυτόχρονα τροφοδοτεί μια σειρά ξενοδοχεία και εξάγει σε μια σειρά χώρες του εξωτερικού. Η ανάπτυξη της επιχείρησης βέβαια είναι αντιστρόφως ανάλογη των συνθηκών εργασίας που επικρατούν. Η εργοδοσία πρωτοστατεί στην εντατικοποίηση της δουλειάς, με χιλιάδες απλήρωτες υπερωρίες, ενώ η τρομοκρατία επικρατεί σε κάθε πόστο.

Στις πρώτες εξορμήσεις του Συνδικάτου υπήρχε άγνοια από την πλευρά των εργαζομένων, κυριαρχούσε η αντίληψη ότι «έτσι ήταν πάντα εδώ», «πολλοί προσπάθησαν να αλλάξουν την κατάσταση αλλά κανείς δεν τα κατάφερε». Οι αντιλήψεις αυτές όμως συνυπήρχαν και με μια συμφωνία σε γενικό επίπεδο ότι «δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να γίνει».

Τη γενική αυτή συμφωνία ήρθε να γονιμοποιήσει η ίδρυση κλαδικού Συνδικάτου στο νομό, προβάλλοντας την ανάγκη οι εργαζόμενοι να παλεύουν οργανωμένα και συλλογικά και όχι ο καθένας μόνος του.

Από τους πρώτους κιόλας μήνες και παρά τον αρχικό δισταγμό, μέσα από τη συστηματική παρέμβαση, προέκυψαν άμεσα εγγραφές στο Συνδικάτο από τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Στις εκλογές του κλαδικού Συνδικάτου οι εργαζόμενοι εξέλεξαν στο Διοικητικό Συμβούλιο εργαζόμενη μέσα από την εταιρεία.

Ολα τα παραπάνω προκάλεσαν την αντίδραση της εργοδοσίας, που έδειξε αμέσως τα δόντια της. Ξεκίνησε τις απειλές προς τους εργαζόμενους ότι «όποιος υπογράφει την αίτηση εγγραφής στο Συνδικάτο, θα απολύεται και θα του κάνει μήνυση», ότι «η εργαζόμενη που πρωτοστατεί μαχαιρώνει πισώπλατα την εταιρεία και τους συναδέλφους της».

Αποκορύφωμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας ήταν η παράνομη απόλυση της εκλεγμένης εργαζόμενης, όπως και το μάζεμα υπογραφών μέσω των υπευθύνων προσωπικού σε ένα κείμενο που απευθυνόμενο στο Συνδικάτο έλεγε ότι... οι εργαζόμενοι στην εταιρεία είναι «μια οικογένεια» και «δεν θέλουν τη στήριξη του Συνδικάτου».

Το κλαδικό Συνδικάτο δεν τα «δίπλωσε» ούτε αυτήν τη φορά: Απάντησε με κινητοποιήσεις έξω από τα καταστήματα και με παρέμβαση στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία μάλιστα είχε ως αποτέλεσμα να εξοφληθούν οι μισθοί και να καταβληθεί το επίδομα αδείας του προηγούμενου χρόνου. Σημαντική ήταν η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από σωματεία και φορείς από το νομό και το υπόλοιπο νησί, καθώς και από όλη τη χώρα.

Σήμερα η εταιρεία, την ίδια στιγμή που έχει κάνει μήνυση στο Συνδικάτο για συκοφαντική δυσφήμιση, συνεχίζει να χρωστάει άδειες, επιδόματα και να καθυστερεί τους μισθούς. Στην πρόσφατη τριμερή συνάντηση που κάλεσε το υπουργείο Εργασίας, αρνήθηκε να παραβρεθεί, ενώ παρά το γεγονός ότι η απόλυση έχει κριθεί παράνομη, δεν δέχεται να την ανακαλέσει, προκειμένου να μη σηκώσουν κεφάλι και οι υπόλοιποι συνάδελφοι.

Είναι σημαντικό ότι παρά την ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, οι εξορμήσεις του Συνδικάτου έξω από το εργοστάσιο και τα καταστήματα της επιχείρησης γίνονται μέσα σε θετικό κλίμα από τους εργαζόμενους, το κύρος του Συνδικάτου είναι ενισχυμένο, ενώ εργαζόμενοι της επιχείρησης φροντίζουν να διατηρούν την επαφή τους με αυτό.

Προκύπτει η ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ οι εργαζόμενοι να οργανώσουν τη δράση τους μέσα από το Συνδικάτο και να γίνουν οι ίδιοι το αυτί και το μάτι του μέσα στο χώρο δουλειάς, ενάντια στην τρομοκρατία και την εκμετάλλευση. Αυτό είναι το μόνο που τρομάζει την εργοδοσία, αυτό είναι που αντιπαλεύει με κάθε τρόπο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το Συνδικάτο θα κλιμακώσει τη δράση του απέναντι στην εκβιαστική απόλυση, με στόχο να μπουν περισσότεροι συνάδελφοι στη μάχη.

Η πείρα από τη συγκεκριμένη επιχείρηση είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα των μέτρων καταστολής που παίρνει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, προκειμένου να χτυπηθεί η οργάνωση των εργατών. Ερχεται και δένει με το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα. Οι εργοδότες παίρνουν όλα εκείνα τα μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν χωρίς να σηκώνουν κεφάλι.

Το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο της γενικότερης μάχης που δίνει και η Ομοσπονδία για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο, το Συνδικάτο έχει στόχο κανένας εργαζόμενος στο νομό και κυρίως σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, όπου η εκμετάλλευση «χτυπάει κόκκινο», να μη μείνει μόνος του. Ο καθένας μπορεί να διακρίνει τη δύναμη που έχει στα χέρια του, αφού ο ίδιος κινεί την παραγωγή. Το επόμενο βήμα είναι να κατανοήσει πόσο πολλαπλάσια μπορεί να γίνει η δύναμη αυτή αν ενωθεί με αυτή του συναδέλφου του στο ίδιο πόστο, στο εργοστάσιο, στον κλάδο.

Το πρώτο καθήκον, λοιπόν, είναι να στηρίξουμε όσους έχουν κάνει το βήμα να μπουν στο Συνδικάτο, να βοηθήσουν και τους υπόλοιπους να βγάλουν συμπεράσματα και να σπάσουν το φόβο. Ανανεώνουμε το ραντεβού μας έξω από την πύλη του εργοστασίου, μέσα στους χώρους δουλειάς, με Γενικές Συνελεύσεις και κινητοποιήσεις για αυξήσεις στους μισθούς, για άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και των αδειών που δικαιούνται οι εργαζόμενοι, για να μπει τέλος στην εντατικοποίηση της δουλειάς και στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων, την Τρίτη 20/2, στις 11.30 π.μ., με σύνθημα «Κάτω τα ξερά σας από τα Συνδικάτα», οργανώνει το ΠΑΜΕ, με αφορμή τη νέα δίκη 35 στελεχών του, που διώκονται για κινητοποίηση που οργανώθηκε το Γενάρη του 2013 στο υπουργείο Εργασίας.

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ τονίζει πως στόχος της δίκης είναι «να συντηρήσει το κλίμα καταστολής και τρομοκρατίας που θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς».

«Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την καταστολή και της διώξεις, εναντίον των συνδικάτων και των εργαζομένων που δεν σκύβουν το κεφάλι», τονίζει το ΠΑΜΕ και προσθέτει: «Μετά τις συλλήψεις των εργαζομένων των "Μarket In", το "ιδιώνυμο" για σύλληψη όποιου εμποδίζει πλειστηριασμούς, τα χημικά στους φοιτητές που διεκδικούσαν δωρεάν σίτιση και πολλά άλλα, επανέρχεται η δίωξη εναντίον 35 στελεχών του ΠΑΜΕ με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Η δίωξη εναντίον του ΠΑΜΕ είναι γραμμάτιο που εξοφλεί η κυβέρνηση στους εργοδότες».

Η κινητοποίηση για την οποία σέρνουν για δεύτερη φορά στα δικαστήρια τα στελέχη του ΠΑΜΕ είχε γίνει στις 30/1/2013 στο υπουργείο Εργασίας από Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, που προχώρησαν σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του τότε υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, για τις προκλητικές δηλώσεις του ότι το ασφαλιστικό σύστημα «στηρίχτηκε σε ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις».

Οι 35 συνδικαλιστές συνελήφθησαν τη μέρα εκείνη γιατί δήθεν προκάλεσαν φθορές στη διάρκεια της κινητοποίησης. Μετά τις συλλήψεις ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, έκανε λόγο για «οργανωμένη επιδρομή» και «προσπάθεια κατάληψης του υπουργείου Εργασίας με χρήση βίας». Κατέφυγε σε συκοφαντίες, μιλώντας για «προπηλακισμούς» και «καταστροφές στη δημόσια περιουσία», ισχυριζόμενος ότι το ΠΑΜΕ «στήνει σκηνικό έντασης και βίας».

Ολα τα παραπάνω καταρρίφθηκαν στη δίκη που έγινε, ύστερα από απανωτές αναβολές, στα τέλη του 2013, όταν οι 35 συνδικαλιστές δικάστηκαν και αθωώθηκαν, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε στις 20/12/2013, για την κατηγορία της «διατάραξης οικιακής ειρήνης δημόσιας υπηρεσίας». Με την κατάρριψη των κατηγοριών, αποκαλύφθηκε σε όλο της το μέγεθος η προβοκάτσια που προσπάθησε να στήσει η κυβέρνηση και την οποία αναπαρήγαγαν τα αστικά ΜΜΕ.

Η δίωξη ωστόσο συνεχίζεται και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Αυτήν τη φορά οι συνδικαλιστές δικάζονται για την κατηγορία των «απρόκλητων φθορών», που παρέμενε σε εκκρεμότητα. Ομως και αυτή η κατηγορία έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Κατά την ακροαματική διαδικασία της πρώτης δίκης, οι μάρτυρες κατηγορίας, ο γραμματέας και υπάλληλοι του υπουργείου, στην ερώτηση που τους έγινε σχετικά με τις ζημιές που υποτίθεται ότι είχαν προκαλέσει οι συνδικαλιστές στο γραφείο του υπουργού, δεν επιβεβαίωσαν τις κατηγορίες...

Γενικές Συνελεύσεις προγραμματίζουν η Ενωση Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), σήμερα, στις 6.30 μ.μ., στα γραφεία της (Κάνιγγος 27), το Σωματείο Ξενοδοχείου «Metropolitan» στις 21/2, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων στις 25/2, στις 10.30 π.μ. στα γραφεία του (Αγίας Φιλοθέης 5Β, πλατεία Μητροπόλεως) και το Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων Αττικής στις 26/2, στις 6.30 μ.μ., στο ΕΚΑ (2ος όροφος).

Εχουν προγραμματιστεί Γενικές Συνελεύσεις του Σωματείου Τροφίμων - Ποτών Αχαΐας στις 4/3 και του Σωματείου Οικοδόμων Πάτρας στις 7/3.

Το Σωματείο Τραπεζοϋπαλλήλων πραγματοποιεί σύσκεψη αύριο, ενώ Γενικές Συνελεύσεις προγραμματίζουν τα Σωματεία Ξενοδοχοϋπαλλήλων στις 28/2 και Ιδιωτικών Υπαλλήλων στις 3/3.

Πανελλαδική πανοικοδομική απεργία για τις 14 Μάρτη έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, διεκδικώντας υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς, μέτρα προστασίας των ανέργων και αναθέρμανσης της οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες, αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων.

Για την προετοιμασία της απεργίας και συνολικά της μάχης για τις ΣΣΕ, που ήδη έχει ξεκινήσει σε κάποια εργοτάξια, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας καλεί Γενική Συνέλευση την Κυριακή 4/3, στις 10 π.μ. στα γραφεία του (πλ. Κάνιγγος, Βερανζέρου 1, 2ος όροφος).

Χτες επίσης, στη Γενική Συνέλευσή τους, οι εργαζόμενοι στο εργοτάξιο ανάπλασης του Φαλήρου αποφάσισαν να προχωρήσουν σε στάση εργασίας την Τετάρτη 21/2 (12 το μεσημέρι έως τη λήξη της βάρδιας), διεκδικώντας την υπογραφή εργοταξιακής Σύμβασης με αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα και βελτίωση των όρων εργασίας.

Αύριο, Παρασκευή, το Συνδικάτο Οικοδόμων Λάρισας οργανώνει παράσταση διαμαρτυρίας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος στον τομέα της Ασφάλισης, στις 10.30 π.μ. στο κατάστημα του ΙΚΑ. Στις 10 π.μ. θα πραγματοποιηθεί προσυγκέντρωση των μελών του Συνδικάτου στα γραφεία του.

Από σύσκεψη της Λαϊκής Επιτροπής Καλλιθέας για την οργάνωση της πάλης ενάντια στους πλειστηριασμούς

Στις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς καλούν επίσης η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), σωματεία και ενώσεις επαγγελματιών - βιοτεχνών - εμπόρων κ.ά.

Συγκεκριμένα, εκείνη τη μέρα, στην Αττική, συγκέντρωση στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια και πορεία στο υπουργείο Οικονομικών οργανώνει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καλεί σε συγκεντρώσεις την ίδια μέρα, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Αγίου Θεράποντα και στην πλατεία Δημαρχείου στον Εύοσμο.

Ανάλογες πρωτοβουλίες οργανώνονται την ίδια μέρα και σε άλλες πόλεις:

-- Στη Λάρισα, το Εργατικό Κέντρο οργανώνει συγκέντρωση στις 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία.

-- Στη Λαμία, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαμίας προχωράει σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας στις 10 π.μ., στη ΔΟΥ.

-- Στο Αγρίνιο, το Εργατικό Κέντρο προγραμματίζει κινητοποίηση στις 11 π.μ., στην Εφορία.

-- Στο Ηράκλειο, κινητοποίηση θα γίνει στις 9 π.μ., στην Εφορία.

-- Στην Κέρκυρα, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων καλεί σε συγκέντρωση στις 10 π.μ., στην Εφορία.

-- Το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας καλεί σε κινητοποίηση στις 11 π.μ. έξω από την Εφορία στην Αμφισσα.

-- Στη Νάουσα, το Εργατικό Κέντρο και τα Σωματεία Συνταξιούχων ΙΚΑ και ΟΑΕΕ οργανώνουν κινητοποίηση στις 11.30 π.μ. έξω από το Ειρηνοδικείο.

-- Η Γραμματεία Δράμας του ΠΑΜΕ καλεί σε συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία, στις 6.30 μ.μ.

Μια μέρα πριν, την Τρίτη 20/2, έχουν προγραμματιστεί να γίνουν επίσης οι εξής κινητοποιήσεις:

-- Στη Θεσσαλονίκη, οι Γραμματείες του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΕΒΕ διοργανώνουν παράσταση διαμαρτυρίας στη Δ' ΔΟΥ Θεσσαλονίκης στις 9 π.μ.

-- Στην Καλλιθέα προγραμματίζεται κινητοποίηση στις 8 π.μ. στην Εφορία.

-- Λαϊκές Επιτροπές, σωματεία και φορείς Πετρούπολης, Ιλίου, Καματερού και Αγίων Αναργύρων πραγματοποιούν κινητοποίηση στην Εφορία Αγίων Αναργύρων στις 9 π.μ.

-- Παραστάσεις διαμαρτυρίας, στις 10 π.μ., στις Εφορίες οργανώνουν Λαϊκές Επιτροπές του Πειραιά. Συγκεκριμένα, οι Λαϊκές Επιτροπές Νίκαιας - Ρέντη, Κορυδαλλού στη ΔΟΥ Νίκαιας (Καισαρείας 32, Νίκαια). Οι Λαϊκές Επιτροπές Κερατσινίου - Δραπετσώνας και Περάματος στην Ε' ΔΟΥ Πειραιά (Σωκράτους 21, Δραπετσώνα). Η Λαϊκή Επιτροπή Πειραιά στη Δ' ΔΟΥ Πειραιά (Μαυρομιχάλη 3, Πειραιάς).

Ακόμα η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω και μαζικοί φορείς από Χαϊδάρι και Αγία Βαρβάρα θα κάνουν συγκέντρωση στην πλατεία Δαβάκη στο Αιγάλεω, στις 6 μ.μ.

Επίσης, στις 23/2 στα Γιάννενα, ο Εμπορικός Σύλλογος διοργανώνει κινητοποίηση, στις 7 π.μ., στην Εφορία.

Δραστηριότητες αναπτύχθηκαν και τις προηγούμενες μέρες. Τη Δευτέρα 12/2 τα σωματεία και οι φορείς της Λαϊκής Επιτροπής Καλλιθέας πραγματοποίησαν σύσκεψη και δόθηκε αγωνιστικό ραντεβού στις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις. Την Τρίτη 13/2 ο Σύλλογος Γυναικών Πετρούπολης προχώρησε σε σύσκεψη, καλώντας τα μέλη του να είναι σε επαγρύπνηση, ενώ ορίστηκαν εξορμήσεις σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, σχολεία και χώρους άθλησης.

Αγροτική σύσκεψη στην Αγιά οργανώνει σήμερα, Πέμπτη, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, στις 7.30 μ.μ., στην ταβέρνα «Χατζάκος». Στη σύσκεψη των αγροτών της περιοχής θα γίνουν συζήτηση για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις, ενημέρωση για τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης ως αποτέλεσμα των μπλόκων, καθώς και συζήτηση για τις εκτιμήσεις του ΕΛΓΑ σχετικά με τον παγετό που έχει πλήξει την περιοχή.

Οπως υπογραμμίζει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η εν λόγω ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ «αποτελεί μνημείο συκοφάντησης του κινήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μνημείο υπεράσπισης της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής», απέναντι στην οποία πρέπει να δοθεί απάντηση με μαζική συμμετοχή στα επόμενα αγωνιστικά ραντεβού και με ένταση των προσπαθειών για άνοδο της οργάνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση, τονίζει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, «θέλουν κίνημα προσαρμοσμένο στο πλαίσιο και τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής, της ΚΑΠ της ΕΕ και των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων. Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, για "επετειακά", "άμαζα" μπλόκα και "υποκινούμενες" κινητοποιήσεις, δεν είναι πρωτότυπη. "Μας τα παν κι άλλοι!". Οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τα κάθε είδους τσιράκια τους. Αποκαλύπτει ότι τα μαζικά μπλόκα είναι αυτά που τον "πονάνε". Αυτά που μετά από 40 μερόνυχτα κατάφεραν το αφορολόγητο όριο, το οποίο τώρα η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πετσοκόψει. Περιμένουμε να μας πει τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτήν την απόφαση της κυβέρνησης. Να πάμε σε διάλογο για το πόσα θα μας κόψει;

Ευχή του είναι το κίνημα να αποκτήσει αιτήματα όχι όπως διαμορφώθηκαν στο διεκδικητικό πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, αλλά προσαρμοσμένα στην κυβερνητική πολιτική, που να "συνάδουν με το χρόνο που διατυπώνονται και με την κατάσταση που βιώνει η χώρα...", "ο πραγματισμός επιβάλλει να χαραχτεί η στρατηγική της αντιμετώπισης αντιαγροτικών πολιτικών της σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου...", το κίνημα "καλείται να αξιοποιήσει προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς τις δυνατότητες που ανοίγονται στα πλαίσια της ΚΑΠ (προγράμματα, επιδοτήσεις, ενιαία αγορά για διάθεση των αγροτικών προϊόντων κ.λπ.)".

Θέλει δηλαδή ένα κίνημα που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική που οδηγεί τη συντριπτική πλειοψηφία αγροτών και κτηνοτρόφων στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Προσπαθεί να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται απέναντι στις επιπτώσεις της ΚΑΠ της ΕΕ. Θέλει κίνημα διαλόγου και ενσωμάτωσης. Αυτός όμως είναι ο σύγχρονος κυβερνητικός συνδικαλισμός, που συνοδεύεται από την καλλιέργεια απαισιοδοξίας, ηττοπάθειας, αυταπατών, από ενοχοποίηση και συκοφάντηση των αγροτών και των αγώνων ως "υποκινούμενων".

Τα αιτήματα, ο χρόνος και η μορφή των κινητοποιήσεων είναι απόφαση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος. Καθορίζεται μέσα από συνεδριάσεις και συσκέψεις των Ομοσπονδιών, Αγροτικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Τα κόμματα κρίνονται από το βαθμό υιοθέτησης και συμφωνίας με τα αιτήματά μας και στήριξης του αγώνα και των μορφών κινητοποίησης που κάθε φορά επιλέγουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά απέναντί μας ως κυβέρνηση και ως κυβερνητικό κόμμα, ενώ ως αντιπολίτευση έταζε "λαγούς με πετραχήλια" ανεβασμένος πάνω σε καρότσες και αγροτικά στα τότε μπλόκα».

Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων καταγγέλλει την «επιχείρηση αθώωσης της ΚΑΠ της ΕΕ, μαζί με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται ενάντια στις επιπτώσεις από την εφαρμογή αυτού του εργαλείου πιο γρήγορου ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών και γιγάντωσης των μεγάλων».

Καταγγέλλει επίσης ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος να μας εγκαλεί ότι στο διεκδικητικό μας πλαίσιο περιλαμβάνουμε στόχους πάλης ενάντια στη φοροληστεία και τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ και ΕΛΓΑ, που δίνουμε χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα και που αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον το 50% του καθαρού εισοδήματός μας πάει στο κράτος και δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Είναι οξύμωρο να λέει η κυβέρνηση ότι το 80% των αγροτοκτηνοτρόφων δηλώνει εισόδημα έως 5.000 ευρώ και να μας φορολογεί με τα τεκμήρια διαβίωσης για τουλάχιστον 12.000 ευρώ».

«Είναι απύθμενη υποκρισία», τονίζει, «να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για ασυδοσία της αγοράς», όταν «μια χούφτα εμπόρων και βιομηχάνων που με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης αγοράζουν με "ανοιχτές" τιμές τα προϊόντα μας και σε εξευτελιστικές τιμές και τα πουλάνε 5-10 φορές ακριβότερα στη λαϊκή κατανάλωση. Γιατί δε λέτε τίποτε για την "ταμπακιέρα"; Δηλαδή για τα αιτήματά μας; Τι λέτε συγκεκριμένα για το πλαίσιο αιτημάτων που γνωρίζετε πολύ καλά;».

Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων δίνει απάντηση και στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για αντικατάσταση του «απαρχαιωμένου κρατικοδίαιτου παραγωγικού μοντέλου» που «δεν επιφέρει προστιθέμενη άξια και δεν είναι ανταγωνιστικό», από ένα «εναλλακτικό μοντέλο δίκαιης ανάπτυξης».

«Είναι το ίδιο αποκρουστικό "πρόσωπο" με άλλο φόρεμα», τονίζει, «θέλει μόνο να επιταχύνει την ανάπτυξη των κερδών των λίγων σε βάρος και με την καταστροφή των μικρών. Είναι ακριβώς οι κρατικές ενισχύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα διάφορα προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης, η ΚΑΠ, οι περιορισμοί στην παραγωγή, που οδήγησαν την Ελλάδα να γίνει χώρα εισαγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ έχουμε τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες να καλύψουμε τις ανάγκες του λαού μας με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, καθώς και πρώτη ύλη για τη βιομηχανία. Η προσπάθεια καλλιέργειας αυταπατών και ψευδαισθήσεων απέτυχε. Η πρότασή του είναι: Ζήτω οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ρουφούν τον ιδρώτα μας και καρπώνονται την προστιθέμενη αξία...».

Απέναντι σε αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων αντιπαραθέτει το δρόμο για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών: «Η χώρα μας έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Υπάρχουν ιδανικές εδαφοκλιματικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της παραγωγής, επιστημονική γνώση, τεχνογνωσία από τους αγρότες. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε με επάρκεια την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, αλλά και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Για να γίνει, όμως, αυτό, χρειάζεται να φύγουν από τη μέση οι παράγοντες που εμποδίζουν να αναπτυχθεί η αγροτική παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση, στην οποία η παραγωγή δεν θα είναι ατομική υπόθεση και αγωνία του κάθε αγροτοπαραγωγού, άλλα υπόθεση κοινωνική και ο πλούτος θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν».

Καταλήγοντας, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων καλεί τους αγρότες και κτηνοτρόφους «να δώσουν ακόμη μια μαζική απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώνει στο Κιλελέρ την Κυριακή 11 Μάρτη. Το επόμενο διάστημα συζητάμε τα συμπεράσματα από τις φετινές κινητοποιήσεις, με πρώτο και βασικό στόχο την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος, με συγκρότηση νέων Αγροτικών Συλλόγων και ουσιαστική λειτουργία των υπαρχόντων ώστε να γίνουμε περισσότερο ικανοί, με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις να αποτρέψουμε τα χειρότερα μέτρα που έρχονται και να υπάρχει ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης που παλεύουμε».