Ολόκληρο βίντεο ετοίμασε το προπαγανδιστικό επιτελείο της ΝΔ, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να επισκέπτεται προεκλογικά έναν πρώην άστεγο, που μέσα από κυβερνητικά προγράμματα βρήκε ένα κρεβάτι να κοιμάται. Το κράτος εμφανίζεται ως «από μηχανής θεός», που στηρίζει τάχα όσους δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίνη». Αλήθεια όμως: Πόσο θράσος και ξετσιπωσιά χρειάζεται για να παρουσιάζονται ως «σωτήρες» εκείνοι που με την πολιτική τους πετάνε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά στον δρόμο; Εκείνοι που θωρακίζουν με τους νόμους τους τα κέρδη τραπεζών και funds, ανοίγοντας δρόμο για να βγουν στο σφυρί πάνω από 700.000 λαϊκά σπίτια τα επόμενα χρόνια; Εκείνοι που καταδικάζουν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά να πληρώνουν δυο και τρεις δόσεις παραπάνω τον χρόνο, εξαιτίας της εκτόξευσης των επιτοκίων; Που με την πολιτική τους επιβαρύνουν τα νέα ζευγάρια με ένα μηνιάτικο για νοίκι;

Η άλλη πλευρά του νομίσματος, βέβαια, είναι οι ισολογισμοί των τραπεζών που ευημερούν, όπως και τα κέρδη για τους ομίλους του real estate. Αυτά δηλαδή που υπερασπίζονται με τους νόμους τους η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, ορισμένα trolls του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τα μούτρα να χαρακτηρίζουν ...υπερτιμημένο το σύνθημα του ΚΚΕ «ο λαός σώζει τον λαό», διαφημίζοντας αντ' αυτού το πρόγραμμά τους, που προστατεύει τάχα τη λαϊκή κατοικία, ενώ είναι βγαλμένο από τα πιο τρελά όνειρα των τραπεζών. Μ' αυτά και μ' αυτά, αποκαλύπτονται κι αποκαλύπτουν έναν ακόμα λόγο την επόμενη Κυριακή να κάνουν το βήμα περισσότεροι και να δυναμώσουν κι άλλο το ΚΚΕ. Για να είναι ο λαός ακόμα πιο δυνατός και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές να κάνει κάθε μέρα πράξη το «μόνο ο λαός σώζει τα σπίτια του λαού», απέναντι στην πολιτική που υπηρετούν οι «μόνοι τους».

Σύμφωνα με στοιχεία στον Τύπο, το 20% όσων εργάζονται ως «ντελιβεράδες» είναι άνω των 50 ετών. Στην πλειοψηφία τους αναζητούν σ' αυτήν τη δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά «καταφύγιο» από την ανεργία, ειδικά σε τέτοια ηλικία, που είναι «απαγορευτική» για άλλα επαγγέλματα. Η επιβίωση τους αναγκάζει να παίζουν «κορόνα - γράμματα» τη ζωή τους, σε συνθήκες σωματικής και ψυχικής εξάντλησης, ενώ θα έπρεπε να κάνουν σχέδια για το πώς θα περάσουν τα χρόνια της σύνταξης. Αλλά και για τους νεότερους, η κατάσταση στον κλάδο γίνεται όλο και πιο ασφυκτική. Ευθύνεται γι' αυτό η «κανονικότητα» που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, διευρύνοντας διαρκώς την «ευελιξία» και την «ανταγωνιστικότητα» στην αγορά εργασίας. Αυτούς τους νόμους βάζουν στο στόχαστρο οι ντελιβεράδες και τα σωματεία τους, όπως έγινε με τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην «e-food», στη «Wolt» κ.α. Για τους εργαζόμενους αυτούς, νεότερους και μεγαλύτερους, δεν αρκεί μόνο ο σεβασμός «πελατών και εργοδοσίας», όπως αναφέρει γλαφυρά το δημοσίευμα, επειδή διακινδυνεύουν την ασφάλειά τους για να μπορούν οι υπόλοιποι «να απολαμβάνουν μια μικρή πολυτέλεια». Διεκδικούν πάνω απ' όλα να δουλεύουν με ασφάλεια και αυτή να μη θεωρείται «κόστος» για την εργοδοσία. Να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και να μην πέφτουν διαρκώς στις νάρκες των νόμων που δίνουν το «ελεύθερο» να τους εκμεταλλεύονται όσο, όπως και όποτε βολεύει τα κέρδη της επιχείρησης. Ο αγώνας τους λοιπόν είναι αυτός που απαιτεί σεβασμό. Και προπάντων στήριξη και αλληλεγγύη, για να γυρνούν σώοι και αβλαβείς στο σπίτι τους.