Πέμπτη 14 Μάη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ»
Δίνουν αγωνιστική απάντηση στην εργοδοτική απόφαση για λουκέτο

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με εργαζόμενους στο εργοστάσιο κατά τη διάρκεια της χτεσινής στάσης εργασίας

Καθολική η συμμετοχή των εργαζομένων στη χτεσινή στάση εργασίας
Καθολική η συμμετοχή των εργαζομένων στη χτεσινή στάση εργασίας
Με αγωνιστικές παρεμβάσεις απαντούν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ» στα Οινόφυτα Βοιωτίας στην απόφαση της εργοδοσίας να προχωρήσει σε κλείσιμο του εργοστασίου.

Χτες συμμετείχαν καθολικά στην τρίωρη στάση εργασίας που αποφασίστηκε σε συνέλευσή τους και προκηρύχθηκε από το επιχειρησιακό Σωματείο, ενώ σήμερα προχωρούν σε νέα Γενική Συνέλευση.

Κατά τη διάρκεια της χτεσινής στάσης εργασίας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου των εργαζομένων, παρουσία νομικών συμβούλων, συναντήθηκε με τη διοίκηση του εργοστασίου, προκειμένου να αποσαφηνιστούν ορισμένα ζητήματα και να ζητηθούν εγγράφως η απόφαση και οι προτάσεις της εταιρείας, η οποία την προηγούμενη βδομάδα διαμήνυσε στους εργαζόμενους την απόφασή της να κλείσει το εργοστάσιο το αργότερο έως τις 31 Οκτώβρη και τους κάλεσε να αποφασίσουν μέχρι τις 8 Ιούνη τον τρόπο με τον οποίον θα απολυθούν.

Η πλευρά της εργοδοσίας επέμεινε ότι η απόφαση για κλείσιμο του εργοστασίου είναι οριστική, ενώ από την πλευρά του Σωματείου τονίστηκε ότι οι εργαζόμενοι θα αγωνιστούν για να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας τους. Παράλληλα, κάλεσαν την εργοδοσία να μην προχωρήσει σε καμία απόλυση εργαζόμενου μέχρι το τέλος του Οκτώβρη.

«Η εταιρεία κονόμησε και τώρα μας απολύει, τάζοντας ένα τελευταίο ξεροκόμματο...»

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε χτες στην κινητοποίηση στο εργοστάσιο και μίλησε με εργαζόμενους.

«Η κατάσταση που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες, αλλά και η αντίστοιχη κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες συνάδελφοί μας που σε μια νύχτα βρίσκονται άνεργοι, είναι το καλύτερο παράδειγμα ότι τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις δεν τα κλείνουν οι εργάτες και τα συνδικάτα, αλλά η εργοδοσία, που νοιάζεται μόνο να βγάζει όλο και μεγαλύτερο κέρδος», μας λέει η Μαριάννα, εργαζόμενη στη «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ», προσθέτοντας: «Δουλεύω 15 χρόνια εδώ και με τον ίδιο τρόπο και λόγο είχα απολυθεί και από το προηγούμενο εργοστάσιο που δούλευα».

«Είμαι 56 χρονών και εργάζομαι εδώ για σχεδόν 34 χρόνια. Τι θα κάνω τώρα αν απολυθώ; Ποιος θα με πάρει για δουλειά σ' αυτήν την ηλικία;», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Λάμπρος.«Σε αντίστοιχη κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των εργαζομένων, οι περισσότεροι είμαστε πάνω από 50 ετών», συμπληρώνει. «Πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια "βάλαμε πλάτη", όπως μας ζητούσαν από τη διοίκηση. Δουλέψαμε ασταμάτητα, με υπερωρίες και χωρίς καλά καλά να κάνουμε ούτε ένα διάλειμμα όταν υπήρξε ανάγκη να βγουν μεγάλες παραγγελίες. Δεχτήκαμε άδειες άνευ αποδοχών, όταν οι παραγγελίες ήταν πεσμένες. Τώρα μας πετάνε στο δρόμο, ενώ λίγους μήνες πριν οι διευθυντές μάς χτυπούσαν στην πλάτη και μας έδιναν συγχαρητήρια για την προσφορά μας στην εταιρεία. Μας κορόιδευαν και μας έλεγαν να μην ανησυχούμε όταν βλέπαμε να κλείνουν παραγωγικές μονάδες, όπως το "πινακάδικο" που ήταν η "βιτρίνα" του εργοστασίου».

«Τόσα χρόνια εδώ, όλοι μας δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό για το "καλό" της εταιρείας. Σαν μια "οικογένεια" όπως μας έλεγαν... Τελικά αυτοί κονόμησαν, κλείνουν το εργοστάσιο και μας απολύουν, τάζοντάς μας ότι θα μας δώσουν ένα τελευταίο ξεροκόμματο», δηλώνει ο Γιάννης, κι αυτός χρόνια εργαζόμενος στο εργοστάσιο.

«Πού θα πάμε τώρα για δουλειά; Μας διώχνουν εν μέσω πανδημίας, με την ανεργία συνεχώς να αυξάνεται», προσθέτει συνάδελφός του, τονίζοντας παράλληλα ότι «το μόνο που μας μένει είναι να το πάμε μέχρι το τέλος, όλοι μαζί».

Αποδεικνύεται περίτρανα ποιος πραγματικά κλείνει τα εργοστάσια

«Αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν είναι οι αγώνες των εργαζομένων που κλείνουν τα εργοστάσια. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές όταν δεν βγάζουν τα κέρδη που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις, όταν τα μεταφέρουν σε άλλες χώρες με εξευτελιστικά μεροκάματα. Μεροκάματα που προσπαθούν με διάφορους τρόπους να επιβάλουν και στη χώρα μας, με τα δεκάδες αντεργατικά μέτρα από την καπιταλιστική κρίση του 2008 μέχρι σήμερα και τη νέα επίθεση που εξαπολύουν στους εργαζόμενους με αφορμή την επιδημία του κορονοϊού και τα δήθεν "έκτακτα" μέτρα, τα οποία ωστόσο ήρθαν για να μείνουν», δηλώνει ο Γιώργος Παλαιολόγου, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου.

«Η εργοδοσία της "ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ" τα τελευταία 50 χρόνια "μπούκωσε" από τα κέρδη που της έβγαλε το εργοστάσιο μετασχηματιστών, εκμεταλλευόμενη τη δουλειά μας», τονίζει. «Εδώ και δεκαετίες έχει πάρει έργα αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων από τη ΔΕΗ, από τον ελληνικό λαό δηλαδή. Τώρα και με δικαιολογία τα μειωμένα ποσοστά κέρδους, δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να πετάξουν στο δρόμο 120 οικογένειες, τάζοντάς μας μάλιστα "τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αποχώρησης πέραν των νομίμων υποχρεώσεων της εταιρείας". Δηλαδή, αφού έβγαλαν τόσα εκατομμύρια με τον ιδρώτα μας, έχουν το θράσος να μας υπόσχονται ένα τελευταίο ξεροκόμματο, ώστε να μη χαλάσει η δημόσια εικόνα τους».

«Το Σωματείο», υπογραμμίζει ο πρόεδρός του, «θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα που έχει στη διάθεσή του, προκειμένου να υπερασπιστεί το δικαίωμα στη δουλειά, στη νέα Γενική Συνέλευση σήμερα οι εργαζόμενοι θα συζητήσουμε τα δεδομένα που υπάρχουν, θα πάρουμε τις αποφάσεις μας και θα καθορίσουμε τις επόμενες αγωνιστικές μας παρεμβάσεις».

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:
  • Εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ: Δυναμικές κινητοποιήσεις σε Αθήνα και Λάρυμνα ενάντια στις διαλυτικές μεθοδεύσεις κυβέρνησης - ειδικού εκκαθαριστή
  • «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ»: Αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων στην εργοδοτική απόφαση για λουκέτο
  • Η πάλη των ναυτεργατών στις συνθήκες της πανδημίας: Αποκαλυπτική μαρτυρία από εργαζόμενη σε μεγάλο κρουαζιερόπλοιο
  • ΤΡΑΙΝΟΣΕ - Απόφοιτοι «Σχολής Διττής Εκπαίδευσης»: Εμπαιγμός και μαζικές απολύσεις από κυβερνήσεις και εργοδοσία
Μαζικές απολύσεις και στην «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι»

Οι μαζικές απολύσεις με το προωθούμενο κλείσιμο του εργοστασίου της «ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ» δεν είναι το μοναδικό αντίστοιχο παράδειγμα των τελευταίων ημερών:

Με αντίστοιχες συνοπτικές διαδικασίες και με το «πράσινο φως» της κυβέρνησης, η εταιρεία «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι ΑΕ» στο Μαντούδι προχωρά στην απόλυση 280 «μόνιμων» και εργολαβικών εργαζομένων, αξιοποιώντας το «παραθυράκι» των λεγόμενων «οικειοθελών αποχωρήσεων».

Τα δύο αυτά παραδείγματα μαζικών απολύσεων, που έγιναν γνωστά μέσα σε λίγες μέρες και μάλιστα ενώ είναι ακόμα σε ισχύ οι λεγόμενες «ρήτρες διατήρησης των θέσεων εργασίας» που διαφημίζει η κυβέρνηση, επιβεβαιώνουν ότι συνολικά η εργατική τάξη είναι μπροστά σε ένα νέο τσουνάμι απολύσεων και ανεργίας, σε μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης στο εισόδημά της, στα δικαιώματά της και τις θέσεις εργασίας, στο πλαίσιο της προσπάθειας του κεφαλαίου να φορτώσει τα βάρη και της νέας καπιταλιστικής κρίσης πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.

Αυτή είναι η «επόμενη μέρα» και η «νέα κανονικότητα» που μεθοδεύουν εργοδοσία και κυβέρνηση, η οποία με τη σειρά της «λύνει τα χέρια» του κεφαλαίου βαθαίνοντας ακόμα παραπέρα το ήδη τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικά, η εργοδοσία της «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι», εταιρεία του ομίλου ΤΕΡΝΑ που δραστηριοποιείται σε μια σειρά τομείς με τεράστια κερδοφορία, προχωρά τις μαζικές απολύσεις με τη μορφή των «οικειοθελών αποχωρήσεων», οι οποίες σύμφωνα με τις ΠΝΠ της κυβέρνησης εξαιρούνται ακόμα και από αυτές τις διάτρητες «ρήτρες προστασίας των θέσεων εργασίας».

Το ρόλο του «αμορτισέρ», προκειμένου να απορροφηθούν οι όποιες αντιδράσεις των εργαζομένων, ανέλαβαν υπουργοί της κυβέρνησης και εκπρόσωποί της στην Τοπική Διοίκηση, παρουσιάζοντας την εκβιαστική πρόταση της ΤΕΡΝΑ ως μονόδρομο και σπέρνοντας εφησυχασμό στους εργαζόμενους και το λαό μιας περιοχής που έχει βιώσει πικρά και στο παρελθόν αντίστοιχες καταστάσεις.

Επιβεβαιώνεται ότι μπροστά στη νέα οικονομική κρίση και την εντεινόμενη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση, ανεβάζοντας την οργάνωση και τους αγώνες τους, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο και προτάσσοντας το δικαίωμα στη δουλειά, τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες.

Πολύμορφη αγωνιστική δράση για τα ναυτεργατικά δικαιώματα

Πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες προγραμματίζουν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία, διεκδικώντας σταθερή δουλειά με δικαιώματα, υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ, ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων.

Οπως αποφασίστηκε στη χτεσινή σύσκεψη που οργάνωσαν τα σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΠΕΠΡΝ, αύριο Παρασκευή στις 11 π.μ. θα γίνει παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Οικονομικών, καθώς η πλειοψηφία των άνεργων ναυτεργατών όχι μόνο δεν λαμβάνει το επίδομα ανεργίας των 350 ευρώ από το Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, αλλά έχει μείνει εκτός και από το 800άρι.

Την Τετάρτη 20/5 στις 11 π.μ. θα πραγματοποιηθεί κινητοποίηση στο υπουργείο Ναυτιλίας, ζητώντας ναυτολόγηση των ανέργων και δουλειά με δικαιώματα.

Αναδεικνύοντας τα αντεργατικά μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να θωρακίσει τα κέρδη των εφοπλιστών, στη σύσκεψη τονίστηκε ότι με τις ΠΝΠ δόθηκε παράταση στην εφαρμογή των μειωμένων οργανικών συνθέσεων στα επιβατηγά πλοία που ισχύει τους χειμερινούς μήνες, εξασφαλίστηκε η δυνατότητα στους εφοπλιστές των ποντοπόρων πλοίων από 1η Μάρτη να μην εφαρμόζουν ούτε αυτή την ελάχιστη οργανική σύνθεση των 4 έως 6 ναυτεργατών με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα ανάλογα με τη χωρητικότητα των πλοίων, επιδοτήθηκε το σύνολο των ακτοπλοϊκών γραμμών, μειώθηκαν κατά 20% ακόμα και τα λιμενικά τέλη και πάει λέγοντας.

«Δεν μπορεί κανείς να είναι παρατηρητής απέναντι σε αυτά. Δεν μπορεί να ανεχόμαστε να μοιράζουμε τη φτώχεια μας για να θωρακίζουν τα κέρδη τους από τον ιδρώτα μας οι εφοπλιστές», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, Θ. Ευαγγελάκης.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
Δυναμικές κινητοποιήσεις απέναντι στις αντεργατικές μεθοδεύσεις κυβέρνησης - ειδικού εκκαθαριστή

Από τη συμβολική κατάληψη στην έδρα της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα
Από τη συμβολική κατάληψη στην έδρα της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα
Με δύο παράλληλες καταλήψεις, στη διοίκηση του εργοστασίου της Λάρυμνας από προχτές και στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα από χτες, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κλιμακώνουν την πάλη τους ενάντια στα σχέδια διάλυσης και ιδιωτικοποίησης μιας μεγάλης μεταλλευτικής εταιρείας της χώρας μας, ενάντια στην παράδοση του ορυκτού πλούτου στα χέρια των ιδιωτών. Στο στόχαστρό τους βάζουν τη νέα αντεργατική μεθόδευση κυβέρνησης - ειδικού εκκαθαριστή για συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων, που οδηγεί άμεσα σε διαθεσιμότητες και απολύσεις.

Χαρακτηριστικά ξεσηκωμού στην κατάληψη στη Λάρυμνα

Χαρακτηριστικά ξεσηκωμού των εργαζομένων αλλά και της τοπικής κοινωνίας έχει πάρει η κατάληψη στα γραφεία της διοίκησης στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, όπου ουσιαστικά «χτυπά η καρδιά» της ΛΑΡΚΟ.

Από προχτές το μεσημέρι που ξεκίνησε η κατάληψη, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων βρίσκεται εναλλάξ έξω από το κτίριο της διοίκησης, μετατρέποντας την κινητοποίηση σε συγκέντρωση διαρκείας.

Στο πλευρό των εργαζομένων βρίσκονται κάτοικοι της γύρω περιοχής, συνάδελφοί τους από γειτονικά εργοστάσια και επιχειρήσεις, αλλά και εκπρόσωποι συνδικάτων και Εργατικών Κέντρων, δίνοντας νέα ώθηση στην πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στις προηγούμενες κινητοποιήσεις.

Σε διαρκή μαζική συγκέντρωση, με έντονη λαϊκή αλληλεγγύη, μετατράπηκε η κατάληψη στη διοίκηση του εργοστασίου στη Λάρυμνα
Σε διαρκή μαζική συγκέντρωση, με έντονη λαϊκή αλληλεγγύη, μετατράπηκε η κατάληψη στη διοίκηση του εργοστασίου στη Λάρυμνα
«Η κίνηση του ειδικού εκκαθαριστή, που βέβαια εκτελεί τα σχέδια της κυβέρνησης, να ζητήσει πρόγραμμα μείωσης του αριθμού των εργαζομένων, δηλαδή απολύσεις και διαθεσιμότητες, ήρθε να ξεχειλίσει την αγανάκτηση που κυριαρχεί ανάμεσα στους εργαζόμενους. Ηρθε να εξοργίσει και τους λίγους διστακτικούς», δηλώνει ο Νίκος Ρήννας, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας και εργαζόμενος της ΛΑΡΚΟ. «Η καθολική σχεδόν παρουσία των εργαζομένων έξω από τα γραφεία της διοίκησης, από την πρώτη στιγμή της κατάληψης, η οποία ουσιαστικά ήταν αυθόρμητη, αλλά και η άμεση ανταπόκριση του λαού της περιοχής, είναι το αποτέλεσμα του αναβρασμού που επικρατεί τους τελευταίους μήνες, είναι η εξέλιξη που μετατρέπει την αγανάκτηση και την οργή σε ενθουσιασμό, που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη τον αγώνα που έχουμε ξεκινήσει εδώ και 5 μήνες, διεκδικώντας την απόσυρση της τροπολογίας που διαλύει τη ΛΑΡΚΟ και τις ζωές μας, που οδηγεί σε μαρασμό ολόκληρη την τοπική κοινωνία στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εταιρεία», συμπληρώνει.

Οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την κατάληψη, καθώς για αύριο Παρασκευή είναι προκηρυγμένη 24ωρη απεργία, στο πλαίσιο των πέντε απεργιακών κινητοποιήσεων που έχουν προγραμματιστεί για τον Μάη, ενώ μέσα από νέες Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις εγκαταστάσεις της εταιρείας θα αποφασιστεί η παραπέρα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Συμβολική κατάληψη στην έδρα στην Αθήνα - Κύμα αλληλεγγύης από συνδικάτα

Στην Αθήνα, από νωρίς το πρωί, σε μια συμβολική κίνηση, οι εργαζόμενοι «μπλόκαραν» τα κεντρικά γραφεία της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να μην επιτρέψουν στον ειδικό εκκαθαριστή να προχωρήσει κατ' εντολή της κυβέρνησης τα αντεργατικά σχέδια.

Το «παρών» στην κινητοποίηση έδωσαν δεκάδες συνδικαλιστές από κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, εκφράζοντας την αλληλεγγύη των εργαζομένων της Αττικής, καθώς και αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Τη σταθερή στήριξη του ΚΚΕ στον δίκαιο αγώνα εξέφρασε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και βουλευτής Εύβοιας.

Αναλυτικότερα, στην κινητοποίηση συμμετείχαν συνδικαλιστές από τις Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Μεταλλωρύχων, Τύπου - Χάρτου, Φαρμάκου, Λογιστών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Εργαζομένων υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), από τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά και Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, καθώς και δεκάδες κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, μεταξύ των οποίων από τα σωματεία: Τύπου - Χάρτου Αθήνας, ΠΕΜΕΝ, Οικοδόμων Αθήνας, ΣΕΤΗΠ, Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής, Μετάλλου Αττικής, Λογιστών Ελεγκτών Αττικής, Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας, Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αθήνας, Καθαριστριών Δημόσιων και Ιδιωτικών σχολείων, Ενέργειας Αττικής, Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα, Εργαζομένων Λυρικής Σκηνής, Εργαζομένων Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, Επαγγελματιών Φορτηγών, Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος κ.ά.

Αφού ευχαρίστησε τα σωματεία, ο Γ. Κάζας, γγ του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, αναφέρθηκε στα σχέδια υπονόμευσης της ΛΑΡΚΟ, επισημαίνοντας ότι ενώ «οι πελάτες ζητάνε μετάλλευμα, εμείς μειώνουμε την παραγωγή». Ο αγώνας των εργαζομένων, ξεκαθάρισε, θα συνεχιστεί μέχρι η κυβέρνηση να «πάρει πίσω την τροπολογία».

Υπενθυμίζεται ότι με την τροπολογία που ψήφισε, η κυβέρνηση προωθεί: Μείωση μισθών, Δώρων, επιδομάτων αδείας, συνολικά των αποδοχών, πάνω από 30%. Πρόβλεψη για απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις. Μεγάλη μείωση της παραγωγής, με ορατό το ενδεχόμενο να ανασταλεί εντελώς η λειτουργία του εργοστασίου στη Λάρυμνα λόγω έλλειψης μεταλλεύματος. Διαμόρφωση όρων ώστε να γίνει «ελκυστική» η επιχείρηση στους επίδοξους επενδυτές, μέσα από τη διαδικασία της «εκκαθάρισης σε λειτουργία», που πρακτικά σημαίνει να την πάρουν καθαρή από τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους.

«Είμαστε μαζί με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ και θα συνεχίσουμε να είμαστε», σημείωσε στην παρέμβασή του ο Γ. Τζαβάρας, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας, τονίζοντας ότι ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων και η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε, έχουν βάλει εμπόδια στα κυβερνητικά σχέδια. Αυτός ο αγώνας, ανέφερε, πρέπει να συνεχιστεί ακόμα πιο αποφασιστικά, μαζί και η αλληλεγγύη, για να πάρει πίσω η κυβέρνηση την αντιλαϊκή τροπολογία, να εξασφαλιστούν ο εκσυγχρονισμός του εργοστασίου, η προστασία της Υγείας, των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο τη ΛΑΡΚΟ, αλλά ολόκληρη την εργατική τάξη, τόνισε στο χαιρετισμό του ο Αλ. Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Αττικής, καθώς στο στόχαστρο των ιδιωτικοποιήσεων έχουν μπει παράλληλα επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ, γενικά ο πλούτος και οι κρίσιμες υποδομές της χώρας.

Την αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ εξέφρασε επίσης ο Χ. Σμυρνιώτης, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν και άλλοι συνδικαλιστές.

Προκλητική επιστολή από τον ειδικό εκκαθαριστή

Στο μεταξύ, με μια προκλητική επιστολή, με ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα, που δείχνει ότι συντάχθηκε στα κυβερνητικά γραφεία και κάτω από την πίεση που ασκούν οι εργατικές κινητοποιήσεις, ο ειδικός εκκαθαριστής προσπαθεί να διασπάσει την ενότητα των εργαζομένων, επιρρίπτοντας στους εργαζόμενους στα μεταλλεία και στους αυτοαπασχολούμενους τις ευθύνες για την έλλειψη πρώτης ύλης στο εργοστάσιο, αλλά και να τους τρομοκρατήσει, κάνοντας λόγο για «έκνομες ενέργειες», καλώντας τους να σταματήσουν τις καταλήψεις.

Κάνει μάλιστα λόγο για «ορατό κίνδυνο αναστολής της λειτουργίας του εργοστασίου», ισχυριζόμενος ότι για αυτό «δεν θα ευθύνεται η ειδική διαχείριση, αλλά οι οργανωμένες ενέργειες ορισμένων που θέλουν το εργοστάσιο κλειστό, αφού παρεμποδίζουν την ομαλή παροχή λατερίτη από τα ορυχεία στο εργοστάσιο της Λάρυμνας (...) που θέλουν να υπονομεύσουν το έργο της ειδικής διαχείρισης (...) και κατά επέκταση αποσκοπούν στο κλείσιμο της εταιρείας, που με βεβαιότητα θα προκαλέσει την άμεση και αιφνίδια απώλεια του συνόλου των θέσεων εργασίας». Αντίστοιχα, «προειδοποιεί» κάνοντας λόγο ακόμη και για εισαγωγή λατερίτη από το εξωτερικό.

Επιχειρώντας να χτυπήσει τη λαϊκή αλληλεγγύη και να ενισχύσει τον λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό», χρησιμοποιεί μεμονωμένα παραδείγματα διευθυντών και υψηλόβαθμων στελεχών, κάνοντας λόγο για «καλοπληρωμένους», για επιδόματα που δίνονταν κάτω από «αδιαφανείς διαδικασίες και κριτήρια», ενώ φτάνει να παρουσιάζει τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ ως δήθεν ευνοημένους σε σχέση με άλλους εργαζόμενους που τέθηκαν σε αναστολή σύμβασης εργασίας.

Ουσιαστικά, επιχειρεί να επιρρίψει στους εργαζόμενους τις ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη ΛΑΡΚΟ με τις πολιτικές των κυβερνήσεων και τη διαλυτική τροπολογία.

Η πάλη των ναυτεργατών στα καράβια σε συνθήκες πανδημίας

Αποκαλυπτική μαρτυρία εργαζόμενης σε μεγάλο κρουαζιερόπλοιο

«Είμαι μέλος του πληρώματος του "Celebrity Edge", ενός από τα 46 κρουαζιερόπλοια με περίπου 50 χιλιάδες ναυτεργάτες που βρίσκονται σε αγκυροβόλια σε Φλόριντα και Μπαχάμες, και νιώθω την ανάγκη να γράψω για τη ζωή των ναυτεργατών στις ειδικές - πρωτόγνωρες συνθήκες διασποράς της πανδημίας του κορονοϊού στα καράβια. Αλλά και για τους άλλους 50.000 ναυτεργάτες που είναι ξέμπαρκοι αρκετούς μήνες - άνεργοι στα σπίτια τους, αβέβαιοι πότε και αν θα ξαναγυρίσουν στο πόστο τους στα καράβια.

Αλλά ας πιάσω από την αρχή το νήμα για τις εξελίξεις στα κρουαζιερόπλοια:

Ενώ από το Γενάρη του 2020 αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο η επιδημία του κορονοϊού στην Κίνα και η διασπορά της εξελίσσεται σε πανδημία παγκοσμίως, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι - αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια - που κυριαρχούν στον κλάδο της κρουαζιέρας, συνέχιζαν τη διαφημιστική καμπάνια τους για την προσέλκυση επιβατών στα πολυτελή τους μεγαθήρια, με κριτήριο την κερδοφορία τους, με τραγικές συνέπειες για τους ναυτεργάτες και γενικότερα για τους λαούς παγκοσμίως.

Τα κρουαζιερόπλοια άρχισαν να είναι μέρος του τηλεοπτικού χρόνου όταν ανακοινώθηκαν τα 621 κρούσματα κορονοϊού σε επιβαίνοντες στο κρουαζιερόπλοιο "Diamond Princess", το οποίο είχε τεθεί σε καραντίνα από τις αρχές του Φλεβάρη 2020, αγκυροβολημένο ανοιχτά της Γιοκοχάμα στην Ιαπωνία, γεγονός το οποίο το καθιστούσε τότε τη μεγαλύτερη εστία του κορονοϊού εκτός Κίνας. Εν συνεχεία, καταγράφηκαν κρούσματα σε 26 ακόμη κρουαζιερόπλοια.

Με βάση τα στοιχεία της CLIA (Cruise Line International Association)1 κάθε χρόνο 30 εκατομμύρια επιβάτες κάνουν διακοπές σε 272 κρουαζιερόπλοια παγκοσμίως. Ομως, όσο και αν η διεθνής διαφημιστική καμπάνια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της κρουαζιέρας προβάλλει τα μεγάλα σαλόνια, τις ροτόντες, τα φώτα και τη χρυσόσκονη στα πολυτελέστατα μεγαθήρια, δεν γίνεται να συγκαλυφθούν οι σκληρές απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς για περίπου 200.000 ναυτεργάτες.

Στο κρουαζιερόπλοιο, η ενημέρωσή μας για την παγκόσμια κατάσταση είναι μέσω τριών ειδησεογραφικών δικτύων, του "BBC World News" και των αμερικανικών MSNBC και "Fox News". Δύο μήνες τώρα κανένα από αυτά τα δίκτυα δεν είπε κουβέντα για τα πληρώματα των κρουαζιερόπλοιων. Η ανησυχία τους ήταν το πώς θα αποκαταστήσουν τη "σπασμένη βιτρίνα", για τις τεράστιες ευθύνες των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου για τα κρούσματα στους επιβάτες. Ακόμα και όταν έγιναν κάποιες αναφορές, σε ένα βαθμό με παρεμβάσεις εργαζομένων στα ΜΜΕ, ακολούθησε σιγή ιχθύος.

«Σιγή ιχθύος» από την εργοδοσία και τα επιτελεία του κεφαλαίου

Κανείς δεν μαθαίνει τι συμβαίνει τώρα με τους χιλιάδες ναυτεργάτες που παραμένουν στα 272 αγκυροβολημένα κρουαζιερόπλοια. Εχει σταματήσει η δημοσίευση στοιχείων σχετικά με τα κρούσματα σε ναυτεργάτες, δεν γνωρίζουμε πόσοι συνάδελφοί μας έχουν αρρωστήσει ή ακόμη πόσοι έχουν πεθάνει. Ο μόνος τρόπος ενημέρωσης τη δεδομένη στιγμή είναι συνάδελφοι από άλλα καράβια που τυγχάνει να στείλουν κάποιο μήνυμα, ωστόσο αδυνατούμε να επιβεβαιώσουμε τα λεγόμενά τους από τη διοίκηση του καραβιού, από κάποιο ενημερωτικό δίκτυο ή το διαδίκτυο. Γνωρίζουμε από συναδέλφους μας που δουλέψαμε μαζί στο παρελθόν για κρούσματα σε πολλά καράβια, του ίδιου και άλλων ομίλων, ωστόσο η διοίκηση επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία πως... "πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι που είμαστε σε μια ασφαλή γυάλα"!

Κάποιοι ίσως σκέφτονται πως σε αυτά τα πλωτά μεγαθήρια δεν μπορεί παρά να φρόντισαν να προστατεύσουν το πλήρωμα, μα η αλήθεια δυστυχώς είναι διαφορετική. Μέσα σε αυτές τις ειδικές συνθήκες, όταν ήδη είχαν καταγραφεί τότε πάνω από 100.000 κρούσματα παγκοσμίως, η εταιρεία οργάνωσε στις 8 Μάρτη φιέστα στο καράβι για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, με επικεφαλής τον πρόεδρο και άλλα στελέχη της εταιρείας και βέβαια δημοσιογράφους από τα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ, προβάλλοντας την "εταιρική κοινωνική ευθύνη", τα ιδεολογήματα για "ισότητα" και "ίσες ευκαιρίες", ενώ την ίδια ώρα εντεινόταν η επιθετικότητα της εταιρείας, γενικότερα του κεφαλαίου, ενάντια στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους.

Εκείνη τη βδομάδα δεν είχαμε καμία παραπάνω ενημέρωση και ούτε η εταιρεία ήταν διατεθειμένη να πάρει κάποια απόφαση προκειμένου να προστατεύσει τους χιλιάδες επιβάτες και το πλήρωμα από την έκθεση στον ιό. Στις 13 Μάρτη, όταν άρχισαν να βλέπουν τις κρατήσεις να μειώνονται δραματικά, πήραν άμεσα την απόφαση να φύγουμε από το λιμάνι Port Everglades στο Μαϊάμι χωρίς επιβάτες. Τότε άρχισαν και τα δακρύβρεχτα μηνύματα από τον πρόεδρο του ομίλου για τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Μεταξύ άλλων, στο πρώτο του μήνυμα, ο πρόεδρος ανακοίνωσε πως: "Καταλαβαίνουμε το βάρος της κρίσης της δημόσιας υγείας στη χώρα. Και αυτός είναι ο ρόλος που έχουμε να παίξουμε". Και συνέχισε πως "σ' αυτό πρέπει να μείνουμε μαζί μακριά από τις φήμες"!

Ομως, ούτε τότε φρόντισαν να κάνουν κάτι για να προστατεύσουν το πλήρωμα που έμεινε στα πλοία μετά την αναχώρηση των επιβατών, ούτε και όλους αυτούς που δεν μπόρεσαν να ξαναπάνε στα πόστα τους μετά από τις πρώτες απαγορεύσεις στις μετακινήσεις. Στις 15 Μάρτη, 49 ναυτεργάτες ξεκίνησαν από τη χώρα τους για να δουλέψουν στο καράβι, χωρίς να έχουν καμιά ενημέρωση από την εταιρεία για την κατάσταση σε αυτό. Κανείς τους δεν εξετάστηκε για τον κορονοϊό και κανένας δεν μπήκε σε καραντίνα για να προστατευτεί το πλήρωμα, 1.316 εργαζόμενοι.

Στην πρώτη συνάντηση που κάναμε με τη διοίκηση του πλοίου μάς ενημέρωσαν πως είμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε στο πιο ασφαλές μέρος του πλανήτη και πως όσοι δουλεύουν με φιλοδωρήματα θα πάρουν μισθό για τη θέση τους από 800 ως 1.000 δολάρια.

Να σημειωθεί ότι στα κρουαζιερόπλοια η κλαδική Συλλογική Σύμβαση και η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση καλύπτει ελάχιστο αριθμό ναυτεργατών, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του πληρώματος δουλεύουμε με ατομικές συμβάσεις και φιλοδωρήματα. Οι μισθός και το συμβόλαιό μας κατά την εταιρεία θεωρείται... "ατομικό απόρρητο", κάτι που δεν πρέπει να συζητήσουμε με τους συναδέλφους μας! Τα "δουλεμπορικά" γραφεία στην Ελλάδα και διεθνώς απομυζούν εκατομμύρια ευρώ από τους ναυτεργάτες για την εύρεση εργασίας και στα κρουαζιερόπλοια. Συνήθως το πλήρωμα δουλεύει 6 - 8 μήνες το χρόνο και τους άλλους βρίσκονται σε υποχρεωτική ανεργία στις χώρες τους. Οι αποδοχές των ναυτεργατών καθορίζονται με συμφωνία της εργατικής αριστοκρατίας ITF (Διεθνής Ομοσπονδία Μεταφορών) και τα τσιράκια των εφοπλιστών στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, με την ISF (Διεθνή Ναυτιλιακή Ομοσπονδία), με την κλίμακα της ΔΟΕ (ILO) που ισχύει από την 1/1/2020, με βάση 615 δολάρια, τον μισθό πείνας του ναύτη και στις άλλες ειδικότητες των ναυτεργατών (μηχανοδηγούς, θαλαμηπόλους κ.ά.).

«Αυτήν τη στιγμή δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί!»

Κι ενώ τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, επικοινωνιολόγοι παρεμβαίνουν στα ΜΜΕ αποκρύβοντας την πραγματική κατάσταση των ναυτεργατών στα καράβια. Μα δεν μπορούν να μας φιμώσουν:

Ηδη δύο γενναίες συνάδελφοι κατήγγειλαν σε μεγάλα ΜΜΕ ότι η εταιρεία δεν έκανε καμία έγκαιρη κίνηση να μας προστατεύσει. Η μία συνάδελφος που δούλευε στο πλοίο "Celebrity Infinity", σημείωσε μεταξύ άλλων: "Στις 23 Μάρτη, ενημερώθηκαν πως ένα μέλος του πληρώματος (...) βρέθηκε θετικό με τον COVID-19, οπότε μπορεί και οι υπόλοιποι να έχουν εκτεθεί στον ιό"2. Η Τζούλια φοβάται πως θα χάσει τη δουλειά της επειδή μίλησε. Ωστόσο, πιστεύει πως "η ασφάλειά της και άλλων συναδέλφων έρχεται πρώτη (...) Είσαι στη μέση του ωκεανού, δεν έχεις πού να πας. Δεν ξέρεις αν είσαι ασφαλής ή όχι μιας και όλα είναι κοινά, ο εξαερισμός είναι κοινός". Μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης της συναδέλφου μάθαμε πως ένας ναυτεργάτης από το συγκεκριμένο πλοίο κατέληξε μα ποτέ δεν δόθηκαν τα στοιχεία του από κάποια επίσημη πηγή.

Μετά ακολούθησε κι άλλη δημοσίευση3 από άλλη συνάδελφο, η οποία κατήγγειλε την εταιρεία για το ότι εξέθεσε το πλήρωμα στον ιό. Μίλησε για έλλειψη μέτρων ατομικής προστασίας και αναφέρει πως ακόμη κι όταν άρχισαν να έχουν κρούσματα του ιού στο πλοίο δεν πάρθηκαν μέτρα, μα συνέχισαν να δουλεύουν κανονικά. Η συνάδελφος δούλευε στο "Celebrity Apex" που βρίσκεται στο ναυπηγείο Saint Nazaire και όταν δημοσιεύτηκε το άρθρο είχε τουλάχιστον 217 εργαζόμενους θετικούς στον Covid-19. Αναφέρει πως με βεβαιότητα θα χάσει την δουλειά της, μα σκέφτηκε πως αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να μείνει σιωπηλή.

Αυτές οι δύο δημοσιεύσεις ταρακούνησαν τα στελέχη της εταιρείας, άρχισαν τότε συνεχείς ενημερώσεις και υποδείξεις, πως πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ τι δημοσιεύουμε και αντί αυτού πρέπει να δημοσιεύουμε φωτογραφίες που δείχνουν πόσο χαρούμενοι και υγιείς είμαστε. Μάλιστα, στέλεχος μας προέτρεψε να λέμε ευχαριστώ που μας ταΐζουν και που έχουμε κάπου να κοιμηθούμε!

Στις 8 Απρίλη, στο καράβι που εργάζομαι αποφάσισαν να πάρουν κάποια μέτρα. Οσοι ναυτεργάτες δουλεύουν, κυκλοφορούν με μάσκες για να πάνε στον τόπο εργασίας τους και πίσω στην καμπίνα τους, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ουσιαστικός προληπτικός έλεγχος της υγείας συνολικά των μελών του πληρώματος.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου, οι κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου αξιοποιούν την πανδημία για την επιβολή νέων αντεργατικών μέτρων σε βάρος των ναυτεργατών. Τα ψίχουλα που ρίχνουν με τη μορφή χορηγίας σε εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να συγκαλύψουν την εκμετάλλευση. Μαζί με τα τσιράκια τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και τον κατασταλτικό μηχανισμό του αστικού κράτους επιτίθενται με μίσος στους ναυτεργάτες, στην εργατική τάξη, για να κρατήσουν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές ωστόσο δεν μπορούν να μας φιμώσουν.

Μέσα σ' αυτές τις σκληρές, πρωτόγνωρες συνθήκες, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θέτουν εφοπλιστές και το αστικό κράτος, μπούσουλα για τους ναυτεργάτες στα καράβια αποτελεί η οργάνωση της πάλης τους, με τα ταξικά συνδικάτα, την Ενωση Μηχανικών (ΠΕΜΕΝ), τους μηχανοδηγούς ("ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ"), τους Μαγείρους (ΠΕΕΜΑΓΕΝ), μαζί με τις άλλες δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για την κλιμάκωση της ταξικής πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της, για την προστασία της υγείας των εργαζομένων, για να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι - ΠΝΠ, για το δικαίωμα στη δουλειά, προστασία των ανέργων, Συλλογικές Συμβάσεις, δημόσια Ασφάλιση και μέτρα υγιεινής για όλους τους ναυτεργάτες, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Διέξοδο δίνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού.

Με θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς!».

Κ. Μ., μέλος του πληρώματος σε μεγάλο κρουαζιερόπλοιο

Παραπομπές

1. Cruise Lines International Association. 2019 cruise trends & industry outlook. Washington, DC: Cruise Line International Association 2019.

2. https://www.cnn.com/2020/04/06/us/crew-member-celebrity-infinity-concerns-coronavirus/index.html

3. https://www.nytimes.com/2020/04/14/us/coronavirus-cruise-ship-crew-lawsuit.html

ΤΡΑΙΝΟΣΕ - ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ «ΣΧΟΛΗΣ ΔΙΤΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ»
Εμπαιγμός και μαζικές απολύσεις από κυβερνήσεις και εργοδοσία

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με μέλος της Επιτροπής Αγώνα που δημιούργησαν οι απολυμένοι

Eurokinissi

Την άνοιξη του 2017 ξεκίνησε η «Σχολή Διττής Εκπαίδευσης», τότε της ΕΕΣΣΤΥ (Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού), σήμερα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, με στόχο την εκπαίδευση νέων σε τεχνικές ειδικότητες για τη στελέχωση των εργοστασίων και μηχανοστασίων.

Η προπαγάνδα των διαφόρων επιτελείων της τότε κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ), διορισμένων στελεχών της σε εταιρείες υπό κρατικό έλεγχο και επιχειρηματικών φορέων δημιουργούσε την αυταπάτη ότι ένα «σίγουρο μέλλον» περιμένει τους εργαζόμενους που θα εκπαιδευτούν στη σχολή. Μια προπαγάνδα που συνοδεύει βέβαια γενικότερα τα προγράμματα μαθητείας σε όλα τα επαγγέλματα...

Στα «φύκια με μεταξωτές κορδέλες» ωστόσο αντιπαρατίθεται η ίδια η πραγματικότητα. Πριν λίγες μέρες, στις 30 Απρίλη, 75 απόφοιτοι της σχολής και επί τρία συνεχόμενα έτη εργαζόμενοι στα εργοστάσια και μηχανοστάσια πετάχθηκαν στο δρόμο.

Το ίδιο αναμένεται να συμβεί με τους 50 που θα αποφοιτήσουν από τη σχολή τον ερχόμενο Ιούνη, αλλά και με τους 52 απόφοιτους που διέκοψαν την εργασία τους για να πάνε στρατό και τώρα που ολοκλήρωσαν τη θητεία τους δεν θα επιστρέψουν στη δουλειά.

Συνολικά, μαζί με τις 21 απολύσεις που έγιναν το καλοκαίρι του 2019, οδηγείται στην ανεργία το 40% των εργαζομένων στον τομέα συντήρησης και τροχαίου υλικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Επίσης, πολύ γρήγορα τα γεγονότα διέψευσαν τον δήθεν μακρόπνοο χαρακτήρα τέτοιων προγραμμάτων, αφού η εν λόγω σχολή μετά τα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας της δεν ξαναπήρε μαθητές.

Απέναντι στις παραπάνω εξελίξεις και την κοροϊδία που τους συνόδευσε, οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Οργανώθηκαν, δημιούργησαν Επιτροπή Αγώνα και απαιτούν την ανάκληση όλων των απολύσεων, την επαναπρόσληψη όλων των αποφοίτων της σχολής.

Η απάτη του... «σίγουρου μέλλοντος»

Τη σχολή ίδρυσε η Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ, αποσπάστηκε από τον ΟΣΕ για να πουληθεί ευκολότερα), που αρχικά ανήκε στο κράτος και στη συνέχεια στο πλαίσιο της πολιτικής ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων συγχωνεύθηκε με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ τον Δεκέμβρη του 2019, την οποία έχει αγοράσει ο ιταλικός όμιλος «FERROVIE DELLO STATO ITALIANE».

Συνεργάτες στην ίδρυση της σχολής ήταν ο ΟΑΕΔ, ο ΟΣΕ και το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, με το τελευταίο να παίζει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της λεγόμενης «Διττής Εκπαίδευσης», αλλιώς μαθητεία, δηλαδή συνδυασμός πρακτικής άσκησης (6ωρη εργασία) και εκπαίδευσης. Γενικότερα πρόκειται για μέθοδο που μεταξύ άλλων εξασφαλίζει φτηνό εργατικό δυναμικό, αφού ο μισθός των «εκπαιδευόμενων» εργαζομένων είναι ένα ποσοστό επί του εκάστοτε κατώτατου μισθού.

Τον Αύγουστο του 2016, ο τότε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΕΣΣΤΥ, Στ. Αγιάσογλου, ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου με τίτλο «Διττή Εκπαίδευση - Το επόμενο βήμα για ένα σίγουρο μέλλον», χαρακτήριζε τη διττή εκπαίδευση «επένδυση για το μέλλον», «"μοχλό" για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας» και ότι για την ΕΕΣΣΤΥ «αποτελεί μια δεξαμενή άντλησης προσωπικού για το άμεσο μέλλον». Σε αυτές τις συνθήκες, νέοι εργαζόμενοι μπήκαν στη σχολή γεμάτοι υποσχέσεις για ένα δήθεν σίγουρο και καλύτερο μέλλον.

Το καλοκαίρι του 2019 αποφοίτησε η πρώτη φουρνιά μαθητευόμενων. Η ευκαιρία δεν πέρασε ανεκμετάλλευτη. Το παραμύθι ξαναπαίχτηκε. Στα μέσα ενημέρωσης έπαιξε η είδηση ότι η ΕΕΣΣΤΥ απορρόφησε 75 αποφοίτους. Αυτό που δεν έλεγαν όμως είναι ότι οι εργαζόμενοι ήταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπως και ότι το «σίγουρο μέλλον» που τους επιφύλασσαν ήταν τελικά οι απολύσεις...

Από την εκμετάλλευση της μαθητείας στην κακοπληρωμένη δουλειά και την απόλυση

Για την πραγματικότητα που βίωσαν οι εργαζόμενοι - απόφοιτοι της σχολής, αλλά και τον αγώνα που δίνουν ενάντια στις απολύσεις, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με την Κυριακή Εξερτζή, μία από τους 75 απολυμένους στις 30 Απρίλη και μέλος της Επιτροπής Αγώνα.

«Μπήκα στη σχολή τον Μάρτη του 2017 και αποφοίτησα τον Ιούνη του 2019», μας λέει. «Το πρωί κάναμε 6ωρη πρακτική άσκηση, όπως την ονόμαζαν, αλλά ήταν μια κανονική δουλειά. Δεν διαφέραμε από τους υπόλοιπους. Ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε τη φύση της εργασίας. Το απόγευμα είχαμε σχολή που υπολειτουργούσε γιατί δεν δώσανε ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευσή μας. Παίρναμε το 75% του κατώτατου μισθού, ό,τι ισχύει δηλαδή για την αμοιβή της μαθητείας. Παίρναμε γύρω στα 380 ευρώ το μήνα, αλλά επειδή πληρωνόμασταν ως ημερομίσθιοι, το ακριβές ποσό εξαρτιόταν από το πόσα μεροκάματα είχε ο μήνας. Το πρόγραμμα ξεκίνησε χωρίς τον ΟΑΕΔ, μετά συμμετείχε και ο ΟΑΕΔ σε αυτό, επομένως υπήρχαν κάποιες διαφοροποιήσεις και τελικά κατέληξε να πληρώνει ο εργοδότης ένα μέρος και ένα μικρότερο μέρος ο ΟΑΕΔ».

«Γενικότερα αυτά τα προγράμματα διαφημίστηκαν πολύ για την εργασιακή αποκατάσταση των αποφοίτων», προσθέτει. «Σε εμάς λέγανε διάφορα, όλα στα λόγια. Είπαν ότι θα εκπαιδευτούμε και ταυτόχρονα θα έχουμε δουλειά και θα πληρωνόμαστε, και αν κάνουμε και υπομονή θα έχουμε και σύμβαση αορίστου χρόνου. Ακόμα και μονιμοποίηση μας έταζαν, γιατί η ΕΕΣΣΤΥ ανήκε τότε στο κράτος».

Αναφερόμενη στο τι ακολούθησε μετά την αποφοίτηση, λέει πως «75 από εμάς συνεχίσαμε να δουλεύουμε για 10 μήνες, όχι όμως ως μόνιμοι αλλά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πρώτα υπογράψαμε μια σύμβαση για 6 μήνες, μετά για 4 μήνες. Οι αποδοχές ήταν 680 ευρώ μεικτά».

«Στο εργοστάσιο και το μηχανοστάσιο υπήρχαν διάφορες ταχύτητες εργαζομένων», σημειώνει. «Εκτός από εμάς, ήταν οι εργαζόμενοι που αρχικά δούλευαν με μπλοκάκια (συμβάσεις έργου) και στη συνέχεια έγιναν αορίστου χρόνου, όμως έχουν χαμηλότερους μισθούς από τους αντίστοιχους μισθούς των παλιότερων εργαζομένων που είναι και αυτοί αορίστου χρόνου. Σήμερα υπάρχουν μόνο ατομικές συμβάσεις, γιατί δεν έχει υπογραφεί ΣΣΕ από τον Οκτώβρη του 2019 και μετά, συνεπώς υπάρχουν και μισθολογικές διαφοροποιήσεις».

Στις 30 Απρίλη «η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν ανανέωσε τις συμβάσεις μας, ύστερα από τρία χρόνια συνεχόμενης εργασίας. Ακολουθεί η λήξη των συμβάσεων όσων αποφοιτήσουν τον Ιούνη. Επίσης απολυμένοι θα πρέπει να θεωρούνται και όσοι γυρίζουν από στρατό, ενώ έχουν γίνει ακόμα 21 απολύσεις εργαζομένων με μπλοκάκι το προηγούμενο καλοκαίρι.

Το πρόσχημα των απολύσεων είναι η πανδημία που έφερε μείωση εσόδων. Μάλιστα, ενώ μας απέλυαν, προσπάθησαν να εμφανιστούν ως καλοί εργοδότες, γιατί, όπως είπαν, έβαλαν το Δώρο του Πάσχα ενώ δεν ήταν υποχρεωμένοι! Επίσης ισχυρίστηκαν ότι κάποιοι από εμάς μπορεί να επαναπροσληφθούν από τον Σεπτέμβρη. Βέβαια από υποσχέσεις έχουμε χορτάσει...».

Μια ακόμα επίπτωση των απολύσεων, όπως μας λέει η Κ. Εξερτζή, είναι η εντατικοποίηση της εργασίας για όσους έχουν παραμείνει, καθώς όσοι απολύθηκαν ή θα απολυθούν είναι πάνω από το 40% του προσωπικού, δηλαδή σχεδόν οι μισοί.

Απάντηση με οργάνωση και πάλη για δουλειά με δικαιώματα

Μιλώντας για τα συμπεράσματα που βγαίνουν από όλα αυτά, επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μας, περνώντας από τη μια κατάσταση στην άλλη, στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης και του σιδηρόδρομου, επιβεβαιώνεται ότι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για το ποιος ελέγχει μια επιχείρηση. Είτε κρατική είναι είτε ιδιωτική, σε κάθε περίπτωση είναι μια επιχείρηση που έχει σκοπό το κέρδος, το οποίο βγαίνει από εμάς τους εργαζόμενους. Συνεπώς η επιχείρηση ψάχνει συνέχεια τρόπους για να βγάζει όλο και πιο πολλά κέρδη σε βάρος μας».

Οι απολυμένοι αντιδρώντας προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, ενώ απευθύνονται στα σωματεία του σιδηρόδρομου για να τους στηρίξουν, όπως και συνολικά σε όλα τα συνδικάτα σε όλους τους κλάδους.

«Αφού φτιάξαμε την Επιτροπή», λέει η Κυριακή, «προχωρήσαμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στα τέλη Απρίλη. Με τη δική μας δράση και παρέμβαση έχουμε με έναν τρόπο προκαλέσει και αντιδράσεις των σωματείων. Τις επόμενες μέρες στόχο έχουμε να μαζευτούμε όλοι οι απολυμένοι και όσοι πρόκειται να απολυθούν, στέλνοντας μήνυμα ότι δεν απογοητευόμαστε, αντίθετα μπορούμε και πρέπει να οργανώσουμε την πάλη μας για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ