Δεν περνάει μέρα που να μην καταγράφεται μια παρέμβαση του ΛΑ.Ο.Σ. στην κατεύθυνση λήψης ακόμα πιο σκληρών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων και του λαού στο σύνολό του, αλλά και μέτρων που θα ευνοήσουν κι άλλο την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Τις προάλλες, ο πρόεδρός του, Γ. Καρατζαφέρης, μιλώντας στο ΜΕΓΚΑ αναφέρθηκε στην «ανάγκη» η Ελλάδα να γίνει ελκυστική στους ξένους επενδυτές. Πώς θα γίνει αυτό; Με τσάκισμα όσων από τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν μείνει όρθια, αλλά και με έγκριση ιδιωτικών επενδύσεων με συνοπτικές διαδικασίες από μια «τριμερή επιτροπή παρά τω πρωθυπουργώ», με «ταχεία προώθηση των αποκρατικοποιήσεων», με «μείωση των δαπανών στο Δημόσιο», με «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων», με το «να δουλέψουμε περισσότερο, να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας, να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί»... Κι όλα αυτά πασπαλισμένα με την απαραίτητη κινδυνολογία πως αν δεν γίνουν... «ο κίνδυνος να μην μπορούν να πληρωθούν οι συντάξεις τον Ιούνιο είναι κάτι παραπάνω από πιθανός»! Μια χώρα, όπου για το κεφάλαιο θα ισχύει το «μπάτε σκύλοι αλέστε...» και για το λαό δουλειά μέχρι θανάτου χωρίς κανένα δικαίωμα, οραματίζεται ο ΛΑ.Ο.Σ. Και θα συνεχίσει να προκαλεί μέχρι τη στιγμή που ο λαός θα του γυρίσει την πλάτη.

Μαύρο είναι το μέλλον που επιφυλάσσει η ΕΕ και η ΚΑΠ στους μικρομεσαίους αγρότες. Σε μελέτη της Κομισιόν, ενόψει της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ, το 2013, δεν προκύπτει τίποτα το θετικό για τους μικρούς παραγωγούς και τις υποβαθμισμένες αγροτικές περιοχές, ανεξάρτητα από το ποιο σενάριο χρησιμοποιήθηκε. Η μελέτη αυτή λέγεται «Σενάριο 2020 ΙΙ» και προβλέπει μείωση της απασχόλησης στη γεωργία, μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων και μείωση του αγροτικού εισοδήματος. Ανάλογα με το σενάριο, γίνονται εκτιμήσεις ότι το αγροτικό εισόδημα μπορεί να μειωθεί μέχρι και 22%, ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων θα μειωθεί κατά το 1/3 και η μείωση θα είναι της τάξης του 25% στα 15 παλιά κράτη - μέλη και 40% στα 12 νέα κράτη - μέλη της Ανατολικής Ευρώπης. Αναφέρεται πως ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων στην ΕΕ, από 11 εκατομμύρια το 2003, θα είναι μόλις 7 εκατομμύρια το 2020. Επίσης, οι τιμές αγροτικής γης θα μειωθούν σε κάθε περίπτωση και η μείωση μπορεί να φτάσει μέχρι και 30%. Γίνεται φανερό ότι η μικρομεσαία αγροτιά δεν έχει τίποτα να κερδίσει από την ΚΑΠ, την πολιτική της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνώντων. Αντίθετα, θα είναι στους μεγάλους χαμένους και θα πληρώσει το μάρμαρο πολύ ακριβά. Η αγροτιά καλείται να συσπειρωθεί στις γραμμές της ΠΑΣΥ και να αγωνιστεί για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει τον άνθρωπο να «καβαλήσει» τα κέρδη. Οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ζητούν «ένα πράσινο χαλινάρι στις χρηματαγορές». Ο ευρωβουλευτής τους Μ. Τρεμόπουλος δήλωσε ότι «οι χρηματαγορές έχουν φτάσει σήμερα να λειτουργούν ως ανεξέλεγκτα γραφεία στοιχημάτων»...

Φαίνεται πως τα υποστυλώματα του συστήματος θεωρούν πως ο λαός έχει τη νοημοσύνη τού καθόλα συμπαθούς τετράποδου και πασχίζουν να τον πείσουν πως θα ξημερώσει μια ωραία ημέρα όπου θα βρεθεί «καβάλα» στα κέρδη να τα κουμαντάρει προς όφελός του κρατώντας το «χαλινάρι». Μπορούμε να στοιχηματίσουμε πως αυτά που λένε έχουν τις ίδιες πιθανότητες να συμβούν όσο και ο ήλιος να ανατείλει από τη Δύση. Στον εμπαιγμό που επιχειρούν σε βάρος των λαϊκών συνειδήσεων, απάντηση μπορούν να πάρουν και θα πάρουν από τον ίδιο το λαό. Η δική του ελπίδα και η προοπτική προς όφελος των συμφερόντων του βρίσκεται μόνο στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος που όσο υπάρχει θα έχει το λαό υπό την εκμετάλλευσή του. Τη διάρκεια της ύπαρξής του προσπαθούν να επιμηκύνουν εφεδρείες του, σαν τις προαναφερόμενες.

Απροκάλυπτα προσπάθησε να εκβιάσει τις θετικές αντιδράσεις και τη συναίνεση των χωρών της περιοχής: Τη στήριξη της Βραζιλίας, που είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, για νέες κυρώσεις εναντίον του Ιράν, τη νομιμοποίηση της συνέχειας του πραξικοπήματος στην Ονδούρα, καλώντας για αναγνώριση της κυβέρνησης του Πορφίριο Λόμπο, που προέκυψε από τις «εκλογές» βίας και νοθείας. Επιτέθηκε στη Βενεζουέλα για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που ...οι ΗΠΑ υπερασπίζονται. Η ατζέντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι προφανής, αλλά είναι δύσκολο να βρει υποστηρικτές πλέον καθώς πολλές κυβερνήσεις της περιοχής ακολουθούν άλλο δρόμο. Ενώ κάποιες άλλες άλλους στόχους, όπως η Βραζιλία που επιδιώκει την παγίωσή της ως περιφερειακής υπερδύναμης. Πάντως, είναι σίγουρο ότι η προσπάθεια για ανάκτηση του «χαμένου εδάφους» θα συνεχιστεί.