Η παρέμβαση του ΣΕΒ την περασμένη Πέμπτη, ενόψει της τρίτης «αξιολόγησης», παρέμβαση με την οποία ζητά να διατηρηθεί στο ακέραιο η αντεργατική νομοθεσία για μισθούς και ΣΣΕ, προστίθεται σε εκείνες της Κομισιόν και του ΔΝΤ, που τονίζουν την ανάγκη να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν οι αντιλαϊκές διαρθρωτικές «μεταρρυθμίσεις» από την κυβέρνηση, προκειμένου να υπηρετείται απρόσκοπτα ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Η κυβέρνηση βέβαια είναι πλήρως προσηλωμένη σ' αυτόν το στόχο, προσπαθεί όμως ταυτόχρονα να διαχειριστεί τις λαϊκές αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της, προκειμένου ευκολότερα να περάσει τον «κάβο» της τρίτης «αξιολόγησης». Γι' αυτό εμφανίζεται «καθησυχαστική» σε ό,τι αφορά την ατζέντα των διαπραγματεύσεων που ξεκινάνε άμεσα και παράλληλα χρησιμοποιεί σαν «βολικό» αντίπαλο τις θέσεις του ΣΕΒ, για να δημιουργήσει την αίσθηση ότι δίνει τάχα μάχη για να μην εφαρμοστούν. Η πραγματικότητα, ωστόσο, και η εμπειρία από προηγούμενες φάσεις της «αξιολόγησης», επιβεβαιώνει ότι κυβέρνηση, κουαρτέτο και ΣΕΒ βρίσκονται σταθερά στην ίδια πλευρά του «τραπεζιού», απέναντι από το λαό, τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του. Κι ότι ανεξάρτητα από τη μεθόδευση που θα επιλεγεί, η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει και την τρίτη «αξιολόγηση» με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο ο ΣΕΒ της «έσφιξε το χέρι» στο τέλος της δεύτερης «αξιολόγησης» και το ίδιο θα κάνει τώρα, όσο κι αν η κυβέρνηση αξιοποιεί τις επιθετικές αξιώσεις των βιομηχάνων για «προληπτική» χειραγώγηση και αποπροσανατολισμό του λαού.

«Σχολεία με δασκάλους από την πρώτη μέρα»! Ο πηχυαίος αυτός τίτλος δεν προέρχεται από το πρωτοσέλιδο κάποιας εφημερίδας των δεκαετιών ...του '30 ή του '40. Αλλά από την «Αυγή» της περασμένης Πέμπτης 7 Σεπτέμβρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί λοιπόν τεράστιο επίτευγμα να ανοίξουν τα σχολεία χωρίς ελλείψεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Καμαρώνει επίσης η κυβερνητική εφημερίδα ότι «για πρώτη φορά παρόντες από τη Δευτέρα 15.371 αναπληρωτές»... Κομπάζει δηλαδή που για άλλη μια χρονιά το κύριο εκπαιδευτικό έργο περνάει μέσα από χιλιάδες «αναπληρωτές», που εδώ και πολλά χρόνια είναι με μια βαλίτσα στο χέρι κάθε Σεπτέμβρη. Δεν ξέρουμε αν έχουν ενημερωθεί στην κυβέρνηση, αλλά το έτος γράφει πλέον 2017 και στο σάπιο σύστημα που διαχειρίζονται αυτοί και οι προηγούμενοι, έχει φτάσει να αποτελεί «είδηση» το κανονικό άνοιγμα των σχολείων. Βεβαίως «άνοιγμα στην ώρα τους» δεν σημαίνει και κανονική λειτουργία, αφού κενά παραμένουν, παρά τα όποια μαγειρέματα του υπουργείου, πόσο μάλλον αν η σημερινή κατάσταση συγκριθεί με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για ένα σχολείο που θα μορφώνει πραγματικά και ολόπλευρα τους μαθητές. Και μιας και το έφερε η συζήτηση, η κλασική εικόνα με το αλφαβητάρι της δεκαετίας του '50 στο πρωτοσέλιδο της «Αυγής» την περασμένη Πέμπτη, εκτός από μια δόση γραφικότητας, μάλλον δείχνει και σε ποια εποχή βάζουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και η εφημερίδα τον πήχη για τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες από τα αστικά κανάλια και τις ιστοσελίδες, με αφορμή την επίσκεψη Μακρόν! Τι φορούσε ο ένας και τι η άλλη, πώς έκατσαν, τι είπαν, τι έφαγαν, πώς κοιμήθηκαν και άλλες «πιπεράτες» λεπτομέρειες από τη «lifestyle» πλευρά της επίσκεψης. Από την άλλη, τα πιο «σοβαρά» Μέσα, όπως η κρατική ΕΡΤ, αναλώθηκαν σε ανεξάντλητες αναφορές στο «όραμα Μακρόν για την αναμόρφωση της ΕΕ» και στην «ελληνογαλλική φιλία», που «έσωσε την Ελλάδα από το Grexit» και τώρα θα αποτελέσει παράγοντα «απογείωσης των επενδύσεων». Εντάξει, δεν θα περίμενε κανείς να πληροφορηθεί από τα αστικά ΜΜΕ για τους νέους αντεργατικούς νόμους που ετοιμάζεται να ψηφίσει σε λίγες μέρες η κυβέρνηση Μακρόν στη Γαλλία, χωρίς μάλιστα να δεσμεύεται από μνημόνια. Ούτε θα περίμενε να μάθει για το ...μόνιμο καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβληθεί στο γαλλικό λαό, ανατροφοδοτώντας το γενικότερο κλίμα τρομοκράτησης και ενισχύοντας το «λούφαγμα» των εργατικών αγώνων, ενόψει της νέας αντιλαϊκής κλιμάκωσης. Αλλά αυτό το «λιβάνισμα» από τη μια και η αποπροσανατολιστική φλυαρία από την άλλη, ξεπέρασαν κάθε όριο στα αστικά ΜΜΕ, με αφορμή την επίσκεψη Μακρόν...

1829 Αρχίζει η μάχη της Πέτρας στη Βοιωτία. Ηταν η τελευταία της Ελληνικής Επανάστασης και οδήγησε στην απελευθέρωση ολόκληρης της Ανατολικής Στερεάς, με εξαίρεση την Ακρόπολη των Αθηνών.

1919 Υπογράφεται μεταξύ των νικητριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Αυστρίας η Συνθήκη του Σεν Ζερμέν (Αγίου Γερμανού), με την οποία διαλύθηκε η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και δημιουργήθηκαν τα ανεξάρτητα κράτη της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας.

1920 Ιδρύεται στο Μπακού το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας.

1942 Η βρετανική αεροπορία ρίχνει πάνω από 100.000 εμπρηστικές βόμβες στο Ντίσελντορφ, παραδίδοντας την πόλη στις φλόγες.

1944 Γερμανικό τηλεγράφημα αναφέρει σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού κατοχικού στρατού από την Κρήτη και τη στάση των Βρετανών: «Οι Αγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη, που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον, χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».

1945 Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ, επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης της Νορβηγίας, κρίνεται ένοχος προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της προδοσίας.

1945 Πενήντα χιλιάδες εργάτες απεργούν σε Αθήνα και Πειραιά με αίτημα την αύξηση των μεροκάματων, τη χορήγηση τροφίμων, την απομάκρυνση των διορισμένων εργατοπατέρων (Μακρή κ.ά.) κ.λπ. Η κυβέρνηση απαντά εντείνοντας τις διώξεις. Εκατοντάδες εργάτες συλλαμβάνονται.

1951 Με την κινητοποίηση του λαού της Αθήνας και των κρατουμένων στις φυλακές «Αβέρωφ» ματαιώνεται η εκτέλεση των Παντελή Κιουρτσή, Τηλέμαχου Μεταξωτού, Βασίλη Παπαγιαννόπουλου, Σπύρου Αντύπα, Ι. Ισαρη, Γ. Μαρτίνου, Δημήτρη Τρυφερούλη και Καβαλιεράτου.

1976 Πεθαίνει ο βραβευμένος με «Οσκαρ» Αμερικανός σεναριογράφος και συγγραφέας Ντάλτον Τράμπο, ο οποίος το 1947 αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων σχετικά με την «κομμουνιστική διείσδυση» στον κινηματογράφο και ως εκ τούτου μπήκε στη μαύρη λίστα της Επιτροπής.

1981 Ο πίνακας του Πικάσο «Γκερνίκα» επιστρέφει στην Ισπανία από τη Νέα Υόρκη, όπου βρισκόταν από το 1939.

1995 Το ΝΑΤΟ εξαπολύει ρουκέτες εναντίον σερβοβοσνιακών θέσεων, συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν στις 30 Αυγούστου και διήρκεσαν έως τις 20 Σεπτέμβρη.