Τελικά «να το κάνουμε όπως στην Πορτογαλία» ή «να μη γίνουμε Πορτογαλία»; Προς το παρόν άγνωστο για το «θολωμένο» μυαλό σοσιαλδημοκρατών και οπορτουνιστών, που με αφορμή την εκλογική εκτόξευση της ακροδεξιάς στην Πορτογαλία και την παραπέρα καθίζηση σοσιαλδημοκρατών και όσων τους έκαναν πλάτες τα προηγούμενα χρόνια, καλούν τώρα σε «συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων», κραδαίνοντας το «σκιάχτρο» της ακροδεξιάς. Μόνο που οι ίδιοι κουνούσαν πριν κάποια χρόνια το δάχτυλο στο ΚΚΕ, που δεν «έπαιρνε μαθήματα» από την Πορτογαλία, για τα «καλά» που έχει η στήριξη και η ανοχή σε αστικές «προοδευτικές» κυβερνήσεις. Τελικά η «φιλολαϊκή διαχείριση» του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει ούτε στα παραμύθια, διαψεύδοντας λαϊκές προσδοκίες, σπέρνοντας απογοήτευση και «καπιταλιστικό μονόδρομο», εύφορο έδαφος όλα αυτά για κάθε είδους αντιδραστικές δυνάμεις. Ο τέλειος κύκλος δηλαδή μέσα στα αδιέξοδα και στο «μαγκανοπήγαδο» των «μεταβατικών προγραμμάτων» και των δήθεν «φιλολαϊκών κυβερνήσεων», που θα υπηρετούν και θα ριζοσπαστικοποιούν τάχα λαϊκές δυνάμεις, με την οικονομία και την εξουσία σταθερά στα χέρια του κεφαλαίου. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο σε σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης και όλες τις κυβερνήσεις του.
Είναι από τις φορές που οι αριθμοί «μιλάνε» καλύτερα από τις λέξεις: Ο ετήσιος προϋπολογισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), στα 2,1 δισ. δολάρια, ισούται με το ποσό που δαπανάται παγκόσμια για εξοπλισμούς και άλλους στρατιωτικούς σκοπούς κάθε 8 ώρες! Ο προϋπολογισμός - 4,2 δισ. δολάρια για τα επόμενα δυο χρόνια - είναι μειωμένος κατά 21%, παρά τις προειδοποιήσεις για μια νέα πανδημία που ενδέχεται να ξεσπάσει, για την έξαρση της ιλαράς και των κρουσμάτων χολέρας κ.ά. Ο ΠΟΥ βέβαια δεν παύει να λειτουργεί με όρους γεωπολιτικής, ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι - «δωρητές» καθορίζουν εν πολλοίς τα ερευνητικά και άλλα προγράμματά του, πολύ «πίσω» από τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες. Γι' αυτό οι προτεραιότητες αποτυπώνονται φέτος πιο ανάγλυφα και στη χρηματοδότησή του. Οι «καιροί» δεν είναι για «πεταμένα λεφτά», ακόμη κι αν πρόκειται για λίγα δισ. δολάρια. Οι ΗΠΑ απειλούν να αποχωρήσουν, η Κίνα αναλαμβάνει τα «ηνία» του μεγαλύτερου παρόχου κρατικών κονδυλίων, ενώ οι «δωρητές» ποντάρουν αλλού τα λεφτά τους, σε πιο κερδοφόρα και υποσχόμενα επιχειρηματικά σχέδια...
Περίπου 350.000 οι νεκροί Πόντιοι και πάνω από 1 εκατομμύριο οι ξεριζωμένοι που οδηγήθηκαν στην προσφυγιά πριν 106 χρόνια. Μανάδες δίχως παιδιά και παιδιά δίχως μανάδες. Ολοι θύματα του ιμπεριαλισμού, των ανταγωνισμών και των πολέμων του. Γάζα σήμερα: Εκατόμβες νεκρών. Ενας λαός που υφίσταται γενοκτονία. Ανθρωποι θάβονται κάτω από τα συντρίμμια, εκτοπίζονται. Η αιτία παραμένει ίδια και τον λογαριασμό πληρώνουν οι λαοί. Κροκοδείλια λοιπόν τα δάκρυα για τη Γενοκτονία των Ποντίων από την κυβέρνηση (ούτε τη λέξη «γενοκτονία» δεν είπε ο πρωθυπουργός στο μήνυμά του) με αφορμή την προχτεσινή επέτειο, την ίδια ώρα που βάζουν πλάτη για να σφαγιάζονται άλλοι λαοί και αναγορεύουν σε «στρατηγικό σύμμαχο» το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, που μαζί με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ καταδικάζει σε λιμοκτονία τον παλαιστινιακό λαό. Η μεγαλύτερη τιμή στους διωγμένους και σκοτωμένους τού χτες είναι να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που αναπαράγει τις αιτίες των ανταγωνισμών, των διώξεων, των γενοκτονιών στο σήμερα.