Τελικά, για να υπάρξει ως είδηση μια «συγκέντρωση», πρέπει να έχει περιθωριακά και σκοταδιστικά συνθήματα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την πρεμούρα των ΜΜΕ να βαφτίσουν «κίνημα» τις ουρές έξω από τα αστυνομικά τμήματα ενάντια στην έκδοση νέων ταυτοτήτων; Οπως με τις μάσκες και τα εμβόλια την περίοδο της πανδημίας, έτσι και σήμερα, μερικοί γραφικοί έξω από ένα αστυνομικό τμήμα αποτελούν «θέμα» για τα δελτία ειδήσεων, σε αντίθεση π.χ. με την κινητοποίηση δεκάδων φορέων, συνδικάτων, σωματείων, ορειβατικών, πεζοπορικών συλλόγων για την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος, που έγινε την περασμένη Παρασκευή στο Σύνταγμα και θάφτηκε από τα ΜΜΕ! Βέβαια, η υπερπροβολή τέτοιων περιθωριακών αντιδράσεων, στις οποίες κυριαρχούν και οργανώνουν τμήματα της Εκκλησίας, μαζί με ακροδεξιούς και άλλες φασιστικές δυνάμεις, βολεύει την κυβέρνηση, που εμφανίζεται ως «πολέμιος» τάχα του σκοταδισμού. Αυτός όμως βρίσκει «πάτημα» και στον ανορθολογισμό που καλλιεργούν το κράτος και οι κυβερνήσεις του, «βαφτίζοντας το κρέας ψάρι» όταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, όπως γινόταν συστηματικά στην πανδημία. Τι καλύτερο λοιπόν για την κυβέρνηση, όταν έρχεται νόμος για δουλειά 13 ώρες τη μέρα, να παριστάνει τη «φωνή της λογικής» ενάντια σε τσιπάκια, χαράγματα και 666;

Τις 6.500 φτάνουν οι αποχωρήσεις υγειονομικών από τα δημόσια νοσοκομεία τους τελευταίους 17 μήνες. Ενα κύμα φυγής διαρκείας, αποτέλεσμα των συνθηκών δουλειάς «ροντέο» που επικρατούν λόγω της έλλειψης προσωπικού, των σμπαραλιασμένων υποδομών, των δεκάδων χιλιάδων χρωστούμενων ρεπό και αδειών, των εξευτελιστικών μισθών. Απέναντι σ' αυτήν την αιμορραγία πολύτιμου επιστημονικού δυναμικού, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει μονότονα τις περιβόητες προσλήψεις που σκοπεύει να κάνει «σε βάθος τετραετίας» και οι οποίες δεν καλύπτουν ούτε τις αποχωρήσεις ...μερικών μηνών, πόσο μάλλον τις πραγματικές ανάγκες και τα κενά. Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία, οι γιατροί που αποχωρούν από το δημόσιο σύστημα Υγείας αναζητούν «κάτι καλύτερο» στον ιδιωτικό τομέα, ξέροντας ότι κι εκεί μόνο «παράδεισος» δεν είναι, σε ό,τι αφορά τις συνθήκες αμοιβής και εργασίας. Το ίδιο ισχύει και με τους ασθενείς, που σπρώχνονται σωρηδόν στον ιδιωτικό τομέα, λόγω της κατάρρευσης και των πολύμηνων αναμονών (π.χ. για χειρουργεία) και αναγκάζονται να πληρώνουν αδρά στους επιχειρηματίες της Υγείας για να γλιτώσουν τα χειρότερα. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι οι ειδικότητες που λείπουν περισσότερο από τα δημόσια νοσοκομεία (π.χ. αναισθησιολόγοι, ακτινοδιαγνώστες) είναι αυτές που σηκώνουν μεγαλύτερο βάρος στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος, με το αζημίωτο και με τις «ευλογίες» του κράτους, έρχεται να καλύψει το κενό. Ενας ...φαύλος κύκλος, δηλαδή, που στο κέντρο του φιγουράρει η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, επιβεβαιώνοντας από κάθε πλευρά τις συνέπειες που έχει για υγειονομικούς και ασθενείς η πολιτική της υποχρηματοδότησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας.

Την αναθεωρημένη πρότασή της για το Ταμείο Ανάκαμψης καταθέτει σήμερα η κυβέρνηση. Σύμφωνα με αυτή, έργα συνολικής δαπάνης 800 εκατομμυρίων ευρώ, που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα και για διάφορους λόγους καθυστερούν να ξεκινήσουν, θα αντικατασταθούν με άλλα, πιο «ώριμα», με τον ίδιο πάνω - κάτω προϋπολογισμό. Επιπλέον, η κυβέρνηση ζητάει νέο δάνειο 5 δισ., που κι αυτό θα φορτωθεί μαζί με τα υπόλοιπα στην πλάτη του λαού. Το ενδιαφέρον είναι όμως ότι ανάμεσα στα έργα που απεντάσσονται από το πρόγραμμα, είναι κι αυτά για την «ανάταξη του σιδηροδρομικού δικτύου της Βόρειας Ελλάδας», «έργα αντιπλημμυρικών υποδομών» και έργα ύδρευσης. Στη θέση τους μπαίνουν διάφορα προγράμματα για την ενεργειακή απόδοση των κατοικιών, την αποθήκευση Ενέργειας από ΑΠΕ, την παραγωγή «πράσινου» υδρογόνου και πολλά ακόμα που περιλαμβάνονται στο «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα». Με άλλα λόγια, ακόμα και τα ελάχιστα έργα που αφορούν σε επείγουσες λαϊκές ανάγκες, «δεν χωράνε» ούτε για δείγμα στο Ταμείο Ανάκαμψης! Αντίθετα, σε κάθε βήμα του επιβεβαιώνεται πως είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων και γι' αυτό από χέρι αντιλαϊκό.