«"Κόκκινη γραμμή" σε ξένες παρεμβάσεις», «διπλό μήνυμα Μαξίμου προς τη Μόσχα», πρακτορολογία και μια κυβέρνηση που παριστάνει ότι δεν σηκώνει «μύγα στο σπαθί της» από δυνάμεις που αναμειγνύονται στις υποθέσεις της Ελλάδας. Τα παραπάνω συνοδεύουν τη φιλολογία γύρω από τους χειρισμούς της κυβέρνησης για τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών την περασμένη βδομάδα. Και αν αυτά προκαλούν μια φορά γέλιο, οι σχετικές δηλώσεις του γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, ότι «κάθε ανάμειξη από άλλες χώρες είναι απαράδεκτη...» σχετικά με το Σκοπιανό, προκαλούν γέλιο μέχρι και στα τσιμέντα. Αυτά τα λένε εκείνοι που έφτασαν να βάλουν ως όρο - ξεχωριστό άρθρο στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ την είσοδο των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Και τώρα «πέφτουν από τα σύννεφα» που μια άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη, όπως τη Ρωσία, παρεμβαίνει για να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα στα Βαλκάνια. Πάει όμως πολύ η κυβέρνηση, που έχει κάνει την Ελλάδα «αλώνι» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, να καμώνεται τώρα ότι χτυπάει το χέρι στο τραπέζι ενάντια σε «έξωθεν παρεμβάσεις».
Αν δεν ήταν τόσο απροκάλυπτη η συστράτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τις προτεραιότητες του ευρωατλαντικού άξονα, θα μπορούσε ίσως κανείς να αναρωτηθεί απλά (;) αν «πουλάνε τρέλα». Αν δεν ήταν τόσο επιδέξιος σημαιοφόρος των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή η «πρώτη φορά κυβερνώσα αριστερά», θα μπορούσε ίσως κανείς απλά να αναρωτηθεί πόση υποκρισία χωράει σε μερικές αράδες της εφημερίδας τους. Αλλά, όχι. Πάει πολύ, με τέτοια αφοσίωση που δείχνει η κυβέρνηση στην υλοποίηση των πολεμοκάπηλων σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, να υποστηρίζει μετά ότι για όλα φταίει «ο άξεστος και αλαζονικός πολυεκατομμυριούχος, αντιδραστικός μέχρι το μεδούλι...» Τραμπ (όπως έλεγε η χτεσινή «Αυγή»). Αυτόν τον «άξεστο», που έχει μαζέψει γύρω του «ό,τι αποκρουστικότερο υπάρχει στην αμερικανική πολιτική», πέρσι τέτοιες μέρες ο Αλ. Τσίπρας χαρακτήριζε ...διαβολικά καλό! Με αυτόν τον αντιδραστικό μέχρι το μεδούλι ταυτίστηκε πλήρως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εντός ΝΑΤΟ. Από τη μια, γεμίζουν τη χώρα ΝΑΤΟικές βάσεις και τη μετατρέπουν σε ξέφραγο αμπέλι για τους ευρωΝΑΤΟικούς φονιάδες και, από την άλλη, ισχυρίζονται ότι όλα είναι αποτέλεσμα της «μετάλλαξης του φιλελευθερισμού». Δεν έχουν όριο...
Την ώρα που με πολύ μεγάλη δυσκολία διακρίνει κανείς διαφορές ανάμεσα στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη διακυβέρνηση της ΝΔ, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την αντεργατική πολιτική από εκεί που την άφησαν η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, που έχει διατηρήσει και επεκτείνει όλο το αντεργατικό πλαίσιο, τα μνημόνια, τους μνημονιακούς νόμους. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών, που η ΝΔ διαμαρτύρεται γιατί ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα και οι κόντρες τους για τη συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορούν να κρύψουν τη συμφωνία τους στα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια. Την ώρα που στο όνομα της «συνέχειας του κράτους» ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβήτησε τίποτα από αυτά που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ετοιμάζεται να αποδεχτεί όλα όσα έχει συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με διεθνείς οργανισμούς, ενώσεις, «τρόικες» κ.λπ. Την ίδια ακριβώς στιγμή, λοιπόν, ξαναζεσταίνονται τα σενάρια της σκανδαλολογίας. «Novartis» από τη μια, ευνοϊκές ρυθμίσεις για συγγενείς από την άλλη, για να στηθούν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, για το ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο διαπλεκόμενος. Και βέβαια, κανέναν δεν νοιάζει έστω να αντιμετωπιστούν στην πραγματικότητα τα όποια σκάνδαλα, αφού αξιοποιούνται μόνο και μόνο σαν εργαλεία στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε πολιτικά και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων. Αλλωστε, πώς θα μπορούσαν ...αφού το σκάνδαλο των σκανδάλων, που ζει και εκτρέφει όλα τα υπόλοιπα, είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που και οι δύο αποδέχονται και στηρίζουν...