«Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι τιμές των τροφίμων στην Ελλάδα αυξήθηκαν τον Αύγουστο σε σύγκριση με τον Ιούλιο κατά 2,9%, που αποτελεί τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση μεταξύ των "28" της ΕΕ. Στην Ελλάδα παρατηρήθηκε τον Αύγουστο του 2015 και η μεγαλύτερη ετήσια αύξηση στις τιμές των τροφίμων, 4,2% σε σύγκριση με τον Αύγουστο του 2014. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι ανατιμήσεις παρατηρούνται σε προϊόντα τα οποία παρέμειναν στο συντελεστή ΦΠΑ 13%». Αυτά γράφει η «Καθημερινή», λέγοντας ότι η «αγορά» δικαιολογεί ως εξής αυτή την πραγματικότητα: «οι απώλειες που υπέστησαν οι επιχειρήσεις λόγω capital controls, η υποχρεωτική από τις αρχές του χρόνου προπληρωμή των εισαγόμενων πρώτων υλών, από υλικά συσκευασίας έως ζωοτροφές, καθώς και οι καθυστερήσεις στις πληρωμές από Δημόσιο και ιδιώτες, τους οδηγούν στο να μετακυλίουν μέρος του κόστους στην τελική τιμή καταναλωτή». Δεν πρόκειται ούτε για αύξηση κόστους στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, ούτε για τα capital controls. Δικαιολογούν την αύξηση τιμών για να αυξηθούν τα κέρδη τους, με την ανάγκη ρευστότητας, που την πληρώνουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επιβεβαιώνεται από την ετήσια έκδοση «Πανόραμα των Ελληνικών Σούπερ Μάρκετ 2015», που αναφέρει: «Οριακή αύξηση πωλήσεων και διψήφια αύξηση κερδών κατέγραψε ο κλάδος των σούπερ μάρκετ το 2014, όπως προκύπτει από την ανάλυση των βασικών οικονομικών μεγεθών των 56 επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ, που αντιπροσωπεύουν το σύνολο σχεδόν των εταιρειών του κλάδου που δημοσιεύουν ισολογισμό».

Εγραψε το «Βήμα» στις 8/11/2015: «Ολα ξεκίνησαν το 2001, όταν παραμονές εισαγωγής του ευρώ ο τότε υπουργός Εργασίας της δεύτερης κυβέρνησης Σημίτη κ. Τ. Γιαννίτσης επιχείρησε να μεταρρυθμίσει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να ελέγξει τη δυναμική εξέλιξη των υπερδαπανών του και να το καταστήσει κατά το δυνατόν βιώσιμο στον χρόνο. Εκείνη η πρώτη ουσιαστική απόπειρα ελέγχου της κρίσης του Ασφαλιστικού βρήκε απέναντί της σχεδόν τους πάντες: κόμματα, συνδικάτα, εργατικές ενώσεις και κοινωνικές οργανώσεις. Οι πολλές πολιτικές ομάδες εκείνης της περιόδου, συμπολιτευόμενες και αντιπολιτευόμενες, δεν κατανόησαν την ένταση του διαρθρωτικού προβλήματος της κοινωνικής ασφάλισης και ύψωσαν λάβαρα κεκτημένων, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι έτσι υπονομεύουν, όχι μόνο τις συντάξεις, αλλά συνολικά το μέλλον της χώρας».

Δεν είναι πρώτη φορά που η αστική προπαγάνδα, συγκαλύπτοντας τις πραγματικές αιτίες τσακίσματος των ασφαλιστικών ταμείων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, καταδικάζει ως υπεύθυνους υπονόμευσής τους, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Ετσι πασχίζουν αφενός να αποπροσανατολίσουν από τις πραγματικές αιτίες, αφετέρου να «βγάλουν λάδι» τους έχοντες την ευθύνη. Δηλαδή, το κράτος και την εργοδοσία, που καταλήστευσαν τα αποθεματικά των Ταμείων για να κάνουν επενδύσεις και να αυξάνει το κεφάλαιο τα κέρδη του ενώ ταυτόχρονα υποχρέωναν τα Ταμεία να δανείζονται με υπέρογκα επιτόκια για να τα βγάλουν πέρα. Και ήρθε και το PSI το 2012, και ολοκλήρωσε την καπιταλιστική ληστεία των υπόλοιπων αποθεματικών. Στο όνομα αυτών των κλοπών κάνουν την Ασφάλιση... φιλανθρωπία.

«...διαψεύστηκαν όσοι τις προηγούμενες μέρες ισχυρίζονταν ότι η σταθερή εμμονή της Ελλάδας στις θέσεις της θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πορεία και την επιτυχή ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης». Απόσπασμα της ανακοίνωσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με αφορμή τη χτεσινή συνεδρίαση του Euroworking Group. Απόσπασμα - καρμπόν που μπορούμε να βρούμε σε δεκάδες ανακοινώσεις προηγούμενων κυβερνήσεων, ύστερα από διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Η κυβέρνηση επιχαίρει για διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν σε ένα ακόμα πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, σε ένα ακόμα πακέτο μέτρων που ευνοούν τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους... Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης. Ρόλος βρώμικος, σε βάρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.