Θυμίζουμε ότι η ΔΗΜΑΡ προέκυψε από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι στο μεταξύ συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση, βάζοντας πλάτη στο πέρασμα της φιλομονοπωλιακής στρατηγικής που τσάκισε το λαό, ότι εκείνη την περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ ξιφουλκούσε εναντίον της μιλώντας για κατρακύλα, για δεκανίκια, για «αριστερό ΛΑ.Ο.Σ.» και για «Καρατζαφέρη της Αριστεράς».

«Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια». Ο ...«αριστερός ΛΑ.Ο.Σ.» φιγουράρει ...«πρώτο τραπέζι πίστα» στην προοδευτική διακυβέρνηση που διατείνεται ότι θα συγκροτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, οι «πρόθυμοι» του αστικού πολιτικού συστήματος να «τσοντάρουν» κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, επιβεβαιώνουν όχι μόνο το κοινό πλαίσιο εντός του οποίου κινούνται, αλλά και τη στενότητά του. Σ' αυτό το πλαίσιο δεν υπάρχει περιθώριο ανάσας για το λαό. Υπάρχει, βεβαίως, πάντα η επιλογή να το σπάσει με την πάλη του, βάζοντας πλώρη για αλλού...

«Αν θέλετε ο ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει το πρόγραμμά του, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές τότε θα πρέπει να έχει αυτοδυναμία στις εκλογές, διαφορετικά δεν θα μπορέσει να διαπραγματευτεί και θα υποχρεωθεί να στρογγυλέψει την πολιτική του». Αυτό είναι το νόημα όσων γράφει ο Θ. Καρτερός στη χτεσινή «Αυγή». Είναι γεγονός ότι οι πολιτικές εξελίξεις ενισχύουν τα ψευτοδιλήμματα και τις προσπάθειες εκβιασμού των εργαζομένων, εδώ όμως η κοροϊδία δίνει ρεσιτάλ. Πρώτα απ' όλα, ποιο είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που ο λαός θα πρέπει να φροντίσει να του δώσει τέτοια δύναμη για να εφαρμοστεί; Ο κ. Καρτερός αυτά τα γράφει δύο μέρες μετά την ομιλία του Τσίπρα στους ξενοδόχους και το κεφάλαιο του Τουρισμού, όπου- και σε αυτούς- υποσχέθηκε συγκεκριμένα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας τους την ίδια ώρα που στους εργαζόμενους τάζουν ψίχουλα. Δεύτερο, για ποιον θα διαπραγματευτεί ο Τσίπρας με την ΕΕ και το ΔΝΤ; Για τους εργαζόμενους ή μήπως για το ελληνικό κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που τα στελέχη του δίνουν δεξιά και αριστερά διαβεβαιώσεις ζητώντας το χρίσμα από το κεφάλαιο ως οι καλύτεροι διαχειριστές; Τέλος, είναι ερώτημα πώς μπορεί να εμπιστευτούν οι εργαζόμενοι ένα κόμμα που λέει ότι «αν πάρω 27% θα αναγκαστώ να συνεχίσω τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, αλλά εάν πάρω 31% θα εφαρμόσω φιλολαϊκή»; Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι το δήθεν φιλολαϊκό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν το χωρίζει καμιά άβυσσος από τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, αφού υπηρετεί τους ίδιους στόχους. Ετσι, διαμορφώνουν από σήμερα προϋποθέσεις για τις υποχωρήσεις που θα κάνουν ούτως ή άλλως, ακόμα και από αυτές τις λίγες ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργούν. Σαλτιμπάγκοι εκ φύσεως...

Με αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ συναντήθηκαν χτες τα προεδρεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αστυνομικών και λιμενικών, από την οποία ζητήθηκε παράταση εξαμήνου, μέχρι να παρθεί η τελική απόφαση για την ένταξη των επικουρικών τους ταμείων στο ΕΤΕΑ ή τη μετατροπή τους σε Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, το αίτημα κρίθηκε ορθό και έγινε παρέμβαση στους αρμόδιους υπουργούς, ώστε να υπάρξει η σχετική τροπολογία. Βέβαια, η παράταση δεν αλλάζει το κύριο, που είναι οι ανατροπές σε βάρος της Επικουρικής Ασφάλισης που έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται σε βάρος όλων των Ταμείων, μαζί και αυτών των αστυνομικών και λιμενικών. Το ζήτημα, μάλιστα, περί δήθεν επιλογής που έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση μεταξύ ΕΤΕΑ και επαγγελματικών ταμείων, είναι σαν να επιλέγεις μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Βέβαια, η μετατροπή των επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά σημαίνει αυτοχειριασμός για τους ασφαλισμένους, αφού πλέον μόνοι τους οδηγούνται στις επικίνδυνες ατραπούς της ιδιωτικής Ασφάλισης.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Εξίσου σκληρές και επώδυνες είναι και οι ανατροπές για τα Ταμεία που εντάχθηκαν στο ΕΤΕΑ, όπου η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ρημάζει τις συντάξεις και τις παροχές. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, και για τους ενστόλους, όπως και για όλους τους ασφαλισμένους, ανεξάρτητα από κλάδο ή επάγγελμα, προκύπτει το αμείλικτο δίλημμα όχι ποια μορφή θα πάρει η σφαγή των δικαιωμάτων τους, την οποία θα πρέπει να επιλέξουν, αλλά πώς όλοι μαζί θα οργανώσουν την κοινή τους πάλη για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Μεταξύ αυτών και των επικουρικών τους συντάξεων, που η συγκυβέρνηση τις οδηγεί στην εξαφάνιση.