Κυριακή 3 Νοέμβρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποιος ωφελείται;

Τα ερωτήματα είναι πολλά σχετικά με τη δολοφονική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Τα κίνητρα και οι δράστες είναι μέχρι σήμερα άγνωστα. Παρ' όλα αυτά όλο το κλίμα που έχει καλλιεργηθεί το προηγούμενο διάστημα προδιαθέτουν για την αξιοποίηση αυτής της ύποπτης ενέργειας. Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι πρέπει διαρκώς να θέτουν το ερώτημα ποιος ωφελείται από μια τέτοια εξέλιξη.

Ξέχασαν το Μάαστριχτ

Κάτω από άλλες συνθήκες, προχτές, Παρασκευή 1η Νοέμβρη, θα είχαμε χαρές και πανηγύρια. Ηταν η επέτειος έναρξης εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Κι όμως έπεσε μούγκα. Και δικαίως. Τώρα πολλοί περισσότεροι γνωρίζουν ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι το θεμέλιο της ΕΕ, απ' αυτήν απορρέουν όλες οι αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, τις οποίες συναποφασίζουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ. Τώρα πολλοί περισσότεροι γνωρίζουν στο πετσί τους ότι η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση πέρασε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ σε μια ανώτερη ποιοτικά βαθμίδα και πάνω στους λαούς υψώθηκε πιο βαρύς ο ζυγός του κεφαλαίου που προκειμένου να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες αναπαραγωγής και συσσώρευσής του, αυξάνει διαρκώς την ένταση της εκμετάλλευσης.

Για την ιστορία, η Συνθήκη του Μάαστριχτ έγινε ολόκληρη γνωστή από το ειδικό ένθετο, στο οποίο τη δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» και είναι η μόνη εφημερίδα που το έκανε.

Επισημάνσεις με πολλούς αποδέκτες

«Ενα πολιτικό ατύχημα, όπως η πτώση της σημερινής κυβέρνησης, θα οδηγούσε στην καταστροφή. Στην πράξη, θα χάνονταν πολλές από τις θυσίες του ελληνικού λαού και θα εξανεμιζόταν κάθε προοπτική στοιχειώδους ανάκαμψης. Χρειάζεται ψυχραιμία και πολιτική σταθερότητα αυτή την ώρα για να πετύχουμε τους στόχους μας και να αρχίσουμε να βλέπουμε φως». Τα παραπάνω αναφέρει η «Καθημερινή» στο κύριο άρθρο της την Παρασκευή 1η Νοέμβρη και δείχνουν εύγλωττα δύο ανησυχίες της αστικής τάξης: Πρώτον, να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι αναδιαρθρώσεις προς όφελός της. Δεύτερον, να μην κλονιστεί η σημερινή κυβέρνηση, στο βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ δε δείχνει να αποτελεί ακόμα εναλλακτική λύση για την αστική διαχείριση. Εμμεσα, θέσεις όπως αυτή της «Καθημερινής», στοχεύουν και στο να ασκήσουν πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ πιο γρήγορα να δώσει δείγματα γραφής ότι είναι ικανός να διαχειριστεί τις υποθέσεις της αστικής τάξης και ταυτόχρονα να αποσπάσει μεγαλύτερη αποδοχή ή ανοχή από το λαό, σε σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση ή άλλες εναλλακτικές λύσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός είναι αυτός που πληρώνει τη νύφη και στην πλάτη του εξυφαίνονται τα σχέδια για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ