Τα παραμύθια της κυβέρνησης για την «ανάγκη να μοιραστούν τα βάρη της νέας κρίσης με δίκαιο τρόπο σε όλους» δεν πείθουν κανέναν. Εχουμε πείρα από την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση, η οποία φορτώθηκε εξολοκλήρου στις πλάτες μας. Εχουμε πείρα από την ανάπτυξη που ακολούθησε, ιδιαίτερα στον δικό μας κλάδο. Πόσο ωφελήθηκαν οι εργαζόμενοι του «Μπάρμπα Στάθη» από τα 22 εκατ. ευρώ κέρδη που κατέγραψε η εταιρεία την προηγούμενη διετία; Πόσο βελτιώθηκε η ζωή των εργαζομένων στον «Αραμπατζή» από τον διπλασιασμό των κερδών της επιχείρησης την περίοδο 2010 - 2018;

Τα μέτρα προστασίας στους χώρους τα οποία θέσπισε η κυβέρνηση είναι από ανεπαρκή έως ανύπαρκτα. Στα περισσότερα εργοστάσια του κλάδου δεν τηρούσαν ούτε αυτά, αφού η Επιθεώρηση Εργασίας ήταν εξαφανισμένη και ο μόνος τρόπος για να εφαρμοστούν έστω και κάποια ήταν η παρέμβαση των μελών του Συνδικάτου μέσα στους χώρους. Ακόμα και στα εργοστάσια, που τηρούν κάποια από τα μέτρα ατομικής προστασίας, αυτό δεν λύνει το μεγάλο υγειονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι του κλάδου, με τον συγχρωτισμό τόσο στους χώρους δουλειάς όσο και στα ΜΜΜ που χρησιμοποιούν για να φτάσουν στις δουλειές τους.

Παράλληλα με την αύξηση των κερδών στις επιχειρήσεις του κλάδου, στο Συνδικάτο έφταναν η μία μετά την άλλη καταγγελίες για ξεζούμισμα των εργαζομένων μέσα στους χώρους. Η εργοδοσία, βλέποντας τις πωλήσεις να αυξάνονται, δεν έχασε την ευκαιρία να τσακίσει εργατικά δικαιώματα, με απλήρωτες υπερωρίες, καταστρατήγηση του 8ωρου και των συνθηκών ασφαλείας μέσα στους χώρους εργασίας, για να δει τα κέρδη της να αυξάνονται ακόμα περισσότερο. Ταυτόχρονα με αυτή την επίθεση, καλλιεργούσε στους εργαζόμενους τη λογική ότι «εμείς είμαστε τυχεροί που δουλεύουμε ακόμα», ότι «αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε τα μέτρα της κυβέρνησης, να κλείσουμε και να μπείτε σε αναστολή». Καρότο και μαστίγιο δηλαδή.

Προχωρήσαμε σε παρεμβάσεις μέσα στους χώρους, με ενημέρωση στους συναδέλφους για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν συνολικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά και για τη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων και συνθηκών εργασίας.

Προχωρήσαμε σε καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας όπου χρειαζόταν, π.χ. στο εργοστάσιο της «Torre», όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να δουλεύουν ουσιαστικά χωρίς ωράριο, συχνά χωρίς διάλειμμα κατά τη διάρκεια της βάρδιάς τους. Καταφέραμε και βελτιώθηκαν οι συνθήκες, μπήκε φρένο στην εντατικοποίηση. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τι ώρα θα σχολάσουν.

Ταυτόχρονα με την εντατικοποίηση και τις ατελείωτες ώρες δουλειάς πάνε και τα εργατικά ατυχήματα, που στην ουσία είναι εργοδοτικά εγκλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε περίοδο μίας περίπου βδομάδας ενημερωθήκαμε και καταγγείλαμε 3 τέτοια, κάνοντας ταυτόχρονα ουσιαστική κουβέντα με τους εργαζόμενους για την πηγή των ατυχημάτων και την αναγκαιότητα οργάνωσης των εργαζομένων στο Συνδικάτο για άμεσες παρεμβάσεις, για την αποφυγή όσο το δυνατόν περισσότερων ατυχημάτων.

Το επόμενο διάστημα και στην πορεία προς τη ΔΕΘ, όπου ο πρωθυπουργός θα εξαγγείλει το μοίρασμα δισεκατομμυρίων στους βιομηχάνους, το Σωματείο θα προετοιμάσει τη συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου στο συλλαλητήριο των εργατικών συνδικάτων στις 12/9.

Θα συνεχίσει να μπαίνει μπροστά στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων για την ουσιαστική βελτίωση της ζωής τους, με ένα πλαίσιο αιτημάτων για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.

Θα προχωρήσουμε επίσης σε παρεμβάσεις για τους συναδέλφους μας εποχικούς εργαζόμενους, με πλαίσιο αιτημάτων που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

Μονιμοποίηση των συναδέλφων μας με παράλληλη μείωση του εργάσιμου χρόνου και χωρίς καμία μείωση μισθού για όλους τους εργαζόμενους, με ταυτόχρονη πάλη για αυξήσεις σε μισθούς.

Εποχικό επίδομα στο ύψος του μισθού που παίρνει αυτός που εργάζεται εποχιακά, για το διάστημα της ανεργίας, με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

Υπολογισμός ως συντάξιμου χρόνου της περιόδου ανεργίας, έτσι ώστε να μη βγουν οι συμβασιούχοι συνάδελφοί μας στα 80 τους στη σύνταξη. Παράλληλα, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, με 5 χρόνια λιγότερο για την περίπτωση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Εργασιών.

Μηδενισμός των τιμολογίων ΔΕΗ, νερού, δημοτικών τελών, τροφείων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, όπως και αναλογική μείωση των χρεών προς δάνεια, εφορία κατά την περίοδο της ανεργίας των συναδέλφων μας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη μεγαλύτερη βιομηχανική περιοχή στην Κεντρική Μακεδονία, στη ΒΙΠΕ της Σίνδου, όπου καθημερινά εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους (Τρόφιμα, Μέταλλο, Χημική Βιομηχανία, Τύπος - Χαρτί), υπήρχε ένα Κέντρο Υγείας, που έκλεισε.

Είναι ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει το σύνολο των εργαζομένων στην περιοχή αλλά και τους κατοίκους των γύρω περιοχών, που για το οτιδήποτε χρειαστούν θα πρέπει να κάνουν δεκάδες χιλιόμετρα για τη Θεσσαλονίκη.

Το επόμενο διάστημα το Συνδικάτο μας θα συμμετάσχει σε πρωτοβουλία μαζί και με άλλα σωματεία και φορείς της περιοχής, όχι απλά για να αναδείξουμε το πρόβλημα, αλλά για να οργανώσουμε την πάλη μας με τα άλλα σωματεία και τους κατοίκους των γύρω περιοχών, με σκοπό να λύσουμε το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα. Στην ίδια κατεύθυνση, θα αναδείξουμε και τις τεράστιες ελλείψεις στη λειτουργία του Νοσοκομείου του Κιλκίς.