Ενώ οι διεργασίες για το Κυπριακό περιπλέκονται και με τη νέα όξυνση στο Αιγαίο, τις συνεχείς παραβιάσεις και προκλήσεις του τουρκικού κράτους, δυναμώνουν οι προσπάθειες διαφόρων υπερασπιστών της διχοτομικής λύσης στο Κυπριακό, γνωστών υποστηρικτών του καταψηφισμένου Σχεδίου Ανάν και μεταξύ αυτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που υποβαθμίζουν τις διεθνείς διαστάσεις του προβλήματος, ως πρόβλημα πρωταρχικά εισβολής και κατοχής των τουρκικών δυνάμεων το 1974.

Οι θέσεις που προβάλλονται περιορίζουν τις αιτίες του Κυπριακού στην κατάσταση που υπήρχε στο Νησί τη δεκαετία του 1960, που εκφραζόταν με συχνές εντάσεις ανάμεσα σε μερίδες της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Κατάσταση βέβαια που και αυτή αντανακλούσε την παρέμβαση της Βρετανίας, την όξυνση ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, πλαίσιο μέσα στο οποίο καταγράφονταν και οι επιδιώξεις του τουρκικού κεφαλαίου και οι «κόντρες» ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης.

Για παράδειγμα, την περασμένη Τρίτη, άρθρο του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Π. Τριγάζη στην «Αυγή» έκρινε σκόπιμο, ελάχιστα 24ωρα μετά τη νέα πρόκληση στα Ιμια, να τονίσει μεταξύ άλλων για τη σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό: «Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε στην κυβέρνηση Ερντογάν ότι από το 2002 απομακρύνθηκε από το δόγμα Ετσεβίτ ότι "το Κυπριακό λύθηκε το 1974", δηλώνοντας έκτοτε ότι επιθυμεί λύση στο πλαίσιο του ΟΗΕ, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος και για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ»

Ενώ στη συνέχεια χαρακτήριζε «μύθο» το ότι «το Κυπριακό ως πρόβλημα δημιουργήθηκε το 1974 και είναι μόνο πρόβλημα εισβολής και κατοχής», ουσιαστικά υποβαθμίζοντας την επιλογή της τουρκικής πλουτοκρατίας να χρησιμοποιήσει στρατιωτική εισβολή - κατοχή για να υπερασπιστεί τα στρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή.

Στην ίδια επικίνδυνη γραμμή κινείται και σχετική τοποθέτηση του Ν. Φίλη, στελέχους και πρώην υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τέτοιες προσεγγίσεις, σε μια περίοδο που συνολικά τα αστικά επιτελεία στη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό καλλιεργούν κλίμα «εφησυχασμού» και προετοιμασίας του εδάφους για αποδοχή της παρουσίας (με κάποια μορφή) τουρκικών κατοχικών δυνάμεων στο Νησί, είναι πολύ επικίνδυνες. Δηλαδή, ενώ προωθείται διχοτομική λύση - δύο κρατών και ενισχύονται οι κίνδυνοι διαιώνισης των συνεπειών της τουρκικής κατοχής στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, προβάλλονται θέσεις υποβάθμισης της εισβολής - κατοχής.

Και ενώ κλιμακώνονται οι επικίνδυνοι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή, επιχειρείται ο αποπροσανατολισμός από το κύριο, επιδιώκεται η απόκρυψη των επιδιώξεων της αστικής τάξης της Τουρκίας να προωθήσει τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα στο Αιγαίο σε αντιπαράθεση με την ελληνική αστική τάξη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς.

Δύσκολες μέρες εξακολουθούν να περνούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που ζουν σε καταυλισμούς στα νησιά. Ο βαρύς χειμώνας, σε συνδυασμό με την πολιτική που κρατά εγκλωβισμένους χιλιάδες ανθρώπους σε χώρους ακατάλληλους προς διαβίωση, έχουν δημιουργήσει ανυπόφορες συνθήκες. Την ώρα που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι «σε πλήρη ενεργοποίηση», τα σοβαρά προβλήματα παραμένουν, με τους ξεριζωμένους να προσπαθούν να βρουν τρόπους να ζεσταθούν, με την υγεία και τη ζωή τους να βρίσκονται σε κίνδυνο. Ηδη, τρεις άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στον καταυλισμό της Μόριας, κάτω από συνθήκες που επιβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν δηλητηριασμένοι από μονοξείδιο του άνθρακα. Είναι γνωστό ότι αναμμένα κάρβουνα από τις υπαίθριες φωτιές που καίνε στο «hot spot» της Μόριας μεταφέρονται από τους πρόσφυγες σε σκηνές, σε μια απελπισμένη προσπάθεια που κάνουν για να προστατευτούν από το κρύο. Οι χιλιάδες αιτούντες άσυλο, που επιβιώνουν εγκλωβισμένοι στα ελληνικά νησιά, βρίσκονται εκεί διότι από την υιοθέτηση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, την οποία υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, έχουν «αποθηκευτεί» εκεί με σκοπό, στην ουσία, να επιστραφούν στη γειτονική χώρα. Οι απάνθρωπες πολιτικές της ΕΕ ενισχύουν τους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή τους, προκαλώντας υπερπληθυσμό στους καταυλισμούς. Επιπλέον, μερικοί πρόσφυγες βρίσκονται στα νησιά για αρκετούς μήνες χωρίς να έχουν πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Aλλοι επέλεξαν να επιστρέψουν εθελοντικά, ώστε να ξεφύγουν από τις συνθήκες υπό τις οποίες κρατούνται και από την αβεβαιότητα για το μέλλον τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες αυξάνονται οι αριθμοί από απόπειρες αυτοκτονιών.

Τις τελευταίες μέρες, οι ευθύνες για το ξεχειμώνιασμα αυτών των ανθρώπων έγιναν «μπαλάκι» ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Την προηγούμενη βδομάδα, ο εκπρόσωπός της, Τ. Λέπρι, ανέφερε σε άτυπη ενημέρωση ότι ο ΟΗΕ εδώ κι ένα μήνα είχε καταθέσει στην κυβέρνηση τρεις εναλλακτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης στη Μόρια, περιμένοντας ...απάντηση. Από την άλλη, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλας, υποστήριξε ότι τα χρονοδιαγράμματα της Υπατης Αρμοστείας προέβλεπαν τη στέγαση με οικίσκους στη Μόρια στα μέσα με τέλη Μάρτη. Παράλληλα, δήλωσε ...συντετριμμένος για τους τρεις θανάτους στη Μόρια και συμπλήρωσε ότι «οφείλουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα να διερευνήσουμε τα αίτια των θανάτων». Ωστόσο, αρνήθηκε ότι θα μπορούσαν να έχουν τοποθετηθεί κατάλληλα θερμαντικά σώματα στις σκηνές, γιατί η συγκέντρωση των κατοίκων στη Μόρια είναι τόσο μεγάλη που δεν θα επέτρεπε τέτοια αναβάθμιση. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ο υπερπληθυσμός προκαλείται από την πολιτική εγκλωβισμού των ξεριζωμένων...

Οι παραπάνω αντιπαραθέσεις, βέβαια, στην πραγματικότητα δεν είναι ικανές να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες και τους υπεύθυνους για όσα συμβαίνουν στους καταυλισμούς. Ευρωπαϊκή Ενωση και κυβέρνηση έχουν τεράστιες, εγκληματικές ευθύνες για αυτήν την κατάσταση. Η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και ο διπλός εγκλωβισμός, η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που όχι μόνο υιοθέτησε αυτήν τη συμφωνία, αλλά την παρουσίαζε και ως «σωτήρια» για το Προσφυγικό, τα αρμόδια υπουργεία που κάνουν πλάτες σε διάφορες ΜΚΟ οι οποίες έχουν μετατρέψει σε τσιφλίκι τους τους καταυλισμούς. Η πολιτική επιλογή κυβέρνησης και ΕΕ να μη μεταφέρονται από τα νησιά του Αιγαίου στην ηπειρωτική χώρα οι διπλοεγκλωβισμένοι πρόσφυγες, αφού το απαγορεύει η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Εκεί βρίσκεται η ουσία. Αυτό που επιβάλλεται άμεσα είναι η μετακίνηση από τα νησιά των προσφύγων και μεταναστών προς την ηπειρωτική χώρα και ο απεγκλωβισμός τους από τη χώρα. Επιβάλλεται ο λαός να διεκδικήσει: Ανθρώπινες συνθήκες για όσους βρίσκονται προσωρινά στα νησιά, κατάργηση των «hot spot» και να μη δημιουργηθούν άλλα με οποιαδήποτε μορφή. Επιβάλλεται η διαμόρφωση ανοιχτών δομών προσωρινής φιλοξενίας με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, χωρίς την παρουσία ΜΚΟ, η καταδίκη των τραμπουκισμών και της βίας των ναζιστικών ομάδων και η απομόνωση εκείνων που ενοχοποιούν για τα προβλήματα τα θύματα, τους πρόσφυγες και αθωώνουν τους υπεύθυνους.