Πρώτα ανέσυρε τον εκβιασμό κι αφού αναφέρθηκε στα γεγονότα σε Αγκυρα και Βερολίνο, πρόσθεσε: «Μπορεί να μην το υπολογίζουμε καμιά φορά, αλλά είναι ανεκτίμητο το αγαθό της ασφάλειας και της σταθερότητας που απολαμβάνουμε εδώ στην Ελλάδα»! Ο εκβιασμός βεβαίως θα ήταν μισός, αν δεν συνοδευόταν από αξίωση για ...λύτρα, με τον Αλ. Τσίπρα να ζητά απ' το λαό να πιστώσει την ...ασφάλεια που απολαμβάνει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που ανέδειξε, όπως ισχυρίστηκε, την Ελλάδα σε «πρωτοπόρο δύναμη μέσα από αυτή την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή μας»!

Μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από εκεί που αγόρευε, βρίσκεται η βάση της Σούδας, για τη χρησιμότητα της οποίας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς η κυβέρνηση έχει πάρει πολλές φορές τα εύσημα από τους συμμάχους της, που πρωτοστατούν στα πολεμικά μέτωπα.

Μετά πέρασε στον εφησυχασμό και τις κάλπικες προσδοκίες, υποστηρίζοντας αφενός το μύθο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αλλάζει, αφετέρου το ψέμα ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα και ότι η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» είναι η τελευταία πράξη του δράματος. Οπως είπε, «ανοίξαμε ρωγμές, ανοίξαμε δρόμους, τους βλέπουμε παντού αυτούς στην Ευρώπη (...) Οι φωνές για αλλαγή δυναμώνουν. Και δυναμώνουν και χάρη στη δική μας στάση και τις δικές μας πρωτοβουλίες. Και έτσι νομίζω ότι δυναμώνει και η διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας (...) Θέλω σε κάθε περίπτωση να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος, δεν υπάρχουν άλλες δεσμεύσεις και άλλα μέτρα (...) Η κυριαρχία της χώρας μας θα αποκατασταθεί, ακολουθώντας αυτό τον δύσκολο "οδικό χάρτη" που έχουμε προσυμφωνήσει, την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης»!

Την ίδια ακριβώς ώρα, «έφευγε» από το υπουργείο Οικονομικών η επιστολή Τσακαλώτου προς την πλευρά της Ευρωζώνης, με την οποία η κυβέρνηση αναλάμβανε δεσμεύσεις να ενεργοποιήσει τον «κόφτη» σε περίπτωση απόκλισης από τους συμφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους, στους ίδιους που μοίρασε τις ψευτοπαροχές, δηλαδή στους συνταξιούχους. Που σημαίνει ότι η λεγόμενη «προσωπική διαφορά» στις συντάξεις τίθεται ψηλά στη λίστα των επόμενων περικοπών...

Η προσπάθεια του πρωθυπουργού ολοκληρώθηκε με ένα «πασπάλισμα» εθνικής ομοψυχίας. Στην πραγματικότητα, ένα κάλεσμα στοίχισης του λαού στα αντιλαϊκά προτάγματα του κεφαλαίου, με την προτροπή: «Αυτοί είναι οι σχεδιασμοί, αυτό είναι το σχέδιο, αυτό είναι το πλάνο (...) Χρειαζόμαστε, όμως, ταυτόχρονα τη συνέργεια και τη συμβολή όλων, ανεξαρτήτως ιδεολογικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Βρισκόμαστε όλοι από την ίδια πλευρά, είμαστε στην ίδια βάρκα, αντιμετωπίζουμε την τρικυμία που πρέπει να καταλαγιάσει, πρέπει να δώσουμε τις δυνάμεις μας για να ξεφύγουμε, να μπούμε σε πιο ήρεμα νερά».

Μόνο που σ' αυτήν τη βάρκα, άλλοι τραβάνε κουπί κι άλλοι απολαμβάνουν το ταξίδι αραχτοί στην πρώτη θέση. Σ' αυτούς τους τελευταίους κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του και από την Κρήτη ο πρωθυπουργός, κερδίζοντας δίκαια το χειροκρότημά τους.

Αυτή η απόφαση πάρθηκε με αφορμή σχετικό ερώτημα της ΕΡΤ στο Συμβούλιο. Ειδικότερα, το ΕΣΡ λέει στην απαντητική του επιστολή ότι «απόκειται στην έμφρονα κρίση καθενός εκ των αρμοδίων για την εφαρμογή των νόμων οργάνων να εκτιμήσουν αν κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά σε συγκεκριμένη περίπτωση εμπίπτει ή όχι στις ανωτέρω ή σε άλλες ποινικές διατάξεις και να πράξει αναλόγως». Μάλιστα, το Συμβούλιο πάει ακόμα παραπέρα και διαπιστώνει ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα, η ΕΡΤ έχει υποχρέωση να τηρεί έναντι των κοινοβουλευτικών κομμάτων την αρχή της αναλογικής ισότητας κατά την παρουσίαση ειδήσεων σχετικών με την πολιτική τους δραστηριότητα.

ΥΓ: Επειδή πολλά πολιτικά επιχειρήματα ακούγονται και στις εκπομπές της ΕΡΤ περί του ότι «πρέπει να τελειώσει η δίκη και να δούμε τι θα κάνουμε», ότι «είναι κοινοβουλευτικό κόμμα και πρέπει να εκπροσωπείται με βάση το Σύνταγμα», θυμίζουμε στους κυβερνώντες που έφτιαξαν και ψήφισαν τον ιδρυτικό νόμο της ΕΡΤ, ότι στις πρώτες παραγράφους του αναφέρει πως η ΕΡΤ δεν μπορεί να προβάλλει θέσεις που προβάλλουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία... Οχι ότι αυτό είναι το κύριο. Απλά είναι ένα ακόμα στοιχείο που αποκαλύπτει το μέγεθος του «ξεπλύματος» της Χρυσής Αυγής που έχουν δρομολογήσει.

Σε ζυμώσεις και παζάρια επιδίδεται εδώ και καιρό η κοινότητα των ΤΕΙ, καθώς είναι γνωστές και διακηρυγμένες εδώ και καιρό οι προθέσεις της κυβέρνησης για την αναμόρφωση του ακαδημαϊκού χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης, με ερωτηματικά όσον αφορά τη θέση των ΤΕΙ σε αυτόν. Θυμίζουμε ότι στα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία και σε κείμενο που έχει την υπογραφή του σημερινού υπουργού Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, γίνεται λόγος για ένα... «ξεσκαρτάρισμα» των Τμημάτων των ΤΕΙ, ώστε «αυτά που είναι ήδη (ακαδημαϊκώς) ισοδύναμα με αντίστοιχα πανεπιστημιακά» και αυτά που θα μπορούν να γίνουν μέσα σε μια τριετία, να ενταχθούν στα πανεπιστήμια. Για τα υπόλοιπα Τμήματα των ΤΕΙ, το πόρισμα προτείνει επίσης να εξεταστούν και, αν ο χαρακτήρας τους μοιάζει περισσότερο με σχολές επαγγελματικής κατάρτισης, προτείνει την ένταξή τους σε σχολές κατάρτισης που θα δημιουργηθούν εντός των πανεπιστημίων, ή αν ο χαρακτήρας αυτών των Τμημάτων είναι περισσότερο συμβατός με τον αρχικό σκοπό ίδρυσης των ΤΕΙ, τότε προτείνει να παραμείνουν ΤΕΙ, σημειώνοντας όμως ότι και αυτά θα πρέπει να αναμορφωθούν, «ανάλογα με το τοπίο που θα προκύψει σε εύρος μιας τριετίας».

Σ' αυτό το φόντο είχαμε πριν από κάποιο διάστημα την πρόταση των προέδρων των ΤΕΙ για μετονομασία των Ιδρυμάτων σε «Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Επιστημών», πρόταση που δείχνει ότι δεν έχουν βγει ουσιαστικά συμπεράσματα από τη μετονομασία του 2001, με τη λεγόμενη «ανωτατοποίηση», που σε τίποτα δεν αναβάθμισε ουσιαστικά το ρόλο των ΤΕΙ, διατηρώντας τα ως ιδρύματα β' κατηγορίας, στο πλαίσιο πια της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Να σημειωθεί, βέβαια, ότι αυτή η πρόταση έχει απορριφθεί τόσο από την προηγούμενη, όσο και από την παρούσα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.

Παράλληλα με αυτές τις κινήσεις, βέβαια, είναι παραπάνω από φανερό ότι κάθε διοίκηση ΤΕΙ ή ακόμα και Τμήματος ΤΕΙ επιδιώκει τη διατήρηση, την επιβίωση του συγκεκριμένου ιδρύματος ή τμήματός της, στο νέο τοπίο που θα διαμορφωθεί. Δείγμα αυτής της κατάστασης είναι και η εξαιρετικά χαμηλή συμμετοχή που είχε το Συνέδριο της ΟΣΕΠ και η απουσία των διοικήσεων από αυτό. Ωστόσο, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι σε γνώση αυτής της κατάστασης, επιδιώκοντας να επιτύχει συναινέσεις για συγχωνεύσεις ιδρυμάτων (πανεπιστημίων και ΤΕΙ) σε τοπικό επίπεδο και εκτιμώντας ότι υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό είναι ώριμο.

Η ανησυχία που επικρατεί στα ΤΕΙ για το μέλλον τους ήταν το στοιχείο που κυριάρχησε στο Επιστημονικό Συνέδριο (το 31ο Συνέδριο ανάμεσα σε δυο εκλογοαπολογιστικά) που διοργάνωσε την περασμένη βδομάδα η Ομοσπονδία των Εκπαιδευτικών ΤΕΙ (ΟΣΕΠ ΤΕΙ) με θέμα «Ενιαίος Χώρος για την Ανώτατη Εκπαίδευση και την Ερευνα». Η ΟΣΕΠ κατέληξε σε μια πρόταση για ενιαία ιδρύματα πανεπιστημίων - ΤΕΙ, χωρίς ωστόσο να εξετάζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούν αυτά και το χαρακτήρα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, που παραβρέθηκε και μίλησε στο Συνέδριο, ανήγγειλε τη μετεξέλιξη του «Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας» σε «Εθνικό Σύστημα Παιδείας και Ανθρωπίνου Δυναμικού», όπου θα συνυπάρχουν φορείς της Εκπαίδευσης με τους φορείς της αγοράς. Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι τόσο τα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου, όσο και προτάσεις που ακούστηκαν μέσα στο Συνέδριο της ΟΣΕΠ, ανάγουν σε βασικό κριτήριο για τη μετεξέλιξη των ΤΕΙ τη... βιωσιμότητά τους. Γίνεται έτσι φανερό ότι η όποια «ενιαιοποίηση» ιδρυμάτων, όταν αυτά θα έχουν ως πρώτο στόχο την ανταγωνιστικότητα και την πρόσδεσή τους στα συμφέροντα του κεφαλαίου, σε τίποτα δεν σημαίνει Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση με γνώμονα την ανάπτυξη της επιστήμης προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Η πραγματικά Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση προϋποθέτει απάλειψη του ανορθολογικού και αντιεπιστημονικού διαχωρισμού, ανάμεσα σε θεωρητική και εφαρμοσμένη γνώση, ανάμεσα σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας Ιδρύματα, Σχολές και Τμήματα. Βασίζεται στη συστηματική διαδικασία επαναπροσδιορισμού και αποσαφήνισης των επιστημονικών αντικειμένων, με κριτήριο τις ίδιες τις εξελίξεις της επιστήμης και με κύριο γνώμονα τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Σε αυτό το πλαίσιο και μόνο, αίρονται αντικειμενικά οι κατηγοριοποιήσεις των Ιδρυμάτων, των πτυχίων και αποφοίτων και εξασφαλίζεται η πλήρης σύνδεση του πτυχίου με το επάγγελμα, άρα δεν θα έχει καμία θέση ούτε η συντεχνιακή διαμάχη των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Είναι καθαρό, όμως, ότι αυτή η συνολική πρόταση προϋποθέτει μια άλλη οικονομία, νέα κοινωνική οργάνωση και εξουσία, με πραγματικά φιλεργατικό - φιλολαϊκό χαρακτήρα, με γνώμονα τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος των μονοπωλίων.