ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δυνατή Πανσπουδαστική ΚΣ για ισχυρούς - μαχητικούς Συλλόγους

Σε 5 μέρες, στις 18 Μάη, θα διεξαχθούν οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές. Οι φοιτητές και σπουδαστές σε όλη την Ελλάδα έχουν την ευκαιρία να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα ανυπακοής και αντεπίθεσης στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, που ξεδιπλώνεται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, όπως έδειξε και η πρόσφατη ψήφιση με fast - track διαδικασίες του νομοσχεδίου - λαιμητόμου για το Ασφαλιστικό και Φορολογικό, αλλά και η προετοιμασία για τους νέους γύρους της αντιλαϊκής επίθεσης που είναι ήδη στα σκαριά.

Απέναντι στην επίθεση αυτή, οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι πρέπει να βρεθούν από την επόμενη κιόλας μέρα σε θέση μάχης. Οι φοιτητές πλέον έχουν πείρα. Μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα, να δουν ότι η λύση δε βρίσκεται σε κανένα «σωτήρα», σημερινό ή αυριανό διαχειριστή της αντιλαϊκής επίθεσης. Οτι η δύναμή τους βρίσκεται στο δικό τους συλλογικό και οργανωμένο αγώνα, μέσα στους Συλλόγους, εκεί όπου όλοι όσοι έχουν τα ίδια προβλήματα μπορούν να οργανωθούν, να διεκδικήσουν, να παλέψουν, κόντρα σε όσους θέλουν φοιτητικό κίνημα διαλυμένο ή χειροκροτητή του εκάστοτε αντιλαϊκού διαχειριστή.

Γι' αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία, να ενισχυθούν μαζικά τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ, να γίνει πιο ικανό το φοιτητικό κίνημα να παλεύει την αντιλαϊκή πολιτική. Και αυτό απαιτεί περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ των Συλλόγων, μαχητές, με αποφασιστικότητα, αυταπάρνηση, να μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση του αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες. Αυτό θα σηματοδοτήσει και η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της ΠΚΣ. Οτι η νεολαία, οι φοιτητές και σπουδαστές, δεν είναι του «χεριού» τους, ότι δεν τα διπλώνουν, απαντούν και αντεπιτίθενται για τις δικές τους ανάγκες. Οτι σπάνε την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό, οργανώνουν τον αγώνα τους, μετατρέπουν τους Συλλόγους σε όργανα αγώνα και διεκδίκησης, στήριγμα και αποκούμπι σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες για τους φοιτητές και τους σπουδαστές των φτωχών λαϊκών οικογενειών.

Οτι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, με Συλλόγους που θα διεκδικούν πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Πανεπιστήμιο στο οποίο θα παρέχεται όλη η αναγκαία επιστημονική γνώση, με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές κατακτήσεις, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, για επιστημονική γνώση και ειδίκευση υψηλού επιπέδου. Για δωρεάν σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - βιβλία - αναλώσιμα, για ανέγερση νέων Εστιών στην ευθύνη του κράτους, για επίδομα ενοικίου. Για επαρκή κρατική χρηματοδότηση και επιστροφή των «κουρεμένων» αποθεματικών. Για πτυχία με αξία, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά στο αντικείμενο σπουδών. Για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή, ενάντια στα σχέδια υπερεκμετάλλευσης που επιβάλλουν στους νέους να δουλεύουν για 5 μήνες με 400 ευρώ. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Με Συλλόγους, Διοικητικά Συμβούλια αγωνιστικά, διεκδικητικά, που δε είναι «φαντάσματα», αλλά συνεδριάζουν σταθερά, ενημερώνουν, κάνουν απολογισμό στους φοιτητές που τα εξέλεξαν με την ψήφο τους στις φοιτητικές εκλογές, κόντρα στη διάλυση και τον εκφυλισμό. Με κέντρο της οργάνωσης και της συλλογικής δράσης και συζήτησης το τμήμα και το έτος, που θα έχουν και τις εκλεγμένες επιτροπές τους. Με συχνές και μαζικές Γενικές Συνελεύσεις που παίρνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για κάθε πρόβλημα, αλλά και για κάθε ανάγκη των φοιτητών και σπουδαστών, για τα δικαιώματα στην ψυχαγωγία, στον αθλητισμό, τον πολιτισμό. Συλλόγους που θα οργανώνουν τη λαϊκή αλληλεγγύη.

Ισχυροί φοιτητικοί - σπουδαστικοί σύλλογοι, στην πρώτη γραμμή της μάχης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών σημαίνει βήμα για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος, σημαίνει ενίσχυση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, της συσπείρωσης δεκάδων φοιτητικών συλλόγων, Επιτροπών Αγώνα, Επιτροπών ετών και εκλεγμένων συνδικαλιστών.

Σημαίνει δυνάμωμα της συμμαχίας με αυτούς που πραγματικά έχουν κοινά συμφέροντα οι φοιτητές και σπουδαστές, τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, σε συμπόρευση και σταθερή επαφή με το ταξικό εργατικό κίνημα.

Σε αυτήν την προσπάθεια έδωσαν και δίνουν όλες τις δυνάμεις τους οι εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ, οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι που βρίσκονται σε αγωνιστική κατεύθυνση, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η υποταγή, ο συμβιβασμός και η μιζέρια δεν ταιριάζουν στη νεολαία.

Η ψήφος στην ΠΚΣ είναι ξεκάθαρο μήνυμα αγώνα, αντίστασης, ελπίδας και η καλύτερη προετοιμασία για να αντιμετωπίσουν οι φοιτητές και σπουδαστές την ολόπλευρη επίθεση που δέχονται, να πάρουν θέσεις μάχης.

Χορηγοί και «crowdfunding», να η... λύση!

Η είδηση έχει ως εξής: Το ιστορικό Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» σώθηκε! Βρήκε τα λεφτά που του έλειπαν κι έτσι θα είναι εφικτό να προβεί στην επισκευή και τον εκσυχρονισμό των υποδομών των δύο σκηνών, που διαθέτει. Μη φανταστείτε ότι ξαφνικά άλλαξε πολιτική η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ότι επανέφερε την κρατική επιχορήγηση προς το ελεύθερο θέατρο που έχει κοπεί από το 2010 προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα σε ιστορικά θέατρα όπως το Θέατρο Τέχνης, σε μικρά θέατρα και θεατρικές παραγωγές, με αποκορύφωμα το κλείσιμο ορισμένων καταξιωμένων και με σημαντική πολιτιστική προσφορά θεατρικών σκηνών, όπως το Απλό Θέατρο ή το Αμφι - Θέατρο.

Κάθε άλλο, αφού όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όχι απλά ακολουθεί την πολιτική της ΕΕ και των προηγούμενων κυβερνήσεων (και) στον τομέα του Πολιτισμού, αλλά επαυξάνει. Γι' αυτό και στο έδαφος της οικονομικής ασφυξίας που η δική τους πολιτική προκαλεί και στον τομέα του Πολιτισμού, προωθεί την κάθε είδους εμπορευματοποίηση, τη «φιλανθρωπία» των χορηγών και φυσικά τη λεγόμενη λογική της «ανταποδοτικότητας».

Κάπως έτσι, το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» εμφανίζεται «σωσμένο» χάρη στο «act4Greece», πρωτοβουλία της Εθνικής Τράπεζας, που είναι η πρώτη πλατφόρμα crowdfunding (χρηματοδότηση από το πλήθος) στην Ελλάδα, τη χορηγία του Ιδρύματος «Ωνάση» που έδωσε το μισό ποσό και τη στήριξη του κόσμου.

Κάπως έτσι, κάθε είδους επιχειρηματικοί όμιλοι που, κατά τα άλλα, απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές και κάθε είδους προνόμια, εμφανίζονται από πάνω και ως ευεργέτες ή με τα λόγια του πρωθυπουργού κατά την παρουσίαση του προγράμματος, δίνεται η «δυνατότητα στο τραπεζικό σύστημα, στις τράπεζες να ξαναπαίξουν τον ουσιαστικό τους ρόλο κοινωνικό και οικονομικό».

Ετσι βεβαίως, εξοικειώνεται και εκπαιδεύεται ένα κομμάτι κόσμου ότι «με τη συγκέντρωση πόρων από τους πολλούς, δίνεται η δυνατότητα να στηριχθούν δράσεις σε διάφορους τομείς, όπως η Υγεία, Πρόνοια & Αλληλεγγύη, (...) ο Πολιτισμός, η Ερευνα και η Εκπαίδευση...», όπως εξηγείται στο σχετικό δελτίο Τύπου. Οτι, δηλαδή, ο Πολιτισμός, όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Εκπαίδευση και τόσα άλλα δεν είναι δικαιώματα, που οφείλει το κράτος να παρέχει σε όλους και δωρεάν, στηρίζοντας φυσικά και τους φορείς τους, αλλά εμπορεύματα και «παροχές» που έτσι είτε αλλιώς πρέπει κανείς να πληρώνει. Και έτσι, αφού το κράτος έχει για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά δεν έχει για τέτοιες «παροχές», μία είναι η λύση... «Εθελοντές» και χορηγοί, «εναλλακτικοί» τρόποι χρηματοδότησης και συνεχές κυνήγι της «έξυπνης αυτοχρηματοδότησης», αντί για διεκδίκηση του τεράστιου πλούτου που παράγουν και όλων όσα δικαιούνται και μπορεί σήμερα να προσφέρει η κοινωνία...